ΠΑΛΛΙΝΔΡΟΜΗ ΚΥΗΣΗ

εδω και 1,5 μηνα περιπου εχω χασει τον υπνο μου. δεν με νοιαζει τιποτα, μονο οτι εχασα το μικρο πλασματακι που εζησε για λιγο μεσα μου. Παλλινδρομη κυηση το ειπε ο γυναικολογος. Σταματησε δλδ η αναπτυξη του ξαφνικα για τυχαιους λογους. Την επομενη μερα μπηκα χειρουργειο για αποξεση. και απο τοτε νιωθω αδεια, αχρηστη, κενη. νιωθω οτι τους απογοητευσα ολους, και κυριως τον αντρα μου που ειναι ολη μου η ζωη και στεκεται διπλα μου σε ολα τα δυσκολα. Απο τοτε καθε βραδυ που πεφτω να κοιμηθω με παιρνει ο υπνος μεσα στα κλαματα. Δεν αντεχω να βλεπω στο δρομο ουτε στην τηλεοραση μωρα ή εγκυες γυναικες νιωθω πολυ ασχημα... .

Γλυκιά μου gallena ο πόνος είναι απίστευτος, και όλα αυτά τα συναισθήματα που έχεις και οι σκέψεις είναι γιατί πενθείς.
Γνωρίζω αυτό το αίσθημα που εχεις, που νομίζεις ότι τους απογοήτευσες όλους γιατί εχω κάνει εξωσωματικές χωρίς να έχω καταφέρει να εχω ένα μωράκι.
Παλίνδρομες κυήσεις συμβαίνουν συχνά. Πένθησε για την απώλειά σου, αλλά μην απογοητεύσαι. Θα μείνεις έγκυος και θα γίνεις μητέρα. Και δεν απογοήτευσες κανέναν, ούτε καν να σκέφτεσαι τέτοια πράγματα. Πάρε αγκαλιά τον άντρα σου που είμαι σίγουρη ότι αυτό που τον ενδιάφέρει πάνω από όλα είσαι εσύ και συνεχίστε την πορεία σας στην κοινη ζωή.

Αγαπητή φίλη, φαντάζομαι είστε νέοι άνθρωποι εσύ κι ο άντρας σου, και η ατυχία που είχες δεν είναι η συντέλεια του κόσμου, πίστεψε με ... Σου το λέω με την αρνητική εμπειρία 8 αποβολών που είχε η σύζυγος μου μέχρι τελικά να φτάσουμε στο σημείο μετά από σειρά εξετάσεων να ανακαλύψουμε πως η κύηση δεν προχωρούσε και στις 8 περιπτώσεις , γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα της γυναίκας μου, αντιμετώπιζε το κύημα ως ξένο σώμα και το απέβαλε συνήθως γύρω στην εικοστή μέρα. Με την κατάλληλη αντιμετώπιση (χορήγηση πατρικών αντισωμάτων ), σήμερα χαιρόμαστε τα δύο μας παιδιά, γιατί παρ' όλη την απογοήτευση, την πικρία και την στενοχώρια που βιώναμε την μία μετά την άλλη , οκτώ αποβολές σε διάστημα 3 χρόνων. δεν το βάλαμε κάτω, συνεχίσαμε τις προσπάθειες, και τελικά δικαιωθήκαμε...

Είναι αλήθεια πως ο ψυχικός κόσμος της γυναίκας δέχεται μεγάλο πλήγμα μετά από μία αποβολή και γι'αυτό το λόγο και για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα έχεις απόλυτη ανάγκη τη στήριξη του άντρα σου και του οικογενειακού σου περιβάλλοντος εν γένει, των φίλων σου και όλων εκείνων που μπορούν ο καθένας με τον δικό του τρόπο να σου συμπαρασταθεί . Μην το βάζεις όμως κάτω και μην απελπίζεσαι, είστε νέοι άνθρωποι κι έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας.

