Printable View
Καποτε η μητερα μου σε μια ασχετη συζητηση που ειχαμε μου ειχε πει οτι η φιλια δεν τρωγεται με το ¨΄κουταλι¨ και οτι οι φιλιες δεν κρατιουνται για πολυ καιρο ακομα και αν το θες....εγω τοτε το θεωρησα βλακεια αυτο που ειπε...γιατι η μητερα μου και ο πατερας μουδεν εχουν φιλους...αν αφαιρεσεις τα αδερφια τους.....τωρα πια αρχιζω και καταλαβαινω τι ελεγε...εσεις τι λετε?
Η φιλια απαιτει θυσιες,δεν ειναι μονο για να λαμβανεις.
Αν εισαι διατεθημενος να κανεις θυσιες και βρεις ατομα να εχουν και αυτα αυτη την διαθεση θα εχεις 2-3 φιλους καλους,πραγματικους.
Αν δεν εισαι διατεθειμενος η δεν εχει βρει ατομα να ειναι διατεθειμενα τοτε απλα εχεις γνωστους.
Η φιλια ξεφευγει απο τα λογια,ειναι πραξεις,κατι που στη σημερινη κοινωνια ελαχιστοι ειναι αποφασισμενοι να πραξουν για κατι καλο...
Φιλία
Το να έχει κάποιος αληθινούς φίλους, είναι μεγάλη υπόθεση. Πότε όμως είναι μια φιλία αληθινή, προορισμένη να αντέξει στις τρικυμίες του χρόνου, και πότε είναι απλά και μόνο μια “παρέα”, που σήμερα είναι και αύριο δε θα είναι;
Το βασικό που πρέπει κάποιος να κοιτάξει για να διαχωρίσει αυτές τις δύο καταστάσεις, είναι τα κίνητρα πίσω από το συναπάντημα. Σε μια αληθινή φιλία, βρίσκομαι μαζί με τον άλλο άνθρωπο για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της. Ο αληθινός φίλος είναι συνοδοιπόρος μου, όχι μόνο στις εύκολες και ευχάριστες στιγμές, αλλά επίσης στις αναπόφευκτες περιόδους θλίψης και δυσκολίας. Σε μια γνήσια φιλία υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος για να εκφραστούν όλοι. Ο καλύτερος φίλος είναι αυτός που δε φοβάται να μας πει την αλήθεια, αν πιστεύει ότι σε κάτι έχουμε παρεκτραπεί. Είναι όμως παράλληλα έτοιμος να σεβαστεί τις επιλογές μας, έστω και αν διαφωνεί, χωρίς να φύγει από το πλευρό μας.
Σε αντίθεση, όταν μιλάμε για “σκέτη παρέα” τα κίνητρα είναι διαφορετικά: Εδώ δε συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τη ζωή στην ολότητά της, αλλά μόνο για να ευχαριστηθούμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα, πρόσκαιρα πράγματα, που τυγχάνει να μας αρέσουν και των δύο. Σε τέτοιες σχέσεις γνωρίζουμε – κατά βάθος – ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλο. Όταν πια ο ένας από τους δύο βαρεθεί τη συγκεκριμένη απόλαυση που τους ένωνε, ή αν προκύψει εν τω μεταξύ κάποια διαφωνία, η “φιλία” αυτή εξανεμίζεται.
ΝΕΟ: Η ιστοσελίδα www.help-net.gr λειτουργεί τώρα και Αίθουσες Συζήτησης όπου μπορείτε να συζητήσετε το θέμα της Φιλίας, αλλά και οποιοδήποτε άλλο θέμα εσείς θέλετε, με τους υπόλοιπους επισκέπτες της ιστοσελίδας. Aν ενδιαφέρεστε να μπείτε και εσείς στην παρέα μας, ακολουθήστε τη σύνδεση www.help-net.gr/forum , γίνετε μέλος (δωρεάν βέβαια, αυτό εννοείται), και κουβεντιάζετε ...
Εγώ πάλι, που θεωρώ τους φίλους το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου θα σου πω ότι υπάρχουν φιλίες που κρατάνε για λίγο και άλλες που κρατάνε για πάντα. Υπάρχουν άτομα που σε κάποια στιγμή στη ζωή μου ήταν πολύ καλοί μου φίλοι, μοιραστήκαμε πολλά και σημαντικά πράγματα, αλλά πλέον δεν κάνουμε παρέα για πολλούς και διάφορους λόγους. Ίσως γιατί αυτά που μας δένανε κάποια στιγμή αλλάξανε. Υπάρχουν και φιλίες που όπως φαίνεται θα κρατήσουν μια ζωή.Quote:
Originally Posted by mateo
Δεν είναι όλες οι σχέσεις μας ίδιες, είτε είναι φιλικές είτε ερωτικές, καθεμία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και από την καθεμία παίρνουμε διαφορετικά πράγματα. Δεν θεωρώ ότι μια φιλία που κρατάει μια ζωή είναι απαραίτητα σημαντικότερη από κάποια φιλία που είχε ημερομηνία λήξης. Θα μπορούσα να γράφω άπειρα πράγματα για τη φιλία, πράγμα που δείχνει ότι δε συμφωνώ καθόλου με αυτό που σου είπε η μητέρα σου. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι το λέει ένας άνθρωπος που όπως λες δεν έχει φίλους.
