Άγαμος γάμος

γεια σε όλους σας
είμαι 40 ετών και παντρεμένος με την γυναίκα μου (34) εδώ και 6 χρόνια μετά από σχέση 4 χρόνων και έχουμε 2 όμορφα αγοράκια.Το πρόβλημα είναι ότι ουσιαστικά δεν έχουμε σεξουαλική ζωή δηλαδή παρά τον συνεχή μου πόθο γ'αυτήν δεν ανταποκρίνεται.
Πιστεύω πως αυτό οφείλεται στην ένταση και τις δυσκολίες της καθημερινότητας , δεν δουλεύει και ασχολείται όλη την ημέρα με τα παιδιά και το σπίτι και γενικότερα αυτό της "βγάζει νεύρα" .Εγώ από την μεριά μου άλλες φορές για μέρες πάω με τα νερά της και την καλοπιάνω και άλλες μου βγαίνει εγωισμός και θυμός , δεν ξέρω πως να το χειριστώ
γενικότερα πάντως ως χαρακτήρας είμαι ήρεμος και πράος άλλα και έντονα σεξουαλικός .
Επίσης γεγονός είναι ότι κρατιόμαστε και οι δύο μας πολύ καλά και στην εμφάνιση και τα κιλά ( η γυναίκα μου μου έλεγε ότι ένιωθε άσχημα λόγο της κοιλιάς της από τον τελευταίο τοκετό )
τέλος θα ήθελα να με ποθεί το μισό από ότι την ποθώ εγώ
θα ήθελα την γνώμη ή τις προτάσεις ή και να απαντήσω στις όποιες απορίες σας
ευχαριστώ

εκτος απο το σεξ, θεωρεις οτι η επικοινωνια σας ειναι ικανοποιητικη?
νοιωθεις κοντα της ψυχικα δλδ , η εχει παρει ο καθενας τον ρολο του , εσυ του κουβαλητη και η γυναικα σου της μανας και νοικοκυρας και συναντιεστε μονο πανω απο το τραπεζι του φαγητου για να πειτε κοινοτυπιες?
ναι, μπορει οντως οχι μονο να την κουρασε ο ρολος της μανας- νοικοκυρας, αλλα να την ξενερωσε κιολας.
προσπαθεις να μοιραζεσαι τον φορτο της με τα παιδια?
μπορει να δουλευεις κι αυτο ειναι ΠΑΡΑ πολυ σημαντικο και απαραιτητο, αλλα η δουλεια της γυναικας σου, ειναι 24ωρη και δεν πληρωνεται κιολας.
μηπως παρα την "πολυτελεια" να μην δουλευει, νοιωθει αδικημενη με τον ρολο της?

Καλησπέρα και καλώς ήλθες,
ωραίο νικ.. Σίγουρα αγαπημένος ήρωας των μικρών σου, (να σου ζήσουν). Και γω με τον ανηψιό μου, 5 είναι, έχω μάθει όλα τα κινούμενα σχέδια, όλους τους ήρωες, συνέχεια θέλει παιδικά να βλέπει.
Η συμπεριφορά της άλλαξε απότομα ή σταδιακά? Είπες ότι έγινε πιο νευρική, πότε έγινε αυτό, πριν ή μετά από τα παιδιά? Η σεξουαλική σας ζωή, σταμάτησε ακριβώς όταν άρχισε να της βγαίνει αυτή η νευρικότητα? Πριν είχατε ικανοποιητική σεξουαλική ζωή? (Σόρυ για τις πολλές ερωτήσεις).
Κατά την γνώμη μου, ίσως είναι καλύτερα να κάνεις λίγο υπομονή, εννοώ μην την στρεσάρεις περισσότερο, ίσως περνάει κάποια φάση, ίσως δεν σου τα έχει πει όλα για να μην σε στενοχωρήσει, πολλά παίζουν.

Kick Batowski, γεια και καλώς ήρθες!

Χαίρομαι που μετά από αρκετά χρόνια έγγαμου βίου δηλώνεις με τόση θέρμη πόσο πολύ θέλεις και ποθείς τη γυναίκα σου :)

Νομίζω ότι η αφοσίωση και η συνεχής ενασχόλησή της με το σπίτι και τα παιδιά είναι τόσο σπουδαία όσο και δύσκολη υπόθεση. Σκέφτομαι ότι παρότι της δείχνεις ότι την ποθείς η ίδια ίσως να νιώθει ότι έχει εγκλωβιστεί σε μια καθημερινότητα, ίσως να μη νιώθει τόσο καλά με τον εαυτό της, να μη νιώθει η ίδια ποθητή και αυτό να επηρεάζει και τη σεξουαλική σας ζωή.

