βαρέθηκα να κλαίω για "φίλες"

γεια σας..
αν και παρακολουθώ το φόρουμ αρκετό καιρό είναι η πρώτη φορά που γράφω και ο λόγος είναι ότι έχω βρεθεί σε μια κατάσταση καθόλου ευχάριστη. θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.
όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο ξεκίνησα είχε διαμορφωθεί μια παρέα της οποίας ήμουν μέλος. όπως είναι φυσικό, η παρέα αυτή άρχισε να περιορίζεται, κυρίως επειδή κατά καιρούς προέκυπταν συμπεριφορές αγνωμοσύνης από διάφορα μέλη της παρέας, οπότε "σπάσαμε". αυτές οι συμπεριφορές με εκνεύριζαν και με στεναχωρούσαν πολύ, μάλλον περισσότερο από όσο έπρεπε.
με αυτά τα δεδομένα, έφτασα να κάνω κολλητή παρέα με 2 κοπέλες από τη σχολή μου, η μία από τις οποίες συχνά πυκνά με απασχολούσε με περίεργες συμπεριφορές και συμβουλές, που με την "κάλυψη" της φιλίας με ωθούσε στο να εμπιστεύομαι, αλλά που εκ των υστέρων κατάλαβα ότι ήταν μάλλον προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που χρειαζόμουν. εγώ εξακολουθούσαν να την κάνω παρέα, αν και στεναχωριόμουν πολύ γιατί καταλάβαινα ότι δεν είχε πάντα ως γνώμονα το καλό μου, μόνο και μόνο επειδή προερχόταν από προβληματικό περιβάλλον και προσπαθούσα να δείξω κατανόηση.
πριν από μερικούς μήνες ξεκίνησα μια σχέση. δεν πίστευα ότι θα υπήρχε πρόβλημα, άλλωστε τον φίλο μου τον ήξεραν καιρό πιο πριν, δεν είχαν εκδηλώσει κάποιο αρνητικό συναίσθημα, έδειχναν να τον αποδέχονται. όταν τα φτιάξαμε, άρχισαν να φέρονται περίεργα. αποκαλούσαν η μία την άλλη "μωρό μου" και "αγάπη μου" ειρωνικά μπροστά μου, για να αισθάνομαι αποκλεισμένη. όταν βρισκόμασταν όλοι μαζί, κάνανε μειωτικά σχόλια για μένα, πχ λέγανε στον φίλο μου, σαν πλάκα, "μμμ.. αμα χωρίσετε δεν θα περάσεις και άσχημα" ή για μια συμφοιτήτριά του που τον γούσταρε, "μα γιατί άφησες τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη". εγώ δεν αντιδρούσα, αλλά κάποια στιγμή άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει πρόβλημα.
αυτό με απομάκρυνε συναισθηματικά από αυτές, δεν είχα όρεξη να τις βλέπω και να τους μιλάω, προσπαθούσα να συντηρήσω όμως μια τυπική τουλάχιστον σχέση και να μην τις φέρνω σε επαφή με τον φίλο μου.
πριν μια βδομάδα η μια από τις δυο, με την οποία ήμουν πιο δεμένη, σταμάτησε να μου τηλεφωνεί. την ρώτησα χτες τι συμβαίνει και μου είπε ότι "απομακρύνθηκε από μένα γιατί θεωρεί ότι εγώ έχω άλλες προτεραιότητες πλέον". της εξήγησα ότι προσπαθώ να φτιάξω το πρόγραμμά μου γιατί δυσκολεύομαι πολύ να διαχειριστώ τον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο μου, ότι με ενόχλησαν οι κουβέντες που σας προανέφερα, και ότι δεν είναι λόγος η σχέση μου για να με βάζουν στο περιθώριο. εκείνη μου μίλησε πολύ σκληρά και άσχημα, σχεδόν με μίσος.

σήμερα τις συνάντησα στο κυλικείο της σχολής μου και το μόνο που έκαναν ήταν ένα νεύμα.

