Πρόβλημα σε σχέση ή προβληματική σχέση;;;

Γειά σας! Αποφάσισα να δημοσιοποιήσω στην κοινότητα το ζήτημα που με απασχολεί στη σχέση μου γιατί πιστεύω ότι αφορά πολύ κόσμο, άντρες και γυναίκες. Ανήκει στην περίφημη υποκατηγορία: μένω μαζί του/της από ανασφάλεια/αδυναμία.

Ας κάνω μια περιγραφή...

Είμαι μαζί με έναν άνθρωπο εδώ και περίπου δύο χρόνια. Με γνώρισε σε μια καλή φάση, όπου περίμενα καλές εξελίξεις στα επαγγελματικά μου, πρόσεχα την εμφάνισή μου (στο μέτρο του εφικτού για τα δεδομένα μου) και είχα μια αισιοδοξία για το μέλλον. Του παρουσιάστηκα (όχι προσποιητά), ως ένα δυναμικό και αρρενωπό άτομο. Στην πορεία της σχέσης φάνηκε ότι τα πάμε και πολύ καλά στο ζήτημα του σεξ (μέχρι τον Ιανουάριο, τουλάχιστον). Όμως, υπήρξαν εξωγενείς παράγοντες (επαγγελματικοί, σοβαροί οικογενειακοί κτλ) που με έριξαν αρκετά ψυχολογικά. Αυτό, σε μεγάλο βαθμό κατάφερα να μην το περάσω στη σχέση μου. Όμως, λίγο πολύ παράτησα τον εαυτό μου (έβαλα λίγα κιλά), έχασα κάτι από την αισιοδοξία και την προσδοκία για το μέλλον. Δεν τα πέρασα στον άλλο. Ολα αυτά είναι συμπληρωματικά στοιχεία της αφήγησης και δεν αποτελούν τον πυρήνα του προβλήματος, αλλά μόνο πιθανές αφορμές για αρνητικές εκδηλώσεις από τη μεριά του άλλου.

Το πρόβλημα είναι το εξής: πρόκειται για έναν άνθρωπο πολύ οξύ στο πνέυμα, κεφάτο, με αυτοπεποίθηση και με ανοιχτό μυαλό, αρκετά εμφανίσιμο, που όμως αντιλαμβάνομαι ότι λίγο πολύ του αρέσει να έχει τους άλλους από κάτω του. Η τωρινή μου κατάσταση νοιώθω ότι από την μια τον ξενερώνει και από την άλλη τον φτιάχνει γιατί του δίνει αφορμές να μου τη λέει. Θέλει να σχολιάζει άλλους άντρες θετικά (και δεν έχει νόημα να τον ψέγω για αυτό, καθώς θα έδειχνα περισσότερο την ανασφάλειά μου, χωρίς κανένα κέρδος) και κάποιες φορές μου μιλά υποτιμητικά. Επίσης, αν και τώρα είμαστε κάπως καλά σεξουαλικά, από τον Ιανουάριο μέχρι και πριν λίγο σχεδόν με απέφευγε. Ο λόγος δεν ήταν τόσο ότι δεν του άρεζα (λόγω πχ των κιλών που πήρα, που δεν είναι και πολλά), αλλά επειδή υπάρχει ορατό ενδεχόμενο να φύγω κάποια στιγμή (και αυτό όλο αναβάλλεται και αυτό τον επηρεάζει). Σημασία έχει ότι τώρα, για πρακτικούς λόγους, μένουμε μαζί. Ουσιαστικά είμαι εξαρτημένος από αυτόν, μέχρι να φύγω από την πόλη (όταν γίνει αυτό σε 2, 5 ή 12 μήνες). Με φοβίζει ότι είναι ο πιο κοντινός μου άνθρωπος στην παρούσα φάση, όταν είναι τόσο ψυχρός απέναντί μου. Δεν θέλει αγκαλιές και φιλιά (και είναι κάτι μόνιμο, δεν έχει σχέση καν με εμένα, καθώς το έκανε και με την προηγούμενη μακροχρόνια σχέση του). Από την άλλη, το φιλικό κομμάτι της σχέσης το βιώνουμε πολύ πιο ομαλά. Όμως, η όλη στάση του με υποτιμά ως άνθρωπο. Με κάνει να νοιώθω ανικανος να προκαλέσω τρυφερότητα και αγάπη (έστω αν μιλάμε για σαρκική/λεκτική έκφρασή της μόνο). Και το χειρότερο είναι ότι πρόκειται για την πρώτη μεγάλη μου σχέση και αυτό με κάνει να δυσκολεύομαι ακόμη περισσότερο να πω ότι φεύγω. Π.χ. έχει κανονίσει κάποιες διακοπές για καλοκαίρι και με εμένα προγραμματίζει κάτι για αργότερα. Έχει τους λόγους του (και δεν διαφωνώ με αυτούς, καθώς θα ήθελα άλλου τύπου διακοπές από αυτές που θέλει αυτός). Αυτό που με πλήγωσε είναι ότι δεν με ρώτησε καν αν θα ήθελα να κάνουμε κάτι μαζί το καλοκαίρι και μετέθεσε αυτόματα τις κοινες μας διακοπέςγια αργότερα, σαν να είμαι η τελευταία του έννοια.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι αν πρέπει να συμβιβαστώ με το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος έχει τα ελαττώματά του. Το ότι είναι ψυχρός σε εκδηλώσεις σωματικές (αγκαλιές, φιλιά κτλ) δεν σημαίνει ότι δεν απολαμβάνει το σεξ μαζί μου ή ότι δεν με αγαπάει ως άνθρωπο. Ίσα-ίσα, μου έχει δείξει πόσο πολύ σημαντικός είμαι, πόσο τον ηρεμώ και πόσο στηρίζεται πάνω μου. Αλλά είναι κακομαθημένος και θέλει να τον κανακεύουν και να έχει το πάνω χέρι.

