ΕΓΙΝΕΣ ΕΜΜΟΝΗ,ΚΩΛΟΑΝΑΚΟΠΗ!

πφφφφ....σκατα...ολα σκατα....πως εχω πεσει ετσι ρε γαμωτο???μιλαμε ενα πραγμα τελειως χαλια...σωματικα συμπτωματα στο φουλ,ταχυκαρδιες,κατι δυνατα γκντουπ στην καρδια που πρωτη φορα με πιανουν δυσπνοιες,θολουρες,ζαλαδες ..και η σκεψη για ανακοπη να παραμονευει οπου κ αν βρισκομαι...συνεχεια σκεφτομαι ποτε θα την παθωω,λεω τωρα ειναι η ωρα μου,μετα,ποτε τελως παντων?κ το πιο τραγικο ειναι οτι δεν εχω παει και σε γιατρο...πριν απο 2 χρονια ειχα παλι τα ιδια και ειχα κανει εξετασεις και ηταν ολα κομπλε..αλλα τωρα δεν μπορω να παω..αν μου πουν οτι κατι εχω την εκατσα,αυτο ηταν...τι να κανω ρε γαμωτο?ξεκινησα σημερα συνεδριες με ψυχολογο αλλα δεν βοηθηκα καθολου,ισα ισα εγινα και χειροτερα!αλλα της ελεγα εγω,αλλα μ ελεγε εκεινη κ.τ.λ.π! μιλησα και στις κολλητες μου για το θεμα και μ ειπαν οτι ο καθενας μπορει να το παθει,γι αυτο να μην αγχωνομαι,οτι αμα ειναι να το παθω θα το παθω και τετοια..ενταξει γιατροι δεν ειναι,αλλα τι ηθελα και τα ακουγα κ αυτα?ακομα πιο σκατα νιωθω και ακομα πιο κοντα στην ανακοπη,και μια θολουρα μαζι μια καταθλιψαρα ενα πραγμα σαν να μην ειμαι εγω!helpppp,ρε παιδια,εκανα δυο βηματα το οτι μιλησα σε ψυχολογο και ανοιχτηκα και στις φιλες μου γεγονος που δεν συνηθιζω και αντι να γινομαι καλυτερα και να νιωθω οτι μου εφυγε ενα βαρος ισα ισα τωρα ειμαι χαλια..ελεος δηλαδη

Αγαπητή Μελίνα

διάβασα με προσοχή το μηνυμα σου . απλά θέλω να σου πώ οτι η ανακοπή δεν είναι κάτι που συμβαίνει ετσι ξαφνικά . δεν είναι αρρώστια είναι αποτέλεσμα . δηλαδή όλοι μας στο τέλος από ανακοπή πεθαίνουμε (η ανακοπή είναι το σταμάτημα της καρδιάς , πράγμα που συμβαίνει αναπόφευκτα σε κάθε θάνατο) Η ανακοπή έρχετε μετά από κάποιο άλλο αίτιο. Δηλαδή ανακοπή λόγο εμφράγματος ή ανακοπή λόγο εμβολής κλπ΄. αυτό που πρέπει να κάνεις αφού έχεις αυτή τη φοβία είναι ένα γενικό check up και αφού σου πούν οτι δεν έχεις τίποτα να μην ασχολείσαι με την ανακοπή και δεν θα πάθεις. Οσο γι αυτά τα γντούπ που λες ονομάζονται έκτακτες συστολές και είναι ακύνδινες σε μια υγειή καρδιά

μελινακι γεια σου!! Καταρχην μ αρεσε ο τιτλος που εβαλες λολλ!!!:)
παμε στο θεμα τωρα: οπως σου ειπε κ ο νικος παραπανω αυτο που νιωθεις σαν να χορευει η καρδια σου ειναι εκτακτες συστολες, αρρυθμιες με αλλα λογια...παρα πολλοι ανθρωποι παθαινουν εκτακτες απλα δεν τις νιωθουν εντονες..εσυ (οπως κ εγω κ πολλοι αλλοι) ειμαστε στη δυσαρεστη θεση να τις νιωθουμε εντονα...εμενα προσωπικα με πιανουν βραδυ κ ειναι πολυ εντονες κ εχω ακριβως την ιδια αισθηση, οτι θα σταματησει η καρδια μου η θα κουραστει απ ολα αυτα που τραβαει...αυτο ειναι φοβος κ το νιωθουμε δυστυχως κ μας χαλαει τη ζωη...δεν παθαινεις ετσι ανακοπη, να σαι σιγουρη!! απλα εκεινη τη στιγμη που σε πιανουν ειναι λογικο να νιωθεις ετσι....

