διαταραγμένη προσωπικότητα.

Καλημέρα,

Πήρα το θάρρος να ανοίξω καινούριο θέμα γιατί έμαθα οτι ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο έχει διαταραγμένη προσωπικότητα. Η αλήθεια είναι οτι τρόμαξα και μάλιστα πολύ διότι δεν ξέρεις πως μπορεί να εξελιχθεί και σίγουρα από ένα σημείο και μετά το άτομο αυτό είναι επικίνδυνο.

Έχουμε προσπαθήσει αρκετά να τον προσεγγίσουμε, να δει κάποιον ειδικό αλλά μάταια. Δεν θεωρεί πως έχει κάποιο πρόβλημα(οχί οτι το παραδεχεται και κανείς) και η αντιδρασή του κάθε φορά είναι ακραία.
Είχε επισκεφτεί ψυχολόγο στο παρελθόν και αυτό γιατί του δίναμε ανταλλάγματα(χρήματα). Να προσθέσω επίσης οτι είναι ά(ν)εργος.

Ζητώ απεγνωσμένα βοήθεια διότι πέραν του οτι φοβάμαι για τη ζωή τη δική μου και της οικογένειας μου, θέλω να τον βοηθήσω.

annam, καλημέρα.

Αυτό το κοντινό σου πρόσωπο είναι ενήλικας;
Έχει γίνει διάγνωση ότι πάσχει από διαταραχή προσωπικότητας;

Γιατί φοβάσαι τόσο για τη ζωή τη δική σου και της οικογένειάς σου;
Είναι το άκουσμα της διάγνωσης, η ιδέα ότι μπορεί να γίνει επικίνδυνος, κάτι που έχεις ακούσει, ή διαβάσει κάπου;
Θέλω να πω, αυτός ο άνθρωπος έχει πράγματι επικίνδυνη συμπεριφορά ή χωρίς να γνωρίζεις πολλά για την πάθησή του κάνεις άσχημα σενάρια;

Θα σου πρότεινα να ψάξεις και να διαβάσεις για τη διαταραχή του. Να έρθεις σε επαφή με έναν ειδικό και να του ζητήσεις συμβουλές και καθοδήγηση για το πώς να προσεγγίσεις τον άνθρωπό σου, πώς να τον βοηθήσεις να καταλάβει ότι χρειάζεται βοήθεια από ειδικό. Απλά, ανθρώπινα, με ενδιαφέρον και κατανόηση, χωρίς πίεση και ανταλλάγματα.

Ξέρεις, ακόμα και το γεγονός ότι ''δεν παραδέχεται το πρόβλημά του'' όπως λες, είναι πιθανό να έχει να κάνει και με την ίδια την πάθηση, οπότε δεν έχει νόημα να θυμώνεις μαζί του γι' αυτό.

Αν θέλεις γράψε μας μερικές λεπτομέρειες παραπάνω..

Tι διαταραχη εχει δε μας λες; Ειναι επιθετικος; Και εγω εχω ενα αναλογο προβλημα στον περιγυρο μου με μια κοπελα με οριακη, που δυστυχως αυτοι οι ανθρωποι δεν πειθονται να πανε σε γιατρο η να παρουν φαρμακα γιατι θεωρουν οτι αυτοι ειναι μια χαρα και οι αλλοι ειναι τρελοι. Το μονο που απομενει ειναι εισαγγελικη εντολη για να μπει σε ιδρυμα..

Είναι ενήλικας(σχεδόν 30).
Αδερφός μου είναι, οπότε και βλέπω καθημερινά την συμπεριφορά του. Αυτό που είπε η carrie, θεωρεί πως αυτός είναι μια χαρά και οι υπόλοιποι είναι οι προβληματικοί και το κυριότερο όλοι είναι εναντίον του, κανείς δεν τον καταλαβαίνει, κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Έχει γίνει πολύ ευκολόπιστος(πιστεύει ανθρώπους που αποδεδειγμένα τον κοροιδεύουν).

Το βασικότερο είναι οτι δεν θέλει με τίποτα να δουλέψει και ζητάει συνέχεια από τους δικούς μου. Την μια νευριάζει με τον έναν και προσκολλάται στον άλλον και το αντίθετο. Τον τελευταίο χρόνο δεν μιλάει καθόλου στην μαμά, παρά μόνο στον πατέρα μου ζητώντας του χρήματα και για δουλειά ούτε λόγος.! Θεωρεί οτι με το να παίζει στοίχημα και χρηματιστηριο(με λεφτά άλλων φυσικά) θα καταφέρει να ζήσει. Και αν δεν του κάνει τη χάρη φωνάζει και τελευταία απ'οτι έμαθα τον απειλέι. Βέβαια όπου βρει πορτοφόλι το ανοίγει και παίρνει χωρίς να ρωτήσει.