Θα εκτιμούσα πολύ μια ψύχραιμη ματιά, γιατί εγώ που το ζω από μέσα δεν μπορώ να το δω καθαρά και κάθε φορά που εξοργίζομαι με κάτι που λέει ή κάνει, μετά, με μια θετική κίνηση από τη μεριά του τα ξεχνάω όλα και σκέφτομαι πόσο καλά είμαι...

Quote:

---

Originally Posted by gay_m_boy

Γειά σας! Αποφάσισα να δημοσιοποιήσω στην κοινότητα το ζήτημα που με απασχολεί στη σχέση μου γιατί πιστεύω ότι αφορά πολύ κόσμο, άντρες και γυναίκες. Ανήκει στην περίφημη υποκατηγορία: μένω μαζί του/της από ανασφάλεια/αδυναμία.

γεια!!!!

Ας κάνω μια περιγραφή...

Είμαι μαζί με έναν άνθρωπο εδώ και περίπου δύο χρόνια. Με γνώρισε σε μια καλή φάση, όπου περίμενα καλές εξελίξεις στα επαγγελματικά μου, πρόσεχα την εμφάνισή μου (στο μέτρο του εφικτού για τα δεδομένα μου) και είχα μια αισιοδοξία για το μέλλον. Του παρουσιάστηκα (όχι προσποιητά), ως ένα δυναμικό και αρρενωπό άτομο. Στην πορεία της σχέσης φάνηκε ότι τα πάμε και πολύ καλά στο ζήτημα του σεξ (μέχρι τον Ιανουάριο, τουλάχιστον). Όμως, υπήρξαν εξωγενείς παράγοντες (επαγγελματικοί, σοβαροί οικογενειακοί κτλ) που με έριξαν αρκετά ψυχολογικά. Αυτό, σε μεγάλο βαθμό κατάφερα να μην το περάσω στη σχέση μου. Όμως, λίγο πολύ παράτησα τον εαυτό μου (έβαλα λίγα κιλά), έχασα κάτι από την αισιοδοξία και την προσδοκία για το μέλλον. Δεν τα πέρασα στον άλλο. Ολα αυτά είναι συμπληρωματικά στοιχεία της αφήγησης και δεν αποτελούν τον πυρήνα του προβλήματος, αλλά μόνο πιθανές αφορμές για αρνητικές εκδηλώσεις από τη μεριά του άλλου.

Θελοντας και μη καποια τετοια πραγματα περνανε και στη σχεση, αλλα ας παρουμε εδω ως δεδομενο οτι δεν εγινε κατι τετοιο.

Το πρόβλημα είναι το εξής: πρόκειται για έναν άνθρωπο πολύ οξύ στο πνέυμα, κεφάτο, με αυτοπεποίθηση και με ανοιχτό μυαλό, αρκετά εμφανίσιμο, που όμως αντιλαμβάνομαι ότι λίγο πολύ του αρέσει να έχει τους άλλους από κάτω του.

Ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ

Η τωρινή μου κατάσταση νοιώθω ότι από την μια τον ξενερώνει και από την άλλη τον φτιάχνει γιατί του δίνει αφορμές να μου τη λέει.

Βάι βάι βάι βάι!!! Χαιρομαι που ΒΛΕΠΕΙΣ τι γινεται και απο τις δυο πλευρες του νομισματος! Καλο για σενα, μετραει υπερ σου!

Θέλει να σχολιάζει άλλους άντρες θετικά (και δεν έχει νόημα να τον ψέγω για αυτό, καθώς θα έδειχνα περισσότερο την ανασφάλειά μου, χωρίς κανένα κέρδος)

Ε;;;;;;;;;;;;;;;;; Εσυ το κανεις αυτο; Του αρεσει ή θα του αρεσε; Τι λες τωρα βρε, εισαι σε μια σχεση ο αλλος οκ παει το ματι του σε αλλους, αλλα καθεται και σου το λεει κιολας;; Και αυτο εσυ το λες και νορμαλ;; NO NO NO!!! ΝΟΤ acceptable..

και κάποιες φορές μου μιλά υποτιμητικά.

Aυτο και αν δεν ειναι αξεπταμπλ, αλλα τουλαχιστον εχεις επιγνωση, παμε και παρακατω


Επίσης, αν και τώρα είμαστε κάπως καλά σεξουαλικά, από τον Ιανουάριο μέχρι και πριν λίγο σχεδόν με απέφευγε. Ο λόγος δεν ήταν τόσο ότι δεν του άρεζα (λόγω πχ των κιλών που πήρα, που δεν είναι και πολλά), αλλά επειδή υπάρχει ορατό ενδεχόμενο να φύγω κάποια στιγμή (και αυτό όλο αναβάλλεται και αυτό τον επηρεάζει).

Αχαχουχα!! Εισαι λιγο αποστασιοποιημενος μαι φρεντ, αυτο καταλαβαινω απο αυτα που γραφεις και απο το πως τα γραφεις, βλεπεις τα στραβα της σχεσης και δεν επενδυεις σε αυτην 100%, και ο αλλος το βλεπει μαλλον αυτο και τρομαζει, οποτε σου κανει κι εσενα λιγο τη ζωη μαρτυριο για εκδικησουλα

Σημασία έχει ότι τώρα, για πρακτικούς λόγους, μένουμε μαζί. Ουσιαστικά είμαι εξαρτημένος από αυτόν, μέχρι να φύγω από την πόλη (όταν γίνει αυτό σε 2, 5 ή 12 μήνες). Με φοβίζει ότι είναι ο πιο κοντινός μου άνθρωπος στην παρούσα φάση, όταν είναι τόσο ψυχρός απέναντί μου. Δεν θέλει αγκαλιές και φιλιά (και είναι κάτι μόνιμο, δεν έχει σχέση καν με εμένα, καθώς το έκανε και με την προηγούμενη μακροχρόνια σχέση του).