Θα μπορούσες να τη βοηθήσεις λίγο παραπάνω στο σπίτι; Δηλαδή, θα μπορούσες να κρατάς εσύ τα παιδιά κάποια απογεύματα ώστε η γυναίκα σου να μπορεί να αφιερώσει λίγο χρόνο στον εαυτό της; Να ξεκινήσει κάποιο χόμπι, να κάνει κάτι δημιουργικό, να πηγαίνει μερικές ώρες την εβδομάδα στο γυμναστήριο, ή ίσως μια βόλτα στην αγορά.. Μια ώρα δική της, για τον εαυτό της. Πιστεύω ότι αυτό θα τη βοηθούσε να ξεφύγει λίγο από τη ρουτίνα, να ανανεωθεί, να αισθανθεί ότι ασχολείται και με τον εαυτό της, ότι φροντίζει και την ίδια και πως δεν έχει αφεθεί μόνο στο ρόλο της μητέρας και της νοικοκυράς.

Σκέφτεσαι να το συζητήσεις μαζί της;

Να πλένω πιάτα και πηρούνια και να μού'ρχεται να κάνω φονικό
κι αυτός ο κύριος να θέλει να μου πιάνει και τον κώ...

Δεν είν' τυχαίο, δεν είν' τυχαίο.

ευχαριστώ για το ενδιαφέρον όλων σας
Remedy η επικοινωνία μεταξύ μας δεν είναι και στα καλύτερα της , πολλές φορές προσπαθώ αλλά πέφτω σε τοίχο κι άλλες πολύ λιγότερες εγώ είμαι αυτός που την αποκρούω λόγω του δικού μου θυμού κ εγωισμού.Σίγουρα ο ρόλος της νοικοκυράς την έχει ξενερώσει και το κατανοώ απόλυτα προσπαθώ κι εγώ να την βοηθήσω να βρει δουλεία , δεν είναι άνεργη γιατί το θέλω εγώ και δεν θεωρώ την μόνιμη ενασχόληση με το σπίτι και τα παιδιά προνόμιο ή πολυτέλεια.Στο σπίτι συμμετέχω κυρίως στην φροντίδα των παιδιών και στην κουζίνα και πολύ λιγότερο ως καθόλου στην καθαριότητα.
Αόρατε κ crazy_diamond τα πράγματα ποτέ δεν ήταν τέλεια και αυτό δεν είναι το ζητούμενο αλλά από τον τελευταίο τοκετό και μετά προέκυψε το θέμα και τον πρώτο καιρό θεώρησα πως είχε να κάνει με τις αυξομοιώσεις των ορμονών κλπ. κάνω υπομονή αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να είμαι σεξουαλικά ανενεργός
η αλήθεια είναι ότι είναι ο Άνθρωπος κ Σύντροφός μου πολύ περισσότερο μετά τα δύο παιδιά που μου χάρισε και αυτό θέλω να το εισπράττω και απ'αυτήν.
ΝΑΙ πρέπει να κάτσουμε και να το συζητήσουμε σοβαρά ΑΛΛΑ φοβάμαι την εξέλιξη μιας τέτοιας συζήτησης.
RainAndWind τι δεν είναι τυχαίο ?
προσπαθώ να είμαι όσο πιο ειλικρινής μπορώ
Kick

Quote:

---

Originally Posted by Kick Batowski

η αλήθεια είναι ότι είναι ο Άνθρωπος κ Σύντροφός μου πολύ περισσότερο μετά τα δύο παιδιά που μου χάρισε και αυτό θέλω να το εισπράττω και απ'αυτήν.
ΝΑΙ πρέπει να κάτσουμε και να το συζητήσουμε σοβαρά ΑΛΛΑ φοβάμαι την εξέλιξη μιας τέτοιας συζήτησης.

---

ο Άνθρωπος και Σύντροφός μου.. μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες :)

Kick,

ακριβώς γι' αυτό νομίζω ότι πρέπει να συζητήσετε και να προσπαθήσετε να χτίσετε πάλι μια γέφυρα επικοινωνίας, μαζί.
Είστε μαζί σε όλο αυτό.
Καταλαβαίνω ότι φοβάσαι πού μπορεί να οδηγήσει η συζήτηση και τις αλήθειες που μπορεί να έρθουν στο φως όμως αξίζει τον κόπο να κάνεις αυτό το βήμα και να επιδιώξεις ένα ειλικρινές άνοιγμα και των δυο σας.