Ο φόβος μου προκύπτει από το γεγονός οτι αν του πας κόντρα φωνάζει και βρίζει (προς το παρόν δεν έχει απλώσει χέρι, αν και το χει προσπαθήσει). 2 ψυχολόγοι που γνωρίζουν την περίπτωση έχουν κάνει αυτή τη διάγνωση. Η μια είπε μόνο οτι μπορεί να γίνει επικίνδυνος, βέβαια τίποτα δεν είναι σίγουρος μιας και ο συγκεκριμένος ούτε μαχαίρι δεν μπορεί να πιάσει!!

Θεωρώ πως ίσως και να είναι υπερβολικά όλα αυτά και απλά είναι τεμπέλης, αλλά όταν πιστεύεις (και ας μην ισχύει) οτι η οικογένεια σου δεν σε υπολογίζει και τα χρήματα που σου προσφέρει δεν αρκούν δεν θα έπρεπε να κάνεις κάτι μόνος σου και όχι να κρέμεσαι από αυτούς;

Μου δίνει την εντύπωση οτι φτιάχνει σενάρια που τον βολεύουν στο μυαλό του. Σενάρια που δεν ισχύουν για να αποδείξει- μάλλον στο εαυτό του- οτι η οικογένειά του δεν το στηρίζει.

crazy diamond, κάποτε νευρίαζα αλλά πλέον δικαιολογώ το γεγονός οτι δεν το παραδέχεται μιας και σιγά σιγά πείθομαι οτι έχει το πρόβλημα..

Αν θέλετε και άλλες λεπτομέρειες, στη διάθεση σας!

Ειναι καλο που αναγνωριζεις πια οτι υπαρχει προβλημα. Το ατομο που ξερω εγω εχει το ιδιο θεμα, ολη η οικογενεια θεωρει οτι ειναι εναντιον της, αλλα απο κει και περα διαφοροποιειται σε πολλα, καταρχας, ειναι πολυ επιθετικη! Με γνωστους και αγνωστους, ειδικα αν πιει, εχει σπασει μαγαζι!ΑΠο την τελευταια φορα που ηπιε εγω εχω γρατζουνιες πανω μου, και δυστυχως οπου και να στραφεις σου λενε δε μπορουμε να κανουμε τπτ αν εκεινη δεν παραδεχεται οτι εχει προβλημα, αλλιως μεσα σε ψυχιατρικη με υπογραφη των δικων της. βγαλε συμπερασματα αννα. Δυστυχως ειναι πολυ δυσκολες περιπτωσεις οι διαταραχες προσωπικοτητας.. Μην πω οι πιο δυσκολες..

Από τη στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι δεν το βλέπουν το πρόβλημα ενω είναι εμφανές στον πείργυρο, γιατί οι ειδικοί λένε οτι πρέπει πρώτα να το παραδεχτεί;; Με ποιά δικαιολογία; Δηλαδή να τον αφησουμέ στην τύχη του;; Πριν καιρό τον καταφέραμε και πήγε, με αντάλλαγμα βέβαια! Και φυσικα αποτέλεσμα δεν βγήκε μιας και θεωρούσε οτι όλα είναι μια χαρά. φαύλος κύκλος!

Αυτο ειναι το θεμα, οτι αμα δεν πειστουν οτι εχουν προβλημα, δεν πανε! Και αυτοι οι ανθρωποι δεν πειθονται! Ειδες σε εσας λειτουργησε με καποιο ανταλλαγμα και μονο προσωρινα! Σκεφτειτε καποιο αλλο ανταλλαγμα για να ξαναπαει εφοσον καταφερε και πηγε μια φορα στο παρελθον, και να πηγαινει τακτικα, αλλιως ψυχιατρειο.. Οπου και παλι οταν βγει, ανα πασα στιγμη μπορει να σταματησει να δεχεται να παιρνει την αγωγη του, οποτε θα βρεθειτε παλι απο την αρχη.. Για αυτο λενε οτι ειναι σημαντικο να το παραδεχτει, αλλιως καθε φορα θα γινεται η ιδια ιστορια.. Δεν κανω πλακα οταν λεω οτι ειναι οι πιο δυσκολες περιπτωσεις, γιατι βασανιζονται και οι ιδιοι, αλλα βασανιζουν και τους αλλους γυρω τους.

Όταν πήγαινε σς ψυχολόγο αναρωτιώταν συνέχεια γιατί είναι αυτός ο προβληματικός της οικογένειας και άλλα τέτοια. Το βλέπω οτι είναι δύσκολές αυτές οι περιπτώσεις, το θέμα είναι πως τον πείθεις οτι κάτι δεν πάει καλά και κάτι πρέπει να κάνει, για δικό του καλό!!