Και ετσι θα ειναι παντα. Εσενα καταλαβαινω οτι δε σου αρεσει να εισαι με ενα τετοιο ατομο που δε μπορει να δωσει στοργη και τρυφεροτητα με το αγγιγμα του, βασικα απορω με τις αντοχες σου τοσο καιρο. Οποτε απο οτι μας ειπες και στην αρχη, μενεις απο συνηθεια, ε βαλε και λιγη εξαρτηση μεσα στη συνηθεια.

Από την άλλη, το φιλικό κομμάτι της σχέσης το βιώνουμε πολύ πιο ομαλά.

βεβαια, ειναι εξυπνος, ανοιχτομυαλος κτλ οπως ειπες, αρα καλα θα περνατε φιλικα και σε επιπεδο επικοινωνιας, αυτο μονο ομως ΔΕΝ ειναι σχεση, γιου φιλ δατ

Όμως, η όλη στάση του με υποτιμά ως άνθρωπο. Με κάνει να νοιώθω ανικανος να προκαλέσω τρυφερότητα και αγάπη (έστω αν μιλάμε για σαρκική/λεκτική έκφρασή της μόνο).

Δεν εισαι εσυ ανικανος να προκαλεσεις τρυφεροτητα, αυτος ειναι ανικανος να την παραγει.

Και το χειρότερο είναι ότι πρόκειται για την πρώτη μεγάλη μου σχέση και αυτό με κάνει να δυσκολεύομαι ακόμη περισσότερο να πω ότι φεύγω.

Πρωτη σχεση και το εχεις παρει τοσο ψυχραιμα, μια χαρα σε βρισκω

Π.χ. έχει κανονίσει κάποιες διακοπές για καλοκαίρι και με εμένα προγραμματίζει κάτι για αργότερα. Έχει τους λόγους του (και δεν διαφωνώ με αυτούς, καθώς θα ήθελα άλλου τύπου διακοπές από αυτές που θέλει αυτός). Αυτό που με πλήγωσε είναι ότι δεν με ρώτησε καν αν θα ήθελα να κάνουμε κάτι μαζί το καλοκαίρι και μετέθεσε αυτόματα τις κοινες μας διακοπέςγια αργότερα, σαν να είμαι η τελευταία του έννοια.

Ξερει οτι θα κανεις οτι θελει αφενος, και αφετερου ειναι λιγο αυτοκαταστροφικος βαζω στοιχημα ο τυπακος, οποτε μπορει με τον τροπο του να σε εξωθει στα ακρα να αντιδρασεις σαν να σε δοκιμαζει, καθως πικαρεται κιολας απο το ενδεχομενο της φυγης σου. παντως δε μας εχεις πει αρκετα και τα συμπερασματα που βφαζω ειναι λιγο εως πολυ ανοιχτα. Και επειδη επισης δεν τα παει καλα με τις σχεσεις, αγγιζει το θεμα τελευταιο, αν κατι σε ενοχλει, δεν το πολυακουμπας, αλλα αυτο ειναι εκει, φανταζομαι θα εχει χειριστικους τροπους αν πας να φυγεις να σε κανει να γυρνας πισω..

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι αν πρέπει να συμβιβαστώ με το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος έχει τα ελαττώματά του.

Μερικων ανθρωπων τα ελαττωματα δεν παλευονται. Καποιοι ανθρωποι δεν ειναι για σχεσεις, τουλαχιστον οχι μεχρι να λυσουν καποια θεματα τους. εσυ πρεπει να κοιτας να περνας καλα, και αντρες που θα σε κανουν να περνας καλυτερα απο αυτον υπαρχουν πολλοι. Ισως επειδη ειναι η πρωτη σου σχεση δεν μπορεις να το καταλαβεις αυτο, αλλα ετσι ειναι..

Το ότι είναι ψυχρός σε εκδηλώσεις σωματικές (αγκαλιές, φιλιά κτλ) δεν σημαίνει ότι δεν απολαμβάνει το σεξ μαζί μου ή ότι δεν με αγαπάει ως άνθρωπο. Ίσα-ίσα, μου έχει δείξει πόσο πολύ σημαντικός είμαι, πόσο τον ηρεμώ και πόσο στηρίζεται πάνω μου. Αλλά είναι κακομαθημένος και θέλει να τον κανακεύουν και να έχει το πάνω χέρι.

Αμα θελει στηριγμα που δε χρειαζεται ουτε αγκαλιες ουτε φιλια, να παρει πατεριτσα. Το σεξ το απολαμβανουν και χωρις συναισθημα οι ανθρωποι, αρα αυτο δε λεει κατι απο μονο του, και οτι μπορει να σε αγαπαει σαν ανθρωπο δε σημαινει οτι σου αξιζει για συντροφος.

Θα εκτιμούσα πολύ μια ψύχραιμη ματιά, γιατί εγώ που το ζω από μέσα δεν μπορώ να το δω καθαρά και κάθε φορά που εξοργίζομαι με κάτι που λέει ή κάνει, μετά, με μια θετική κίνηση από τη μεριά του τα ξεχνάω όλα και σκέφτομαι πόσο καλά είμαι...

