δεν με εμπιστευονται οι δικοι μου

Printable View

22-03-2011, 10:51
alexandros2985

δεν με εμπιστευονται οι δικοι μου

. δεν με εμπιστευονται . ειμαι 100% στα λογικα μου και αυτοι παλι λενε δεν ειμαι καλα. αντε ... τους λεω . τους εξηγω την κατασταση καποια απολυτως φυσιολογικα πραγματα, π.χ. μαλωσα με εναν στο δρομο επειδη με στουκαρε , και αυτοι το θεωρουν παραλογο. δειχνουν απολυτη εμπιστοσυνη στον γιατρο και τις δικες μου τις αποψεις δεν τις καταλαβαινουν. επειδη μερικες φορες νευριαζω οπως ολοι οι φυσιολογικοι ανθρωποι παλι μου λενε δεν εισαι στα καλα σου. και δεν σπαω πραγματα ουτε φωναζω(πολυ) . καλα σιγουρα δεν σημαινει αυτο οτι συνομωτουν εναντιον μου , ουτε οτι δεν με νοιαζοντε, αλλα οσο να ειναι,( εδω περα κολλαει καποια φραση αλλα δεν μου ερχεται στο μυαλο, οταν για να καταλαβεις τι σου λεει ο αλλος πρεπει να το ζησεις)
22-03-2011, 10:58
BrokeN_DoLL

μα ειναι λογικο εσενα σε θεωρουνε αρρωστο οποτε πιστευουν και οτι μερικες φορες ισως να παραλογιζεσαι! ποσες φορες εξηγω κατι στους δικους μ και δεν με ακουνε μεχρι την στιγμη που ερχονται μαζι μ στον γιατρο και τοτε ως δια μαγειας ο,τι κ αν τους πει τα κατανοουνε ολααα!!!!φοβερο ε!

βασικα εχεις ξεκαθαρισει μεσα σου τι θελεις? να σου φερονται σαν αρρωστο η σαν υγιη? γιατι αμα σ φερονται σαν σε αρρωστο θα ειναι πιο υπομονετικοι μαζι σου, αν ομως θες να σ φερονται σαν υγιη θα πρεπει να υπομενεις τις αμφιβολιες την γκρινια και τις κατσαδες
22-03-2011, 13:22
νικος32

Οι γονεις δεν πιστευω πως μας κανουν καλο στην υγεια.Αλλωστε το λεει και μια μελετη.50% γινεσε καλυτερα αμα τα καταφερεις και ζησεις μονος σου.
22-03-2011, 13:26
BrokeN_DoLL

Quote:

Originally Posted by Skiaxtro

Οι γονεις δεν πιστευω πως μας κανουν καλο στην υγεια.Αλλωστε το λεει και μια μελετη.50% γινεσε καλυτερα αμα τα καταφερεις και ζησεις μονος σου.

απ την μια ναι αλλα απ την αλλη αν δεν εισαι ικανος να ζησεις μονος σου στην αρχη οχι μονο ψυχολογικα αλλα και οικονομικα, τοτε τους εχεις αναγκη για υποστηριξη οποτε μετα δεν γινεται να τους φτυσεις!!!!
22-03-2011, 15:30
researcher

λυπαμαι που δεν σε καταλαβαινουν οι γονεις σου Αλεξανδρε

και που θεωρουν παραλογα τα λιγα νευρα σου

ισως τελικα χρειαστει να καταβαλεις κοπο να τους πεισεις

εαν μπορεσεις συνεργασου μαζι τους ηρεμα και

οσο πιο πολυ μπορεις κανε πραγματακια και εχε φιλους που να σε στηριζουν

φιλικα :)
22-03-2011, 15:53
BrokeN_DoLL

λογικο δεν ειναι να μην καταλαβαινουν αφου δεν ειναι οι ιδιοι. κανεις δεν καταλαβαινει γτ κανεις δεν ειναι ιδιος με τον αλλον
22-03-2011, 21:45
εσωτερική_σήψη

η κατανοηση των γονεων ειναι κατι δυσκολο πραγμα στις μερες μας..λιγο να παραφερθεις οπως ολοι παραφεροναι και αμεσως το ριχνουν στην ασθενεια!και μενα ετσι κανουν!
αμεσως η μανα μου: "μηπως δεν παιρνεις τα φαρμακα σου;" και μετα νευριαζω και αρχιζουν τα χειροτερα.."ποτε πας ξανα στο γιατρο;"
εδω μου καθονται!
22-03-2011, 22:40
researcher

πολυ σημαντικο θεμα ρε παιδια

σαν να λεμε στιγματισμος μεσα στην οικογενεια

θεωρω το πιο δυσκολο ειδος στιγματισμου ειναι αυτο
22-03-2011, 23:58
Madlylove

Tο καταλαβαινω απολυτα αυτο που λες γιατι το εχω αντιμετωπισει παααρα πολλες φορες με τον φιλο μου ο οποιος πασχει απο ψυχωση.