Σου εύχομαι καλή δύναμη και να παίρνεις θετική ενέργεια από τις έγκυες γυναίκες που βλέπεις, πολύ σύντομα θα έρθεις στην ίδια θέση και θα χαρείς την εγκυμοσύνη σου...

Καλησπέρα Gallena, ο τίτλος του θέματος σου μου φερε μνήμες. 3 χρόνια πριν είχα την ίδια εμπειρία, και τα συναισθήματα που ακολούθησαν ήταν ακριβώς αυτά που περιγράφεις. Είναι φυσιολογική εξέλιξη της κατάστασης. Μην σκέφτεσαι ότι απογοήτευσες τους γύρω σου γιατι δεν ισχύει. Και εγώ ακριβώς το ίδιο σκεφτόμουν. 3 χρόνια μετά, καταλαβαίνω ότι όντως οι άνθρωποι μου στεναχωριόντουσαν, αλλά αυτό που τους στεναχωρούσε κυρίως ήταν η ψυχολογική μου κατάσταση. Ειδικά ο άντρας μου βλέποντας με σε αυτήν την κατάσταση θλίβονταν ακόμη περισσότερο. Προσπάθησε να συνέλθεις και να το ξεπεράσεις (όσο δηλαδή μπορείς) και να δεις που όλα θα πάνε καλά. Έτσι έκανα και εγώ, και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα επανόρθωσα! Ηρέμησε και όλα θα πάνε κατευχήν. Καλή πίστη χρειάζεται και κουράγιο. Είναι λογικό να πενθείς το πλασματάκι αυτό, αλλά μην κάνεις τέτοιες σκέψεις για τους γύρω σου. Άλλωστε, όλα σε αυτή τη ζωή γίνονται για κάποιον λόγο. Κουράγιο, και αν χρειαστείς οτιδήποτε, ως συνομοπαθούσα, θα χαρώ να σε βοηθήσω.

Σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις και το κουραγιο που μου δινετε. Να στε ολοι καλα. Προσπαθω να ξεπερασω την απωλεια μου αλλα ειναι πολυ δυσκολο... Ειμαι 26 χρονων και μετα απο αυτο νιωθω πως εγω δεν θα τα καταφερω. Φοβαμαι να ξαναμεινω εγκυος μηπως και τυχει ξανα... Ηταν η πρωτη μου φορα και μου εχουν κοπει τα φτερα. Ξερω πως με βοηθησε εξαιρετικα το γεγονος πως ποτε δεν ειδα μωρακι στο υπερηχογραφημα, ποτε δεν ακουσα καρδουλα, μονο ενα κενο σακο. Αδειο, οσο αδεια σηκωθηκα εγω απο το κρεβατι του χειρουργειου. Νιωθω ενοχες που εκανα τον αντρα μου να ονειρευτει ενα μωρακι και μετα του πηρα το ονειρο πισω. Ειναι τοσος ο πονος που δεν βρισκω τις λεξεις. Ευχομαι κανενας να μην πονεσει τοσο.

gallena δυστυχώς έχω βρεθεί και εγώ σε αυτή τη θέση και γνωρίζω τον πόνο και την απόγνωση που νιώθεις ακόμα και το αίσθημα τις ενοχής που σου έχει δημιουργηθεί.
Δώσε λίγο χρόνο στον ευατό σου να το ξεπεράσει κανάκεψε τον βγες έξω, δες φίλους προσπαθησε να μην το σκέφτεσαι συνεχεια. Μετά από αρκετά χρονια και με παραπάνω από μια αποβολές και σε προχωρημένη κύηση κατάλαβα ότι δυστυχώς συμβαίνει παρα πολύ συχνά πλέον σε πολλά ζευγάρια και δεν θα το μάθεις ποτε γιατί δεν το λένε. Θυμάμαι τις φορες στο χειρουργείο και εγώ την φόρτιση την στεναχώρια στο δωματιο ανάνηψης αλλά................. ήρθε η στιγμή που ήμουν στην ανάνηψη με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και με το ζουζούνι μου αγκαλιά. Θα γίνει και σε εσένα να είσαι σίγουρη, με θετικη σκεψη να συνεχίσεις την προσπάθεια γιατί πιστεψέ με αξίζει τα πάντα και ολα θα πάνε καλά. Αν θελήσεις κάτι πες μου.

