Ρομαντική αγάπη, ερωτικές σχέσεις...
Υπάρχουν σε αυτή την ενότητα, αρκετές καταθέσεις μελών, για έρωτες που δεν καρποφόρησαν, για αγάπες που πλήγωσαν, για συμπεριφορές που δεν κατανοήθηκαν, για περιπτώσεις που προκάλεσαν λύπη, θλίψη, πικρία, θυμό, αγανάκτηση..., για περιστατικά ατολμίας διεκδίκησης κλπ
Οι ερωτικές σχέσεις, η ρομαντική αγάπη, ο ερωτισμός και η σεξουαλικότητα, είναι θέματα που έχουν απασχολήσει τους ανθρώπους, ίσως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, όμως
Δεν υπάρχει ένα TextΒοοκ, που να εμπεριέχει ή να καταγράφει, τι στάση πρέπει να ακολουθήσουμε για να πετύχει η σχέση ή με ποιους τρόπους θα μπορέσουμε να την κάνουμε καλύτερη.
Ετσι, όσοι και όσες αναζητούν στο ίντερνετ, και σε βιβλιογραφία να ανακαλύψουν τα “σωτήρια κείμενα” που θα τους υποδείξουν τι έφταιξε, τι πήγε στραβά, τι λάθος έκαναν (οι ίδιοι και οι σύντροφοί τους), αυτό, που στην άριστη των περιπτώσεων θα καταφέρουν, είναι να γίνουν κοινωνοί απόψεων, που βασίζονται στην τυχαιότητα, στην απροσδιοριστία και σε μια γενική εικόνα που περισσότερο μπερδεύει, παρά ξεκαθαρίζει το τοπίο.
Και αυτό γιατί,
Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του χάρτη (ένα υποσυνείδητο κατάλογο χαρακτηριστικών που χτίζουμε από παιδιά καθώς μεγαλώνουμε και ενισχύουμε βάση λογικής, μόρφωσης, εμπειριών, κοινωνικών, πολιτικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων κλπ) και άρα αντιλαμβάνεται και βιώνει με τον δικό του ΜΟΝΑΔΙΚΟ τρόπο την σχέση, τον έρωτα, την αγάπη, όπως και κάθε τι άλλο στη ζωή του.
Στον τομέα της επιτυχίας των σχέσεων λοιπόν, υπάρχει μόνο ο παρακάτω κανόνας: Δεν υπάρχει κανόνας.
Εντούτοις, ο άνθρωπος αναζητά την αγάπη και την συντροφικότητα, το άλλο μισό που θα ενωθεί μαζί του και θα δημιουργήσουν το ολόκληρο.
Τι είναι το να αγαπάς, είπε ο Σαίξπηρ,
Μπορούμε να το ονομάσουμε ως το βαθύ συναίσθημα που γεννιέται μέσα σε μια ερωτική σχέση; Eίναι αυτό το συναίσθημα συνδεδεμένο ή ασύνδετο με τον ερωτισμό;
Eίναι κάτι περισσότερο από εσωτερική επιθυμία; Μήπως είναι ανάγκη που ζητά συνεχώς την κάλυψη της;
Θέτω προς συζήτηση, 3 περιπτώσεις / ερωτήματα / σκέψεις
Α. Είναι μεγαλύτερη ανάγκη, από τις βιολογικές ορμές όπως το σεξ; Διαχωρίζεται αυτό ανάλογα το φύλο;
Aν όχι, γιατί παρατηρείται (περισσότερο) σε γυναίκες, το φαινόμενο της μειωμένης διάθεσης για σεξ;
