Πως να το κανω να περασει

Αγαπητα μελη του φορουμ, μολις σημερα εγινα μελος και αυτο γιατι εψαχνα ενα μερος να πω το προβλημα μου γιατι πραγματικα περναω μια πολυ δυσκολη φαση. Ας αρχισω απο την αρχη. Λοιπον ειχα μια σχεση με ενα παιδι περιπου 2 χρονια. Τα πηγαιναμε πολυ καλα αλλα δυστυχως σε καποια φαση αρχισαμε να νιωθουμε οτι χασαμε το ενδιαφερον. πραγματικα ειχαμε μπει σε μια ρουτινα και επειδη ειμαστε πολυ νεοι ειμασταν και οι δυο της αποψης οτι πρεπει να δοκιμασουμε πραγματα οσο μπορουμε ακομη και ετσι χωρισαμε ωραια και πολιτισμενα αλλα ακομη υπηρχαν αισθηματα. Οταν εφυγα απο την πολη μετα απο λιγο καιρο εκεινος τα εφτιαξε με καποια αλλη. Δεν μου ειπε τιποτα ομως και το ανακαλυψα μονη μου. Αυτο ηταν η αρχη της κατρακυλας. Ενιωθα τοσο προδωμενη και απο αυτον που μου ελεγε ψεματα και απο τους φιλους μου που δεν μου ειπαν τιποτα για το τι συνεβαινε (η κοπελα ηταν απο την παρεα μας και προφανως προτιμησαν να καλυψουν εκεινη). Εκεινους τους μηνες ημουν σαν ζομπι. Την μια εκλεγα την αλλη εβριζα την αλλη φωναζα την αλλη ολα αυτα μαζι. δεν ηξερα τι να κανω και πως να αντιδρασω. Ηταν τοσο μεγαλος ο πονος που ενιωθα που δεν ξερω πως να τον περιγραψω. Τελος παντων αυτοι χωρισαν σε καποια φαση και τωρα εγω και εκεινος προσπαθουμε να δουλεψουμε την σχεση μας. Το προβλημα ειναι οτι εγω δεν μπορω με τιποτα να ξεπερασω οτι εγινε. παρολο που μου ζητησε συγνωμμη και μου ειπε οτι ηταν μια επιπολαιοτητα εγω ακομη νιωθω ενα ρακος. καθεφορα που το σκεφτομαι νιωθω το στομαχι μου να σφιγκεται κλαιω συνεχεια νιωθω μονη, νιωθω οτι με επιλεγει σαν δευτερη επιλογη. εχουν περασει 6 μηνες και ακομη ειμαι στην ιδια κατασταση καθε μερα το σκεφτομαι και καθε μερα ποναω. Μερικες φορες λεω στον εαυτο μου οτι οτι εγινε εγινε και το να στεναχωριεμαι δεν ειναι οφελει.. αλλα μετα απο λιγο ξαναπεφτω. Τι να κανω? Νιωθω οτι θα μεινω για παντα ετσι.

κατι δεν καταλαβα καλα, νομιζω..
με την αλλη κοπελα τα ειχε και οταν εισασταν μαζι, η τα εφιαξαν αφου χωρισατε εσεις?
εγω καταλαβα οτι συνεβη το δευτερο.
αν εγινε ετσι ομως κι εφοσον εσεις χωρισατε και πολιτισμενα και αμοιβαια και απο ελλειψη παθους, γιατι το πηρες τοσο βαρια το οτι εκανε μια αλλη σχεση μετα απο εσενα?
δεν το καταλαβαινω...

