μοναξιααα....

νιωθω τοσο μονος...
μα τοσο μονος.,,ποσα πραγματα μου λειπουν,,
οι φιλοι,η πρωην κοπελα μου......
ολα αυτα που δινουν νοημα στη ζωη....
η χαρα το γελιο ,τα χασα και δεν ξερω αν θα τα ξαναβρω....
εφυγε και φευγει η ζωη μου οπως η αμμος αναμεσα στα δαχτυλα μας....
δεν καταλαβαινω πως τα καταφερνω και καταστρεφω τη ζωη μου...μολις παω να κανω κατι καλο τι με πιανει και τα καταστρεφω ολα.....και ετσι καταντησα μονος ...η χειροτερη λεξη για μενα, με κανει να νιωθω τοσο αχρηστος......γιατι να μην μπορω να χαρω τη ζωη τι μου λειπει...μακαρι να ειμουνα 10 χρονια νεωτερος αλλα τωρα ειναι αργα για μενα...σκεφτομαι να αυτοκτονησω αλλα δεν πιστευω οτι θα το κανω...πρεπει να χεις καρυδια για να κανεις κατι τετοιο..
ακομη και τους γονεις μου τους νιωθω ξενους....
οι αλλοι περνανε καλα χαιρονται ερωτευονται γελανε...εγω τους βλεπω και ζηλευω ..και κανω υπομονη...υπομονη...και δως του σαν τον καταδικο που σπαει πετρες....σπαει ....σπαει....ως ποτε πιααα κουραστηκαα

φίλε/η μου απ ότι διάβασα το πιό άτοπο/άστοχο είναι αυτό που είπες για καρύδια, κατ αρχάς απέβαλλε την άποψη αυτή και βγάλτην απο το μυαλό σου ΔΙΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ, όπως αισθάνεσαι εσύ αισθανόντουσαν/αισθάνονται πάρα πολλοί άνθρωποι αλλά η διαφορά τους με εσένα είναι ότι το παλεύουν με διάφορα μέσα.
Αύριο ξημερώνει και πάντα θα ξημερώνει μία διαφορετική μέρα δεν ξέρεις τι ευχάριστες εκλήξεις σου επιφυλάσει η ζωή, θέλεις να τις χάσεις?κάνε όμως και εσύ μία προσπάθεια, την πρώτη την έκανες που έγραψες εδώ, είμαι σίγουρος ότι πάρα πολλά άτομα απ εδώ μέσα θα βρεθουν να σε βοηθήσουν, και εγώ αν το θέλεις,.
Γράψε περισσότερα για τον εαυτό σου, τι κάνεις απο την ώρα που ξυπνάς μέχρι που ξανακοιμάσαι, γράψε τι κάνεις στα ρεπό σου αν δουλεύεις, γράψε όσα περισσότερα μπορείς, υπάρχει όλη η καλή διάθεση απ όλους εδώ να σε βοηθήσουν, ένωσε και εσύ το χέρι με το δικό τους και πίστεψε ότι όλα θα διορθωθούν.
περιμένω νέα σου.

ποσες φορες δεν εχω αισθανθει ετσι?και ποιος δεν εχει αισθανθει ετσι εδω μεσα?αλλα δεν κραταει για παντα θα το δεις..οσο και να μη το πιστευεις τωρα και νομιζεις οτι η ζωη σου θα συνεχιστει ετσι,αυτο δεν θα συμβει.θα ερουν καλυτερες μερες.κανε υπομονη.εμεις εδω ειμαστε..

μην σκεφτεσαι ασχημα φιλαρακο.... μην σκεφτεσαι...
τα λεω σε σενα για να τ\'ακουσω κι εγω...
ημουν στη θεση σου και προσπαθησα να το κανω
ηδη τερις φορες στο παρελθον...κι οσο για τα καρυδια...αυτο δεν ισχυει...
καθησε ηρεμησε.δες την ζωη σου σφαιρικα και οχι στιγμιαια...
τι εχεις κανει..που βρισκεσαι.. τα θα κανεις αυριο..ισως την αλλη εβδομαδα και προχωρα
τουλαχιστον την σκψη σου πιο μακρυα αο αυτες τις βλακειες που σκεφτεσαι να κανει..
εξακολουθω να ακουω κι εγω...
υπαρχουν πολλοι εδω...που αν και δεν θα σε βοηθησουν να ξεπερασεις μια κατασταση,σιγουρα θα σε κανουν να ξαλαφρωσεις,..
ειμαστε μαζι σου σε οτι σκεψη σε βασανιζει να αφανισουμε
συνεχιζω κιγω να ακουω..