Νομίζω, ότι το να έχεις ή όχι φίλους είναι καθαρά θέμα επιλογών. Προσωπικά, δε νομίζω ότι θα άντεχα να ζω χωρίς φίλους.
η φιλία είναι η πιο δύσκολη και η πιο πολύτιμη σχέση..θέλει πολύ χρόνο και πολύ κόπο για να χτιστεί, αλλά αν τα καταφέρει κάποιος, τότε έχει το πιο πολύτιμο δώρο γιατί αυτή η σχέση όταν είναι αληθινή αποκτούν όλα μεγαλύτερο νόημα στη ζωή.
Οι λύπες μοιράζονται και οι χαρές αποκτούν μεγαλύτερη αξία.
Είναι η μοναδική σχέση που είναι κατ επιλογή και μόνο, χωρίς να παρεμβάλεται κανένας άλλου είδους παράγοντας.
mateo, γεια σου :)
ε, λοιπόν, η Θεοφανία είπε τη λέξη κλειδι: πολύτιμη. Έτσι ακριβώς είναι η φιλία στη ζωή μας.
Αυτό που σου είπε η μητέρα σου έχει να κάνει με τα δικά της βιώματα.
Είναι η γνώση που έχει κρατήσει από ό,τι έζησε και η στάση που έχει επιλέξει για την ίδια. Οι γονείς σου μπορεί να μην έχουν φίλους, αλλά μπορεί να συνέβη αυτό είτε επειδή έτυχε, είτε επειδή αποφάσισαν να απομακρυνθούν από τους άλλους και να έχουν ο ένας τον άλλον και την οικογένεια..
όπως και να έχει μην υιοθετείς αυτό το χαρακτηριστικό τους και μη στερείς στον εαυτό σου το πολύτιμο και το όμορφο της φιλίας :)
Φτιάξε το μονοπάτι σου με τα δικά σου, όχι των γονιών σου, και περπάτησέ το και μοιράσου και κομμάτια της διαδρομής με συνοδοιπόρους. Τη διάρκεια που θα κρατήσει το μοίρασμα μη τη σκέφτεσαι εξαρχής.
Έτσι όπως όλα αλλάζουν, μπορεί πράγματι μια φιλική σχέση να τελειώσει σε κάποιο σημείο,
μπορεί πάλι και όχι. Αλλά μην αφήνεις αυτή τη σκέψη να σε απογοητεύει, να σε αποθαρρύνει και να σε κρατάει μακρυά από το να έχεις φίλους στη ζωή σου.
κοιτα η αληθεια ειναι οτι οι γονεις μου χρειαστηκε να δουλεψουν απο τα 15 για βιοποριστικους λογους.....καποια πραγματα που εμεις τα θεωρουμε δεδομενα αυτοι δεν τα ειχαν...απο φιλιες απο οσο ξερω δεν πρεπει να πολυ ειχαν.....επισης ωρες ωρες εχω περιεργεια και τι σχεση ειχαν ερωτικες εννοω...μια φορα που ρωτησα την μητερα μου μου αλλαξε κουβεντα αμεσως...ειναι ανθρωποι οι οποιοι μου εχουν δωσει ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ αγαπη και φροντιδα...αλλα ειναι ανθρωποι που το μονο που θεωρουν σημαντικο στην ζωη ειναι η υγεια των δικων τους και ι δικια τους φυσικα να εχουν δουλεια και να εχουν ενα κεραμυδι να μεινουν και να φανε και να πληρωσουν τις υποχρεωσεις τους.....πχ το να πανε ενα θεατρο η ενα καφε η διακοπες εκτος χωριου το θεωρουν χασιμο χρηματος και χρονου.....επομενως εγω πιστευω δεν καναν φιλιες γιατι δεν τους εμοιαζε....ειχαν πρωτα βιοποριστικους λογους που εμεις τους θεωρουμε ΔΕΔΟΜΕΝΟΥΣ...... ας πουμε το να πω εγω μια μερα οτι δεν παω πανεπιστημιο επειδη ειμαι στις μαυρες μου θα μου πουνε ¨"εμεις πως παμε καθε μερα δουλεια 30 χρονια τωρα?"............τελος παντων μακρυγορησα χωρις λογο κι ολας.......εμενα και βεβαιως με ενδιαφερει να εχους φιλους και για αυτο τωρ απουε χω αρχισει να χανομαι με ενα κολλητο μου στεναχωριεμαι πολυ
τα αδέρφια τα έχουμε αναγκαστικά.
