Υπάρχει άραγα επιστροφή στην ανεμελιά?

Καλησπέρα παιδιά,

Αναρωτιέμαι υπάρχει άραγε τρόπος να ξεπεράσω ποτέ τον φόβο μου?
Αυτόν της καρδιάς και του εμφράγματος. Πριν κάποια χρόνια ήμουν ανέμελος δεν τα σκεφτόμουν αυτά. Μετά από κάποια συμπτώματα έψαξα στο Internet και έμαθα τα πάντα περί καρδιοπαθειών και ιδιαίτερα της ύπουλης στεφανιαίας νόσου.
Έχω αναφερθεί και σε άλλα ποστ στα συμπτώματα μου (αρρυθμίες που μερικές φορές τις νώθω και σαν στιγμιαίο πόνο στον θώρακα) και μερικές φορές στιγμιαίες ταχυκαρδίες.
Αναρωτιέμαι πλέον, υπάρχει επιστροφή στην ανεμελιά που έχασα για πάντα?
Να προχωράω στον δρόμο και να μην σσκέφτομαι πότε θα πάθω έμφραγμα? Πότε θα πάθω ανακοπή? Τωρα που ο εγκέφαλος γέμισε με πληροφορίες μπορεί να "αδειάσει" πάλι και να γυρίσει στα παλιά ή πλέον είναι πολύ αργά?
Όλα αυτα με την καρδιά που λένε οι γιατροί οτι είναι το σημαντικότερο όργανο του σώματος, οτι στον δυτικό κόσμο τα καρδιακά επεισόδια σκοτώνουν περισσότερους ανθρώπους και από όλα τα τροχαία μαζί, οτι είναι απρόβλεπτη, οτι η στεφναιαία νόσος είναι υπουλη και μη ανεχνεύσιμη με έχει κάνει να σκέφτομαι σοβαρά την εξέταση της στεφανιογραφίας μπας και ησυχάσω μια και καλή.
Σκέφτομαι μετά από όσα έχουν γίνει, όσα περασα και περνάω, όσα διάβασα ότι πληροφορίες πήρα, υπάρχει επιστροφή στην ανεμελιά?.................

egwpisteyw oti yparxei epistrofh.apla twra soy fenetai adynato.
8elei xrono kai doyleia.egw to xeperasa se megalo va8mo.to provlhma einai o fovos .ayton prepei na polemiseis.exeis apey8yn8ei se eidiko?

Quote:

---

Originally Posted by giorgosm

egwpisteyw oti yparxei epistrofh.apla twra soy fenetai adynato.
8elei xrono kai doyleia.egw to xeperasa se megalo va8mo.to provlhma einai o fovos .ayton prepei na polemiseis.exeis apey8yn8ei se eidiko?

---

Φίλε μου δεν έχω απευθυνθεί σε ψυχολόγο / ψυχιατρο απλά από μόνος μου έπαιρνα συστηματικά κάθε πρωί και βράδυ lexotanil μισό των 3. Τα έκοψα μόνος μου μετά πό 6 μήνες και τώρα πίνω μόνο σε μέρες πολύ έντονης ταραχής.
Παλιά όταν έβγαινα έξω σκεφτόμουν πως θα περάσω καλά. Την θάλασσα, το σούρουπο, την γαλήνη της επαρχίας όταν βραδιάζει.
Τώρα όταν βγαίνω έξω η πρώτη σκέψη μου είναι "ωχ πάλι έξω, άραγε θα είμαι καλά, το νοσοκομείο θα είναι κοντά αν το χρειαστώ?"
Πως μπορεί να αλλάξει όλο αυτό, μου φαίνετα βουνό.