Ρε κοπελιά κάπου μας μπερδεύεις..Λες ότι αποφασίσατε να χωρίσετε από κοινού γιατί θέλατε να ζήσετε περισσότερα πράγματα, πράγμα φυσιολογικό και κατανοητό αν είστε και νεαροί σε ηλικία. Από εκεί και πέρα ο άνθρωπος είχε το δικαίωμα να κάνει κάτι καινούριο, γι' αυτό τον λόγο χωρίσατε εξάλλου. Μήπως εσύ όμως δεν είσαι αρκετά ειλικρινής με τον εαυτό σου και το αγόρι σου; Μήπως σου πρότεινε αυτός να χωρίσετε και συ από εγωισμό συμφώνησες χωρίς να το θέλεις πραγματικά; Πραγματικά η αντίδραση σου είναι δυσανάλογα έντονη για άνθρωπο που έχει προχωρήσει συναινετικά σε χωρισμό! Μήπως έστησες παγίδα στον εαυτό σου χωρίς να το καταλάβεις;

Ναι τα εφτιαξαν αφου ειχαμε χωρισει αλλα το θεμα ειναι λιγο πιο περιπλοκο απλα αν κατσω να πω ολες τις λεπτομεριες θα παρει αιωνες... Ειχε κανει κατι με αλλες κοπελες αφου χωρισαμε απλα η συγκεκριμενη με πειραξε τοσο πολυ και για καποιους δικους μου λογους και γιατι εκεινη την περιοδο ειμασταν σε φαση που τα πηγαιναμε πολυ καλα. Αλλα τελος παντων το τι νιωθω και γιατι νιωθω ετσι ειναι κατι πολυ περιπλοκο που πρεπει να πω την ιστορια της σχεσης μου για να το καταλαβετε.. εγω δεν μπηκα σε αυτο το Forum για να καταλαβω γιατι νιωθω ετσι.. το γιατι το ξερω. Το πως θα το ξεπερασω δεν ξερω.. ολα ειναι οπως τα ηθελα τωρα ομως ακομη νιωθω πληγωμενη.. αυτος ηταν και ο τιτλος εξαλλου. Αν μπορειτε να βοηθησετε στο ερωτημα αυτο εχει καλως. Αν ηρθατε να μου κανετε κριτικη για το αν και κατα ποσο τα αισθηματα μου ειναι παραλογα, ευχαριστω αλλα δεν θα παρω. και δεν ειναι οτι μας ελειπε το παθος ειναι οτι υπηρχε αυτη η αισθηση της αλυσιδας. Για ποσο θα ειμασταν μαζι? Μεχρι τα γεραματα? Το παθος ποτε δεν το χασαμε παντως.. (το ερωτικο εννοω)

Quote:

---

Originally Posted by My name is A

Ναι τα εφτιαξαν αφου ειχαμε χωρισει αλλα το θεμα ειναι λιγο πιο περιπλοκο απλα αν κατσω να πω ολες τις λεπτομεριες θα παρει αιωνες... Ειχε κανει κατι με αλλες κοπελες αφου χωρισαμε απλα η συγκεκριμενη με πειραξε τοσο πολυ και για καποιους δικους μου λογους και γιατι εκεινη την περιοδο ειμασταν σε φαση που τα πηγαιναμε πολυ καλα. Αλλα τελος παντων το τι νιωθω και γιατι νιωθω ετσι ειναι κατι πολυ περιπλοκο που πρεπει να πω την ιστορια της σχεσης μου για να το καταλαβετε.. εγω δεν μπηκα σε αυτο το Forum για να καταλαβω γιατι νιωθω ετσι.. το γιατι το ξερω. Το πως θα το ξεπερασω δεν ξερω.. ολα ειναι οπως τα ηθελα τωρα ομως ακομη νιωθω πληγωμενη.. αυτος ηταν και ο τιτλος εξαλλου. Αν μπορειτε να βοηθησετε στο ερωτημα αυτο εχει καλως. Αν ηρθατε να μου κανετε κριτικη για το αν και κατα ποσο τα αισθηματα μου ειναι παραλογα, ευχαριστω αλλα δεν θα παρω. και δεν ειναι οτι μας ελειπε το παθος ειναι οτι υπηρχε αυτη η αισθηση της αλυσιδας. Για ποσο θα ειμασταν μαζι? Μεχρι τα γεραματα? Το παθος ποτε δεν το χασαμε παντως.. (το ερωτικο εννοω)

---

!
βαλε μας και χερι τωρα!
συγνωμη αγαπητη, αλλα αν η ιστορια σου δεν βγαζει νοημα κανενα,γιατι δεν εχεις καμια διαθεση να την πεις οπως ειναι, για προσωπικους σου λογους, δεν μπορει να σου πει κανεις κατι που θα σε βοηθησει , γιατι αερολογουμε!!!!!