Υ.Γ. Να συμπληρώσω οτι έχει πρόβλημα προσαρμογής σε νέες καταστάσεις γι'αυτο και δεν θέλει να δουλέψει. Πριν αποφασίσει να μην ξαναδούλεψει έφευγε γι'αυτον τον λόγο. Έβρισκε μια χαζή δικαιολογία και έφευγε. Κοινώς όταν τα βρίσκει σκούρα ή φεύγει ή βρίζει(εκεί που τον παίρνει) και δεν ακούει άλλες γνώμες. Ο,τι πιστεύει=νόμος!

Το πιο σωστό εδώ, θα ήταν αυτό που ανέφερε η crazy_diamond παραπάνω, να πάτε εσείς σαν οικογένεια σε κάποιον ειδικό. Να συζητήσετε διεξοδικά και να έχετε καθοδήγηση συστηματικά για ένα διάστημα. Γιατί το θέμα εδώ δεν είναι μόνο 'πώς τον πείθουμε', αλλά και πώς συνυπάρχουμε και πώς το κάθε μέλος της οικογένειας ζει και νιώθει κατά το δυνατόν καλύτερα.

τα ξερω, τα ξερω!! Αν διαβασεις για τις διαταραχες προσωπικοτητας, οπως ειναι η οριακη, η ναρκισσιστικη, η αντικοινωνικη κτλ, θα δεις οτι ειναι κοινος παρονομαστης οτι δεν παραδεχονται το πρβλημα, οτι οι φαρμακευτικες αγωγες δεν ειναι παντα ιδιαιτερα αποτελεσματικες, και ουτε οι ψυχοθεραπειες..

http://www.psychologia.gr/disorders/...0disorders.htm

θα δεις οτι συνεχεια γραφει οτι τα ατομα αυτα δεν αναζητουν θεραπεια.. Καλο κουραγιο μας, δεν ξερω τι αλλο να πω, και εγω σε αναζητηση λυσης ειμαι.. που ισως πρεπει να αποδεχτουμε οτι δεν υπαρχει..

P.S. Και οπως λεει η μαρινα, μαλλον για μας πρεπει να κανουμε κατι, γιατι για αυτους... δυσκολο.. :/

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Το πιο σωστό εδώ, θα ήταν αυτό που ανέφερε η crazy_diamond παραπάνω, να πάτε εσείς σαν οικογένεια σε κάποιον ειδικό.

---

Έχουμε πάει, όλοι λένε οτι πρεπει να πάει ο ίδιος αφού παραδεχτεί οτι έχει πρόβλημα, οτι και αν είναι αυτό!

Carrie, αδυνατώ αν πιστεψω οτι δεν υπάρχει λύση. Αλλά όντως θέλει κουράγιο!

annam, δεν αρκεί να έχετε πάει μια δυο φορές και μάλιστα με άξονα το πρόβλημα ενός άλλου. Πράγματι για το δικό του θέμα, χρειάζεται να πάει ο ίδιος. Όπως όμως χρειάζεται να πάει ο ίδιος για τον εαυτό του, έτσι χρειάζεται να πάτε κι εσείς για τον εαυτό σας. Είστε μια οικογένεια και ζείτε μαζί, οπότε υπάρχει αλληλεπίδραση. Πολλές φορές τα 'υγιή' μέλη μιας οικογένειας έχουν υιοθετήσει τρόπους επικοινωνίας και συμπεριφοράς που αφενός δεν διευκολύνουν το 'ασθενές' μέλος, αφετέρου κανένας δεν είναι ευχαριστημένος. Μπορεί λοιπόν ο ειδικός να σας πει τρόπους για να ενισχύσετε τη δική σας ψυχική υγεία, να θέσετε αποτελεματικά όρια και να βρείτε καλύτερους τρόπους επικοινωνίας. Και εσείς μπορεί να νιώσετε καλύτερα έτσι, και τελικά να έχετε μια καλύτερη ανταπόκριση από τον αδελφό σου.

Μαρίνα38 συμφωνώ μαζί σου. Αν και θέλω να κρατήσω απόσταση από το θέμα γιατί και μένα με επηρεάζει χωρίς να το θέλω. Είχα πάει 1-2 φορές με τους γονείς μου(χωρίς τον αδερφό μου) και η ψυχολόγος δεν έδινε ιδιαίτερη βάση σε μένα. Αν και με ρώτησε την αποψη μου στο τέλος, είχα πολλά περισσότερα να πω. Το θέμα είναι να πάμε και οι 4 ώστε να υπάρξει μια ολοκληρωμένη άποψη. Θα τους κάνω μια συζήτηση πάντως..