σεξ και σχεσεις (24, αλλα απειρη)
Αποφασισα να γραψω κι εγω μετα απο πολυ καιρο που παρακολουθω το φορουμ. Διαβαζα και πριν κανω εγγραφη.
Λοιπον, ειμαι 24 ετων, πασχω απο χρόνια καταθλιψη, αλλα το τελευταιο ετος την αντιμετωπιζω με ψυχοθεραπεια και τα παω πολυ καλα.
Εχω κανει πολλα βηματα και εχω καπως ξυπνησει απο το ληθαργο και την παραιτηση προηγουμενων ετων.
Το θεμα ειναι οτι η απομονωση και η αδρανεια των προηγουμενων χρονων κοστιζει ακομα στο σημερα. Εχασα πολλα "επεισοδια". Εμεινα πισω.
Και ειμαι ακομα πολυ απειρη σε πολλα θεματα κοινωνικης φυσεως.
Φετος αρχισα να εχω επαφες με το αντιθετο φυλλο και ειναι η πρωτη φορα μετα απο χρονια που πραγματικα τη θελω αυτη την επαφη.
Αλλα τη φοβαμαι κιολας. Φοβαμαι να εκτεθω συναισθηματικα. Φοβαμαι να μαθει ενας αντρας ποσο πισω εχω μεινει.
Θελω να "υποκρινομαι" οτι ειμαι "φυσιολογικη", οτι εχω κανει σχεσεις, οτι εχω εμπειριες, οτι ξερω τους αντρες,...
Νομιζα οτι αυτο που ηθελα τωρα ειναι μια σχεση ελευθερη χωρις δεσμευσεις, αλλα να περναω καλα.
Τελικα αφου ειχα απορριψει διαφορους αντρες που δε μου κινουσαν ερωτικα το ενδιαφερον, με τραβηξε καποιος που ειναι ακριβως ο τυπος αντρα που δε θελει δεσμευσεις και τρεμει την οικειοτητα. Δουλευει νυχτα εδω και χρονια, κανει επιπολαιες σχεσεις, δινει πολυ μεγαλη σημασια στο σεξ (δεν το κατακρινω, απλα σας τα περιγραφω)
Για να μην πολυλογω και σας κουρασω κι αλλο, με αυτον τον αντρα εγινα πολυ εκδηλωτικη, παρολο που ετρεμα στην αρχη απο αγχος, μην κανω κατι λαθος, μην καταλαβει, μην μην μην μην..........
Και τελικα, τον αγχωσα! Του φανηκα πολυ συναισθηματικη λεει. Σα να ειναι αρρωστια.... Τελοσπαντων.
Το θεμα ειναι οτι μετα απο την εμπειρια μου με αυτον, εχω μπερδευτει εντελως. Θελω σχεση σοβαρη? Γιατι αυτο που μου βγηκε προφανως δε φανερωνε αυτο που νομιζα οτι θελω. Δεν ειμαι τυπος που στελνει συνεχεια σμσ, παιρνει τηλ, τρεχει πισω απτον αλλον κλπ. Καμμια σχεση, δεν τον πιεσα καθολου. Τον αφηνα να εμφανιζεται οποτε θελει. Απλα τη 2η φορα που βρεθηκαμε ηθελα αγκαλιτσες και φιλακια, οπως εκανε ΑΥΤΟΣ την πρωτη φορα, και αυτος αγχωθηκε μη θελω κατι παραπανω απο αυτον. Τελοσπαντων, μυστηριο τρενο και αυτος.
Ενδεχομενως οι ελευθερες σχεσεις ειναι κατι αρκετα μακρια απο αυτο που νομιζα? Δηλαδη τι? Βγαινεις για ποτο, μετα πας και π......σαι σαν το κουνελι και αντε γεια? Δεν το χω.
Για την ακριβεια, ειχα μολις μια σοβαρη σχεση 2 ετων και δεν ολοκληρωσα καν γιατι φοβομουν και γιατι δε μου εβγαινε με εκεινον. Ειχαμε κανει πολλα προκαταρκτικα και διαφορα τετοια, αλλα οχι το "βασικο" :P
Οποτε ειμαι καραασχετη.
Νομιζω τελικα εχω πολλη αναγκη την οικειοτητα, τη φροντιδα και την προσοχη. Ενω ταυτοχρονα δε θελω να νιωσω δεσμευμενη. Και για καποιο τρομερα ενοχλητικο λογο δε με τραβανε αντρες που θα μπορουσαν να μου προσφερουν ασφαλεια.
Ειναι ολα πολυ μπερδεμενα μεσα στο μυαλο μου. Και το γεγονος οτι ειμαι τοσο απειρη στο σεξ (και στις σχεσεις γενικα) με αγχωνει υπερβολικα και με κανει να νιωθω πολυ μειονεκτικα.
Με αυτον που σας ειπα, δεν ειχα σκοπο να του πω οτι δεν εχω κανει σεξ, δεν ηθελα να ξερει. Θα ηταν σα να του εξιστορω τη μιση μου ζωη!
Διαβαζοντας το κειμενο μου, συνειδητοποιω οτι δεν ειμαι καθολου ξεκαθαρη στο τι βοηθεια θελω απο εσας, αλλα ειλικρινα προσπαθω να συγκεντρωσω τις σκεψεις μου και τους φοβους μου σε αυτες τις γραμμες, αλλα δε φαινεται να τα καταφερνω.
Οποτε, οποιαδηποτε διευκρινιστικη ερωτηση απο οποιον θα ηθελε να με βοηθησει παραθετοντας την αποψη του, καλοδεχουμενη.
Ευχαριστω οποιον καταφερε να διαβασει το σεντονι...
