ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΘΩΟ

Κτηνωδία εν εξελίξει: Η «Θεία Γέννηση» γίνεται θέαμα στην γκαλερί λίγο προτού πεθάνει.
Τα αδέσποτα σκυλιά δεν επιτρέπονται στις γκαλερί. Θεωρούνται παραφωνία στο σύμπαν της υψηλής αισθητικής. Ένας σκύλος όμως είχε το θλιβερό προνόμιο να σπάσει παρά τη θέληση του αυτό το εικαστικό εμπάργκο μπαίνοντας σε γκαλερί της Νικαράγουας. Όχι ως ανεπιθύμητος εισβολέας, αλλά ως έκθεμα. Και δεν Ξαναβγήκε ποτέ. Θυσιάστηκε στο όνομα της τέχνης από κάποιον Κοσταρικανό Γκιγέρμο Βάργκας, γνωστό και ωδ Χαμπακούκ, ο οποίος τον βάπτισε μάλιστα «Nativity» («Θεία Γέννηση») προτού τον αφήσει εσκεμμένα να ξεψυχήσει το 2007.

Τώρα όμως το όνομα του Χαμπακούκ έγινε γνωστό σε όλον τον κόσμο. Δημοσιεύματα σε εφημερίδες, ατέλειωτος πόλεμος μεταξύ των μπλόγκερ για τις προθέσεις του και ένα βίντεο στο Youtube που ωδ χθες το βράδυ αριθμούσε χιλιάδες επισκέψεις προβάλλοντας τις εικόνες της ντροπής. Ο εξευτελιστικός θάνατος της «Θείας Γέννησης»: ένα αβοήθητο πλάσμα δεμένο με σχοινί στον τοίχο της γκαλερί και μάλιστα με φαγητό σε απόσταση τέτοια που δεν μπορούσε να το γευθεί. Ο σκύλος πέθανε από πείνα και δίψα μπροστά στα μάτια των επισκεπτών που παρακολουθούσαν την κατάπτωση του και κανείς δεν έκανε το αυτονόητο, να το ελευθερώσει. Η γκαλερί μετατρέπεται ξαφνικά σε εκκλησία, ο καλλιτέχνης σε Θεό που αποφασίζει ποιος θα πεθάνει και οι «πιστοί» επισκέπτες είναι βουβοί μάρτυρες που θα διαπράξουν εικαστική ύβρη αν αντιδράσουν. Το «παρακαλώ, μην αγγίζετε» φαίνεται ότι έχει κάνει καλή δουλειά...

«Το σκυλί ήταν πολύ άρρωστο και θα πέθαινε ούτως ή άλλως. Στην πατρίδα μου δεκάδες χιλιάδες σκυλιά πεθαίνουν κάθε χρόνο στους δρόμους αβοήθητα. Στόχος μου δεν ήταν να βασανίσω αυτό το δύστυχο και αθώο πλάσμα, αλλά να περάσω ένα μήνυμα» είναι η εξήγηση που δίνει ο Χαμπακούκ τώρα που η τέχνη της κτηνωδίας βάλλεται από παντού. Η Βανέσα Ρένγουικ, καλλιτέχνις από το Πόρτλαντ, άρχισε τη συλλογή υπογραφών μέσω www.petitiononline.com/13031953 προκειμένου να μποϊκοτάρει την επικείμενη συμμετοχή του στη Central American Biennial στην Ονδούρα, όπου έχει κληθεί να διαπράξει νέο έγκλημα.

Μέχρι στιγμής οι υπογραφές έχουν ξεπεράσει τις 400.000, δυστυχώς όμως δεν είναι λίγοι και εκείνοι που βρίσκουν στην κίνηση αυτή του Κοσταρικανού ένα βαθύτερο κοινωνικό μήνυμα. «Έχετε δει τι συμβαίνει στη Λατινική Αμερική; Πόσο εφιαλτικές είναι οι συνθήκες για τους ανθρώπους και για τα ζώα; Η κυρία Ρένγουικ καλά θα κάνει να κατέβει από τον βορειοαμερικανικό θρόνο της και να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα» γράφει σε μπλογκ ένας Κουβανός. «Αν ενδιαφέρεστε τόσο πολύ για τα αδέσποτα, γιατί δεν παίρνετε ένα στο σπίτι σας και αναλώνεστε στο να λογοκρίνετε έναν καλλιτέχνη;» είναι τα επιχειρήματα που βρίθουν επαναστατικότητας και προσπαθούν να καλύψουν τις φωνές όσων προσπαθούν να αρθρώσουν το αυτονόητο: ότι δηλαδή δεν χρειάζεται να είσαι ζωόφιλος για να νιώσεις οργή βλέποντας ότι κάποιος αποφασίζει πότε και με ποιον τρόπο θα πεθάνει ένας αδέσποτος σκύλος. Αρκεί να είσαι άνθρωπος.

Με τη λογική του παραλόγου άλλωστε κάποιος άλλος καλλιτέχνης μπορεί να δέσει ένα Αφρικανάκι σε μια γκαλερί, αφού θα πέθαινε από την πείνα ούτως ή άλλως στη χώρα του. Ή ακόμη να φέρει ωδ έκθεμα μια κακοποιημένη γυναίκα προσκαλώντας το φιλότεχνο κοινό να τη σκοτώσει στο Ξύλο, διευκολύνοντας έτσι το έργο του παρανοϊκού συζύγου της. Σε τελική ανάλυση, η αδιαφορία μπορεί να σκοτώνει. Πρόκειται όμως για φόνο εξ αμελείας και όχι εκ προμελέτης. Και το «έργο» αυτό που φέρει τον πολύφερνο τίτλο «Είσαι ό,τι διαβάζεις» («Eres lo que lees») κάνει την έκφραση «σκυλίσια ζωή» να μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ...

(ελεηνο και τρισαθλιο)

αρχιδιες του παραλογου,τι να πω ..η κτηνωδια σε ολο της μεγαλειο..

εψαχνα στο νετ και ειδα το βιντεο και τις εικονες της kitty killer. μιας κινεζας που η ταυτοτητα της αναγνωρισθηκε μετα απο κατι μηνες απ το περιστατικο αυτο. οι φωτος δειχνανε εκεινη να χαιδευει ενα γατακι και να το βαζει στο πεζοδρομιο μπροστα απ τις ψηλοτακουνες γοβες της και να το παταει να του λιωνει το κρανιο και μετα να πιανει τα εντοσθια με τα χερια της και να τα τραβαει.

γιατι?

το διαβάζω και εξοργίζομαι, μην μου μιλάς για τέτοια γιατί πριν λίγες μέρες έχασα την γάτα μου...

no comment..... πραγματικα.......:P