Καλησπέρα σε όλους. Θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ ένα "πρόβλημα" που έχω. Δυσκολεύομαι να αντιμιλάω (δεν αντιμιλάω σχεδόν ποτέ παρά μόνο σε δικούς μου ανθρώπους,δηλαδή οικογένεια-σχέση).Πολλές φορές υπήρξαν περιπτώσεις που είτε δε μου μίλησαν ή δε μου συμπεριφέρθηκαν καλά άτομα και απλά το κράτησα μέσα μου χρίς να πω κάτι νιώθωντας πολύ αδύναμη, πολύ αναστατωμένη και όχι και μεγάλη αυτοεκτίμηση.Συνήθως η αντίδρασή μου απέναντι σε άτομα που δε μου φέρθηκαν καλά και αναγκάζομαι να είμαι στον ίδιο χώρο μαζί τους είναι να μη τους μιλάω καθόλου ή τα πολύ τυπικά και όσο μπορώ να απομακρύνομαι από αυτά.Βλέπω όμως άλλους ανθρώπους που λένε χύμα αυτά που νιώθουν και δείχνουν τον εκνευρισμό τους και ζηλεύω γιατί νιώθω πως εγώ απλά δεν μπορώ να το κάνω.Είχα κάνει μία επίσκεψη σε ψυχολόγο αλλά επειδή ήταν πολλά τα λεφτά δεν ξαναπήγα..Γενικά δεν μπορώ να πω ότι έχω κατάθλιψη αλλά ότι έχω τάση προς την κατάθλιψη κι ένας μεγάλος παράγοντας είναι αυτός,ότι δηλαδή νιώθω πως δεν μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου,για την ακρίβεια φοβάμαι τον εκνευρισμό των άλλων,φοβάμαι ότι δεν μπορώ να τον αντιμετωπίσω..Όποτε έχω προσπαθήσει να αντιμιλήσω σε κάποιον ή να δείξω ότι έχω εκνευριστεί τρέμω ολόκληρη και δεν μπορώ να μιλήσω.Αν κάποιος από εσάς έχει κάτι παρόμοιο και το αντιμετώπισε ή γενικά μπορεί να δώσει κάποια συμβουλή ως προς το πως θα μπορούσα να το ξεπεράσω, καλοδεχούμενη! Ευχαριστώ.