σε καταλαβαινω παρα παρα παρα πολυ!!!!...τι ωραια που ηταν οταν βγαιναμε και το μοναδικο μας αγχος ηταν να αποφασισουμε που θα παμε,με ποιους θα παμε και ποσο θα χορεψουμε και θα πιουμε....πλεον οπου και να παω σκεφτομαι μην πεσω μη παθω καρδια μην παθω εγκεφαλικο...το νοσοκομειο που ειναι....βεβαια ολα εχουν μειωθει καμμια σχεση οπως ηταν στην αρχη τους...μαλλον εμαθα να τα αντιμετωπιζω οχι μειωθηκαν...εγω εχω αυτες τισ νοσοφοβιες εδω και 3 χρονια μαζι με πανικο ...φοβαμαι πολυ το εμφραγμα οτι εχει να κανει με καρδια ,κεφαλι και ειναι ακαριαια..ποσεσ φορες ειπα τωρα θα μεινω...και εμενα μου λειπει να πηγαινω ταξιδια,να βγαινω να κανω οσα κανω χωρις να φοβαμαι και χωρισ να εχω στην τσεπη το αταραξ!το οποιο δεν πινω αλλα το εχω παντα μαζι για ασφαλεια...δεν ξερω αν θα επιστρεψει η ανεμελια αλλα ευχομαι οπως ηρθε ξαφνικα ο φοβος και ο πανικος ετσι ξαφνικα να επιστρεψει και η ανεμελια...σε μια νυχτα...

Quote:

---

Originally Posted by oneofthosedays

σε καταλαβαινω παρα παρα παρα πολυ!!!!...τι ωραια που ηταν οταν βγαιναμε και το μοναδικο μας αγχος ηταν να αποφασισουμε που θα παμε,με ποιους θα παμε και ποσο θα χορεψουμε και θα πιουμε....πλεον οπου και να παω σκεφτομαι μην πεσω μη παθω καρδια μην παθω εγκεφαλικο...το νοσοκομειο που ειναι....βεβαια ολα εχουν μειωθει καμμια σχεση οπως ηταν στην αρχη τους...μαλλον εμαθα να τα αντιμετωπιζω οχι μειωθηκαν...εγω εχω αυτες τισ νοσοφοβιες εδω και 3 χρονια μαζι με πανικο ...φοβαμαι πολυ το εμφραγμα οτι εχει να κανει με καρδια ,κεφαλι και ειναι ακαριαια..ποσεσ φορες ειπα τωρα θα μεινω...και εμενα μου λειπει να πηγαινω ταξιδια,να βγαινω να κανω οσα κανω χωρις να φοβαμαι και χωρισ να εχω στην τσεπη το αταραξ!το οποιο δεν πινω αλλα το εχω παντα μαζι για ασφαλεια...δεν ξερω αν θα επιστρεψει η ανεμελια αλλα ευχομαι οπως ηρθε ξαφνικα ο φοβος και ο πανικος ετσι ξαφνικα να επιστρεψει και η ανεμελια...σε μια νυχτα...

---

Μακάρι πραγματικά μακάρι όπως ακριβώς ξεκίνησαν όλα αυτά έτσι να φύγουν.
Απλά αναρωτιέμαι τώρα που πλέον έχω μάθει τόσες πληροφορίες, τώρα που ξέρω ποια τα συμπτώματα, τις παθήσεις της καρδιάς και όλα αυτά πως γίνεται να επιστρέψω εκεί που ήμουν παλιά πριν μάθω...
Αλλά έχω μια ερώτηση. Οι γιατροί δεν τα γράφουν λίγο, λέω λίγο μόνο υπερβολικά?

καλο θα ηταν να ζητησεις βοηθεια απο καποιον ειδικο παντος.πρεπει να βρεισ τι σε φοβιζει πραγματικα και να παψεισ να ασχολεισαι με την καρδια σου που ειναι μια χαρα .
εγω τραβιομουν για πολλα χρονια γιατι σταματαουσα την θεραπεια απο μονος μου οποτε ενοιωθα λιγο καλυτερα. οταν αποφασισα να κανω τη θεραπεια οπως μου ελεγε ο γιατροσ ειδα μεγαλη διαφορα.
η επιστημη τα εχει λυση αυτα τα θεμετα . το κακο ειναι οτι εμεισ δεν δεχομαστε πολλεσ φορες τισ λυσειςλογο των ταμπου που υπαρχουν γι αυτα τα θεματα.