excistence, να σου ζησει το παιδακι σου.
Σιγουρα νιωθω και τυψεις γιατι δεν το προγραμματιζα (δεν ημουν καν παντρεμενη) και στην αρχη κοιτουσα το θετικο τεστ εκλαιγα και ελεγα:τι θα κανω τωρα??? Τωρα ειναι που λεω ποσο ηλιθια ημουν... Εκλαιγα γιατι ο Θεος μου εκανε το μεγαλυτερο δωρο και οταν ειδε πως δεν το ηθελα, το πηρε πισω... Ουτε μια στιγμη ομως δεν θελησα να μην το κρατησω... μεσα σε ενα μηνα οργανωσαμε με τον αντρα μου το γαμο και λιγο πριν γινει, το μωρακι μας εφυγε...Νιωθω πως εγω το εδιωξα, ελεγα στον αντρα μου πως πηγε αλλου, καπου που το θελανε απο την αρχη... Α;κομα πεταγομαι τη νυχτα στον υπνο μου απο τις ενοχες...

Καλή μου καταλαβαίνω πως νιώθεις είναι ακόμα νωπά τα συναισθήματα και πίστεψε με οι περισσότερες με θέματα παλίνδρομης έχουν πολλές φορές ενοχικά συναισθήματα ή ότι έκαναν κάτι ή ότι δεν έκαναν κάτι ή ότι ο θεός τις τιμωρεί. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, ας πούμε πως έπαιρνες το θετικό και ήσουν μέσα στην τρελή χαρά, δυστυχώς αν ήταν να γίνει θα γινόταν και τότε, άσχετα με τα δικά σου συναισθήματα άγχους χαράς στεναχώριας.
Μην τιμωρείς τον εαυτό σου είναι κρίμα κανένας δεν μπορεί να κάνει κάτι για να αλλάξει μια κατάσταση που δεν είναι να εξελιχθεί πρέπει να το καταλάβεις και να το αφήσεις πίσω.
Τα ποσοστά των παλίνδρομων δυστυχώς όλο και μεγαλώνουν είναι η ατμόσφαιρα, η ρύπανση, πάρα πολύ παράγοντες αλλά σίγουρα δεν έφταιξες εσύ για αυτό.
Θέλει χρόνο το ξέρω αλλά όλα θα πάνε καλά την επόμενη φορά θα το δείς.

Quote:

---

Originally Posted by existence

Καλή μου καταλαβαίνω πως νιώθεις είναι ακόμα νωπά τα συναισθήματα και πίστεψε με οι περισσότερες με θέματα παλίνδρομης έχουν πολλές φορές ενοχικά συναισθήματα ή ότι έκαναν κάτι ή ότι δεν έκαναν κάτι ή ότι ο θεός τις τιμωρεί. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, ας πούμε πως έπαιρνες το θετικό και ήσουν μέσα στην τρελή χαρά, δυστυχώς αν ήταν να γίνει θα γινόταν και τότε, άσχετα με τα δικά σου συναισθήματα άγχους χαράς στεναχώριας.
Μην τιμωρείς τον εαυτό σου είναι κρίμα κανένας δεν μπορεί να κάνει κάτι για να αλλάξει μια κατάσταση που δεν είναι να εξελιχθεί πρέπει να το καταλάβεις και να το αφήσεις πίσω.
Τα ποσοστά των παλίνδρομων δυστυχώς όλο και μεγαλώνουν είναι η ατμόσφαιρα, η ρύπανση, πάρα πολύ παράγοντες αλλά σίγουρα δεν έφταιξες εσύ για αυτό.
Θέλει χρόνο το ξέρω αλλά όλα θα πάνε καλά την επόμενη φορά θα το δείς.

