ψυχωτικο συμπτωμα?

Σας γραφω παλι μηπως κ μπορειτε απο εμπειριες σας να μου απαντησετε σε μια απορια μου.
Οσοι εχετε διαβασει την ιστορια μου , σχετικα με την κορη μου , θαθελα να σας ρωτησω για την συμπεριφορα της.
Η κατασταση της ειναι ιδια ,ενα χρονο τωρα , ελεγχει την πραγματικοτητα , αλλα ειναι συνεχεια στον κοσμο της, βγαινει απο αυτες τις εμμονες σκεψεις, μονο οταν ειναι απαραιτητο.
Εδω κ ενα μηνα αυτοσφαλιαριζεται ,μια με δυο φορες την ημερα απο 1-2 λεπτα , αλλα πολυ δυνατα ,κ μερικες φορες χτυπαει το κεφαλι της στο τζαμι του αυτοκινητου ,χτυπαει το κεφαλι της κ κλαιει 5 λεπτα κ μετα σαν να χαλαρωνει κ μπορει να βγει για καφε!
Αυτο σας ρωταω , ετυχε σε κανενα σας κατι τετοιο?
Η κορη μου τυχεινει κ το κανει οταν δεν ειναι μονη της , κ μαλλον δεν συμβαινει εξ αιτιας εξωτερικου ερεθισματος! Η ιδια δεν απανταει οταν την ρωταω , εξ αλλου δεν μιλαει ,παρα μονο για να ζητησει κατι η οταν κανει shopping.

Τουλάχιστον φοράει ζώνη?

Κοίτα δεν είμαι ειδικός αλλά το έχεις συζητήσει μαζί της? Για να είναι κόρη σου θαρρώ πως έχεις αναπτύξει μια υγιή σχέση μαζί της και δεν θα υπάρχουν κόντρες...

Δεν συζηταει με κανενα , δεν ειναι απλα τα πραγματα!

Πόσο χρονών είναι? Φίλους στην ηλικία της έχει?

Ειναι 28 , ειχε φιλους! τωρα , ενα χρονο δεν μιλαει σε κανενα!

να την πας σε εναν ψυχιατρο να την παρακολουθει χωρις διακοπες και διαλειμματα.

Εχει παει σε γιατρο? και αν ναι τι σας ειπε?

Κάποια στιγμή όμως μπορεί να θελήσει η ίδια να μιλήσει με κάποιον και να μην υπάρχει κανένας. Το έχει σκεφτεί αυτό?

Quote:

---

Originally Posted by beauty

Σας γραφω παλι μηπως κ μπορειτε απο εμπειριες σας να μου απαντησετε σε μια απορια μου.
Οσοι εχετε διαβασει την ιστορια μου , σχετικα με την κορη μου , θαθελα να σας ρωτησω για την συμπεριφορα της.
Η κατασταση της ειναι ιδια ,ενα χρονο τωρα , ελεγχει την πραγματικοτητα , αλλα ειναι συνεχεια στον κοσμο της, βγαινει απο αυτες τις εμμονες σκεψεις, μονο οταν ειναι απαραιτητο.
Εδω κ ενα μηνα αυτοσφαλιαριζεται ,μια με δυο φορες την ημερα απο 1-2 λεπτα , αλλα πολυ δυνατα ,κ μερικες φορες χτυπαει το κεφαλι της στο τζαμι του αυτοκινητου ,χτυπαει το κεφαλι της κ κλαιει 5 λεπτα κ μετα σαν να χαλαρωνει κ μπορει να βγει για καφε!
Αυτο σας ρωταω , ετυχε σε κανενα σας κατι τετοιο?
Η κορη μου τυχεινει κ το κανει οταν δεν ειναι μονη της , κ μαλλον δεν συμβαινει εξ αιτιας εξωτερικου ερεθισματος! Η ιδια δεν απανταει οταν την ρωταω , εξ αλλου δεν μιλαει ,παρα μονο για να ζητησει κατι η οταν κανει shopping.

---

Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι η συμπεριφορά της αυτή, συμβαίνει μόνο όταν έχει παρέα. Πώς λοιπόν μπορεί να μην έχει να κάνει με εξωτερικό ερέθισμα;
Αν το κάνει μόνο μπροστά σας ή μπροστά σε κόσμο, κάτι ζητάει. Ενδεχομένως βοήθεια, επικοινωνόντας τη δυσαρέσκειά της, ή άλλου είδους προσοχή, ή κάτι άλλο.