δεν γινεται να επιστρεψεις γιατι πλεον τα διαβασες τα εμαθες αρα τα εχεις στο μυαλο σου ...το θεμα ειναι να καταφερεις να τα θαψεις ολα βαθια πολυ βαθια...δυσκολο το ξερω μακαρι να ξερα τη μαγικη συνταγη...δεν ξερω αν τα γραφουν υπερβολικα παντως σιγουρα τα γραφουν πολυ ψυχρα και αποτομα...το θεμα ειναι εμεις να μην μαπινουμε σε αυτη τη διαδικασι ανα ψαχνουμε το καθετι...μασ φθειρει και ειναι κριμα...ειδικα εμενα που επηρεαζομαι και υιοθετω το παραμικρο που ακουω και διαβαζω...:/

Quote:

---

Originally Posted by oneofthosedays

δεν γινεται να επιστρεψεις γιατι πλεον τα διαβασες τα εμαθες αρα τα εχεις στο μυαλο σου ...το θεμα ειναι να καταφερεις να τα θαψεις ολα βαθια πολυ βαθια...δυσκολο το ξερω μακαρι να ξερα τη μαγικη συνταγη...δεν ξερω αν τα γραφουν υπερβολικα παντως σιγουρα τα γραφουν πολυ ψυχρα και αποτομα...το θεμα ειναι εμεις να μην μαπινουμε σε αυτη τη διαδικασι ανα ψαχνουμε το καθετι...μασ φθειρει και ειναι κριμα...ειδικα εμενα που επηρεαζομαι και υιοθετω το παραμικρο που ακουω και διαβαζω...:/

---

Ναί και ειδικά όταν μιλάνε για ποσοστά οτι το 1% του πλυθυσμού θα πάθει αυτό κλπ λες και βλέπουν τους ανθρώπους σαν άψυχα αντικείμενα.
Ναί κι εμένα αυτό με στεναχωρεί οτι τώρα που τα διάβασα δεν μπορώ ποιά ποτέ να είμαι όπως πριν.
Και ακόμα και αν απευθυνθώ σε κάποιο εδικό φοβάμαι οτι αυτή τμου την φοβία δεν θα μου την νικήσει ποτέ
Αυτο που με αγχώνει είναι τα συμπτώματα, αυτά δεν με αφήνουν να ηρεμήσω και να ζήσω την ανεμελιά μου. Κσι πολλές φορές κάθομαι και θλίβομαι με πιάνουν τα κλάμματα όταν σκέφτομαι πως ήμουν παλιά και πως είμαι τώρα. Ένα τεράστιο γιατί με βασανίζει μέσα μου.

ετσι ειναι συνηθισμενοι αυτοι..φαντασου ποσα εχουν δει ε λογικο ειναι να αντιδρουν με αυτο τον τροπο..αν τα κρατουσαν και αυτοι ολα μεσα τους θα γεμιζαν κρισεις πανικου και ψυχολογικα και αντε μετα να δουλεψουν...:P εγω ειχα παει για πολυ λιγο σε ψυχολογο γτ δεν το αντεχε η τσεπη μου και σε αυτο που προλαβε να με βοηθησει ειναι στο να καταλαβω τι εχω,να με διαβεβαιωσει οτι δεν κινδυνευω και απο εκει και περα και με πολυ προσωπικη προσπαθεια να μαθω να το αντιμετωπιζω..θα σου προτεινα να δοκιμασεις την ψυχαναλυση ισωσ σε βοηθησει αρκετα...εννοειται και εγω οταν με παιρνει απο κατω και σκεφτομαι πως δε θα γινω ποτε οπως παλια τρελη χαρουμενη και ανεμελη με πιανει το παραπονο και το μεγαλο γιατι σε μενα ρε γαμωτο...και να σου τα κλαματα....προπσαθω ομως πλεον να σκεφτομαι θετικα...εδω μεσα βλεπεις οτι δεν ειμαστε μονοι μας και εκει εξω ακομη περισσοτεροι αρα δεν το βλεπω πλεον εγωιστικα,γιατι οχι και σε μενα λοιπον....απλα το βλεπω σαν ευκαιρια να μαθω σε βαθος τον εαυτο μου και να τον καταλαβω..ετσι μου ειχε εξηγησει καποιος καποτε τον πανικο...και οντως δεν εχει αδικο...εχω ανακαλυψει πολλα που δεν ηξερα για μενα μεσα απο τισ κρισεις πανικου και τς φοβιες μου...

