Λόγια που χάθηκαν κάπου στην πορεία...

Η όλη ιδέα είναι απλή...

Φαντάζομαι πως όλοι μας έχουμε κάποια πράγματα που θα θέλαμε να πούμε σε κάποιους αλλά δεν τα καταφέραμε...

Είτε γιατί οι συνθήκες δεν το επέτρεψαν, είτε γιατί δεν θέλαμε να στενοχωρήσουμε κάποιον, είτε ... γιατί απλά δεν μπορέσαμε να τα αρθρώσουμε.

Αυτά τα λόγια θα ήθελα να γράψουμε εδώ...

Λόγια ευγνωμοσύνης αλλά και παράπονα, τρυφερότητας αλλά και θυμού. Φυσικά με κόσμιο τρόπο και χωρίς να κατονομάζουμε ακριβώς σε ποιον απευθύνονται, αλλά γενικότερα στο ρόλο αυτού του ανθρώπου στη ζωή μας.

Στην μητέρα, τον πατέρα, τους φίλους, τους γνωστούς, τους συμμαθητές, τους καθηγητές, τον εργοδότη,...
σε οποιοδήποτε νομίζουμε ότι είχαμε κάτι να του πούμε, αλλά δεν...

Σκόπος δεν είναι άλλος παρά κάποια ανακούφιση (αυτά τα λόγια που δεν έχουμε πει, δεν είναι κι εκείνα που μας πνίγουν?) κι ίσως διαβάζοντας και των άλλων να βρούμε και μια άλλη οπτική.

Ελπίζω το εγχείρημα να πάει καλά...

Every generation
Blames the one before
And all of their frustrations
Come beating on your door

I know that I\'m a prisoner
To all my father held so dear
I know that I\'m a hostage
To all his hopes and fears
I just wish I could have told him in the living years

Crumpled bits of paper
Filled with imperfect thought
Stilted conversations
I\'m afraid that\'s all we\'ve got

You say you just don\'t see it
He says it\'s perfect sense
You just can\'t get agreement
In this present tense
We all talk a different language
Talking in defence

Say it loud, say it clear
You can listen as well as you hear
It\'s too late when we die
To admit we don\'t see eye to eye

So we open up a quarrel
Between the present and the past
We only sacrifice the future
It\'s the bitterness that lasts

So don\'t yield to the fortunes
You sometimes see as fate
It may have a new perspective
On a different day
And if you don\'t give up, and don\'t give in
You may just be o.k.

Say it loud, say it clear
You can listen as well as you hear
It\'s too late when we die
To admit we don\'t see eye to eye

I wasn\'t there that morning
When my father passed away
I didn\'t get to tell him
All the things I had to say

I think I caught his spirit
Later that same year
I\'m sure I heard his echo
In my baby\'s new born tears
I just wish I could have told him in the living years

Say it loud, say it clear
You can listen as well as you hear
It\'s too late when we die
To admit we don\'t see eye to eye

Ένα μεγάλο συγνώμη σε όσους έχω πληγώσει και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με έχουν βοηθήσει.

Εσείς εύκολα ξεμπερδέψατε, ε?

Δηλαδή μόνο εγώ αν ανοίξω το \"κουτάκι\" μου έχω υλικό για 800 posts?

Στον πατέρα μου...

κάθισε περίπου ένα μέτρο μακριά από μένα...
όταν έρχεσαι πιο κοντά νιώθω απειλή
κι όταν πας πιο μακριά εγκατάλειψη.

Στη ζωή που θα ήθελα να έχω αλλά δεν έτυχε...

Σε χρειάζομαι για να ζω καλλίτερα τη ζωή που έχω- για να πετύχει...

Στην οικογένειά μου...

Συγγνώμη που σας έκανα να υποφέρετε με την αρρώστεια μου κ αν και είσαστε οι πλέον ακατάλληλοι για εκείνες τις ώρες σας ευχαριστώ που θελήσατε να βοηθήσετε...
Επίσης λυπάμαι που όλα σε αυτή τη ζωή έχουν όρια- ακόμα και η αγάπη...

Στη μητέρα μου...

θα ήθελα να με καταλαβαίνεις περισσότερο και να με αγαπάς λιγότερο...
κι εγώ να σε αγαπώ περισσότερο και να σε καταλαβαίνω λιγότερο.

:(

Στον εκπρόσωπο της φαρμακοβιομηχανίας...

(αυτόν τον τύπο δε τον γνωρίζω, αλλά τον πετυχαίνω στο ιατρείο κάθε φορά που έχω συνεδρία και με κοιτάζει κάπως \"ανιχνευτικά\", του στυλ... \"ο.κ φαίνεται, αλλά ποιος να ξέρει τι έχει?\")

Μπου!!! -να τον τρομάξω-

(Βασικά... δεν είναι και πολύ μεγάλος στην ηλικία και το σκέφτομαι σοβαρά να του το κάνω για να δω την έκφρασή του...)

Ευχαριστώ λεω στη γιαγια και τον παππου που μας μεγάλωσαν με τον erst και δεν μας αφησαν στους χωρισμενους γονεις να χωρισουμε τα αδερφια. Σε αγαπω erst και σε ευχαριστω και εσενα που οταν ειχα καταθλιψη με στηριξες και δε με ξεχασες και δεν ξεχασες οτι το αιμα νερο αδερφε μου δε γινεται. Ευχαριστω και τη ζωη που μας βοηθησε τα αδερφια να σταθουμε στα ποδια μας.

me aformi ola auta tha grapso kai ego.
i am just blind.every where i look i just don\'t see anything.
am i away from everyone?
has everybody forgotten me?
or i am truly blond ?
:( :,(

Quote:

---

Originally posted by Danay
Ευχαριστώ τους γονείς μου για όσα έχουν παλέψει μέχρι τώρα για μένα
Συγνώμη αν προκαλώ διαφωνίες όταν είμαι λάθος ...

Ευχαριστώ όσους ανθρώπους είναι κοντά μου με αγαπάνε και με στηρίζουν
Δεν συγχωρώ όσους με πληγώσανε απλώς κοιτάω μπροστά και ας μην ξεχνάω !!

---

giati oi perisoteroi den theloume na sigxoresoume alla poles fores zitame oi i idioi signomo kai theloume na mas sigxoresoun.giati den theloume na rixoume ton euato mas pio xamila?mipos foboumenoi min stenaxorithoume kai allo kai bgei o allos apo pano kai anoteross?

danay said Δεν συγχωρώ όσους με πληγώσανε απλώς κοιτάω μπροστά και ας μην ξεχνάω !!

auta pou egrapsa itan gia auto.malon den to ipa ego kala i den to exigisa kala.

Η μεγαλύτερη εκδίκηση είναι η συγχώρεση...αλλά βέβαια υπάρχουν και ευκολότεροι τρόποι να εκδικηθείς κάποιον...:P

Quote:

---

Originally posted by Danay
Ναι έτσι είμαι και έτσι σκέφτομαι ..
Δεν είναι εγωϊστικό πάντως αν το καλοσκεφτείς !!

---

ειναι μεγαλη ιστορια σε αυτο.κατα βα8ος καλα κανεις γιατι αν δεν τον κανεις μετα εισαι μην πω τι και μαμας τον ευατο σου.