διαβασα οτι περα απ αυτο εχεις κ αλλα ψυχοσωματικα...πιθανον να οφειλονται στο εντονο αγχος εφοσον πρωτα εχεις αποκλεισει καποιο παθολογικο παραγοντα εχοντας κανει εξετασεις...οποτε μετα πρεπει να κοιταξεις τι ειναι αυτο η αυτα που σε κανει/κανουν να νιωθεις ετσι κ να το αντιμετωπισεις...το οτι πηξες σε ψυχολογο ειναι πολυ σημαντικο, εκανες ηδη το πρωτο βημα για την αντιμετωπιση...το οτι δεν βοηθηθηκες δεν σημαινει απαραιτητα κατι, την πρωτη φορα συνηθως δεν βοηθιεσαι αλλα εχεις την αντιθετη αντυπωση, οτι δηλαδη γινεσαι χειροτερα..με τις συνεδριες ομως που κανεις στην πορεια διαπιστωνεις οτι μπορεις να βοηθηθεις αρκετα αν βεβαια συνεργαστεις κ εσυ κ εχεις εμπιστοσυνη στο γιατρο σου...αλλα κ αν ακομη κ μετα απο καποιες συνεδριες παλι δεν βλεπεις αποτελεσμα, μπορεις πολυ απλα να ζητησεις μια δευτερη γνωμη απευθυνομενη καπου αλλου...it 's so simple, δεν ειναι ολοι το ιδιο αποτελεσματικοι σε ολους...

το οτι μιλησες στις φιλες σου κ δεν σε καταλαβαν δεν πρεπει να σε απασχολει, ο καθενας αλλωστε ξερει ο ιδιος τι τραβαει κ οι αλλοι που δεν εχουν τετοια προβληματα ειναι δυσκολο να σε καταλαβουν...οποτε αντι να ασχολεισαι μ αυτο επικεντρωσου στον εαυτο σου, στο δικο σου θεμα κ δες τι καλυτερο μπορεις να κανεις κ πως μπορεις να βοηθησεις τον εαυτο σου ωστε να μην υποφερεις..

καλη συνεχεια!!!:)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ..ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ,ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΗΣΩ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ...ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΩ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΒΑΡΕΣΕΙ ΔΙΑΛΥΣΗ...ΗΜΟΥΝ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΗ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΕΙΧΑ.ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟ ΑΓΧΟΣ...ΜΠΑΙΝΩ ΜΕΣΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΠΑΙΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΓΙΑΤΡΟ,ΠΟΥ Ο ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕ ΞΕΑΓΧΩΣΕΙ,ΜΙΑΣ Κ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΣΑΝ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΓΙΑ ΣΦΑΓΗ..ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ.ΔΕΝ Μ ΒΡΗΚΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΣΤΟ ΑΓΧΟΣ,ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΘΩ ΤΙΠΟΤΑ,ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΜΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΘΑ ΜΟΥ ΦΥΓΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ Μ ΦΕΥΓΕΙ Η ΚΩΛΟΙΔΕΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ,ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΖΩ ΟΤΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΩ..ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΑΡΗΓΟΡΕΙ ΣΤΗΝ ΟΛΗ ΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΝΕΑ..ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ,ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΜΟΥ ΜΑΥΡΙΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ.ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΩ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΟΛΟΥ,ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ,ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΧΩ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΕΤΣΙ..ΤΙΣ ΠΡΟΑΛΛΕΣ,ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΒΗΜΑ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ Μ,ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ,ΚΑΙ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΣ ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ(ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΜΠΛΕΞΕΙ ΧΑΧΑ),Κ ΕΓΩ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΑΓΧΩΘΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΑΘΩ ΑΝΑΚΟΠΗ,Η ΜΗΝ ΛΙΠΟΘΥΜΙΣΩ,Η ΜΕ ΠΙΑΣΟΥΝ ΟΙ ΠΑΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΩ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΓΙΑ ΤΡΕΛΗ,Κ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΟΥ ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ Η ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΒΓΩ,ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΜΑΙ ΚΙΟΛΑΣ ΤΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΩΛΟΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΟ ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΘΑ ΕΚΑΝΑ...ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΛΟΥΠΙΑ,ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΧΩΡΑΝΕ,ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΩ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ...ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΩ,ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ,ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ,ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΑΛΩΜΑΤΙΚΑ.ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΛΑ,ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΚΑΝΩ Κ ΕΓΩ Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ Μ.ΕΝΩ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ..ΓΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ,ΔΕΝ ΖΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟ 21.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