Δεν ξερω αν ισχυει κ στην δικη σου περιπτωση βεβαια, αλλα εχουν υπαρξει αρκετες φορες που μου εχει πει, εεε καλα δεν μπορω να τσατιστω κιολας; Αμεσως να μου πεις οτι δεν ειμαι καλα..

Σιγουρα σε ενα ποσοστο 30% μιλαει κατευθειαν ο φοβος μου μηπως δεν ειναι καλα. Αλλα στο 70% των περιπτωσεων Δεν με πειραζει οτι τσατιζετε αλλα η ενταση..
Δηλαδη, οταν ο λογος ειναι πολυ μικρος κ τα νευρα που δημιουργουνται ταιριαζουν σε κατι πολυ μεγαλο, τοτε μαλλον χρειαζετε λιγη προσοχη.
Δηλαδη οταν μαλωσουμε για κατι απλο, κ ο φιλος μου εξοργιστει, η δεν μπορει να ηρεμησει μετα απο καποια ωρα, η δεν μπορει να κοιμηθει, η θα επαναληφθει κατι τετοιο μετα απο μια δυο μερες, τοτε ειναι λογικο να ανησυχησω, ετσι δεν ειναι;

Πολλες φορες προφανως υπερβαλω κ κανω λαθος, η υπερβολη μου δεν ερχετε απο ρατσισμο αλλα απο ενδιαφερον κ αγαπη.

Κ ξερεις εχουν υπαρξει φορες που μια συνεχομενη τετοια συμπεριφορα, πολλα νευρα για το τιποτα, εχει ακολουθηθει απο υποτροπη..

Κ μετα γινεσε πιο προσεκτικος στις κινησεις του αλλου, κ φυσικα του την σπας, αλλα οταν αγαπας καποιον, κ οι γονεις σου σε λατρευουν, δυστυχως δεν μπορεις να μην δινεις σημασια σε σημαδια που παλιοτερα τον εχουν κανει χαλια.

Δεν λεω αυτη τη στιγμη οτι εχεις αδικο, δικιο εχεις να σου την σπαει, απλα διατυπωνω κ την αποψη της αλλης πλευρας που καλως η κακως ανησυχει..
23-03-2011, 11:53
BrokeN_DoLL

το μυστικο σε ολα αυτα ειναι να μην φαινεται.........αν εχεις μια ασθενεια χρονια εχεις εκπαιδευτει κ εχεις μαθει να την κανεις να μην φαινεται στους εξω. θελει ταλεντο και εξασκηση. δλδ να πηγαινεις οταν εισαι με αλλους εναντια στις παρορμησεις σου. να τα κανεις ΟΛΑ φυσιολογικα ειτε εκεινη τη στιγμη σ φανει κατι περιεργο ειτε οχι, να μην αφησεις κανεναν να το καταλαβει οτι παει κατι στραβα με σενα!

το πιο αποτελεσματικο ειναι να αραδιαζεις λογια και γνωσεις που εχεις. ο αλλος ακουει καπως αποχαυνωμενος και δεν καταλαβαινει πολλες φορες με αποτελεσμα να σε θεωρει πολυ διαβασμενο
23-03-2011, 12:57
arktos

Quote:

Originally Posted by εσωτερική_σήψη

η κατανοηση των γονεων ειναι κατι δυσκολο πραγμα στις μερες μας..λιγο να παραφερθεις οπως ολοι παραφεροναι και αμεσως το ριχνουν στην ασθενεια!και μενα ετσι κανουν!
αμεσως η μανα μου: "μηπως δεν παιρνεις τα φαρμακα σου;" και μετα νευριαζω και αρχιζουν τα χειροτερα.."ποτε πας ξανα στο γιατρο;"
εδω μου καθονται!

δν μπορεί...
οι γονείς σου κάνουν παρέα με τους δικούς μου...