Δεν έχω ιδέα πώς μπορείτε να το αντιμετωπίσετε, γιατί απ τη μία είμαι της άποψης ότι...some people are better left alone, let them be, από την άλλη όμως αν έχει αρχίσει να χτυπά τον εαυτό της, όσο μη επικίνδυνο κι αν ακούγεται το συγκεκριμένο, μπορεί να κλιμακωθεί σε κάτι πιο δυνατό.

Το περιβάλλον της τουλάχιστον είναι μιλημένο να μην χρηματοδοτεί την υπερκαταναλωτική συμπεριφορά; Τους αγνώστους δε μπορείς να τους ελέγξεις, αλλά το κοντινό περιβάλλον, αν δε δίνει χρήματα για άσκοπες αγορές, ίσως τουλάχιστον δεν ενθαρρύνει τη συμπεριφορά.

Θέλει παρακολούθηση, αλλά χωρίς να είναι το μόνο και το συνεχές θέμα συζήτησης, η κατάστασή της. Να μπορεί να ξέρει ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα τη στηρίξουν και εναλλακτικές που θα τη βοηθήσουν. Αν δε θέλει τα φάρμακα, δύσκολα θα τα πάρει. Πιο εύκολα μπορεί να ξεκινήσει και πάλι θεραπεία στην οποία θα δοθεί συγκεκριμένο νόημα στις φωνές της. Δείτε αυτό μήπως σας ενδιαφέρει: hvn (hearing voices network), κάνει και συναντήσεις στην Ελλάδα, στην Αττική.

Το θεμα ειναι να καταλαβει ο γιατρος τους λογους που την οδηγουν σε αυτη την συμπεριφορα, δε μπορει κανεις να κανει δαιγνωση απο εδω μεσα ετσι!!!! Για ονομα του θεου!! Γιαυτο πρεπει να μιλησεις με εναν ψυχιατρο της προκοπης, και να μη σταματησεις να τον συμβουλευεσαι καινα πηγαινεις την κορη σου. Μπορει να ακουει φωνες που αν της λενε να χτυπησει το κεφαλι της, μπορει να το κανει ψυχαναγκαστικα, μπορει να ειναι αυτιστικη συμπεριφορα, εφοσον εχει κλειστει στο εαυτο της. Τι να σου κανουν αυτες οι ερμηνειες; Το θεμα ειναι πραξεις οχι λογια και υποθεσεις! Διαβασα προηγουμενα ποστ σου και η κορη σου δεν εχει περασει λιγα. Ολα αυτα βγαινουν σε ενα παιδι αργοτερα, με τον εναν ή τον αλλο τροπο..

Ναι το περιβαλλον τωρα πια ,βοηθαει,αποτρεποντας τη συμπεριφορα της -δεν της δινουν χρηματα οταν ζηταει-.
Ομως ποσο να το αφησω ? Να την αφησω ετσι στο κοσμο της, επειδη δεν θελει να παρει φαρμακα?
Ενα χρονο κλαιει ,οχι ομως το καταθλιπτικο κλαμα , αλλα κατι σα θυμος, η σπασμος η υστερια .... τωρα κ αυτο το τελευταιο με τις σφαλιαρες στο κεφαλι... δεν αντεχω.
Σκεφτομαι με εισαγγελικη εντολη να τη βαλω σε ιδιωτικη κλινικη ..... ειναι κ οι διαγνωσεις που ειναι ολες διαφορετικες ...μονο τα φαρμακα ειναι ιδια!
Δεν μπορω να πω οτι χειροτερεψε η κατασταση της , ειναι σχεδον ιδια ολο το χρονο , το διαφορετικο ειναι αυτο με τα κτυπηματα, κ αυτο με τρομαζει , οτελευταιος γιατρος που επισκεφτηκα κ περιεγραψα τη κατασταση μου ειπε οτι αυτο δεν ειναι αυτοκτονικος ιδεασμος.
Αλλα ποσο να περιμενω .....

Δεν νομίζω να αρέσει σε κανέναν η μοναξιά. Εγώ εξαιτίας της μοναξιάς κάνω πολλές άσχημες σκέψεις. Αν υπάρχει και λίγη ευαισθησία είναι δύσκολο να προσαρμοστείς σε έναν τέτοιο κόσμο, με ψεύτικες σχέσεις βασισμένες συνήθως στο συμφέρον, στην κοροιδεία και το κηνύγι της επικράτησης και του υλικού πλούτου.

