Efuge adika :(

Xtes to mesimeri otan girisa apo to sxwlio.akousa tin mitera mou na milaei sto thlefono,m eipe oti o pateras mou eixe ponous sto stomaxi,apo mesa mou nomiza tipota to sobaro gia na anisixisw,otan girisa apo ta agglika7-9 ema8a oti eixe pa8ei aifragma,mou eipe h mitera oti 8a zouse kai na min anisixw,pige sto nosokomi apo ths 9 kai girise ths 3,eimoun xxaroumenos kai sigouros oti 8a zouse o pateras m kai oti to savato 8a blepame to basket olympiakos enantion pana8inaiko opws eixame kanonisei,otan rwtisa thn mana mou,ti egine me ton patera mou.Eklege ta matia ths htan kokina,me auto to blema mou apantise san na egrafan ta matia ths "kouragio",mpike h aderfi tou patera mou sto dwmatio kai mou eipe oti peta3e san aggelos.Ta exasa 3espasa se klamata xwris stamatimo gia peripou misi wra.Eixe pathei 2o aifragma kai den ta katafere,poso adiko?poso?pote den eixa blastimisei pote,kai o theos me prodose.H anastashtou xristou efere ton thanato tou patera mou.H sxesh me ton patera m htan stenh kai para-para-para-para polu kalh.To prwi 3ipnisa ths 7:30 gia na paw ws sini8os sto dwmatio tou patera mou na tou zitisw leuta gia na faw kati sto sxwlio,8imi8ika ti egine kai ilikrina htan san na me maxerwsan sthn kardia :(.Nomizw oti den tha to ante3o,pws tha to 3eperasw?poso tha parei?1 xrono?10?.Kainourgios edw parepiptontos.
Boi8ia:( !

συλληπητηρια και κουραγιο. πρεπει να φανεις δυνατος τωρα και να στηριξεις την μητερα σου. δεν ξερω ποσο καιρο θα σου παρει αλλα χρονο με τον χρονο θα μειωνεται ο πονος σου.τωρα θα εισαι εσυ το στηριγμα του σπιτιου και θα πρεπει να φανει δυνατος.

Αγόρι μου κουράγιο...Συλλυπητήρια από καρδιάς για την απώλεια σου, να σταθείς στη μητέρα σου και θα σταθεί κι εκείνη δίπλα σου, αυτές οι ώρες φέρνουν πιο κοντά τους ανθρώπους, όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο οι σχέσεις στοργής του γονιού που μένει πίσω με το παιδί του, γίνονται εντονότερες.
Είναι νωπός ο πόνος για να μπορεί κάποιος να σου μιλήσει για τον πανδαμάτορα χρόνο, που όσο περνάει , κλείνει τις πληγές και μας μπολιάζει με μνήμες αγάπης για τον άνθρωπο που χάνουμε, αλλά που τον έχουμε για πάντα μέσα μας και δεν τον ξεχνάμε...
Καλή δύναμη και πάλι....

Φίλιππε συλληπητήρια...
Απίστευτο όταν κάποιος φεύγει τόσο ξαφνικά και πολύ δύσκολο για όσους μένουν πίσω. Τι να πω... Πόσο χρονών είσαι; Είναι καλό που είχατε τόσο καλή σχέση, θα τον θυμάσαι με αγάπη τον πατέρα σου. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να το συνειδητοποιήσει και να εκφράζεις τα συναισθήματά σου, δεν είναι κακό να εκφράσεις τον πόνο σου (ίσα-ίσα θα σου κάνει καλό). Μη ντρέπεσαι να κλάψεις για αυτό και να μιλάς για τον πατέρα σου για όσο το έχεις ανάγκη. Σίγουρα και για τη μητέρα σου είναι πάρα πολύ δύσκολο, να είσαι κοντά της αυτό τον καιρό όσο μπορείς. Άφησε τους φίλους σου να σου συμπαρασταθούν και μην κλείνεσαι στον εαυτό σου (όσο μπορείς). Να θυμάσαι πόσο σε αγαπάει ο μπαμπάς σου και ότι θέλει να είσαι ευτυχισμένος και είναι περήφανος για σένα. Αν σου κάνει καλό γράψε κι άλλο εδώ. Συλληπητήρια και πάλι μέσα από την καρδιά μου.

τα συλλυπητήρια μου Φίλλιπε....δεν ξέρω τι να να σου πω.. κουράγιο και δύναμη..

Quote:

---

Nomizw oti den tha to ante3o,pws tha to 3eperasw?poso tha parei?1 xrono?10?.Kainourgios edw parepiptontos.

---

μπές σε αυτο το Link έχει κάποιους τρόπους διαχείρισης της καταστασής σου και κάποιες συμβουλές

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=3825

15 eimai.Euxaristw gia to link!

φιλε συλλυπητηρια!ειναι πολυ δυσκολο αυτο που περνας..το περασε και μια παλια μου φιλη αυτο με τη μητερα της..
πρεπει τωρα να βιωσεις το πενθος σου και να μη συγκρατησεις τον εαυτο σου!αφησε τον να κλαψει να εκτονωθει!
συμφωνω πως τωρα θα δεθειτε περισσοτερο με τη μητερα σου γιατι οι απωλειες ενωνουν αυτους που μενουν πισω!
μη βαζεις στοπ στον εαυτο σου και ολα θα ειναι καλυτερα για σενα!