εγώ το μόνο που θέλω είναι να πάψω να στεναχωριέμαι και να κλαίω σαν παιδάκι του δημοτικού για αυτά τα θέματα. έχω τώρα πόσο καιρό που δεν μπορώ να λειτουργήσω γιατί αναρωτιέμαι ποιο είναι το πρόβλημα. προσπάθησα να κρατήσω μια τυπική σχέση αλλά δεν τα κατάφερα. τώρα δεν έχω καμία φίλη. και μου φαίνεται πολύ δύσκολο να εμπιστευτώ άλλους και δεν θέλω κιόλας, γιατί δίνομαι πολύ στις σχέσεις μου, προσπαθώ πολύ και βαρέθηκα. θέλω απλώς να μην με νοιάζει πια.
ευχαριστώ

κοιτα....
Οι φίλες αλλάζουν όταν κάνουμε μια νεα σχέση, συνήθως για τους παρακάτω λόγους:
Βγάζουν απωθημένα γιατί είτε εκείνες δυσκολεύονται να έχουν, είτε γιατί η δική τους πάει κατά διαόλου.
Ζηλεύουν γιατί νιώθουν πως έρχονται σε δεύτερη μοίρα, σε μοιράζονται, δεν είσαι πάντα εκεί σε ότι και αν κανονιστεί με ην παρέα και συνήθως είναι καταστροφικό να κουβαλάς και το αίσθημα μαζί.
ΟΜΩΣ
Αυτά συμβαίνουν όταν δεν υπάρχει αληθινή φιλία, αλλά παρέα για να περνά η ώρα.
Να σε ρωτήσω κάτι, πριν ξεδιπλώσω ο συλλογισμό μου?
Μήπως με το που έκανες σχέση, μείωσες δραματικά το χρόνο που πέρναγες μαζί τους?
Μήπως άλλαξες στάση απέναντι τους, δείχνοντας με τον τρόπο σου πως κάτι κατάφερες σε σχέση με αυτές?
Ξέρεις γιατί σε ρωτάω? Είναι πολύ εύκολο να τις κατηγορήσεις για η στάση τους, αλλά θα είναι πιο σημαντικό για σένα να μάθεις αν εσύ την προκάλεσες.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

κοιτα....
Οι φίλες αλλάζουν όταν κάνουμε μια νεα σχέση, συνήθως για τους παρακάτω λόγους:
Βγάζουν απωθημένα γιατί είτε εκείνες δυσκολεύονται να έχουν, είτε γιατί η δική τους πάει κατά διαόλου.
Ζηλεύουν γιατί νιώθουν πως έρχονται σε δεύτερη μοίρα, σε μοιράζονται, δεν είσαι πάντα εκεί σε ότι και αν κανονιστεί με ην παρέα και συνήθως είναι καταστροφικό να κουβαλάς και το αίσθημα μαζί.
ΟΜΩΣ
Αυτά συμβαίνουν όταν δεν υπάρχει αληθινή φιλία, αλλά παρέα για να περνά η ώρα.
Να σε ρωτήσω κάτι, πριν ξεδιπλώσω ο συλλογισμό μου?
Μήπως με το που έκανες σχέση, μείωσες δραματικά το χρόνο που πέρναγες μαζί τους?
Μήπως άλλαξες στάση απέναντι τους, δείχνοντας με τον τρόπο σου πως κάτι κατάφερες σε σχέση με αυτές?
Ξέρεις γιατί σε ρωτάω? Είναι πολύ εύκολο να τις κατηγορήσεις για η στάση τους, αλλά θα είναι πιο σημαντικό για σένα να μάθεις αν εσύ την προκάλεσες.

---

Ο χρόνος που περνούσαμε μειώθηκε αρκετά στην αρχή του καινούργιου εξαμήνου γιατί στη σχολή που είμαι σε αυτό το έτος χωριζόμαστε σε ομάδες και πηγαίνουμε σε διαφορετικά νοσοκομεία. Οπότε αναγκαστικά δεν είχαμε τόσο χρόνο. Επίσης, άρχισα να κουράζομαι πολύ περισσότερο γιατί ξυπνάω κάθε μέρα 6.30 επειδή το νοσοκομείο μου είναι έξω από την πόλη. Άρα από τις 11 είμαι έτοιμη για ύπνο, οπότε δύσκολα να βγω βράδυ από το σπίτι. Ο κοινός μας χρόνος είναι περιορισμένος. Παρόλα αυτά, εγώ θα έκανα τα αδύνατα δυνατά για να περνάω περισσότερο χρόνο μαζί τους, αν και αυτές δεν εκστόμιζαν τις κατά τη γνώμη μου προσβλητικές ατάκες μπροστά στον φίλο μου. Ναι, μείωσα τις ώρες που τις συναντούσα, αλλά αυτό συνέβη αφότου εκδήλωσαν τις "κακές" τους συμπεριφορές.
Θα χαρώ να διαβάσω την απάντησή σου. Ευχαριστώ

