Προβλημα αγχους

Καλησπερα σε ολους σας στο site, ειναι ευχαριστο να υπαρχει ενα site για να μπορεις να εκφραστεις και να πεις καποια προβληματα σου.
Το προβλημα που εχω και που το χω συναντησει σε αρκετα ποστς εδω μεσα ειναι το οτι παροτι ειμαι αρκετα κοινωνικο ατομο βγαινω αρκετα εξω πολλες φορες οταν νιωθω οτι εκτειθομαι κοκκινιζω και ιδρωνω υπερβολικα και μονο που το σκεφτομαι γινονται χειροτερα τα πραγματα ειδικα με τις θυληκες υπαρξεις παροτι ειμαι πολυ εμφανισιμος εχω μεγαλο προβλημα καθοτι το να κοκκινιζεις, οκ ισως καποιοι το θεωρουν γλυκο ,αλλα το να ιδρωνεις με τρελενει και μιλαμε για ιδρωτα τωρα οχι βλακιες .Δεν ξερω πως να σταματησω απο ικρος ημοου ντροπαλος αλλα αυτο που συμβαινει παραπαει δεν ξερω τι να κανω παροτι δεν κωλωνω να απογευγω συναθρησεις και προσπαθω να το πολεμησω μεχρι στιγμης δεν εχω καταφερει τιποτα . Εχουν κατι να προτεινουν ατομα με παρομοιες εμπειριες ευχαριστω και συγνωμη αν σας κουρασα .

Το σίγουρο είναι ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να αποκοινωνικοποιηθείς, να απομωνωθείς ή να μη διεκδικάς γι αυτό το λόγο.
Την κοινωνικιοποίηση και το να εκτίθεσαι σε τετοιες καταστάσεις θα πρέπει να τα επιδιώκεις, και καλά κάνεις που τα επιδιώκεις γιατί είναι βασικό βήμα για να αρχίσεις να το ξεπερνάς.
Να γίνεις πιο ομιλητικός, να παίρνεις πρωτοβουλίες, αυτό που σκέφτεσαι να ασκηθείς στο να το εκφράζεις και όχι να το κρατάς μέσα σου, να γίνεσαι διεκδικητικός με την καλή βεβαια έννοια και οτιδήποτε κι αν σημαίνει διεκδίκηση απο τα πιο απλά κι ασήμανατα μέχρι τα πιο σημαντικά, να λες τη γνώμη σου, όταν σου επιτίθενται με ερωτήσεις ή χλευασμούς πάντα να αντιδράς να δείχνεις ότι δεν ανέχεσαι και να λες κάτι. Εκεί που φοβάσαι να μιλήσεις επεδίωκε να μιλάς, έστω ξεκινώντας με το να σπάζεις τη σιωπή σου στην αρχή. Και βάζε τα δυνατά σου να δείχνεις όσο το μπορείς πιο δυναμικός τόσο στη φωή όσο και στο ύφος καθώς και στον τρόπο που στέκεσαι και πλησιάζεις. Βάλε τα αυτά στο νου. Κάθε φορα που βρισκεσαι σε τετοια «κατάσταση» προσπάθα όσο μπορείς να τα εφαρμόζεις και με τη συχνή εφαρμογή στο τελος σου γίνονται πιο οικεία και όλο και λιγότερο δύσκολα στην εφαρμογή.

Με αυτό τον τρόπο θα ανακαλύπτεις πόσο φανταστικοί, πόσο γελοίοι και ανύπαρκτοι είναι οι φόβοι σου, αποτέλεσμα των οποίων είναι η ντροπαλότητα. Μη φοβάσαι την αλλαγή ούτε τα σχόλια των άλλων όταν θα σε βλέπουν να συμπεριφέρεσαι διαφορετικά. Και αναλογίστου πόσες ωραίες κοπέλες χάνεις λόγω αυτής της κατάστασης και λόγω του ότι δε ξεκινάς να την αντιμετωπίζεις! Και αναλογίσου πόσο πιο ωραία θα ναι η ζωή σου όταν νικήσεις με τον καιρό το πρόβλημα, και πόσα απ αυτά που θα θελες να χεις δεν τα έχεις λόγω του προβλήματος. Κάπως έτσι, από εμπειρίας. Θέλει τον πολλή καιρό του, να μην τα βάζεις κάτω και έστω βηματάκι βηματάκι κάθε φορά άμα δεν μπορείς να κανεις άλματα. Και όλα αυτά να συνοδεύονται απο θετική σκέψη και αισιοδοξία.

Να σαι καλα ρε φιλε το προσπαθω αλλα δεν φαινεται να δουλευει :).Δεν με επηρεαζει τοσο πολυ το να κοκκινιζω αλλα το να ιδρωνεις ειναι αποκρουστικο πως να το κανουμε .Δεν ξερω τι αλλο να κανω σκεφτομαι αν μπορει να με βοηθησει καποια φαρμακευτικη αγωγη τι να πω η κατασταση οσο και να μην θελω μερικες φορες με ριχνει ψυχολογικα