Ίσως να μην ''πέσεις πάνω σε τοίχο'' αν η γυναίκα σου καταλάβει ότι δεν πρόκειται μόνο για τη σεξουαλική σας ζωή αλλά και ότι σε νοιάζει πώς αισθάνεται γενικά, τι την ενοχλεί, ποιές είναι οι ανάγκες της, ότι θέλεις να της εκφράσεις ειλικρινά και τις δικές σου, αν καταλάβει δηλαδή ότι επιθυμείς να δουλέψετε το μαζί σας.

ακυροννννννννννννν

Όπως ανέφερε και η remedy, ψυχική επαφή και γενικότερα η επικοινωνία συνδέονται άμεσα με μια ικανοποιητική σεξουαλική ζωή. Από την άλλη, θα έλεγα ότι η συμβίωση (ακόμη περισσότερο ο γάμος) με τη ρουτίνα και τις καθημερινές υποχρεώσεις, οδηγεί πολλές φορές σε θυμό, σε εγωισμούς κ.λπ.. Αφήνοντας τα αρνητικά συναισθήματα να βαλτώνουν, κάποια στιγμή μοιραία θα υπερισχύσουν του πάθους, της έλξης, της τρυφερότητας. Αν προστεθούν και τα κουτσούβελα φαντάζομαι (δεν έχω παιδιά) ότι η ερωτική διάθεση είναι πιθανόν να μετατραπεί σε είδος προς εξαφάνιση. Έτσι μετά από κάποιο διάστημα αντιλαμβανόμαστε ότι από ερωτικοί (και όχι μόνο) σύντροφοι έχουμε αναλάβει τον ρόλους των διαχειριστών της εταιρίας «Οικογένεια Ο.Ε.» :) .

Βέβαια υπάρχουν και άλλοι που δεν το αντιλαμβάνονται ποτέ. Μένουν μέσα σε αυτή την κατάσταση, θεωρώντας τη αποδεκτή, φυσιολογική. Το καλό στην περίπτωση σου kick είναι ότι προβληματίζεσαι. Και ο προβληματισμός είναι μια καλή αρχή. Και όταν κάνουμε την αρχή, αναλαμβάνουμε την ευθύνη να είμαστε εμείς αυτοί που θα προχωρήσουμε λίγο πιο πέρα. Να παραμερίσουμε (σε πρώτη φάση) τον εγωισμό μας και να θέσουμε τα όσα μας απασχολούν στο σύντροφο μας. Τα αναφέρω, κρίνοντας από δικές μου συμπεριφορές, όπου πολλές φορές απαιτώ από τον άλλο να προβληματιστεί εξίσου, να πάρει πρωτοβουλίες, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο υποδηλώνει ενδιαφέρον για κοινά μας θέματα. Αν δω ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση, κυριαρχεί ο εγωισμός μου και οπισθοχωρώ, περιμένοντας το επόμενο καμπανάκι.

Μια έξοδο ίσως να βοηθούσε περισσότερο, μιας και απομακρύνει ενδεχόμενες εντάσεις που προκαλεί ο χώρος που περνάμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας μας. Θέτεις τα όσα σε απασχολούν, δεν χρειάζεται να προσχεδιάσεις κάτι. Απλές, αληθινές ερωτήσεις… που θα σε βοηθήσουν να διερευνήσεις την κατάσταση, πόσο την απασχολεί, τι είναι αυτό που την επηρεάζει. Ο φόβος είναι φυσιολογικός και απόλυτα κατανοητός, αλλά όπως λέει και η crazy μόνο στην ειλικρίνεια και στην αλήθεια μπορεί να οδηγήσει. Άλλωστε αυτό δεν είναι το ζητούμενο;

Κάποιοι ρόλοι είναι "ρουφηχτικοί" kick. Κι όπως ανέφερε κι gus, μας εγκλωβίζουν δίχως να το καταλάβουμε καλά καλά.
Αυτό εννοούσα, πως μέσα στα γρανάζια και τα δεσμά του κάθε ρόλου μας, όταν δεν υπάρχουν διαφυγές και δικλείδες ασφαλείας, τότε γεννιέται έρχεται η κούραση, η έλλειψη επικοινωνίας, το βάλτωμα. Ξαναδιεκδίκησέ την και γύρισέ την στο ρόλο της ερωμένης. Δεν υπάρχει κουμπάκι ερωτισμού να το πατήσεις και να της έρθει η διάθεση, θέλει σκέψεις και κινήσεις έξω από το κουτάκι.
Με τα δικά μου δεδομένα (πια), τίποτε πιο ντεκαβλέ από το θεσμό του γάμου. Been there-done that, would never choose the same.:P
Να χαίρεστε τα παιδάκια σας, να τα φροντίζετε αλλά και να κρατάτε κι εσάς δυνατούς μέσα από τη διαρκή αιμάτωση των άλλων σας ρόλων.
:)