Θέλω να βοηθήσω κ δεν ξέρω πως....
Καλησπέρα,
πρόσφατα γνώρισα κάποιον.. Δεν θα σας πω πολλά για να μην γίνω κουραστική.. Ήταν μία γνωριμία που με έκανε να νιώσω πολύ όμορφα.. Φαίνεται ότι είναι ένας γλυκός και συναισθηματικός άνθρωπος αλλά ταυτόχρονα κ απόμακρος.. Αρχικά έδειξε το ενδιαφέρον του προς σε μενα αλλά μετά άρχισε να το παίρνει πίσω. Άρχισα να πιστεύω ότι δεν θέλαμε τα ίδια πράγματα κ καθώς είναι φαντάρος (μας χωρίζουν άπειρα χλμ!!) έβαζα κ σκέψεις ότι απλά ήθελε να περάσει καλά την ώρα του κ όλα τα σχετικά.. Εδώ κ 10 μέρες μιλάμε καθημερινά στο τηλ αλλά πάλι είναι πολύ απόμακρος. Δεν ήθελα να του κάνω κουβέντα για αυτά καθώς ήθελα να κρατήσω την κλασική στάση που κρατάμε όταν γνωρίζουμε κάποιον.
Σήμερα όμως δεν άντεξα κ του μίλησα. Για να μην σας κουράσω άλλο μου είπε ότι τον τελευταίο 1.5 χρόνο περνάει κάποιο είδος κατάθλιψης. Ότι γενικά δεν τον γεμίζει το να μιλάει για την καθημερινότητα του κ ότι έχει αλλάξει. Μπορώ να πω ότι τον πιστεύω. Όμως εκείνη την στιγμή δεν μπόρεσα να του πω κάτι παραπάνω λόγω αμηχανίας κ απλά του είπα ότι ''οκ εγώ είμαι εδώ να σου λέω για την δική μου καθημερινότητα :)''.
Κ γέλασε..!!! Θέλει να γνωριστούμε καλύτερα έστω κ σαν φίλοι γιατί του βγάζω όμορφα συναισθήματα. Αλλά πάλι απόμακρος είναι..
Πραγματικά θέλω να τον βοηθήσω.. Αλλά δεν ξέρω πως.. θέλω πραγματικά να τον βοηθήσω κ όχι να τον δυσκολέψω..
Γιαυτό κ έγραψα εδώ.. Θα εκτιμούσα πολύ οποιαδήποτε συμβουλή πάνω σε αυτό... Δεν ξέρω πως να φερθώ ώστε να μην τον πιέσω αλλά ταυτόχρονα να τον βοηθήσω γιατί νιώθω μέσα μου ότι κ αυτός το θέλει από μενα..
Μέχρι τώρα έχω παρατηρήσει ότι στα μηνύματα που μου στέλνει είναι γλυκός, έχει λόγια γραφή αλλά ποτέ δεν λέει κάτι ξεκάθαρο.. Στα τηλεφωνήματα από την άλλη είναι σαν να είναι άλλος άνθρωπος.. Δεν μιλάει καθόλου.. Αν δεν τον ρωτήσω το τυπικό τι κάνει μπορεί να μην μιλήσουμε καθόλου για 1-2 λεπτά.. Δεν ξέρω πως να τον πλησιάσω.. Τί να κάνω???