Χαιρετώ και πάλι ;)
αυτή την φορά δεν θα σας "ζαλίσω" με τους ιδεοψυχαναγκασμούς μου γιατί αυτό το ξεπέρασα (να και ένα καλό :o ) μόνη μου, γιατί όπως είχα γράψει τα συμπεράσματα που έβγαλε η ψυχολόγος τα βρήκα επιεικώς γελοία, οπότε ανέλαβα μόνη την ψυχανάλυση μου, αν και δεν είμαι ψυχολόγος.
Πάω λοιπόν στο θέμα που με καίει και με έχει ρίξει σε μία μελαγχολία.
Πριν κοιμηθώ σκέφτομαι διάφορα διεστραμμένα πράγματα, όπως οτι είμαι η amylee των εβανέσενς, ή ότι θα μπορούσα να σκοτώσω άνθρωπο αν τον έβλεπα να βασανίζει σκύλο (είμαι φιλόζωη όσο δεν πάει, αυτό άμα σας κάνει εντύπωση μπορώ να σας το αναλύσω), καλά τα σεξουαλικά δεν το συζητάω μέχρι που έχει φτάσει η φαντασία μου, ντρέπομαι κι'όλας.:rolleyes:
Το ερώτημα μου είναι αυτά μπορεί να επηρεάζουν την ζωή μου; Δεν μιλάω για το εμφανές, την μελαγχολία...
Να τονίσω πως αυτά που σκέφτομαι όταν τα επεξεργάζομαι το πρωί τα θεωρώ γελοία, γιατί από τη μία όντως θα έπαιζα ξύλο με κάποιον που θα κακοποιούσε ένα ζωο, αλλά να τον σκότωνα ΠΟΤΕ!
Αυτό το πράγμα με έχει καταρρακώσει. Είναι όντως αθώες οι σκέψεις πριν τον ύπνο;
Επιτρέπεται να σκεφτόμαστε ότι θέλουμε χωρίς αναστολές;
Πφφφφ περιμένω με αγωνία τις απόψεις σας.