Αααααααααχχχχχχχχχχχχχχχ.. ...αυτες οι φιλιες.....!!Κ αν εχω αισθανθει προδομενη απο φιλιες.... Αλλα empar μετα την τελευταια κατραπακια που εφαγα κ που ναι... εκλαψα κ εγω σαν μικρο παιδακι(κ ειμαι κατα ποολυυυυυυυυυ μεγαλυτερη σου) γνωρισα καινουργια ατομα..εκανα καινουργιες φιλιες που πιστευω οτι ειναι πιο ουσιαστικες απο την φιλια που ειχα με την πρωην κολλητη-συνκουμπαρα που πλεον δεν μιλιομαστε καν..Κ επισης καταλαβα οτι καθε ανθρωπος που εμφανιζεται στην ζωη μας εμφανιζεταιγια καποιο σκοπο..για να παρουμε ενα μαθημα...?για να ζησουμε καταστασεις που στην πορεια θα μας κανουν πιο δυνατους..?Για να βοηθηθουμε η να τους βοηθησουμε σε καποια φαση της φιλιας μας...?Ισως κ γι αλλους πολλους λογους...Ολες οι σχεσεις κανουν τον κυκλο τους...σιγουρα θα κανεις κ αλλες φιλιες..απλα φροντισε να μαθαινεις απο τα λαθη τους κ τα λαθη σου να εισαι ο εαυτος σου κ ειμαι σιγουρη οτι θα βρεις μια αληθινη φιλη!! :)

Quote:

---

Originally Posted by empar

γεια σας..
αν και παρακολουθώ το φόρουμ αρκετό καιρό είναι η πρώτη φορά που γράφω και ο λόγος είναι ότι έχω βρεθεί σε μια κατάσταση καθόλου ευχάριστη. θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.
όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο ξεκίνησα είχε διαμορφωθεί μια παρέα της οποίας ήμουν μέλος. όπως είναι φυσικό, η παρέα αυτή άρχισε να περιορίζεται, κυρίως επειδή κατά καιρούς προέκυπταν συμπεριφορές αγνωμοσύνης από διάφορα μέλη της παρέας, οπότε "σπάσαμε". αυτές οι συμπεριφορές με εκνεύριζαν και με στεναχωρούσαν πολύ, μάλλον περισσότερο από όσο έπρεπε.
με αυτά τα δεδομένα, έφτασα να κάνω κολλητή παρέα με 2 κοπέλες από τη σχολή μου, η μία από τις οποίες συχνά πυκνά με απασχολούσε με περίεργες συμπεριφορές και συμβουλές, που με την "κάλυψη" της φιλίας με ωθούσε στο να εμπιστεύομαι, αλλά που εκ των υστέρων κατάλαβα ότι ήταν μάλλον προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που χρειαζόμουν. εγώ εξακολουθούσαν να την κάνω παρέα, αν και στεναχωριόμουν πολύ γιατί καταλάβαινα ότι δεν είχε πάντα ως γνώμονα το καλό μου, μόνο και μόνο επειδή προερχόταν από προβληματικό περιβάλλον και προσπαθούσα να δείξω κατανόηση.
πριν από μερικούς μήνες ξεκίνησα μια σχέση. δεν πίστευα ότι θα υπήρχε πρόβλημα, άλλωστε τον φίλο μου τον ήξεραν καιρό πιο πριν, δεν είχαν εκδηλώσει κάποιο αρνητικό συναίσθημα, έδειχναν να τον αποδέχονται. όταν τα φτιάξαμε, άρχισαν να φέρονται περίεργα. αποκαλούσαν η μία την άλλη "μωρό μου" και "αγάπη μου" ειρωνικά μπροστά μου, για να αισθάνομαι αποκλεισμένη. όταν βρισκόμασταν όλοι μαζί, κάνανε μειωτικά σχόλια για μένα, πχ λέγανε στον φίλο μου, σαν πλάκα, "μμμ.. αμα χωρίσετε δεν θα περάσεις και άσχημα" ή για μια συμφοιτήτριά του που τον γούσταρε, "μα γιατί άφησες τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη". εγώ δεν αντιδρούσα, αλλά κάποια στιγμή άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει πρόβλημα.
αυτό με απομάκρυνε συναισθηματικά από αυτές, δεν είχα όρεξη να τις βλέπω και να τους μιλάω, προσπαθούσα να συντηρήσω όμως μια τυπική τουλάχιστον σχέση και να μην τις φέρνω σε επαφή με τον φίλο μου.
πριν μια βδομάδα η μια από τις δυο, με την οποία ήμουν πιο δεμένη, σταμάτησε να μου τηλεφωνεί. την ρώτησα χτες τι συμβαίνει και μου είπε ότι "απομακρύνθηκε από μένα γιατί θεωρεί ότι εγώ έχω άλλες προτεραιότητες πλέον". της εξήγησα ότι προσπαθώ να φτιάξω το πρόγραμμά μου γιατί δυσκολεύομαι πολύ να διαχειριστώ τον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο μου, ότι με ενόχλησαν οι κουβέντες που σας προανέφερα, και ότι δεν είναι λόγος η σχέση μου για να με βάζουν στο περιθώριο. εκείνη μου μίλησε πολύ σκληρά και άσχημα, σχεδόν με μίσος.