Α.. η θετικη κινηση που λεγαμε παραπανω. Σου πεταει κανα κοκαλακι και τρεχεις.. Υπαρχουν αλλοι ανθρωποι που σερβιρουνε φιλετακια καθε μερα

---

10 γραμματα

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Προφανώς είσαι κοπέλα και κάποια από αυτά που έγραψα μάλλον σε σόκαραν πολύ περισσότερο από ότι σοκάρουν ή ενοχλούν ένα gay. Οι πιο πολλοί gay έχουν την τάση να κοιτάζουν και να σχολιάζουν συνέχεια τον αντρικό πληθυσμό, κυρίως τον straight. Ακόμη και όταν είναι με το φίλο τους. Στο κάτω-κάτω, με το να είσαι καταπιεστικός δεν κερδίζεις κάτι. Σημασία έχει να μην θέλει ο άλλος να κοιταζει και να σχολιάζει. Εγώ δεν το έκανα ποτέ στο παρελθόν, σε μικρής διάρκειας σχέσεις μου, απλά τώρα που συμβιώνω με έναν άνθρωπο που το κάνει, προσπαθώ να κάνω και εγώ σχόλια για άλλους, και μάλιστα για άτομα που ξέρω ότι θα ενοχληθεί (π.χ. γιατί έχουν στοιχεία που θα ήταν προσόν να τα έχει και αυτός). Να σημειώσω ότι δεν με υποτιμά άμεσα για την εμφανισή μου (μόνο έμμεσα σχόλια κάνει, και είναι πολύ διακριτικός). Η υποτίμηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι συχνά σαν "αστείο" μου λεεί ότι αν γνώριζε τον άντρα των ονείρων του θα με έδιωχνε αμέσως (το"αμέσως" είναι το πιο υποτιμητικό στο "αστείο"), δεν με υπολογίζει για το μέλλον και αποφεύγει ξεκάθαρες απαντήσεις στο θέμα μιας μελλοντικής διατήρησης της σχέσης μας, όταν ήταν σε φάση asexual μου έλεγε ότι αν θέλω μπορώ να πάω και με άλλους (αρκεί να μην του το πω) και κάτι τέτοιες αηδίες. Και κοιτάζει συνέχεια γκόμενους από το facebook (μάλιστα, μερικές φορές τους βάζει να τους δω και εγώ). Είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν κάνει κάτι με άλλον. Το πολύ πολύ να έχει ανταλλάξει κανένα μήνυμα χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο (και να έχει κάνει κανένα internetiko flirt). Βέβαια, αν κάποιος που του αρέσει πολύ του την πέσει χοντρά, πιστεύω ότι θα ενδώσει. Αλλά, να είμαι ειλικρινής, αυτό θα το έκανα και εγώ!) Από τη μεριά μου, πάλι, 2 φορές στο διάστημα που είμαστε πήγα με άλλον, αν θέλεις για "αντίποινα", ενώ πολύ περισσότερες φορές έχω φτάσει στα όρια να το κάνω. Δεν θα έκανα κάτι τέτοιο αν μου φερόταν σωστά. Επίσης, πολλές φορές μου μιλάει απότομα αν διαφωνεί σε κάτι μαζί μου, αν θεωρεί ότι κάνω κάτι λάθος κτλ. Τέλοσπάντων, νομίζω ότι απλά πρέπει να βρεθεί η αφορμή για να χωρίσουμε. Υπομονή θέλει...

Χορός ζευγαριού με αλληλεξάρτηση. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό? Ότι κι εσύ που παραπονιέσαι, δε θέλεις να φύγεις, γιατί κάτι το ζωτικής σημασίας παίρνεις από τη συμμετοχή σου στο χορό ως ταίρι του συγκεκριμένου παρτενέρ. Όσο για τις τακτικές πλησίασμα-απώθηση, το πλέον συνηθισμένο σε τέτοια ταιριάσματα. Όταν εσύ πλησιάζεις, φοβάται και απομακρύνεται, γιατί νιώθει να ασφυκτιά, ενώ ταυτόχρονα σε κατηγορεί ως υπεύθυνη για την απώθηση. Μελέτησε τα αίτια της δικής σου συμμετοχής, δες τι παίρνεις, απάλειψέ το.

Πρέπει να απαλείψω αυτά τα θετικά που παίρνω για να πάψει η εξάρτηση και να χωρίσω. Αυτό λες; Βασικά, η αφορμή αργά ή γρήγορα θα δοθεί με την μετακόμισή μου σε άλλη πόλη. Οπότε, θα είναι σχετικά ανώδυνο. Και μη νομίζεις, θα χαλαστώ και θα στενοχωρηθώ, και ας παραπονιέμαι εδώ μέσα. Αλλά και οι δύο, όντως, έχουμε αλληλεξάρτηση. Εγώ για τον άλλο είμαι ένας πολύ βολικός σύντροφος που ανέχεται τις ιδιοτροπίες του και του φέρομαι όμορφα. Αυτός για μένα είναι ένα άτομο που μου προσφέρει καλή συντροφιά και πολλές δραστηριότητες (οκ, όχι πάντα...), είναι όμορφος και με αποδέχεται ως σύντροφο (έστω κι αν δεν είναι τόσο συντροφικός απέναντί μου). Ουσιαστικά εγώ ικανοποιώ τις ιδιοτροπίες του και αυτός ικανοποιεί το έλλειμμα σχέσης που είχα τόσα χρόνια (με όλα τα συνακόλουθα στην αυτοεκτίμησή μου κτλ...)

