Στα σκοτεινά σαλόνια των βουβών διαμερισμάτων
Μεσ' των πολυκατοικιών την ερημιά.
Μακάρι να 'τανε τραγούδι, μα δεν είναι
Είν' ένα όνειρο που έρχεται συχνά
Είν' ένα όνειρο που έρχεται βουβό
Είν' ένα όνειρο που βλέπω ζωντανό
Με το μυαλό μου τους σκοτώνω έναν ένα
Με το μυαλό μου σα σκυλιά τους εκτελώ
Και ούτε λέξη ούτε κουβέντα σε κανένα,
Είναι μια λύσσα που την ξέρω μόνο εγώ
Είμ' ένας ήσυχος αθώος δολοφόνος
Που εγκληματεί προς το παρόν με το μυαλό...