ΗΡΩΑΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ

Ειδα προχθες μια ελληνικη ταινια με τιτλο Τα οπωροφορα της Αθηνας, οπου ο ηρωας ειναι καποιος λιγο τρελος και αλαφροισκιωτος που γυρναει ολη την Αθηνα και μαζευει φρουτα απο τα δεντρα και τα τρωει.Και μετα σκεφτηκα, αραγε θα μπορουσα κι εγω να γινω ο ηρωας ενος μυθιστορηματος, ενος διηγηματος, μιας ταινιας;
Καποιος δηλαδη που μαζευει σκουπιδακια στην Αθηνα.Ο ψυχαναγκαστικος ρακοσυλλεκτης της Αθηνας.Καποιος που προσπαθει να ξεπερασει το προβλημα του.Καποιος που προσπαθει να μαθει ποιος ειναι.Καποιος που προσπαθει να βρει το δρομο του.Καποιος που νιωθει μονος.Καποιος που εχει ενα σωρο πραγματα στο κεφαλι του.Καποιος που παλευει με την ιψδ.Καποιος που που γραφει στο μπλογκ του οσα σκεφτεται και οσα ζει.Καποιος που προσπαθει να κανει τα ονειρα του πραγματικοτητα.
Τι λετε;
Εγω παντως δε γραφω την αυτοβιογραφια μου.Αν καποιος θελει να με κανει μυθιστορημα να με ειδοποιησει πρωτα...:P

χαχαα, καλά ρε Στέφανε, άμα είναι θα στο πω. Ποτέ δε με σκέφτηκα σαν ηρωίδα μυθιστορήματος, δεν τό΄χω. Αλλά φρούτο είμαι, λολ
Πώς σου ήρθε ο συνειρμός, γέλασα πολύ με το μήνυμά σου. Μου αρέσει που μπορείς και το πιάνεις κι από την αστεία του πλευρά! Κάτι καλό κάνεις εσύ τελευταία, στο έχουν πει κι άλλοι ε?
:)

Μα εγω σοβαρα το λεω. Δεν κανω πλακα.
Τι καλο κανω δηλαδη;

stefane, γεια :)

Ε, λοιπόν, εμένα μου άρεσε η σκέψη σου. Ο ψυχαναγκαστικός ρακοσυλλέκτης της Αθήνας..
Νομίζω ότι αυτό που σου είπε η Rain είναι ότι το παίρνεις και αλλιώς το θέμα :)
Δεν αυτοστιγματίζεσαι αλλά σκέφτεσαι ότι έχεις μια ιδιαιτερότητα που σε ξεχωρίζει.

Και πραγματικά όλοι οι ήρωες στα μυθιστορήματα έχουν ιδιαιτερότητες και κάτι που τους κάνει να ξεχωρίζουν.
Θα σου πω και κάτι για μένα. Δεν είναι ακριβώς σαν το δικό σου, αλλά περισσότερο μια συνήθεια.
Φτιάχνω χάρτινες βαρκούλες :)
Όταν βγαίνω έξω δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει άθικτη απόδειξη επάνω στο τραπέζι! Έχει γίνει καραβάκι σε ντετέ!
Σε ένα διήγημα που είχα γράψει, για κάποιο περίεργο και ανεξιχνίαστο συμπαντικό λόγο ο τύπος που ''πρωταγωνιστεί'' έχει ακριβώς την ίδια συνήθεια :P

Οπότε ίσως και να μου έδωσες μια πολύ ωραία ιδέα με αυτό το ποστ σου :D

εγώ σίγουρα θα έβλεπα την ταινία με ήρωα εσένα...λατρεύω τέτοιους τύπους σε ταινίες και βιβλία...
π.χ. είδα τις προάλλες μια ταινία με έναν τύπο που φορούσε πάντα πυτζάμες, έκανε ζογκλερικά, και ακολουθούσε παντού την κοπέλα με την οποία ήταν ερωτευμένος από την κούνια...
καμιά σχέση αυτός με σένα,αλλά νομίζω κατάλαβες τι θέλω να πω. :)

γραφεις διηγηματα crazy diamond? δηλαδη αν καταλαβα εγραψες διηγημα που ο ηρωας εχει την ιδια συνηθεια με σενα;

Στεφανε μ αρεσε πολυ το μηνυμα σου !! Χαιρομαι που το βλεπεις κ απ αυτην την πλευρα !!