Αν και υπάρχει επιστημονική εξήγηση, τα επίπεδα σεροτονίνης τους ανεβαίνουν καταστέλλοντας το κύκλωμα ντοπαμίνης. Στην πτώση της ντοπαμίνης τους οφείλεται αυτή η έλλειψη διάθεσης τους για σεξ, τα βαθύτερα αίτια που τις οδηγούν σε σχέσεις, (τουλάχιστον στην θέληση για δημιουργία νέας ή παραμονή στην υπάρχουσα) ως μια επιφανειακή κάλυψη της στέρησης τους, στις περισσότερες φορές χωρίς να μπορούν να συνειδητοποιήσουν τις πραγματικές τους ανάγκες, δεν έχουν καθοριστεί. Ωστόσο αρκετοί ερευνητές τείνουν στην Μοναξιά και στον φόβο που αυτή προκαλεί. Ετσι, στην ουσία χαρίζονται
Β. Σε μια σχέση όταν η γυναίκα ερωτεύεται τον άντρα της (και το αντίθετο), φεύγει από τη σφαίρα της λογικής και συνήθως απομακρύνεται από την εγκεφαλική διεργασία που απαιτείται για να δει τα πράγματα καθαρά.. Μπορεί να κάνει ένα μακρύ κατάλογο για το τι δεν της αρέσει στον σύντροφό της, αλλά στη συνέχεια τα ξεχνάει όλα και συνεχίζει. Η συναισθηματική της εμπλοκή, την περιορίζει στο να αντιληφθεί τις ουσιαστικές της ανάγκες και να πράξει ανάλογα, ώστε να τις διεκδικήσει. Ετσι, συναντάμε πολύ συχνά, το φαινόμενο, όταν τελειώνει η σχέση, να βγαίνει στην επιφάνεια το ερώτημα/συμπέρασμα: "τι έκανα τόσο καιρό, καθόλου δεν ταιριάζαμε"
Γ. Σε μια γυναίκα (όπως και σε έναν άντρα), η επιθυμία για σεξ, η ρομαντική αγάπη και η προσκόλληση δεν είναι πάντα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Μπορεί να υπάρξει μια βαθιά προσκόλληση σε ένα μόνιμο σύντροφο, ενώ ταυτόχρονα αισθάνεται έντονη ρομαντική αγάπη για κάποιον άλλον, και ενώ παράλληλα, αισθάνεται σεξουαλική παρόρμηση για ανθρώπους που δεν σχετίζονται με τους προηγούμενους. Εν συντομία ο άνθρωπος μπορεί να αγαπήσει περισσότερους από έναν άνθρωπο ταυτόχρονα.
Yπάρχουν επιστημονικά ερευνητικά δεδομένα που μας λένε πως το σεξ αυξάνει την ντοπαμίνη και η ντοπαμίνη συνδέεται με την ρομαντική αγάπη. Ετσι μπορούμε να ερωτευτούμε κάποιον με τον οποίο κάναμε σεξ. Με τον αργασμό έχουμε μια αύξηση της οξυτοκίνης και της βασοπρεσίνης και αυτά συνδέονται με την πρoσκόλληση.
Γι’ αυτό αισθανόμαστε αυτό το αίσθημα της "κοσμικής ένωσης" με κάποιον αφού κάναμε σεξ μαζί του.
(Μερικά από τα στοιχεία που παραθέτω είναι αποτέλεσμα ερευνών της επιστημονικής ομάδας της καθηγήτριας ανθρωπολογίας και ερευνήτριας Ελεν Φίσερ)
1. Τι είναι αυτό που οδηγεί, κατά την γνώμη σας, στους πολλούς συμβιβασμούς που κάνουν οι άνθρωποι, εισχωρώντας ή παραμένοντας σε μια σχέση που δεν τους καλύπτει;
2. Και αντίθετα, τι είναι αυτό που κάνει πολλούς ανθρώπους στο να παραμένουν για καιρό μόνοι, φοβούμενοι την τυχόν αποτυχία μιας σχέσης και τις πληγές που αυτό θα φέρει;
3. Τι εξήγηση δίνετε για τους ανθρώπους που ενώ είναι επιτυχημένοι σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο, αποτυγχάνουν στις σχέσεις τους;