Quote:

---

Originally Posted by gay_m_boy

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Προφανώς είσαι κοπέλα και κάποια από αυτά που έγραψα μάλλον σε σόκαραν πολύ περισσότερο από ότι σοκάρουν ή ενοχλούν ένα gay. Οι πιο πολλοί gay έχουν την τάση να κοιτάζουν και να σχολιάζουν συνέχεια τον αντρικό πληθυσμό, κυρίως τον straight. Ακόμη και όταν είναι με το φίλο τους. Στο κάτω-κάτω, με το να είσαι καταπιεστικός δεν κερδίζεις κάτι. Σημασία έχει να μην θέλει ο άλλος να κοιταζει και να σχολιάζει. Εγώ δεν το έκανα ποτέ στο παρελθόν, σε μιρκής διάρκειας σχέσεις μου, απλά τώρα που συμβιώνω με έναν άνθρωπο που το κάνει, προσπαθώ να κάνω και εγώ σχόλια για άλλους, και μάλιστα για άτομα που ξέρω ότι θα ενοχληθεί (π.χ. γιατί έχουν στοιχεία που θα ήταν προσόν να τα έχει και αυτός). Να σημειώσω ότι δεν με υποτιμά άμεσα για την εμφανισή μου (μόνο έμμεσα σχόλια κάνει, και είναι πολύ διακριτικός). Η υποτίμηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι συχνά σαν "αστείο" μου λεεί ότι αν γνώριζε τον άντρα των ονείρων του θα με έδιωχνε αμέσως (το"αμέσως" είναι το πιο υποτιμητικό στο "αστείο"), δεν με υπολογίζει για το μέλλον και αποφεύγει ξεκάθαρες απαντήσεις στο θέμα μιας μελλοντικής διατήρησης της σχέσης μας, όταν ήταν σε φάση asexual μου έλεγε ότι αν θέλω μπορώ να πάω και με άλλους (αρκεί να μην του το πω) και κάτι τέτοιες αηδίες. Και κοιτάζει συνέχεια γκόμενους από το facebook (μάλιστα, μερικές φορές τους βάζει να τους δω και εγώ). Είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν κάνει κάτι με άλλον. Το πολύ πολύ να έχει ανταλλάξει κανένα μήνυμα χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο (και να έχει κάνει κανένα internetiko flirt). Βέβαια, αν κάποιος που του αρέσει πολύ του την πέσει χοντρά, πιστεύω ότι θα ενδώσει. Αλλά, να είμαι ειλικρινής, αυτό θα το έκανα και εγώ!) Από τη μερία μου, πάλι, 2 φορές στο διάστημα που είμαστε πήγα με άλλον, αν θέλεις για "αντίποινα", ενώ πολύ περισσότερες φορές έχω φτάσει στα όρια να το κάνω. Δεν θα έκανα κάτι τέτοιο αν μου φερόταν σωστά. Επίσης, πολλές φορές μου μιλάει απότομα αν διαφωνεί σε κάτι μαζί μου, αν θεωρεί ότι κάνω κάτι λάθος κτλ. Τέλοσπάντων, νομίζω ότι απλά πρέπει να βρεθεί η αφορμή για να χωρίσουμε. Υπομονή θέλει...

---

καλημέρα!από το ποστ σου φαίνεται σα να κάνεις διάκριση μεταξύ σχέσεως ετεροφυλοφίλων και ομοφυλοφίλων..και μάλιστα "ποιοτικά" φαίνεται -κατά τα λεγόμενα σου πάντα- να υπερτερεί μια ετεροφυλοφιλική σχέση..
Λες για παράδειγμα ότι είναι χαρακτηριστικό των γκευ να κοιτάζουν και να σχολιάζουν άλλους άντρες..δεν ισχύει κάτι τέτοιο..αυτό το κάνουν και άντρες (προφανώς κάφροι) και γυναίκες (όχι τόσο συχνά αλλά γίνεται) όταν είναι μπροστά η σχέση τους και δείχνει ότι απλά δεν υπάρχει σεβασμός προς τον άλλον?γιατί δηλαδή στους γκευ θεωρείται φυσιολογικό?επειδή ούτως ή άλλως η κοινωνία απορρίπτει αυτές τις σχέσεις, οπότε οκ ας υποτιμήσουμε κι άλλο τους εαυτούς μας...ας μη ζητήσουμε αυτό που έχουμε ανάγκη από τον άλλον..σίγουρα δεν κερδίζεις κάτι με την καταπίεση αλλά το να απαιτείς σεβασμό -τουλάχιστον όταν είσαι παρών- είναι κάτι άσχετο με καταπίεση και τις γνωστές αυτές μπουρδολογίες.
Όσον αφορά την εμφάνιση, όσο έμμεσο και διακριτικό να είναι το σχόλιο, από τη στιγμή που σε πειράζει απλά το κόβει ο άλλος.Και αν δεν το κάνει με το καλό και το πολιτισμένο, τότε ας το κάνει με το άγριο.
Τέλος, πιστεύω ότι δεν τον αγαπάς, εφόσον όπως λες και ο ίδιος έχεις πάει με άλλους..η πίστη είναι πολύ σημαντικό πράγμα σε μια σχέση.Και η αποκλειστικότητα.Και το να νιώθεις ότι ο άλλος σε αγαπάει για αυτό που είσαι, σε υπολογίζει στη ζωή του και ότι δεν είστε απλά για αν πηδιέστε.Και νομίζω ότι πρέπει να αναθεωρήσεις τη στάση σου στις σχέσεις.Να ζητάς και να δίνεις.Μην βάζεις σε καλούπια τις σχέσεις σου επειδή είσαι γκευ.