σήμερα τις συνάντησα στο κυλικείο της σχολής μου και το μόνο που έκαναν ήταν ένα νεύμα.

εγώ το μόνο που θέλω είναι να πάψω να στεναχωριέμαι και να κλαίω σαν παιδάκι του δημοτικού για αυτά τα θέματα. έχω τώρα πόσο καιρό που δεν μπορώ να λειτουργήσω γιατί αναρωτιέμαι ποιο είναι το πρόβλημα. προσπάθησα να κρατήσω μια τυπική σχέση αλλά δεν τα κατάφερα. τώρα δεν έχω καμία φίλη. και μου φαίνεται πολύ δύσκολο να εμπιστευτώ άλλους και δεν θέλω κιόλας, γιατί δίνομαι πολύ στις σχέσεις μου, προσπαθώ πολύ και βαρέθηκα. θέλω απλώς να μην με νοιάζει πια.
ευχαριστώ

---

παραεισαι ευαισθητη...αυτο ειναι το ελλατωμα σου,οπως επισης και οτι κανεις (ισως) λαθος επιλογες ανθρωπων(απ την αρχη εβλεπες σημαδια αγνομωσηνης απ αυτα τα κοριτσια αλλα εσυ τις δικαιολογουσες).αλλα εστω και ετσι εφοσον εσυ σταθηκες φιλη απεναντι τους ενω αυτες με τον τροπο τους κ τα μειωτικα σχολια απεναντι σου,σου απεδειξαν οτι ποτε δεν σε αγαπησαν πραγματικα.οποτε δεν υπαρχει λογος να στεναχωριεσαι.η συμβουλη μου ειναι να εισαι ανοιχτη σε ατομα και παρεες αλλα να προσπαθησεις απ την αρχη μιας νεας γνωριμιας να κρινεις με ορθοτερα κριτηρια τους ανθρωπους που θα αποφασισεις να τους βαλεις στην ζωη σου,δηλαδη να εισαι πιο προσεχτικη οσον αφορα τις συμπεριφορες τους απεναντι σου και αν βλεπεις οτι κατι "βρωμαει'' απ την αρχη να στριβεις..

Quote:

---

Originally Posted by empar

σήμερα τις συνάντησα στο κυλικείο της σχολής μου και το μόνο που έκαναν ήταν ένα νεύμα.

---

και αυτο το λες για κακο τωρα?
Τυχερη εισαι που επιτελους(!) η επικοινωνια σου με 2 κακους ανθρωπους περιοριστηκε σε ενα νευμα. Οσο δεν τις μιλας και δεν εχεις επαφες μαζι τους, τοσο πιο πολυ θα τις ξεχνας.


