Δυσκολη νυχτα και παλι...

...καλησπερα παιδακια μου...
Αλλη μια νυχτα φοβου,αγχους...
αλλη μια νυχτα με σφιξιματα στο κεφαλι ,πιεση,ζαλαδα,ναυτια..
..αναρωτιεμαι ξανα και ξανα ειναι κριση πανικου?..η πεθαινω....ε για να σας γραφω λογικα κριση πανικου ειναι..:p
..ερχεται ο εντονοσ ο φοβοσ ξεσπαω σε κλαματα ,ξαλαφρωνω και φτου απο την αρχη...
...θα μου ξαναφυγουν που θα παει....
εχω μια ερωτηση???..εσεισ που περνατε ολα αυτα και με νιωθετε οσο κανεισ,με τισ κρισεισ ,τισ φοβιεσ και ολα...εχετε σκεφτει ποτε πανω σε κριση εννοω οπωσ εγω πριν λιγο...ποσο πολυ δεν θελετε να πεθανετε η ακομα περισσοτερο ποσο πολυ δεν θελετε να χασετε καποιον αγαπημενο σασ??εγω πχ σκεφτομαι τωρα πωσ αν χασω τη μαμα μου η τον αδερφο μου θα τρελαθω και τρεχει το δακρυ ασταματητο ακομα και τωρα που σασ γραφω...σκεφτομαι επισησ πωσ αν χαθω εγω ποσο θα μου λειπουν...δεν χερω αν το εχει νιωσει καποιοσ απο εσας αλλα ποναει παραααα πολυυυυυυυ λεσ και συμβαινει ηδη...η προκειται να συμβει τωρα....πολυ περιεργο και ασχημο συναισθημα...:(...ελπιζω να μην κρατησουν πολυ ολα αυτα και να φυγουν ξανα γρηγορα...απλα ειμαι σε χαλια περιοδο..εχασα καποιον αγαπημενο μου και δεν σκεφτομαι τπτ αλλο περαν του θανατου...αλλα που θα μοθ παει θα το διωξω το ατιμο...καλο μηνα σε ολουσ μασ και με περισσοτερα χαμογελα..(ας προσπαθησουμε τλχ):)

καλημερα...καλο μηνα..εδω και τρεις μηνες υπεφερα απο σκεψεις θανατου δικου μου η αγαπημενων μου προσωπων και ειχα φαει σκαλωμα αν παθει κατι ο αρραβωνιαστικο μου που ειμαστε πολυ ερωτευμενοι τι θα κανω και να το κλαμα και οι κρισεις...σε καταλαβαινω αποοοοοολυτα....φοβια λεγεται αυτο που εχουμε απλα ξεφυγαμε για λιγο απο την ροη της ζωης και απαιτειται να ξαναμπουμε μεσα ολα θα πανε μια χαρα....εγω αρχιζω και το ξεπερναω αφου διαβασα ενα σωρο θεματα για αυτο μεσα στο ιντερνετ και συζητωντας απειρες ωρες μα την θεραπευτρια και τον αρραβωνιαστικο μου....

Καλή σου μέρα και καλό μήνα!
Τώρα τελευταία έχω αυτό τον φόβο..
Όταν αρρωσταίνω φοβάμαι μην πεθάνω (και ας μην στέκει ο φόβος μου)
Αγχώνομαι.. Μόνο τότε λέω στον εαυτό μου :
" ΒΛΑΚΑ Αντώνη , τι κάνεις.. Πάρε τη ζωή στα χέρια σου,
ξύπνα. Σκέφτομαι πόσο όμορφη είναι η ζωή και δεν θέλω να το καταλάβω"
Η συνειδητοποίηση της ζωής απαιτεί την συνειδητοποίηση του θανάτου.

Γειά σου, εγώ αυτό το είχα πάθει αλλά σε διαφορετικό βαθμό και όχι ακριβώς με ίδιες σκέψεις όταν πέθανε ένα δικό μου άτομο. Φοβόμουν γενικά το θάνατο αν συμβεί σε μένα. Τον πόνο, την απώλεια ζωής και τέτοια. Αλλά αυτό που λες ότι θα σου λείπουν οι δικοί σου δεν ευσταθεί. Πως το ξέρεις ότι θα έχεις μεταθανάτια ζωή; Και αν έχεις, νομίζεις αυτά θα σκέφτεσαι; Πάντως φάση είναι πιστεύω και θα περάσει αρκεί να σου πει κάποιος κάτι που θα σε κάνει να το ξεπεράσεις όπως εμένα που μου είπαν ότι δεν πονάει ο θάνατος και μετά σταμάτησα να το σκέφτομαι. Βέβαια δεν το έχω ξεπεράσει τελείως, αλλά δεν είμαι και στην φάση που ήμουν παλιά.

Quote:

---

Originally Posted by Antouan89

Καλή σου μέρα και καλό μήνα!
Τώρα τελευταία έχω αυτό τον φόβο..
Όταν αρρωσταίνω φοβάμαι μην πεθάνω (και ας μην στέκει ο φόβος μου)
Αγχώνομαι.. Μόνο τότε λέω στον εαυτό μου :
" ΒΛΑΚΑ Αντώνη , τι κάνεις.. Πάρε τη ζωή στα χέρια σου,
ξύπνα. Σκέφτομαι πόσο όμορφη είναι η ζωή και δεν θέλω να το καταλάβω"
Η συνειδητοποίηση της ζωής απαιτεί την συνειδητοποίηση του θανάτου.

