Originally Posted by
carrie
copy-pasting.....
να ενα μοτιβο αρετα κοινο, εχουμε σχεση με ατομα με τα οποια νιωθουμε ασφαλεια γιατι μας θελουν για σχεση, και εχουμε κολλημα με ατομα που μας ελκυουν, συνηθως περισσοτερο απο τα νομιμα που λες, αλλα δεν μας εμπνεουν ασφαλεια καθως δε μας θελουν για σχεση. Τι κρυβεται πισω απο αυτο; Το πραγμα ειναι αρκετα βαθυ. Συνηθως, οταν οι σχεσεις μας δεν εχουν φλογα, ειναι γιατι δε μπορουμε να τις διαχειρστουμε με φλογα, και επειδη αυτη μας λειπει, ερχεται απο ενα αλλο ατομο, το οποιο δε μπορουμε να το εχουμε σε σχεση, γιατι απλα φλογα και σχεση μαζι για μας γιοκ! Ισως ειναι πιο ευκολο ομως αντι για αυτο να συνειδητοποιησουμε στην αρχη οτι εχουμε φοβια με τις δεσμευσεις, οποτε δεσμευομαστε με ατομα που θα μπορουμε να τα αποχωριστουμε, γιατι οκ και με αυτον που εχεις τωρα μπορει να χωρισεις και παει, αλλα ο παρανομος θα σε ακολουθησει και στην τριτη σχεση σου πιθανοτατα. Οποτε ετσι εχουμε μια αισθηση ελευθεριας, καθως υπαρχει κατι εξω απο τη σχεση που μας κραταει απο το να δοθουμε 100% σε αυτην, και λειτουργει και σαν αποκουμπι-καβατζα, και πολυ συχνα, οπως εγινε και με σενα, μετα απο καποιο χρονικο διαστημα, αναποφευκτα ερχονται και ιδεες αλλαγης του αποκουμπιου απο καποιον που μας θελει μονο για σεξ σε καποιον που μας θελει για σχεση. Με λιγα λογια μπορει να επαναλαμβανουμε ενα μοτιβο που εχουμε ζησει μες στην οικογενεια μας, οπου εχουμε μαθει αρα προτιμαμε ως γνωριμο να κανουμε σχεσεις εξαρτητικες και απορριπτικες, και να προσπαθουμε να αλλαξουμε αυτον που μας απορριπτει (παρανομο), και τον νομιμο τον τραβαμε μεχρι οσο παει και μετα χωρισμος, γιατι δεν εχουμε μαθει να διαπραγματευομαστε για να διατηρησουμε τη σχεση, γιατι ουτως η αλλως μαλλον ποτε δεν τον θελαμε για "παντα", αφου το μυαλο παει και στον παρανομο..