---

Tο ξερω, αλλα μερικες φορες νιωθω πως ο πονος ειναι τοσος που δεν μπορω να σκεφτω λογικα. Γιατι σε μενα? Γιατι? Δεν εχω κανει τιποτα να αξιζει τετοια τιμωρια.
Μολις το εχασα, καταλαβα ποσο πολυ το ηθελα. Ας κανω ενα μωρο, και δεν θα τρωω, δεν θα κοιμαμαι, θα καθομαι απο πανω του να το κοιταω μηπως μου παθει τιποτα...

Gallena με συγκλονιζουν οι ομοιτητες μας! Και εγω ημουν αρραβωνιασμενη οταν εμεινα εγκυος, αντεδρασα σαν και εσενα και οταν κανονιζαμε τον γαμο, με την παραμικρη διαφωνια ελεγα τι ηθελα και εμενα εγκυος. Φραση για την οποια το εχω μετανιωσει και εχω ντραπει πολυ. Και εγ καπως ετσι ενιωθα τιμωρημενη απο τον Θεο οταν απεβαλλα. Μετα καταλαβα ποσο πολυ μετραει η μετανοια και οτι ο Θεος δινει και δευτερη ευκαιρια! Εννοειται οτι στην επομενη εγκυμοσυνη δεν ξαναξεστομισα τετοια φραση και δε προκειται (ειναι αυτο που λεμε"οταν χανεις κατι το εκτιμας"). Χαμογελα λοιπον και ειμαι σιγουρη οτι η επομενη ευκαιρια δεν θα αργησει να ερθει!
Βεβαια, να σου πω πως τελικα, υστερα απο ολη αυτη την περιπετεια καταλαβα πως δεν ηταν τιμωρια, ηταν ενα σχεδιο Θεου. Νομιζω πως ξερει καλυτερα!
Για αυτο λοιπον χαμογελα, εισαι μια υγιης γυναικα και η ζωη σου ειναι μπροστα!!

Η παλλινδρομη κυηση σημαινει πως κατι δεν πηγαινε καλα στο μωρο σου, και γι αυτο η φυση προνοησε και το αφησε να φυγει. Ολα γλυκια μου γινονται για καποιο σκοπο. Να το θυμασαι αυτο! Θα προτιμουσες να εχεις ενα παιδι με προβληματα η ανωμαλιες? 1 στις 3 γυναικες βιωνει την παλλινδρομη κυηση σε καποια εγκυμοσυνη . Ειναι εντελως φυσιολογικο. Ο οργανισμος την πρωτη φορα που μενεις εγκυος , θελει καιρο να δεχτει τις αλλαγες και φροντιζει η φυση για να αποβαλλει οτι δεν ειναι φτιαγμενο σωστα . Ειναι μια απωλεια σαφως, που ομως ο Θεος/ η φυση πες το οπως θελεις , θελησε να λυτρωσει το μωρο σου απο την αδυναμια που κουβαλουσε απο τη συλληψη. Ενα παιδι να ξερεις , πολλες φορες δε φερνει την ευτυχια. Εισαι νεα και εχεις μπροστα σου ολη τη ζωη σου....Οταν η συλληψη θα ειναι καλη , τοτε ολα θα παρουν το δρομο τους. Να σκεφτεσαι πως δεν εισαι η μονη , ολες μας ειχαμε τουλαχιστον ενα τετοιο περιστατικο , και καταλαβαινουμε πως ποναει η πρωτη φορα. Αν τα δεις τα πραγματα αργοτερα, θα σου φανουν τοσο μηδαμινα! Δεν αξιζει ουτε να στενοχωριεσαι, ουτε να το παιρνεις μεσα σου. Ολα στη ζωη μας γινονται για καποιο σκοπο! Θα ρθει η ωρα σου να γινεις μανουλα εφοσον το θελεις πολυ, και τοτε θα εισαι γεματη! Γι αυτο πανω το κεφαλι και ζησε τη ζωη σου ελευθερη απο μωρα/πανες/νταντεματα προς το παρον ....Γιατι μετα τερμα η ελευθερια ! χαχα