στην βαση που το συζητας τωρα, δλδ "να μη σας νοιαζει τι ακριβως εγινε, δεν εχω διαθεση να σας πω, αν μπορειτε πειτε μου πως να μην νοιωθω χαλια", το μονο που μπορει να σου πει κανεις, ειναι να πας σε εναν ψυχοθεραπευτη, που εμπιστευεσαι, οπου κι εκει θα χρειαστει να εισαι ειλικρινης, οχι στο περιπου, αλλα εντελως και θα βοηθηθεις σιγουρα.

εμεις ως μη ειδικοι, το μονο που θα μπορουσαμε να κανουμε μαζι σου, ειναι να το συζητησουμε σε μια λογικη και ειλικρινη βαση.
αν ομως δεν εχεις διαθεση , αν και ουσα ανωνυμη, να κανεις μια ειλικρινη συζητηση, μην την κανεις καθολου. δεν στην ζητησαμε εμεις, εσυ την ζητησες...

αλλα σκεψου λιγο παραπανω το εξης: για να μην εισαι θεση να μιλησεις ειλικρινα, σαν αγνωστη σε αγνωστους σου, που καμια σχεση δενε χουν με την ζωη σου, ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, και αυτο οπωσδηποτε σου δημιουργει προβλήματα, παρα τα λυνει...

Συμφωνώ με Ρέμεντυ, αν δεν μας εξηγήσεις πως θα καταλάβουμε για να σε βοηθήσουμε; Κάνεις δεν σου έκανε κριτική, άλλη όρεξη δεν είχαμε, απλά δεν βγάζουν νόημα τα όσα λες. Αντί να ευγνωμονείς την διάθεση των μελών να βοηθήσουν ενώ μπορεί να έχουν σοβαρότερα προβλήματα και να βρισκονται υπό αγωγή, μας τα χώνεις και από πάνω; Βρίσκεσαι σ' ένα forum όπου αυτό που πρέπει να κυριαρχεί είναι η αλληλουποστήριξη και ο αλληλοσεβασμός αν δεν έχεις αυτά τα 2 τότε καταλαβαίνω γιατί έχεις προβλήματα.