τους φίλους τους επιλέγουμε εμείς.
μπορεί να τύχει με τα αδέρφια σου να έχεις μια τυπική σχέση.
με τους φίλους όμως μια ουσιαστική.
Ματέο, ίσως σε βοηθήσει το να σκεφτείς ότι η φιλία σας μπορεί να αντέξει και σε περιόδους μιας κάποιας αποχής του ενός από τη ζωή του άλλου. Και ίσως αυτό να είναι και υγιέστερο, καθώς μπορεί να σε κάνει να σκεφτείς πως δεν είναι απαραίτητα και η καταστροφή μίας φιλίας η μη αποκλειστικότητα στην επαφή.
Έχω την εντύπωση πως οι γονείς σου ίσως σε διδάσκουν στην μη αναγκαιότητα της φιλίας. Αυτό μπορεί να εκφράζει τη δική τους κοσμοθεωρία, που δεν είναι ανάγκη βέβαια να εκφράζει και τη δική σου. Πόσο οι φόβοι και η στάση τους και οι επιλογές τους όμως σε έχουν επηρεάσει ή και σε επηρέαζουν τώρα?
Γιατί ξαναγύρισες στα λόγια της μητέρας σου και τα θυμάσαι και τα επεξεργάζεσαι αυτή τη συγκεκριμένη φάση της ζωής σου?
Συμφωνώ με όσα σου έγραψε η crazy diamond, δεν είσαι οι γονείς σου, δεν ζεις τη νεότητά σου κάτω από τις ίδιες συνθήκες που έζησαν τη δική τους, όπως κι ο ίδιος το αναγνώρισες, διαφορετικές προτεραιότητες, άλλη ιεράρχηση.
Σκέψου επίσης πού μπορεί να οφείλεται η απομάκρυνση από το φίλο σου. Είναι δική σου ή δική του πρωτοβουλία? Είναι αποτέλεσμα μήπως κάποιας δικής σου απομάκρυνσης? Μιας στροφής προς τα μέσα? Και αν αυτό σε καταπιέζει, τι θα μπορούσες να κάνεις για να το αντιμετωπίσεις?
Καλημέρα,Quote:
Originally Posted by researcher
Ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα. Καλή αρχή!! Στη δομή είναι παρόμοια με του φορουμ εδώ. Μπορεί κανεις να εντοπίσει στην ιστοσελίδα αυτή ανθρώπους κατά περιοχή, δηλαδή να βρει μελη που κατοικουν κοντα στον τοπο που μενει;
Φιλία είναι πρώτα το να υπάρχει ψυχική αλληλοσύνδεση και επικοινωνία, και μέσα από αυτή αγάπη, ειλικρίνεια και αλληλοβοήθεια, να ναι σχέση οικειότητας και εμπιστοσύνης, να υπάρχει αυθορμητισμός, το να σαι ο εαυτός σου με τον άλλο, το να ναι το πρωτο ή από τα πρώτα πρόσωπα που θα ρθουν στο νου όταν βρεθείς μπροστά σε δυσκολία και νοιώσεις άμεσα ανάγκη βοήθειας. Το να χαιρεται κανείς στις χαρές του άλλου και να λυπάται στις λύπες του και σ’ αυτά να μην υπάρχει ούτε ζήλια, ούτε αίσθημα ανωτερότητας ή κατωτερότητας. Το να υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον. Όλα αυτά. Κάπως έτσι σκιαγραφώ την έννοια της φιλίας.
Και είναι πολύ διαφορετική από την παρέα, που πολλοί την μπλέκουν με τη φιλία, από τη συνεργασία, από εφήμερες σχέσεις και άλλα. Η φιλία δημιουργείται ανάμεσα στους ανθρώπους με το χρόνο νοουμένου ότι θα βρεθούν τα κοινά κανάλια επικοινωνίας, μέσα από κοινά πιστεύω και αρχές, μέσα από τις δοκιμασίες. Και αντέχει στο χρόνο, όσα χρόνια κι αν περάσουν όσο κι αν χωρίζουν αποστάσεις. Πολλούς ανθρώπους τους βλέπουμε δίπλα μας καθημερινά πχ στη δουλεια, στη γειτονιά, κι όμως μενουμε πάντα γνωστοί όσα χρόνια κι αν περάσουν. Εδώ είναι και η διαφορά.
Ας μαθουμε να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους, ας μη είμαστε επιπόλαιοι στις σχέσεις μας, ας μαθουμε να κανουμε αληθινές φιλίες.