Quote:

---

Originally Posted by void

καλημέρα!από το ποστ σου φαίνεται σα να κάνεις διάκριση μεταξύ σχέσεως ετεροφυλοφίλων και ομοφυλοφίλων..και μάλιστα "ποιοτικά" φαίνεται -κατά τα λεγόμενα σου πάντα- να υπερτερεί μια ετεροφυλοφιλική σχέση..
Λες για παράδειγμα ότι είναι χαρακτηριστικό των γκευ να κοιτάζουν και να σχολιάζουν άλλους άντρες..δεν ισχύει κάτι τέτοιο..αυτό το κάνουν και άντρες (προφανώς κάφροι) και γυναίκες (όχι τόσο συχνά αλλά γίνεται) όταν είναι μπροστά η σχέση τους και δείχνει ότι απλά δεν υπάρχει σεβασμός προς τον άλλον?γιατί δηλαδή στους γκευ θεωρείται φυσιολογικό?επειδή ούτως ή άλλως η κοινωνία απορρίπτει αυτές τις σχέσεις, οπότε οκ ας υποτιμήσουμε κι άλλο τους εαυτούς μας...ας μη ζητήσουμε αυτό που έχουμε ανάγκη από τον άλλον..σίγουρα δεν κερδίζεις κάτι με την καταπίεση αλλά το να απαιτείς σεβασμό -τουλάχιστον όταν είσαι παρών- είναι κάτι άσχετο με καταπίεση και τις γνωστές αυτές μπουρδολογίες.
Όσον αφορά την εμφάνιση, όσο έμμεσο και διακριτικό να είναι το σχόλιο, από τη στιγμή που σε πειράζει απλά το κόβει ο άλλος.Και αν δεν το κάνει με το καλό και το πολιτισμένο, τότε ας το κάνει με το άγριο.
Τέλος, πιστεύω ότι δεν τον αγαπάς, εφόσον όπως λες και ο ίδιος έχεις πάει με άλλους..η πίστη είναι πολύ σημαντικό πράγμα σε μια σχέση.Και η αποκλειστικότητα.Και το να νιώθεις ότι ο άλλος σε αγαπάει για αυτό που είσαι, σε υπολογίζει στη ζωή του και ότι δεν είστε απλά για αν πηδιέστε.Και νομίζω ότι πρέπει να αναθεωρήσεις τη στάση σου στις σχέσεις.Να ζητάς και να δίνεις.Μην βάζεις σε καλούπια τις σχέσεις σου επειδή είσαι γκευ.

---

Συμφωνώ με αυτά που λες, αλλά μιλάω με βάση την εμπειρία μου. Τόσο με το παιδί που είμαστε μαζί, όσο και με άλλα ζευγάρια που ξέρω και μιλάμε, είναι κοινός τόπος ότι λόγω της φύσης των σχέσεών μας, από κοινωνικής άποψης, δεν χρειάζεται να έχουμε τα στερεότυπα των ετεροφυλοφιλικών σχέσεων, όπως π.χ. η πλήρως μονογαμική σχέση για το υπόλοιπο της ζωής, η αντιμετώπιση σε θέματα ζήλειας, το κοίταγμα άλλων αντρών κτλ. Με όλα αυτά εγώ δεν συμφωνώ άλλα όλοι μου λένε ότι είμαι άπειρος και δεν ξέρω τί γίνεται με τα χρόνια. Όλοι όσοι λέω έχουν μακροχρόνιες σχέσεις. Κάποιοι έχουν και ανοιχτή σχέση και κάνουν διάφορα με τρίτους. Δεν ονειρεύομαι κάτι τέτοιο για το μέλλον. ϊσως να φταίει το γεγονός ότι δεν υπάρχει η τεκνοποίηση για να "δεσει" το ζευγάρι. Σεκφτείτε πόσοι περισσότεροι straight θα χώριζαν αν δεν είχαν παιδιά. ϊσως φταίει και η γυναικεία ευαισθησία που την κρατάει τη σχέση. Πάντως, αν κάποιος ζηλεύει πχ όταν ο άλλος μπαίνει συνέχεια στο facebook ή αν διαμαρτύρεται όταν μιλάει για γκόμενους κτλ, το χαρακτηρίζουν ως "χαζογκόμενα". Επομένως, τί σεβασμό να ζητήσω όταν οι γύρω μου έχουν άλλο κώδικα ηθικής και δεν έχει νόημα να τυος αλλάξω. Απλά πρέπει ή να είμαι μόνος ή να βρω κάποιον gay που δεν είναι έτσι.

Quote:

---

Originally Posted by gay_m_boy

Συμφωνώ με αυτά που λες, αλλά μιλάω με βάση την εμπειρία μου. Τόσο με το παιδί που είμαστε μαζί, όσο και με άλλα ζευγάρια που ξέρω και μιλάμε, είναι κοινός τόπος ότι λόγω της φύσης των σχέσεών μας, από κοινωνικής άποψης, δεν χρειάζεται να έχουμε τα στερεότυπα των ετεροφυλοφιλικών σχέσεων, όπως π.χ. η πλήρως μονογαμική σχέση για το υπόλοιπο της ζωής, η αντιμετώπιση σε θέματα ζήλειας, το κοίταγμα άλλων αντρών κτλ. Με όλα αυτά εγώ δεν συμφωνώ άλλα όλοι μου λένε ότι είμαι άπειρος και δεν ξέρω τί γίνεται με τα χρόνια. Όλοι όσοι λέω έχουν μακροχρόνιες σχέσεις. Κάποιοι έχουν και ανοιχτή σχέση και κάνουν διάφορα με τρίτους. Δεν ονειρεύομαι κάτι τέτοιο για το μέλλον. ϊσως να φταίει το γεγονός ότι δεν υπάρχει η τεκνοποίηση για να "δεσει" το ζευγάρι. Σεκφτείτε πόσοι περισσότεροι straight θα χώριζαν αν δεν είχαν παιδιά. ϊσως φταίει και η γυναικεία ευαισθησία που την κρατάει τη σχέση. Πάντως, αν κάποιος ζηλεύει πχ όταν ο άλλος μπαίνει συνέχεια στο facebook ή αν διαμαρτύρεται όταν μιλάει για γκόμενους κτλ, το χαρακτηρίζουν ως "χαζογκόμενα". Επομένως, τί σεβασμό να ζητήσω όταν οι γύρω μου έχουν άλλο κώδικα ηθικής και δεν έχει νόημα να τυος αλλάξω. Απλά πρέπει ή να είμαι μόνος ή να βρω κάποιον gay που δεν είναι έτσι.