εχω ένα φιλο που έχει ιδεοληψία κ όταν ακουστεί ένας θόρυβος αρχίζει κοπαναει πράγματα μεταξύ αυτών κ το κεφάλι του στον τοίχο για να ηρεμήσει η το ίδιο έχει η κόρη σου η οι φωνές της λένε πράγματα κ αυτή τα κάνει πράγμα που είναι πολύ επικίνδυνο.
τι διαγνώσεις έχει;

beauty διαβασα το θεμα σου με το προβλημα της κορης σου κ πως εχει εξελιχθει ενα χρονο ετσι κ πραγματικα λυπαμαι πολυ.... ειναι πολυ κριμα για μια νεα κοπελα να ταλαιπωρειται ετσι... θελει πολυ κουραγιο κ υπομονη κ δυναμη απο ολες τις πλευρες για να αντιμετωπιστει....αλλα δεν ειναι ακατορθωτο, παιρνοντας την καταλληλη αγωγη κ κανοντας ψυχοθεραπεια μπορει να διαχειριστει καλυτερα τα ψυχωτικα συμπτωματα , να υποχωρησουν οι φωνες κ να αλλαξει σημαντικα η ποιοτητα ζωης της...

αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι μαλλον η κορη σας δεν εχει πληρη επιγνωση της καταστασης στην οποια βρισκεται κ ισως να νιωθει ετσι ευτυχισμενη μιας κ ειναι "στον κοσμο της"..(το ειπα πολυ χοντρα σορρυ...) ομως κατα βαθος κ η ιδια ταλαιπωρειται κ βασανιζεται κ την τρωει αυτο το πραγμα ... ειναι κριμα πραγματικα, σε κανεναν δεν αξιζει να περναει κατι τετοιο... οποτε πρεπει να την πιασεις με το μαλακο κ να την πεισεις να επισκεφτει ψυχιατρο χωρις να της πεις κ πολλα πολλα που ενδεχεται να την αγχωσουν η να την κανουν να εχει καχυποψιες.. δειξε της με τον τροπο σου οτι εισαι στο πλευρο της κ την αγαπας κ θελεις το καλυτερο για κεινη... οσο εθελοτυφλουμε κ σκεφτομαστε να μην κανουμε κατι μιας κ ο αλλος φινεται ευτυχισμενος, πεφτουμε σε παγιδα, γιατι κατα βαθος ειναι ο ιδιος πολυ δυστυχισμενος κ υποφερει απα αυτα τα συμπτωματα.... αν πια δεν δεχεται με τιποτα να παει αυτη, πηγαινε μονη σου κ πες πως εχουνε τα πραγματα κ τι πρεπει να κανεις.... ειναι δυσκολο να το αντιμετωπιζεις μονη σου ολο αυτο κ μπορει να το κανεις κ με λαθος τροπο, ο γιατρος θα σου εξηγησει αναλυτικα τι πρεπει να γινει...

δεν συμφωνω να ζητησεις με εισαγγελικη να μπει σε κλινικη, ειναι ο,τι χειροτερο θα μπορουσες να κανεις, κ ασε που μπορει να γινει χειροτερα κ τα οσα θα τραβηξει εκει μεσα... δυστυχως στην χωρα που ζουμε στον τομεα αυτο ειμαστε πολυ πολυ πισω κ οι συνθηκες κ η κατσταση στις κλινικες, δημοσιες η ιδιωτικες, ειναι στην καλυτερη περιπτωση ανυποφορες... αλλωστε κ εκει μεσα φαρμακα δεν θα της δινουν?? καλυτερα δεν ειναι ομως να ακολουθει φαρμακευτικη αγωγη βρισκομενη μαζι με την οικογενεια της κ ατομα που την αγαπουν??

πρεπει να κανετε κατι αμεσα, οπως βλεπεις επι ενα χρονο δεν εχει αλλαξει τιποτα κ οσο δεν γινεται κατι σιγουρα η κατσταση δεν θα διορθωθει ευκολα μονη της... αυτο το οτι χτυπαει το κεφαλι της μπορει να προερχεται απο φωνες που μπορει να της το λενε η για πολλυς λογους... ειναι κριμα παντως να βασανιζεται ετσι... λυσεις υπαρχουν, θελει βεβαια υπομονη κ προσπαθεια....

με αγγιξε παρα πολυ το θεμα της κοπελας....ευχομαι ολα να πανε καλα....