ψυχολογικός πόνος+σεξουαλική επαφή

Δεν έχω μιλήσει σε κανένα για το παρακάτω.
Είμαι 28 χρονών, παντρεμένη εδώ και ένα χρόνο. Ο άντρας μου, δύο χρόνια μεγαλύτερος. Όλα είναι παραπάνω από καλά, εκτός από το παρακάτω. Δεν τον "αφήνω" να κάνει διείσδυση όταν κάνουμε έρωτα. Το πρόβλημα είναι καθαρά ψυχολογικό, γιατί ενώ το θέλει και του το ζητάω και εγώ, την κρίσιμη στιγμή, με πιάνει κρύος ιδρώτας, βλέπει το φόβο μου και χωρίς να μου πει τίποτε, αρκείται στα υπόλοιπα. Το έχουμε συζητήσει οι δυο μας αυτό, δεν μου θυμώνει, ίσα ίσα που δεν με πιέζει καθόλου, "όποτε θέλεις αγάπη μου". Ο λόγος είναι ότι φοβάμαι πως θα πονέσω πολύ, πως δεν θα αντέξω τον πόνο. Σε αυτό φταίει και μια κουβέντα που κάποτε μου είπε η μητέρα μου: "καυτό σίδερο" εννοώντας το ανδρικό όργανο. Από τότε μου έχει μείνει αυτή η κουβέντα και δεν μπορώ να ολοκληρώσω ποτέ, ενώ το θέλω. ʼλλωστε, τώρα θέλω σαν τρελή να κάνω παιδί, αλλά με πιάνει πανικός πάντα την τελευταία κρίσιμη στιγμή. Δεν ξέρω πως να το ξεπεράσω...

Συγνωμη, αλλα δεν το καταλαβα. Αν δεν υπαρχει διεισδυση, τοτε αυτο δεν ειναι σεξ. Πως κανετε ερωτα χωρις να υπαρχει διεισδυση?

[Σε λιγο φευγω για διακοπες. Βασικος μου στοχος τις επομενες 2 εβδομαδες ειναι να καταφερω να αντεξω μακρια απο καθε ειδους σεξουαλικη δραστηριοτητα. Θα ειναι δυσκολο, ειδικα αν σκεφτει κανεις τι βλεπουν τα ματια μας στις παραλιες, αλλα υποσχομαι οτι θα κανω το παν για να παραμεινω εγκρατης και πιστος στον αγωνα μου κατα της αυτοϊκανοποιησης.]

Αγαπητή φίλη...καλώς ήρθες στην διαδικτυακή μας παρέα...που χαρακτηρίζεται απο ένα μωσαικό πλούσιων συναισθημάτων και μοναδικών εμπειριών.
Παρότι είσαι σίγουρη οτι το πρόβλημα σου είναι καθαρά ψυχολογικό...ίσως το να πάρεις και μια γνώμη απο τον γυναικολόγο σου (αν δεν το έχεις κάνει ήδη) θα ήταν πολύ χρήσιμο....(αν δεν κάνω λάθος η κατάσταση που περιγράφεις ονομάζεται δυσπαρεύνια...και βρίσκεται μέσα στην διαγνωστική και θεραπευτική γκάμα των γυναικολόγων....).

Σε ότι αφορά το ψυχολογικό μέρος...βεβαίως καλό θα ήταν να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό σε αυτά τα θέματα (και νομίζω ότι εκτός απ τους ψυχολόγους και ψυχιάτρους...ίσως ακόμα πιο ειδικοί είναι οι σεξολόγοι).Η μητέρα σου βέβαια ...αρκέστηκε στην περιγραφή του αντρικού μορίου ως \"καυτό σίδερο\"...αλλά μήπως παρέλειψε να σου πεί ότι και ο γυναικείος κόλπος είναι μια \"υψικάμινος\",ένα \"χυτήριο\" που καταφέρνει να λιώσει κάθε \"σίδερο\"...κι ας είναι και \"ατσάλι\"...
Και για να μην αρκούμαστε μόνο σε παρομοιώσεις...ας δούμε πόσο σίδερο είναι αυτό το σίδερο.Στην πραγματικότητα...το αντρικό \"σίδερο\" είναι κάτι σαν το υδρόστρωμα...ένα σύνολο δηλαδή μεμβρανών που μέσα του έχει αγγεία τα οποία κατα την διάρκεια της στύσης γεμίζουν με αίμα και αυτό το γέμισμα οδηγεί στην εμφάνιση της σκληρότητας και της αύξησης του μεγέθους.Δεν υπάρχει κανένα κόκαλο εκεί μέσα...ή καμιά άλλη σκληρή δομή...κι αυτό θα το καταλάβεις όταν δείς το μόριο αυτό σε φάση που δεν είναι σε στύση.