---

Κοίταξε, σίγουρα εκ προοιμίου μια ομοφυλοφιλική σχέση είναι πιο δύσκολη από μια ετεροφυλοφιλική για λόγους που και συ φαντάζομαι θα έχεις βιώσει στο πετσί σου. Η μονογαμία δεν είναι στερεότυπο, απλώς άλλοι την έχουν ανάγκη και άλλοι όχι.Αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι αυτό που έχω ανάγκη σα γυναίκα είναι ο σεβασμός από τον άλλον.Όταν τύχει να μιλήσω με φίλες μου και η συζήτηση έρθει γύρω από το θέμα των σχέσεων, οι περισσότερες λένε ότι, οι άντρες πάντα θα λοξοκοιτάνε και δεν τρέχει και τίποτα αν φας και κανά κέρατο, έχω ακούσει και ατάκα τύπου "προτιμώ ο άντρας μου να πηδάει άλλη και να σκέφτεται εμένα παρά να πηδάει εμένα και να σκέφτεται άλλη".Ε λοιπόν αυτά είναι μαλακίες.Απαιτώ σεβασμό και αν δεν τον εισπράξω σηκώνομαι και φεύγω.Δεν υπάρχουν ημίμετρα όταν επενδύεις σε κάποιον συναισθηματικά.Εγώ πάντα ονειρεύομαι μια σχέση με κοινούς στόχους και εκτίμηση και αγάπη.Και προφανώς θα ζηλέψω αν ο άλλος μπαίνει στο φεισμπουκ και γκομενίζει.Εάν ήμουν κι εγώ έτσι πιθανόν δε θα με ένοιαζε..ενιγουει, θέλω να καταλήξω στο ότι πρέπει να απαιτούμε πράγματα από τις σχέσεις και όχι να αρκούμαστε σε ψίχουλα...

Quote:

---

Originally Posted by void

Κοίταξε, σίγουρα εκ προοιμίου μια ομοφυλοφιλική σχέση είναι πιο δύσκολη από μια ετεροφυλοφιλική για λόγους που και συ φαντάζομαι θα έχεις βιώσει στο πετσί σου. Η μονογαμία δεν είναι στερεότυπο, απλώς άλλοι την έχουν ανάγκη και άλλοι όχι.Αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι αυτό που έχω ανάγκη σα γυναίκα είναι ο σεβασμός από τον άλλον.Όταν τύχει να μιλήσω με φίλες μου και η συζήτηση έρθει γύρω από το θέμα των σχέσεων, οι περισσότερες λένε ότι, οι άντρες πάντα θα λοξοκοιτάνε και δεν τρέχει και τίποτα αν φας και κανά κέρατο, έχω ακούσει και ατάκα τύπου "προτιμώ ο άντρας μου να πηδάει άλλη και να σκέφτεται εμένα παρά να πηδάει εμένα και να σκέφτεται άλλη".Ε λοιπόν αυτά είναι μαλακίες.Απαιτώ σεβασμό και αν δεν τον εισπράξω σηκώνομαι και φεύγω.Δεν υπάρχουν ημίμετρα όταν επενδύεις σε κάποιον συναισθηματικά.Εγώ πάντα ονειρεύομαι μια σχέση με κοινούς στόχους και εκτίμηση και αγάπη.Και προφανώς θα ζηλέψω αν ο άλλος μπαίνει στο φεισμπουκ και γκομενίζει.Εάν ήμουν κι εγώ έτσι πιθανόν δε θα με ένοιαζε..ενιγουει, θέλω να καταλήξω στο ότι πρέπει να απαιτούμε πράγματα από τις σχέσεις και όχι να αρκούμαστε σε ψίχουλα...

---

Ειδικά στο τελευταίο με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Αν έπαιρνα ψίχουλα από αυτόν τον άνθρωπο θα είχα ήδη φύγει. Μου δίνει και πολλά σε επίπεδο κοινωνικής συναναστροφής, ευκαιριών στη ζωή, σεξ που δεν μπορώ να τα παραβλέψω. Έχω ζήσει πολλά μαζί του. Συναισθηματικά, ναι, εκεί μάλλον έχει δώσει ψίχουλα και μόνο στο βάθος του κρατάει τις ευαισθησίες του.

Noμιζω αγαπητε φιλε οτι αυτο το τελευταιο το συναισθηματικο ειναι το σημειο στο οποιο πρεπει να εστιασεις, οκ σου δινει δυνατοτητες για κοινωνικες γνωριμιες και ανελιξη, σεξ, και ειναι ομορφος, η πρωτη σου σοβαρη σχεση κτλ, οκ οι γκευ κοινοτητα στα θεματα μονογαμιας δεν ειναι τοσο απολυτη οσο η στρειτ, αν και εσυ λες δεν εχεις αυτη την αποψη (εγω θα σου ελεγα καλα κανεις και καπου σιγουρα υπαρχει ενας ανθρωπος που σκεφτεται σαν εσενα και σου ταιριαζει, δε μπορει να εισαι ο μονος στο ειδος σου), περα απο αυτα λοιπον δεν καλυπτεσαι συναισθηματικα, για αυτο και εχεις κανει κατι με αλλους. Δικη μου αποψη ειναι οτι ποτε δε θα καλυφθεις συναισθηματικα απο αυτον τον ανθρωπο, και οτι πραγματικα επειδη το βλεπεις κι εσυ αυτο περιμενεις την αφορμη για να τελειωσει. Ευχομαι να ειναι ετσι και να γινει αυτο, γιατι τετοιες σχεσεις που τραβανε σε βαθος χρονου τεινουν να γινονται ολο και πιο ανυποφορες...

