φοβια αποτυχιας-συνεχη λαθη

Γεια σας. Ειμαι 22 χρονω και εχω ενα προβλημα αγχους απο τοτε που ημουν μικρη. Αρκετες φορες μοιαζει με ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη ή ελλειψη αυτοπεποιθησης αλλα ειναι καπως μπερδεμενο. Ο γονεις μου λενε οτι ειμαι δειλη ή δεν προσπαθω αρκετα αλλα τωρα πια δεν νομιζω οτι εχουν δικιο. Παιρνω τα λαθη μου (ή κ καποιες φορες λαθη αλλων) πολυ προσωπικα σε σημειο να μου γινονται εμμονες και δεν μπορω να τα ξεπερασω. Γενικευω ενα λαθος και τα βλεπω ολα μαυρα με αποτελεσμα να φοβαμαι να λεω την αποψη μου οταν πρεπει ή να ξεκιναω νεα πραγματα. Ειναι καποιες φορες που φαινεται τοσο εντονο που δεν θελω να με βλεπουν σαςν να θελω να κρυφτω. Οταν με πιανει εχω ταχυκαρδια, τρεμουν τα χερια κ τα ποδια μου, καποιες φορες ανακατευομαι ή και ζαλιζομαι και κρυωνω.Επισης μπορει να εχω τικ και μπορει να θυμωνω πολυ. Δεν ξερω γιατι μπορει να φοβαμαι τοσο οταν κανω καποιο λαθος. Σπανια αμα εχω πολλα στο κεφαλι μου και ειμαι κουρασμενη μπορει να μου ερχονται περιεργες εικονες κοντινων μου ανθρωπων που μου επιτειθονται χωρις λογο.Για παραδειγμα αμα μου πει καποιος την αποψη του για κατι και δεν συμφωνησω νομιζω οτι μπορει να μου κανει κρυφα κατι κακο τη στιγμη που δεν το περιμενω.Η' μπορει να κανω κατι και ολοι να ριξουν το φταιξιμο σ'εμενα και να μη μπορω να το αντιμετωπισω. Δεν ξερω γιατι σκεφτομαι τετοια πραγματατα, καταλαβαινω οτι δεν ειναι λογικο αλλα μου συμβαινει αφθορμητα.
Καποιες φορες σκεφτομαι οτι "κατι δεν εχει σημασια" και ο,τι και να κανω θα παραμενω ιδια και αυτο με χαλαρωνει. Εχω διαβασει και το βιβλιο του Εκχαρτ Τολι A new earth και με βοηθησε παρα πολυ. Αλλα νομιζω οτι χρειαζομαι να ενημερωθω και για αλλα πραγματα σχετικα μ' αυτο μηπως και βρω αλλους τροπους να ειμαι πιο σιγουρη. Αν εχετε ιδεες πειτε μου.
Ευχαριστω

Οι γονεις σου ειναι απαιτητικοι μαζι σου? Αυστηροι? Οταν κανεις λαθη, πως τα αντιμετωπιζουν? (Αδερφια εχεις? )

Οχι δεν εχω αδελφια. Οι γονεις μου ειναι αδιαφοροι οταν ζηταω υποστηριξη. Δεν ξερουν λενε πως να μου φερθουν. Η μαμα μου νομιζω εχει και αυτη ιψδ γιατι λεει οτι οταν κατι το βρισκει σωστο το λεει οταν το βρισκει λαθος παλι το λεει δεν καταλαβαινει απο συναισθηματα. Με αποφευεγει οταν της ζηταω να ειναι δεκτικη και λεει οτι θα την τρελανω απο πιεση.

Εγω ρωτησα για το πως σου συμπεριφερονται οι γονεις σου οταν κανεις καποιο λαθος? Μηπως σου δημιουργουν ενοχες π.χ που δεν εισαι καλη μαθητρια κ απαιτουν απο σενα περισσοτερη προσπαθεια...
Μηπως εχουν πεσει πανω σου επειδη εισαι μοναχοπαιδι κ σε πιεζουν?

Δεν ξερω..Δεν μπορω να καταλαβω τι σκεφτονται. Ο μπαμπας μου ειναι παντα αδιαφορος θελει να αποφευγει ολες τις καταστασεις. Η μαμα μου αλλωτε ειναι υπερβολικα απαιτητικη με κατι που μπορει να μην εχει σημασια για το μελλον μου(πχ. να μη στησω το ραντεβου καποιου γιατρου, να μη γελαω αδεξια) αλλωτε καθολου (να γραψω κατι καλο στο βιογραφικο μου, να αργησω να δωσω εργασια στη σχολη μου) . Ειναι σχεδον τυχαιο ομως δεν μπορω να την καταλαβω.

Eβιτα θα πρεπει να ζητησεις τη βοηθεια καποιου ειδικου... Το γεγονος οτι παθαινεις ταχυκαρδιες κ αγχωνεσαι τοσο πολυ πρεπει να το αντιμετωπισεις. Μπορεις για μενα να ξεκινησεις με εναν ψυχολογο. Απο τις ερωτησεις που θα σου κανει, αρχικα θα βε βοηθησει να εντοπισετε το προβλημα... κ αργοτερα βρισκετε τροπους να το αντιμετωπισετε. Σε ενοχλει η ιδεα του ψυχολογου? Οι γονεις σου τι θα ελεγαν γι αυτο?