Quote:

---

Originally Posted by stefanos_la_del_barrio

γραφεις διηγηματα crazy diamond? δηλαδη αν καταλαβα εγραψες διηγημα που ο ηρωας εχει την ιδια συνηθεια με σενα;

---

Στέφανε, ναι. Με το γραπτό λόγο τα πάω καλά.. ίσως καλύτερα απ' ότι με τον προφορικό :P
Γενικά με βοηθάει πολύ να εκφράζομαι έτσι. Οπότε γράφω διάφορα. Που και που γράφω και μικρά διηγήματα.
Σε αυτό που σου ανέφερα ο ήρωας δεν έχει καμία σχέση με εμένα, όμως ας πούμε ότι του ''δάνεισα'' αυτή τη μικρή μου συνήθεια :)

Σου αρέσει και σένα να γράφεις. Γιατί, λοιπόν, δε δοκιμάζεις να γράψεις μια ιστορία της οποίας ο ήρωας, ακόμα κι αν δεν είσαι εσύ,
θα έχει δικά σου στοιχεία, χαρακτηριστικά, συνήθειες, ιδιαιτερότητες;
Εκτός από μια δημιουργική ασχολία ίσως να είναι και μια ευκαιρία να παρατηρήσεις τον εαυτό σου από μια άλλη οπτική.

Quote:

---

Originally Posted by crazy_diamond

stefane, γεια :)

Ε, λοιπόν, εμένα μου άρεσε η σκέψη σου. Ο ψυχαναγκαστικός ρακοσυλλέκτης της Αθήνας..
Νομίζω ότι αυτό που σου είπε η Rain είναι ότι το παίρνεις και αλλιώς το θέμα :)
Δεν αυτοστιγματίζεσαι αλλά σκέφτεσαι ότι έχεις μια ιδιαιτερότητα που σε ξεχωρίζει.

Και πραγματικά όλοι οι ήρωες στα μυθιστορήματα έχουν ιδιαιτερότητες και κάτι που τους κάνει να ξεχωρίζουν.
Θα σου πω και κάτι για μένα. Δεν είναι ακριβώς σαν το δικό σου, αλλά περισσότερο μια συνήθεια.
Φτιάχνω χάρτινες βαρκούλες :)
Όταν βγαίνω έξω δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει άθικτη απόδειξη επάνω στο τραπέζι! Έχει γίνει καραβάκι σε ντετέ!
Σε ένα διήγημα που είχα γράψει, για κάποιο περίεργο και ανεξιχνίαστο συμπαντικό λόγο ο τύπος που ''πρωταγωνιστεί'' έχει ακριβώς την ίδια συνήθεια :P

Οπότε ίσως και να μου έδωσες μια πολύ ωραία ιδέα με αυτό το ποστ σου :D

---

:)
μου θυμισες κατι παλιες γλυκες ιστοριουλες με εικονογραφιση του Αλεξη Κυριτσοπουλου.

Να κατσω να γραψω διηγημα ή μυθιστορημα με τη ζωη μου δε θελω και βαριεμαι. Προτιμω να τα γραφω σε φορουμ και σε μπλογκ. Αν ομως καποιος θελει να γραψει μια ιστορια που θα μιλαει για μενα, θα ηταν ωραιο.

Quote:

---

Originally Posted by stefanos_la_del_barrio

Να κατσω να γραψω διηγημα ή μυθιστορημα με τη ζωη μου δε θελω και βαριεμαι. Προτιμω να τα γραφω σε φορουμ και σε μπλογκ. Αν ομως καποιος θελει να γραψει μια ιστορια που θα μιλαει για μενα, θα ηταν ωραιο.

---

ναι, αλλα δεν αρκει η περιγραφη..
τι ξερει ο συγγραφεας απο τις διηγησεις σου?το πως γυρνας και μαζευεις τα σκουπιδακια και τι ενδιαφερον σου προκαλει το καθενα.
αυτο δεν αποτελει ενα ενδιαφερον θεμα ετσι απλα σαν περιγραφη.
θα πρεπει να καταλαβει και να εξηγησει τους λογους.
τι θα του ελεγες του συγγραφεα γι αυτο. εχεις καταλαβει εσυ γιατι το κανεις?

remedy αν προσεξεις οσα γραφω εδω και στο μπλογκ μου, θα δεις οτι δε γραφω μονο οτι μαζευω σκουπιδακια, αλλα και πολλα αλλα πραγματα που μπορει να συνδεονται με αυτο και γενικα γραφω για την καθημερινοτητα μου, τις σκεψεις μου, το παρελθον μου.