Μαλλον με παρεξηγησατε! Ουτε ειχα καμια διαθεση να σας βαλω χερι ουτε να σας την πω. Και κανεις δεν σας αναγκαζει να μου απαντησετε αν δεν θελετε. Δεν ειναι οτι δεν σας εμπιστευομαι. Απλα πιστευω οτι οτι χρειαζονταν για να καταλαβει καποιος πως εφτασα σε αυτην την θεση το ειπα στο αρχικο κειμενο. ουτε ειρωνικα μιλαω ουτε εχω ορεξη να μαλωσουμε. εκτιμω το οτι ασχοληθηκατε αλλα καταλαβετε οτι εγω ηρθα για να συζητησω με ατομα που τυχον εχουν βιωσει παρομοια κατασταση η εχουν κατι χρησιμο να μου πουν σχετικα με το πως να λυσω το προβλημα αυτο. Δεν ειναι οτι εχω να κρυψω κατι απλα οι λογοι για τους οποιους νιωθω ετσι ειναι νομιζω ξεκαθαροι. Το προβλημα μου δεν ειναι η σχεση ειναι η δυσκολια μου να αφησω καποια πραγματα στο παρελθον και απλα να δεχτω οτι εγιναν και να τα ξεπερασω. Αλλα και οι δυο μου μιλησατε αποτομα μολις τωρα (ενω εγω μιλαω ομορφα και πολιτισμενα). Αν πραγματι οσα λεω δεν βγαζουν νοημα μπορουσατε απλα να τονισετε το σημειο που δεν καταλαβατε με ωραιο και ευγενικο τροπο. Εκτος και αν εγω σας παρεξηγησα γιατι στα 2 πρωτα μηνυματα μου φανηκε οτι στην ουσια μου λεγατε "αφου χωρισατε τωρα τι κλεγεσαι?" και τωρα μου πεταξατε και το οτι εχω προβληματα επειδη μου λειπει το αισθημα του αλληλοσεβασμου και της αλληλουποστηριξης. Αυτο απο που βγηκε? μηπως δεν σεβαστηκα καποιον απο εσας η μηπως μου ζητησε καποιος υποστηριξη και δεν του την εδωσα? καταλαβαινω οτι υπαρχουν ατομα με σοβαροτερα προβληματα αλλα αμα το παμε ετσι υπαρχουν και ατομα που πεθαινουν απο την πεινα και απο το ειτζ. αυτο τι σημαινει οτι επειδη καποιοι εχουν σοβαροτερα προβληματα τα δικα μας πρεπει να τα αγνοουμε επειδη δεν ειναι τοσο σημαντικα οσο των αλλων? και τελος παντων εγω αλλο περιμενα οτι θα συναντησω σε αυτο το site. δεν περιμενα οτι θα πρεπει να καθομαι να απολογουμαι για το αν εχω η δεν εχω αλληλοσεβασμο.. μαλλον εκανα λαθος και συγγνωμη για τον χρονο σας.

Quote:

---

Originally Posted by My name is A

Αγαπητα μελη του φορουμ, μολις σημερα εγινα μελος και αυτο γιατι εψαχνα ενα μερος να πω το προβλημα μου γιατι πραγματικα περναω μια πολυ δυσκολη φαση. Ας αρχισω απο την αρχη. Λοιπον ειχα μια σχεση με ενα παιδι περιπου 2 χρονια. Τα πηγαιναμε πολυ καλα αλλα δυστυχως σε καποια φαση αρχισαμε να νιωθουμε οτι χασαμε το ενδιαφερον. πραγματικα ειχαμε μπει σε μια ρουτινα και επειδη ειμαστε πολυ νεοι ειμασταν και οι δυο της αποψης οτι πρεπει να δοκιμασουμε πραγματα οσο μπορουμε ακομη και ετσι χωρισαμε ωραια και πολιτισμενα αλλα ακομη υπηρχαν αισθηματα. Οταν εφυγα απο την πολη μετα απο λιγο καιρο εκεινος τα εφτιαξε με καποια αλλη. Δεν μου ειπε τιποτα ομως και το ανακαλυψα μονη μου. Αυτο ηταν η αρχη της κατρακυλας. Ενιωθα τοσο προδωμενη και απο αυτον που μου ελεγε ψεματα και απο τους φιλους μου που δεν μου ειπαν τιποτα για το τι συνεβαινε (η κοπελα ηταν απο την παρεα μας και προφανως προτιμησαν να καλυψουν εκεινη). Εκεινους τους μηνες ημουν σαν ζομπι. Την μια εκλεγα την αλλη εβριζα την αλλη φωναζα την αλλη ολα αυτα μαζι. δεν ηξερα τι να κανω και πως να αντιδρασω. Ηταν τοσο μεγαλος ο πονος που ενιωθα που δεν ξερω πως να τον περιγραψω. Τελος παντων αυτοι χωρισαν σε καποια φαση και τωρα εγω και εκεινος προσπαθουμε να δουλεψουμε την σχεση μας. Το προβλημα ειναι οτι εγω δεν μπορω με τιποτα να ξεπερασω οτι εγινε. παρολο που μου ζητησε συγνωμμη και μου ειπε οτι ηταν μια επιπολαιοτητα εγω ακομη νιωθω ενα ρακος. καθεφορα που το σκεφτομαι νιωθω το στομαχι μου να σφιγκεται κλαιω συνεχεια νιωθω μονη, νιωθω οτι με επιλεγει σαν δευτερη επιλογη. εχουν περασει 6 μηνες και ακομη ειμαι στην ιδια κατασταση καθε μερα το σκεφτομαι και καθε μερα ποναω. Μερικες φορες λεω στον εαυτο μου οτι οτι εγινε εγινε και το να στεναχωριεμαι δεν ειναι οφελει.. αλλα μετα απο λιγο ξαναπεφτω. Τι να κανω? Νιωθω οτι θα μεινω για παντα ετσι.