να προσεχεις και ξεκολλα με τον θανατο
καταλαβαινω πως εχεις προσφατα χωρισει και ειναι ασχημα..
το ιδιο κι εγω...
εγω συνηθως κοβομαι με ξυραφια...
μην το κανεις... μην κανεις τιποτα..
θα χαρω πολυ το βραδακι να σε δω στο \"chat υποστηριξης\"
και μαζι με τις κοπελες και τ\'αγορια θα σε κανουμε να ξεχαστεις και ισως να γελασεις κιολας

καλη σου μερα
κι οπως ειπαμε...
ΞΕΚΟΛΛΑ!!!!!!

Δεν πρέπει η ρημάδα η ζωή να μας παίρνει απο κάτω.Δεν πρέπει.

Αρχηγέ μου, όπως σου είπαν και τα άλλα παιδιά, πολλοί έχουν αιθανθεί μόνοι κι απελπισμένοι. Πόσες φορές αναθεμάτισα κι εγώ την ώρα που γεννήθηκα..κι ακόμα δεν τρελαίνομαι, αλλά τι να κάνουμε, ό,τι μπορούμε κάνουμε.. για να είμαι εδώ κάποιος λόγος θα υπάρχει, κι ας είναι και για να δοκιμαστούν τα νεύρα μου που λέει ο λόγος. Πες πως προσπαθώ να το βλέπω σαν πρόκληση. Όσο για τα καρύδια, περισσότερα θέλει το να μείνεις και να επιμένεις, παρά να φεύγεις, όσο κι αν υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι θες να φύγεις και δεν μπορείς να το κάνεις. Αυτό μάλλον σημαίνει ότι υπάρχει ακόμη μια δύναμη μέσα σου, την οποία καλύτερα να χρησιμοποιήσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Όσο για τη μοναξιά, (για τους φίλους, για την πρώην σου και γενικά) εγώ πιστεύω ότι ο καλύτερος φίλος σου είναι ο εαυτός σου - χωρίς να είμαι καμιά εγωίστρια - αλλά ποιος σε νιώθει καλύτερα; ποιος σε καταλαβαίνει καλύτερα; ποιος ξέρει καλύτερα τι εννοείς, τι έχεις ανάγκη;
Όχι πως όλοι δεν προτιμάνε μια παρέα, κοινωνικά ζώα λένε ότι είμαστε. Αλλά και η μοναξιά κάτι έχει να δώσει. Εγώ πιστεύω ότι κατά βάθος και στην τελική καθένας μόνος του είναι, απλά πολλοί το αρνούνται κατηγορηματικά και προτιμούν να ζουν χωρίς να το παραδέχονται (αυτοί ίσως έχουν πρόβλημα με τον εαυτό τους). Τεσπά, αυτό είναι θέμα για μεγάλη συζήτηση..

Και καμιά φορά το να χάνεις κάτι, έχει κι αυτό τη σημασία του, ..για να το εκτιμήσεις. Για να το εκτιμήσεις όχι για να δεις πάντα απαραίτητα μόνο πόσο καλό ήταν, αλλά να το δεις από την καλή κι από την κακή του πλευρά, να το αναθεωρήσεις, να μάθεις για την επόμενη φορά, να ξέρεις ακόμα καλύτερα τι θες, τι αξίζει και τι δεν αξίζει για σένα, κλπ.

Και δεν το παίζουμε σοφοί, ούτε την έχουμε βρει την άκρη. Τα λέμε για να τα ακούμε κι εμείς όπως λέει κι ο bizbikis, γιατί δυστυχώς πιο εύκολο είναι να βοηθάς και να τα λες σε άλλους παρά τον εαυτό σου... Και κατά κάποιο τρόπο βοηθάς τους άλλους και εμμέσως βοηθάς και τον εαυτό σου.
Και ποτέ μα ποτέ δεν είναι αργά.

Σίγουρα ποτέ δεν είναι αργά για να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για τη ζωή μας.Για να κάνουμε σε καθημερινή βάση νέα ξεκινήματα . Η ζωή αξιζει αυτή την προσπάθεια γιατί δεν είναι παρά ένα θείο δώρο.

