Λογικα δεν επρεπε να αισθανομαι πιεση , δεν μπορω να προσδιορισω που οφειλεται.
Δεν ξερω τι εχω.
Φτιαχνω to do πραγματα και καθε μερα μενω ολο και πιο πισω στις υποχρεωσεις μου.
Ισως να ειναι αυτο , ισως να εχω αναλαβει πολλα...
Αλλα δεν νομιζω, ειμαι ελευθερο παιδι , δεν εχω ιδιαιτερες υποχρεωσεις , τι να πουν αλλοι...
Ισως να φταιει και αυτη η οικονομικη κριση που μου εφερε τα πανω-κατω στον επαγγελματικο τομεα
και πλεον πρεπει να κινηθω σε χωρους που δεν εχω ξανακινηθει , καθως και να βρω νεες ακρες.
Αισθανομαι το μυαλο μου σαν κατι που δεν γεμιζει...διαβαζω , γραφω , επικοινωνω , μαθαινω , δουλευω ,σπουδαζω , εχω χομπι....τι χρειαζεται για να νοιωσω πληρης?
Ισως να φταιει και η ελλειψη καποιας σχεσης , δεν ξερω αλλα αυτη τι στιγμη νοιωθω οτι δεν ειναι στις προτεραιοτητες μου καν , δεν προλαβαινω κατα καποιο τροπο.
Δεν ξερω τι φταιει , χαιρομαι τον εαυτο μου που ειναι πιο ενεργητικος απο παλια , ο οποιος ηταν σαν σε τελμα , αλλα απο την αλλη αισθανομαι αυτη την πιεση.
Δεν ξερω τι εχω λολ...