---

Γειά σου! πληγώθηκε ο εγωισμός σου. Αν του το είχες κάνει εσύ αυτό θα ήσουν παντελώς αδιάφορη. Ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι με την φωτιά. Την ανάβεις, μπορεί να καείς κιόλας.

Γεια σου Α! Η περιπλοκότητα των όσων έγιναν σε κάνει προφανώς να αισθάνεσαι έτσι. Το πρώτο σου μήνυμα πάντως, αν εμπεριέχει τα βασικά σημεία της ιστορίας όπως λες, δεν δικαιολογεί το γιατί αισθάνεσαι έτσι, απλά ,ας δείχνει ότι εσύ για έναν περίπλοκο, άγνωστο σε μας λόγο αισθάνεσαι άσχημα. Άρα δε μπορούμε να σου πούμε καμια γνώμη σε αυτή τη βάση, δώσε κάποια στοιχεία παραπάνω!

Quote:

---

Originally Posted by insect

Γειά σου! πληγώθηκε ο εγωισμός σου. Αν του το είχες κάνει εσύ αυτό θα ήσουν παντελώς αδιάφορη. Ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι με την φωτιά. Την ανάβεις, μπορεί να καείς κιόλας.

---

Το οτι μπορεις να καεις ειναι σιγουρο! το θεμα ειναι τι κανω με αυτα τα εγκαυματα τωρα. Το οτι αν του το ειχα κανει εγω θα ημουν αδιαφορη ειναι σωστο αλλα ειμαι σιγουρη οτι εκεινος θα το ξεπερνουσε πολυ πιο ευκολα αν του ελεγα απλα οτι ειναι κατι που ανηκει στο παρελθον. Εγω ομως δεν ξερω, δεν λεω να το ξεχασω. Και φοβαμαι μηπως αρχισω και γινομαι καπως φορτικη! Εκεινος το θεωρει λαθος αυτο που εκανε (που μου ειπε ψεματα και που ουσιαστικα με παρατησε για αυτη. γιατι δεν ξερω αν το ειδες στα υπολοιπα μηνυματα ανεφερα οτι ειμασταν σε φαση που θα τα ξαναβρισκαμε και εσκασε μυτη αυτη και ξαφνικα αλλαξε η συμπεριφορα του. μου μιλουσε λες και ημουν το κολληταρι του). Τι να κανω? Να βαλω πισω τον εγωισμο μου και να προσπαθησω να κανω μια νεα αρχη με το ατομο που αγαπαω? Η να αφησω να περασει λιγος καιρος μεχρι να συνελθω αλλα ετσι ρισκαρω να τον ξαναχασω.

Δεν μπορώ να σου απαντήσω με βεβαιότητα αλλά νομίζω πως μια σχέση έχει περισσότερες ελπίδες αν ο άντρας είναι αυτός που κάνει το κυνήγι...

