Τι εχω πάθει?

Είμαι 28 ετών.Πριν δυο μήνες εφερα στον κοσμο ενα αγορακι.Τις πρώτες 2 εβδομάδες όλα ηταν μια χαρά,μετά όμως αρχισα να νιωθω παραξενα...Δεν είχα ορεξη για τιποτα, εκλαιγα χωρίς λόγο και ειχα τοσο αγχος που με επιανε πανικος.Τα συμπτωματα αυτά αρχισαν να υποχωρουν μετα τον πρώτο μήνα.την τελευταία εβδομάδα όμως νιωθω πάλι τα ίδια και χειροτερα θα ελεγα.Κλαίω συνεχεια,εχω αγχος,δεν θέλω να βγαινω απο το σπιτι, δε με ευχαριστει τιποτα, ξυπνώ τα βραδια και νίωθω ότι πνίγομαι.Όλα αυτά γίνονται ακόμα πιο εντονα οταν σκεφτομαι οτι πλησιάζει η ωρα να αρχίσω δουλεια και να αφήσω το μωρό μου.Πανικοβάλλομαι όταν σκεφτομαι οτι καποιες μερες πρεπει να το κρατα η πεθερα μου (δε συμφωνει ο αντρας μου να το κρατησει μονο μητερα μου), δεν τις εχω καθόλου εμπιστοσύνη!!!Σε όλα αυτα ερχονται να προσθέθούν και τα προβληματα που δημιουργουνται και απο τις δυο οικογενειες και κατ επεκταση στη σχεση με τον αντρα μου.Νομίζω πως θα τρελαθωωωω,ΒΟΗΘΕΙΑ!!

Καλησπέρα. Να το χαίρεσαι το παιδάκι σου νέα μανούλα.:)
Μπορεί να περνάς μία επιλόχεια κατάθλιψη, δεν είναι και τόσο σπάνιο φαινόμενο. Το πιθανότερο όμως είναι να έχεις τρομοκρατηθεί από την ανάληψη του νέου σου ρόλου.
Να νιώθεις κουρασμένη από τις καινούργιες απαιτήσεις της καθημερινότητας, να έχεις στρεσαριστεί που θα αφήσεις το μωρό στην φροντίδα κάποιου άλλου.
Όμως γιατί δεν επισκέπτεσαι έναν ειδικό ώστε να βοηθηθείς και να βρεις απαντήσεις για το τι σε απασχολεί τόσο έντονα αυτόν τον καιρό?
Άποψή μου είναι να το κάνεις.
Όσο για τα προβλήματα των δύο οικογενειών, θα ήθελες να αναφερθείς αναλυτικότερα σε αυτά?

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Καλησπέρα. Να το χαίρεσαι το παιδάκι σου νέα μανούλα.:)
Μπορεί να περνάς μία επιλόχεια κατάθλιψη, δεν είναι και τόσο σπάνιο φαινόμενο. Το πιθανότερο όμως είναι να έχεις τρομοκρατηθεί από την ανάληψη του νέου σου ρόλου.
Να νιώθεις κουρασμένη από τις καινούργιες απαιτήσεις της καθημερινότητας, να έχεις στρεσαριστεί που θα αφήσεις το μωρό στην φροντίδα κάποιου άλλου.
Όμως γιατί δεν επισκέπτεσαι έναν ειδικό ώστε να βοηθηθείς και να βρεις απαντήσεις για το τι σε απασχολεί τόσο έντονα αυτόν τον καιρό?
Άποψή μου είναι να το κάνεις.
Όσο για τα προβλήματα των δύο οικογενειών, θα ήθελες να αναφερθείς αναλυτικότερα σε αυτά?

---

ναι.Με λίγα λόγια η πεθερά μου είναι πολύ σκληρός και αγενης άνθρωπος πολλες φορές εχει φερθεί άσχημα στη μητερα μου, ενω όσο εγώ ήμουν εγκυος με τα οποια προβληματα δεν ειχε ενδιαφερθει αν ζω ή αν πεθαινω με αποτελεσμα η μητερα μου να μην την συμπαθει καθόλου.Με αποτελεσμα?Να βρισκω τρόπους και δικαιολογίες ώστε να μην συναντηθούν και αυτό οχι για να τους κανω το χατιρι,αλλα για να μην παρεξηγηθουν και μαλώνω στο τελος με τον αντρα μου.απ΄την αλλη η μητερα μου θέλει να το παίξει ανετη αλλα με τον τροπο της μου ασκει ψυχολογικο πολεμο.ολα αυτα και πολλά αλλα εχουν επιδεινωσει την κατασταση μου.Δεν ειμαι ποτε ηρεμη. σε ευχαριστω