Arxige κι εγώ αισθάνομαι πολλές φορές όλα αυτά που νιώθεις κι εσύ.Ας ελπίσουμε όμως ότι
κάποια στιγμή τα πράγματα θα αλλάξουν για όλους εμάς που βρισκόμαστε σ\'αυτή την κατάσταση.
Πόσο χρονών είσαι?Δεν είναι ποτέ αργά για να κάνεις πράγματα που θα σε κάνουν
ευτυχισμένο.

aggeliki σίγουρα ο εαυτός μας μας καταλαβαίνει καλύτερα από όλους,όμως δεν πιστεύω ότι
μας αρκεί αυτό.Κυρίως όταν περνάμε δύσκολες καταστάσεις έχουμε ανάγκη από ανθρώπους να μας καταλαβαίνουν και να μας συμπαραστέκονται.Δυστυχώς όμως είναι πολύ δύσκολο να βρεις ανθρώπους που να νοιάζονται πραγματικά για σένα.Ζηλεύω πάρα πολύ όσους έχουν δίπλα τους ανθρώπους που τους στηρίζουν στις δυσκολίες.Είναι πολύ σημαντικό αυτό.

που λετε παιδια σαν ατομο μπορω να πω πως ειμαι μοναχικος,οχι βεβαια μονοχνωτος απλα ειμαι συνεσταλμενος και ειχα τρομερο κομπλεξ κατωτερωτητας που με εκαναν να αποφευγω συναναστροφες γιατι πιστευα οτι ειμαι κατωτερος απο τα αλλα παιδια.....αυτο που με καταρακωνε ηταν οτι δεν μποροθσα να πλησιασω γυναικες φοβομουνα οτι θα τις απογοητευσω και ποτε δεν τις πλησιασα και δεν εκανα σχεση οπου τελικα βρηκα ενα κορτσι απο τη δουλεια και καναμε σχεση ειχαμε ωραια χημεια αλλα δυστηχως απογοητευτικε γιατι απο το αγχος μου και την αγαπη που της ειχα να φανω τελειος στα ματια της σε συγκριη με προηγουμενες σχεσεις της δεν μπορουσα να λειτουργησω στο σεξ και ετσι μετα απο ενα εξαμηνο με εγκατεληψε γιατι πιστεψε οτι δεν θα μπορεσω να λειτυργησω.....το προβλημα ειναι καθαρα ψυχολογικο πηγα σε ψυχολογους πηγαμε και μαζι αλλα δν αντεξε....και μου ειπε οτι ειναι καλυτερα ετσι ....βρηκε αλλον τωρα και γω τη βλεπω στη δουλεια και στενοχωριεμε...απογοητευτι� �α για μενα ηταν η ιδανικη συντροφος αυτο που ηθελα παντα αλλα τα καταφερα να τα κανω θαλασσα..ειμαι 32 θα προσπαθησω να προχωρησω αλλα παντα θα μου μεινει αυτο το ανεκπληρωτο ονειρο για μενα οποως πολλα αλλα ....το αγχος μου με χαντακωνει κλαι δε μου αξιζει .......θα το παλεψω οσο μπορω αλλα δυστυχως απογοητευτικα...νομισα οτι θα ξεφυγω απο την κολοκατασταση αλλα το καταφερα μονο για λιγο....οσοι με βλεπανε ειχαν παραξενευτει γελαγα εκανα αστεια ανεκδοτα ,ελαμπα απο χαρα κΙ ΕΥΤΥΧΙΑ γιατι τα εκανα σκατα γιατι......αααχ ποσο την αγαπω να ναι καλα το κοριτσακι μου παντα θα το αγαπω και ας με πικρανε με λογια που ενας αντρας ποτε δεν θα θελε να ακουσει απο γυναικα.....εγω θα την αγαπω παντα ελπιζω να καταφερω να αγαπησω τον εαυτο μου ετσι...

Quote:

---

[i]μακαρι να ειμουνα 10 χρονια νεωτερος αλλα τωρα ειναι αργα για μενα...σκεφτομαι να αυτοκτονησω αλλα δεν πιστευω οτι θα το κανω...πρεπει να χεις καρυδια για να κανεις

---

ποτέ δεν είναι αργά για κάποια πράγματα αρχηγέ..ΠΟΤΕ..
είμαστε στην καλύτερη δεκαετία ;)

Quote:

---

Originally posted by arxigos?
ελπιζω να καταφερω να αγαπησω τον εαυτο μου ετσι...

---

Εστω και μόνο από άποψη σημειολογίας το πρώτο βήμα πάντως το έκανες
Το όνομα που διάλεξες είναι ΑΡΧΗΓΟΣ (άστω το ερωτηματικό)