Απ την άλλη ο γυναικείος κόλπος...έχει ανάλογη δομή (κι εδώ έχουμε μεμβράνες,μυικό ιστό και αγγεία)...με την διαφορά ότι έχει πιο ενισχυμένη θωράκιση τριγύρω καθώς περιβάλλεται απο παρακείμενα όργανα...και φυσικά βρίσκεται μέσα σε μια ισχυρή κοκάλινη φωλιά...αυτήν της λεκάνης (ελάσσονος πυέλου...πιο ανατομικά).Μέσα λοιπόν σε αυτόν τον τόσο καλά ενισχυμένο θάλαμο....η μοίρα του \"σιδήρου\"...είναι μόνο μια...να λιώσει....Συνεπώς η μητέρα σου...σου μετέφερε την εμπειρία της...και πολύ καλά έκανε σε αυτό...αλλά μάλλον δεν την είπε ολοκληρωμένα.Βεβαίως...πολλ ές φορές κάποια οργανικά ή ψυχολογικά αίτια...μπορεί να φέρουν πόνο...και αυτή η επώδυνη εμπειρία να οδηγήσει σε διαστρεβλώσεις σχετικά με το τι μας συμβαίνει.Αυτές τις διαστρεβλώσεις..οφείλουμε να αποκαταστήσουμε αναζητώντας την αλήθεια ...και είμαι σίγουρος ότι κι εσύ αυτό ήδη κάνεις.Η εξερεύνηση του σώματος και της ψυχής μας...τελικά είναι μια γοητευτική περιπέτεια....Σου εύχομαι να απολαύσεις αυτήν την αναζήτηση.....

Λογόψυχε όμορφο κείμενο :)
t_katva καλώς ήρθες! Εντάξει, φυσικά δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω...;)

Καλως ήρθες και από μένα t_katva!

Ήθελα να σου πω ότι σε καταλαβαίνω πως νιώθεις μιας και μια μεγάλη περίοδο της ζωής μου ένιωθα τα ίδια συναισθήματα που βιώνεις κι εσύ. Δεν είσαι η μόνη. Η καλύτερή μου φίλη που μοιραζόμαστε τα πάντα πέρασε τα ίδια με εμένα και σε ακόμα ίσως μεγαλύτερο βαθμό. Όμως δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι. Να ξέρεις ότι ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου σε αγαπάει πολύ και οπότε δε χρειάζεται να φοβάσαι. O LOGOPSYXOS περιέγραψε καταλληλα την ανατομία. Σίγουρα η πρώτη φορά προκαλέι σε όλους άγχος και πανικό σε μερικούς. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε εκφράσεις που έχουν χρησιμοποιήσει οι γονείς μας, ίσως για
να μας \"προστατεύσουν\" από το να εκτεθούμε σε διάφορους κινδύνους που επιφυλάσσει ο έρωτας. Όμως Θα δεις, αν προχωρήσεις όλα αυτά θα σου φαίνονται αστεία καλή μου! Σου έστειλα και ένα U2U.

t_katva, καλώς όρισες. Προσωπικά ο logopsyxos με το υπέροχο κείμενό του με κάλυψε

πλήρως. Μου δημιουργήθηκε η εξής απορία και sorry αν γίνομαι αδιάκριτος.Πρίν το γάμο

σου η σεξουαλική σου ζωή ήταν φυσιολογική?