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Noμιζω αγαπητε φιλε οτι αυτο το τελευταιο το συναισθηματικο ειναι το σημειο στο οποιο πρεπει να εστιασεις, οκ σου δινει δυνατοτητες για κοινωνικες γνωριμιες και ανελιξη, σεξ, και ειναι ομορφος, η πρωτη σου σοβαρη σχεση κτλ, οκ οι γκευ κοινοτητα στα θεματα μονογαμιας δεν ειναι τοσο απολυτη οσο η στρειτ, αν και εσυ λες δεν εχεις αυτη την αποψη (εγω θα σου ελεγα καλα κανεις και καπου σιγουρα υπαρχει ενας ανθρωπος που σκεφτεται σαν εσενα και σου ταιριαζει, δε μπορει να εισαι ο μονος στο ειδος σου), περα απο αυτα λοιπον δεν καλυπτεσαι συναισθηματικα, για αυτο και εχεις κανει κατι με αλλους. Δικη μου αποψη ειναι οτι ποτε δε θα καλυφθεις συναισθηματικα απο αυτον τον ανθρωπο, και οτι πραγματικα επειδη το βλεπεις κι εσυ αυτο περιμενεις την αφορμη για να τελειωσει. Ευχομαι να ειναι ετσι και να γινει αυτο, γιατι τετοιες σχεσεις που τραβανε σε βαθος χρονου τεινουν να γινονται ολο και πιο ανυποφορες...

---

Είναι φορές που νοιώθω πολύ όμορφα μαζί του. Όταν και αυτός βγάζει τις ευαισθησίες του. Τότε νοιώθω την ανάγκη να τον προστατεύσω. Αν και έχουμε 3 χρόνια διαφορά, είναι σαν να είμαι ο μεγάλος του αδερφός. τί να πω....ούτως ή άλλως, θα έρθει η στιγμή που θα χωρίσουμε, από τα δεδομένα της ίδιας της ζωής. Τί να πω παιδιά, η λεκτική/συναισθηματική βία σε μια σχέση είναι πολύ ύπουλη: δεν ξέρεις πότε είναι "αληθινή" και πότε είναι η δική σου συναισθηματική εμπλοκή που τη μεγεθύνει...

Ποσο καιρο εισαι χαρουμενος κατα τη διαρκεια της σχεσης σας, λογω αυτης, και ποσο στεναχωρημενος ή προβληματισμενος; Αν υπερτερει το αρνητικο υπαρχει προβλημα, αλλα μου κανει εντυπωση ποσο ψυχραιμα φαινεται οτι το εχεις παρει, οτι θα γφυγεις και θα τελειωσει, και ισως οταν ερθει εκεινη η ωρα να φυγει αυτη η ψυχραιμια.. ΑΝ αριχσει να σε παρακαλαει π.χ. ή να σου φερεται καλα για να μεινεις, να σε κανει να νιωσεις τυψεις που φευγεις κτλ. Εισαι ετοιμος να αντιμετωπισεις κατι τετοιο; Το θεωρεις πιθανο;

Νομίζω ότι υπερτερεί ελαφρά το θετικό. Δεν είμαι πάντα άσχημα. Το ξέρουμε και οι δύο ότι θα φύγω και το έχουμε πάρει ψύχραιμα. Απλά, μερικές φορές, όταν αναφερόμαστε στο θέμα και αναφέρω την περίπτωση να μείνω τελικά στην ίδια πόλη, εκεί καταλαβαίνω ότι δεν θα ήθελε να επηρεαστώ από το γεγονός της σχέσης. Σαν να μου λέει ότι αν θέλω τελικά να μη φύγω λόγω της σχέσης, καλύτερα να το ξανασκεφτώ. Να σου πω την αλήθεια, είναι λογικό. Σκέψου να ξέρεις ότι ο άλλος αλλάζει τις προοπτικές της ζωής του και παίρνει μια σχεδόν μόνιμη απόφαση (επαγγελματικά) εξαιτίας σου. Απλά, πιστεύω ότι αν τελικά δεν έφευγα, θα με ένοιωθε σαν βάρος και από αξιοπρέπει μπορει να μη μου το έλεγε ευθέως. Ξέρω ότι θα στενοχωρηθώ και γι' αυτό προσπαθώ να οπλιστώ ψυχολογικά, αρχίζω να δραστηριοποιούμαι ξανά, κάνω ότι μπορώ για να φτιάξω τη διάθεσή μου και να νοιώσω δυνατός, ώστε όταν έρθει η ώρα να φύγω, να μην καταρρεύσω.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

10 γραμματα

---

carie?krinizeis re...

Απο τη ρεμεντυ το πηρα ολγα.

gay_m_boy σε καλο δρομο φαινεται οτι εισαι.. απλα να διεκδικεις τα θελω σου και να μη σε εμποδιζουν στερεοτυπιες του στυλ οι γκει κανουν αυτο οι στρειτ το αλλο, να το κοιτας σε επιπεδο ατομου το θεμα, και σου ευχομαι τα καλυτερα ;)