Το θεμα ειναι οτι στεναχωριεσαι τωρα επειδη ψαχνεις να δεις "μα τι κακο εκανα?" , δε βρισκεις λογικη απαντηση , και πιστευεις οτι αδικηθηκες και οτι σου αξιζε κατι καλυτερο.

Θα σου πω κατι.

Δεν εκανες απαραιτητα σονυ και καλα κατι κακο. Μερικες φορες απλα οι αλλοι ειναι κακοι γυρω μας, αλλα αυτο ειναι δικο τους προβλημα ,οχι δικο μας!



Το θεμα ειναι οτι εσυ θα επρεπε να απομακρυνθεις απο αυτες, και οχι το αντιθετο, αλλα οπως και να εχει τελος καλο, όλα καλα.

empar,

Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι η συναναστροφή μαζί τους δεν ήταν φιλία αλλά παρέα. Ίσως εσύ τη συναναστροφή αυτή να την καταλάβαινες ως φιλία, όμως τα πραγματα δεν ήταν έτσι. Ήταν μια επιφανειακή σχέση, μια παρέα του τυπου να μαστε καμποσες μαζί να λεμε τα δικά μας, να διασκεδάζουμε, να πηγαινουμε βολτες μαζί κλπ, τιποτα το βαθύτερο. Η αλλη δεν εκτίμησε ούτε την εμπιστοσύνη που της έδειχνες.

Η αρνητική συμπεριφορά τους απέναντι σου όταν εκανες τη σχεση και ιδίως απέναντι στο φίλο σου όταν σ εβλεπαν μαζί του δεν ήταν τιποτα άλλο παρά ζήλεια. Ζήλεια επειδή εσύ πετυχες κατι που αυτες δεν καταφεραν να αποκτήσουν. Ζήλεια επειδή πολύ θα θελαν να ναι μαζί τους το παιδί. Και από αυτό συμπεραίνω ότι πρεπει να ναι αξιόλογο πολύ ατομο.

Η υποτιθέμενη φιλία σου μαζί τους δοκιμάστηκε και δεν άντεξε. Αν ήταν φίλες θα χαιρόντουσαν για τη σχέση που δημιούργησες, δε θα ριχναν λαδι για να τη διαλύσουν. Δεν αντεξε η υποτίθεται φιλία απο υπαιτιότητα δική τους, όχι δική σου. Εσύ ήσουν συνεπής μαζί τους. Εσύ συμπεριφέρθηκες σαν φίλη όλο τον καιρό, ήσουν ειλικρινής, δε συνέβη όμως το ίδιο μαζί τους.

Στο τώρα αυτό που έχεις να κανεις είναι να κρατησεις τη σχεση σου και να την ενδυναμώσεις. Αυτές να τις ξεχάσεις, δοκιμάστηκαν ως φιλες και απέτυχαν. Ψάξε για φιλίες αλλού και επέλεξε με περισσότερη προσοχή μετά το πάθημα μ αυτές.

ευχαριστώ πάρα πολύ..
πιεσμένη σε ευχαριστώ που μου θύμισες ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που πραγματικά "χαλιούνται" για τέτοια θέματα, γιατί πίστευα ότι κάτι στραβό έχω που στεναχωριέμαι τόσο.
johny ευχαριστώ, αυτό σκοπεύω να κάνω από 'δω και στο εξής. όντως, παραείμαι ευαίσθητη, θα προσπαθήσω να βρω τρόπους να το ελέγχω. και αυτό που πρότεινες είναι το καλύτερο, συνήθως από την αρχή καταλαβαίνω ότι υπάρχουν ελαττώματα αλλά τα αγνοώ γιατί μου αρέσει να βλέπω την καλή πλευρά των άλλων. όμως θα μάθω να σταθμίζω καλύτερα.
boltseed, και η μάνα μου το ίδιο μου είπε. "άλλη φορά θα λες: σήμερα ΕΓΩ δεν τους μίλησα, όχι αυτές". ευχαριστώ, μάλλον πρέπει να τονώσω λίγο τον εγωισμό μου και να δω τη θετική πλευρά του όλου πράγματος.
ioanni, αν και δεν ήθελα να το δω έτσι, τελικά όντως υπήρχε θέμα ζήλειας. αλλά η ζωή προχωρά και θα φροντίσω να ακολουθήσω τη συμβουλή σου!