Ti 8a htan kalitero,na katebenw me filous klp?h na kleistw ston eauto m kai na ta skeutomai 3ana kai 3ana?

Quote:

---

Originally Posted by Filipposs

Ti 8a htan kalitero,na katebenw me filous klp?h na kleistw ston eauto m kai na ta skeutomai 3ana kai 3ana?

---

όπως αισθάνεσαι...

Quote:

---

Originally Posted by Filipposs

Ti 8a htan kalitero,na katebenw me filous klp?h na kleistw ston eauto m kai na ta skeutomai 3ana kai 3ana?

---

σιγουρα να μην κλειστεις στον εαυτο σου!

Simera einai h khdeia,skeutomai na min paw epidi den mpwro na ton dw se tetia katastasi kai gia 8ema psixologiko,oti apla pige kapou kai 8a 3anar8ei kai den xreiazete na ton apoxeretisw!ti lete?

Έχασα τον πατέρα μου περίπου στην ηλικία σου (16,5 χρονών). Στη δική μου περίπτωση, ήταν καλό για μένα ότι δεν ήταν ξαφνικό, που είναι πιο δύσκολο νομίζω. Νομίζω θα είναι καλύτερο για σένα να πας, να τον αποχαιρετήσεις. Είναι καλύτερο να συνειδητοποιήσεις τι συνέβη και να μην έχεις την ψευδαίσθηση ότι πήγε απλά κάπου και θα ξανάρθει. Τώρα είναι η στιγμή να τον κλάψεις και να τον αποχαιρετήσεις. (Και από πλευράς ψυχολογίας αν το ''κουβαλάς'' το πένθος θα σου βγει σίγουρα αργότερα, ίσως σε άσχημη στιγμή και με άσχημο τρόπο.)
Όμως, εσύ ξέρεις καλύτερα τι αντέχεις και τι είναι καλύτερο για σένα, οπότε μην πιέσεις τον εαυτό σου αν δεν το μπορείς να είσαι εκεί.
Όσο για το αν θα είναι καλύτερο να βγαίνεις με φίλους ή να κλειστείς στον εαυτό σου, κάνε αυτό που αισθάνεσαι. Μη σκέφτεσαι τι πρέπει, τίποτα δεν πρέπει. Αυτό που είναι καλύτερο, είναι να το βιώσεις με το δικό σου τρόπο και να εκφράζεις τον πόνο σου ή τα συναισθήματά σου. Εφόσον έτσι σου βγαίνει. Και αν δε σου βγαίνει, είναι οκ. Συλληπητήρια και πάλι Φίλιππε!

Μικρέ μου έχω έναν γιο στην ηλικία σου και φαντάζομαι πόσο δύσκολο θα είναι για σένα. Πριν δύο χρόνια έχασα κι εγώ τον πατέρα μου. Ξέρω λοιπόν πόσο πονάς και πόσο σου λείπει. Θα σου λείπει για πολύ καιρό και δεν θα βρίσκεις τίποτα που να σε παρηγορεί. Θα είναι πολύ δύσκολα για σένα αλλά ο χρόνος θα τα γιατρέψει όλα. Εγώ δύο χρόνια μετά
απλά τον φέρνω στο μυαλό μου και ξέρω ότι με βλέπει και με προστατεύει από ψηλά. Κουράγιο.

Φιλλιπε συλληπητηρια...πραγματικα ο,τι κ να σου πουμε θα ειναι λιγο..μονο η ψυχουλα σου ξερει πως αισθανεται..ποσπαθησε αυτες τις δυσκολες στιγμες να φανεις δυνατος, προσπαθησε να αντεξεις...ειχες πολυ καλη σχεση με τον πατερα σου κ ετσι οπως κοπηκε αποτομα κ αδικα σου εφερε τα πανω κατω...προσπαθησε να εκφραστεις οπως νιωθεις, κλαψε αν σε εκτονωνει, εκτονωσου, μην αφηνεις τον πονο μεσα σου...αδερφια εχεις η εστω συγγενεις που ισως μπορεις να στηριχτεις κ να μιλησεις?? παντως αυτες τισ δυσκολες στιγμες καλο ειναι να μη μενεις μονος σου, εκτος κι αν θελεις να μεινεις μονος με τον εαυτο σου κ να ηρεμησεις...οπως σου βγαινει εσενα κ οπως πιστευεις οτι θα νιωθεις καλυτερα..
Συλληπητηρια κ παλι κ ευχομαι ολοψυχα καλη δυναμη κ κουραγιο...

Molis girisa apo tin khdeia,stin arxi p eida ton patera m dakrisa,nomiza oti koimotan kai 8a 3ipnouse :(.Den eklapsa polu,mpwro na pw oti niw8o aisiodo3os epidi pragmatika niw8o ton patera m dipla m akoma kai twra p grafw ton niw8o dipla m kai den stenaxwrieme polu?Einai kalo auto h eimai egw polu anestitos ?:(