Quote:

---

Originally Posted by panospeggy

Αναρωτιέμαι πλέον, υπάρχει επιστροφή στην ανεμελιά που έχασα για πάντα?

---

Δεν ξέρω. Υποψιάζομαι πως ναι. Νομίζω ότι έχω βρεθεί κοντά σε αυτό που ονομάζεις επιστροφή στην ανεμελιά, αλλά δεν το "έχω". Νομίζω ότι σε αυτό το θέμα δεν υπάρχει ποσότητα, πόσο κοντά, απλά υπάρχουν δύο καταστάσεις ναι ή όχι. Δηλαδή ή υπάρχει ή δεν υπάρχει καθόλου. Πάντως κάποιος λέει: "Έχετε χάσει την αθωότητα. Αν μέσα απ' αυτό μπορέσετε να βρείτε πάλι την αθωότητα τότε είναι μεγαλείο".


> Όλα αυτα με την καρδιά που λένε οι γιατροί οτι είναι το σημαντικότερο όργανο του σώματος

Μπααά, η καρδιά δεν είναι το σπουδαιότερο όργανο του σώματος. Ο νούς είναι και κατ' επέκταση η "καρδιά"!

η ανεμελια για εμενα ανηκει στα παιδικα χρονια...οσο μεγαλωνουμε και πρεπει να στεκομαστε ορθιοι στις σπρωξιες που τρωμε στην ζωη μας δεν γινεται να ειμαστε ανεμελοι εκ των πραγματων...μπορουμε ομως να φροντιζουμε την ψυχη μας και να της δινουμε σωστη τροφη για να ειναι καλα και σε ισοροπια...τον παρελθον ειναι τετελεσμενο το μελλον αγνωστο και με πολλες εκπληξεις το παρον ειναι εδω και πρεπει να το ζησουμε...

Quote:

---

Originally Posted by PENAKI1986

η ανεμελια για εμενα ανηκει στα παιδικα χρονια...οσο μεγαλωνουμε και πρεπει να στεκομαστε ορθιοι στις σπρωξιες που τρωμε στην ζωη μας δεν γινεται να ειμαστε ανεμελοι εκ των πραγματων...μπορουμε ομως να φροντιζουμε την ψυχη μας και να της δινουμε σωστη τροφη για να ειναι καλα και σε ισοροπια...τον παρελθον ειναι τετελεσμενο το μελλον αγνωστο και με πολλες εκπληξεις το παρον ειναι εδω και πρεπει να το ζησουμε...

---

επιτελους ρε φιλη εμφανιστηκες!!!!...συμφωνω απολυτα μαζι σου...το παρελθον ειναι παρελθον και ειναι ανουσιο να ανατρεχουμε εκει να βρουμε την ευτυχια...αυτο που πρεπει να κανουμε ειναι να κυνηγησουμε τις μελλλοντικες στιγμες ευτυχιες,φροντιζοντας στο παρων να κραταμε την ψυχη μας υγιη και ηρεμη...

ennoeitai........

Εμενα παιδια,απο τοτε που εμφανιστηκαν οι αρρυθμιες αλλαξε η ζωη μου!!Μπορει να μην εχω αλλαξει στις δραστηριοτητες & ασχολιες μου(γιατι ειμαι & μαμα)αλλα στη σκεψη.Αυτες οι αθλιες σκεψεις οτι τωρα θα "μεινω" απο καρδια η απο εγκεφαλικο!Πραγματικα,τι ωραια ηταν εκεινα τα χρονια που ουτε καν ξεραμε τι ειναι αυτες οι σκεψεις!Θυμαμαι,οταν εκανα ψυχοθεραπεια,μου ειχε πει η ψυχολογος μου,αν εχεις αυτο το αγχος & τις φοβιες τωρα,τι θα γινει στο μελλον οταν θα βρεθεις αντιμετωπη με σοβαροτερα προβληματα??