Originally Posted by
empar
το ξέρω ότι τα λόγια μου σου ακούστηκαν πολύ κάπως. απλώς, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. το να κολλάμε είναι ένα κλικ του μυαλού, αλλά και το να ξεκολλάμε το ίδιο. είσαι 19, είμαι 20. σε νιώθω. θέλεις αγάπη και στοργή. δώσε του λίγο χρόνο και αν δεις ότι εξακολουθεί τις... "macho" συμπεριφορές (από που κι ως που συναισθηματική κατάρρευση ένα τρυφερό μήνυμα...?) τρίξτου τα δόντια. πιστεύω ότι τέτοιοι τύποι μόλις δουν ότι σε χάνουν τρελαίνονται. για αυτό και σου είπα να είσαι χαλαρή. όχι απρόσιτη. να είσαι συναισθηματική και τρυφερή, αλλά όχι να βγαίνεις εκτός μέτρου. όλα καλά θα πάνε θα δεις :) κι εγώ έτσι είμαι, αλλά ευτυχώς έχω πέσει σε τρυφερό και υπομονετικό. που ξέρεις? μπορεί ωριμάζοντας λίγο και ο δικός σου να γίνει έτσι.. και αν δεν γίνει, σε τελική ανάλυση, υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές! και παιδιά που θα σε θέλουν ακριβώς όπως είσαι και χωρίς παιχνιδάκια.!