---

Αυτο που λες ειναι το θεμα...αγαπαω τοσο πολυ τη ζωη,θελω να ζησω καθε στιγμη και ολο αυτο το χαλαω γτ παντα εχω το θανατο στο μυαλο μου...ειναι αυτο που λενε πως η μεγαλη επιθυμια μου να ζησω επισκιαζεται απο το θανατο...τεσπα ξερω παλι θα το ξεπερασω ημουν απολυτα καλα για εναμιση χρονο,χωρις καμμια φοβια,ενιωθα πολυ δυνατη!!..μεχρι που εχασα ξανα καποιον αγαπημενο μου...επηρεαζομαι παρα πολυ δυστυχως..

Quote:

---

Originally Posted by oneofthosedays

Αυτο που λες ειναι το θεμα...αγαπαω τοσο πολυ τη ζωη,θελω να ζησω καθε στιγμη και ολο αυτο το χαλαω γτ παντα εχω το θανατο στο μυαλο μου...ειναι αυτο που λενε πως η μεγαλη επιθυμια μου να ζησω επισκιαζεται απο το θανατο...τεσπα ξερω παλι θα το ξεπερασω ημουν απολυτα καλα για εναμιση χρονο,χωρις καμμια φοβια,ενιωθα πολυ δυνατη!!..μεχρι που εχασα ξανα καποιον αγαπημενο μου...επηρεαζομαι παρα πολυ δυστυχως..

---

Σε καταλαβαίνω..
Σκέψου τον θάνατο όπως λέει ο σκοτ πεκ (συγγραφέας - ψυχίατρος - μακαρίτης) όχι σαν εχθρό αλλά σαν σύμμαχο πάνω στον ώμο σου να σου θυμίζει το πόσο σύντομη είναι η ζωή.
Βέβαια ωραία όλα αυτά αλλά ξέρω καλά πως εκείνη την ώρα της κρίσης τι να προλάβεις να σκεφτείς..

[QUOTE=Antouan89;229800]Σε καταλαβαίνω..
Σκέψου τον θάνατο όπως λέει ο σκοτ πεκ (συγγραφέας - ψυχίατρος - μακαρίτης) όχι σαν εχθρό αλλά σαν σύμμαχο πάνω στον ώμο σου να σου θυμίζει το πόσο σύντομη είναι η ζωή.
Βέβαια ωραία όλα αυτά αλλά ξέρω καλά πως εκείνη την ώρα της κρίσης τι να προλάβεις να σκεφτείς..[/QUOTE

χιιχιχι εκεινη την ωρα ψαχνω οξυγονο να αναπνευσω οχι να σκεφτω τον μακαριτη!!!!! :P..καλα τα λεει.. αλλα δεν θελω τετοιουσ συμαχουσ ευχαριστω...αστειευομαι...πρ οπσαθεια θελει και καλοπεραση...που θα παει θα μου ξαναρθει η ορεξη..εξαλλου δεν ειμαι ετσι εγω...ολα γραμμενα τα ειχα...;)

Quote:

---

Originally Posted by PENAKI1986

καλημερα...καλο μηνα..εδω και τρεις μηνες υπεφερα απο σκεψεις θανατου δικου μου η αγαπημενων μου προσωπων και ειχα φαει σκαλωμα αν παθει κατι ο αρραβωνιαστικο μου που ειμαστε πολυ ερωτευμενοι τι θα κανω και να το κλαμα και οι κρισεις...σε καταλαβαινω αποοοοοολυτα....φοβια λεγεται αυτο που εχουμε απλα ξεφυγαμε για λιγο απο την ροη της ζωης και απαιτειται να ξαναμπουμε μεσα ολα θα πανε μια χαρα....εγω αρχιζω και το ξεπερναω αφου διαβασα ενα σωρο θεματα για αυτο μεσα στο ιντερνετ και συζητωντας απειρες ωρες μα την θεραπευτρια και τον αρραβωνιαστικο μου....

---

penakiiiiiiiiiiiiiiii επειδη εχω διαβασει αρκετα θεματα σου και ξερω πως εχεισ ψαχτει πολυ...αν δεν σου ειναι κοπος και δεν βαριεσαι στειλε μου κανενα λινκ στ ιντερνετ η κανενα τιτλο βιβλιου η οτιδηποτε αλλο που εχεισ διαβασει και σε εχει βοηθησει....μιασ και εχω αρκρτο ελευθερο χρονο θα ηταν καλο να ασχοληθω με κατι που θα μου κανει καλο!!! :)

Το πάθαινα λίγο παλίοτερα κ εγώ αυτό και μπορώ να φανταστώ τι παιρνάς...
Έχω κανα 1-1μιση χρόνο να κάνω τέτοιες σκέψεις...
Ακόμα δεν έχω καταλάβει ούτε γιατί τα σκεφτόμουν αυτά τα πράγματα ούτε γιατί σταμάτησα να κάνω τέτοιες σκέψεις...

Quote:

---

Originally Posted by Densoulew

Το πάθαινα λίγο παλίοτερα κ εγώ αυτό και μπορώ να φανταστώ τι παιρνάς...
Έχω κανα 1-1μιση χρόνο να κάνω τέτοιες σκέψεις...
Ακόμα δεν έχω καταλάβει ούτε γιατί τα σκεφτόμουν αυτά τα πράγματα ούτε γιατί σταμάτησα να κάνω τέτοιες σκέψεις...

---

ναι και εμενα ειχαν σταματησει μονα τουσ....μαλλον επειδη ολα πηγαιναν καλα στη ζωη μου και ημουν ικανοποιημενη...δυστυχωσ κατι στραβωσε,κατι δυσκολεψε και επανηλθαν...αλλα οπως ηρθαν θα φυγουν...δεν ειναι στο χερι τουσ...