Quote:

---

Originally Posted by streidi

Γεια σου Α! Η περιπλοκότητα των όσων έγιναν σε κάνει προφανώς να αισθάνεσαι έτσι. Το πρώτο σου μήνυμα πάντως, αν εμπεριέχει τα βασικά σημεία της ιστορίας όπως λες, δεν δικαιολογεί το γιατί αισθάνεσαι έτσι, απλά ,ας δείχνει ότι εσύ για έναν περίπλοκο, άγνωστο σε μας λόγο αισθάνεσαι άσχημα. Άρα δε μπορούμε να σου πούμε καμια γνώμη σε αυτή τη βάση, δώσε κάποια στοιχεία παραπάνω!

---

Αγαπητο στρειδι, δεν ξερω αν αυτο σε βοηθαει να καταλαβεις λιγο καλυτερα αλλα οταν χωρισαμε ειχαμε πει οτι θα δοκιμαζαμε καινουρια πραγματα αλλα υπηρχε ακομη συναισθημα. Τεριαζουμε τοσο πολυ με αυτο το ατομο που πραγματικα φαινονταν οτι οτι και αν γινονταν καποια στιγμη θα τα ξαναβρισκαμε. Για αυτο και οταν εκανε κατι με αλλες και εγω με αλλους δεν με πειραζε. Ομως με την συγκεκριμενη κοπελα ηταν αλλιως. Πως να στο πω φανηκε οτι θα τον εχανα και αυτο γιατι η κοπελα αυτη μοιαζει παρα πολυ με μενα και στα ενδιαφεροντα και εξωτερικα και γενικα. Ενιωσα αυτο που λεμε σκληρο ανταγωνισμο! Εκτος αυτου το ατομο αυτο ηταν παντα ειλικρινες μαζι μου αλλα για χαρη εκεινης αρχισε να μου λεει ψεματα (παει και η εμπιστοσυνη). Μετα αρχισαν και τα σ αγαπω και τα λοιπα και ηταν γενικα ενα πολυ ισχυρο σοκ για μενα να το βλεπω αυτο το πραγμα να γινεται μες τα ματια μου! Τι αλλο να πω... ειναι τοσα πολλα που εγιναν... και καβγαδες και παρα παρα πολλα. ελπιζω να σας "φωτισα" λιγο.

Quote:

---

Originally Posted by insect

Δεν μπορώ να σου απαντήσω με βεβαιότητα αλλά νομίζω πως μια σχέση έχει περισσότερες ελπίδες αν ο άντρας είναι αυτός που κάνει το κυνήγι...

---

Μπα αστο ο συγκεκριμενος μπορει να καιγεται αλλα δεν θα κυνηγησει ποτε! Ειναι τετοιος ο χαρακτηρας του. Δεν με πειραζει αυτο. Δηλαδη αν του πεις "φευγω" θα σου πει "φυγε" ενω απο μεσα του θα παρακαλαει να μην φυγεις. Ειναι τετοιος τι να τον κανω. χαχα

Quote:

---

Originally Posted by My name is A

Μπα αστο ο συγκεκριμενος μπορει να καιγεται αλλα δεν θα κυνηγησει ποτε! Ειναι τετοιος ο χαρακτηρας του. Δεν με πειραζει αυτο. Δηλαδη αν του πεις "φευγω" θα σου πει "φυγε" ενω απο μεσα του θα παρακαλαει να μην φυγεις. Ειναι τετοιος τι να τον κανω. χαχα

---

Να τον χαίρεσαι! Ξέρω γω τι να τον κάνεις. Αυτό που θέλει να πάρει το παίρνει όπως φαίνεται.

Να τα ξεκαθαρίσεις τα πράγματα ΜΕΣΑ ΣΟΥ καταρχήν, γιατί αυτό νομίζω σου δημιούργησε αυτη την αντίδραση. Να ξέρεις τι αισθάνεσαι για αυτό τον άνθρωπο, πόσο σοβαρά είναι τα αισθήματά σου και τι θέλεις από αυτόν. Αυτή τη στιγμή είστε μαζί απ'ό,τι κατάλαβα;