Κάποια φορά είχα πει στον ειδικό, δεν το αντέχω το σπίτι με πνίγει και θέλω ένα άλλο! Μου απάντησε ναι, ένα καλύτερο περιβάλλον σαφώς θα βοηθούσε ως ένα βαθμό αλλά πολύ περισσότερο θα βοηθούσε ένας τακτοποιημένος εσωτερικός κόσμος.
Οδηγούσα προς τις δυτικές συνοικίες κι ήταν ένα yaris στο πεζοδρόμιο, εγώ πήγαινα νωχελικά ήρεμα, σαν κάτι που με χαρακτηρίζει αυτές τις ημέρες, ένα μούδιασμα γενικά.
Το yaris πατάει ένα τρελό γκάζι, με το αμπραγιάζ πατημένο, μετά ο οδηγός αφήνει το αμπραγιάζ και ΣΚΑΕΙ ο κώλος του yaris στο ψηλό πεζοδρόμιο, σπάει ο μισός προφυλακτήρας και πετάγεται, το yaris απτόητο με τρελό γκαζοαμπραγιάζ, συνεχίζει να φεύγει. Πήγαινε μια δεξιά μια αριστερά, κολλητά στο μπροστινό αυτοκίνητο, μετά απόσταση, τρελό γκάζι, απότομο φρένο.
Ξαφνικά (είχα φροντίσει να αφήσω απόσταση) κάνει ένα σάλτο μορτάλε στο δεξιό πεζοδρόμιο, δολοφονώντας ζάντες, λάστιχα, μπροστινό προφυλακτήρα, τα πάντα.
Καθώς το προσπερνούσα είδα μέσα, στη θέση του οδηγού, μία... νύφη (και δίπλα τη μαμά της) :)
Οι συνθήκες όντως θα μειώσουν ή θα αυξήσουν το άγχος ραγδαία. Ίσως το πόσο στον καθένα είναι το θέμα.
