Ψυχωτικές εμπειρίες

Ανοιξα αυτο το νημα για να συζητησουμε πανω στο πως ειναι οι ψυχωτικες εμπειριες του καθενος, καθως πολυ συχνα σε αυτες παρατηρουνται κοινα σημεια, ενω υπαρχει και μια σχολη που λεει οτι οι ψυχωτικες εμπειριες δεν πρεπει να καταπνιγονται με τα φαρμακα και την καταστολη αλλα να εκφραζονται μεχρι τελους, καθως το αντιθετο τις καθιστα χρονια και ανεπιλυτα προβληματα.

Εμπειριες οπως το τελος του κοσμου, την καθοδο στον αδη, τελετουργικα, πνευματικα, ιδεες καταδιωξης, ιδεες μεγαλειου, κατι αλλο, συνηθειες που εμφανιζονται εκεινη την περιοδο, πειτε ο,τι θελετε και νιωθετε.

Και κατι αλλο. Πως νιωσατε με τα φαρμακα; Ποσο καιρο εκαναν να σας πιασουν; Πως ηταν η εμπειρια μετα και τι σκεφτοσασταν για τον εαυτο σας πριν και μετα τα φαρμακα;

Πολυ καλο θεμα εβαλες ελαφι!Για να δουμε θα εχει ανταποκριση! να ξελαμπικαρουμε λιγο απο τις κατινιες κ τα ερωτικα!
Θα γραψω αργοτερα την δικη μου εμπειρια! Αληθεια γιατι δεν ξεκινησες με την δικη σου εμπειρια? η δεν εχεις κ απλα θελεις να παρεις πληροφοριες για τις ψυχωτικες εμπειριες?

Η δικη μου εμπειρια περιλαμβανει απο ολα τα παραπανω. Αλλα δεν ηθελα να σας φαω με τα δικα μου πρωτα.

Εγω σκεφτομουν συνεχεια γιατι δεν μπορουσα να καταλαβω τι συμβαινει και η περιεργεια με κραταγε στη ζωη με λιγα λογια.
Ειχα μερικες λαθος βασεις και προσπαθουσα να βρω τι τρεχει.

Κι εγω ειχα πολλη περιεργεια, αλλα περισσοτερο ενιωθα παγιδευμενη στη δινη των αντιθετων, ο,τι και να εκανα εβγαινε ετσι εναντιον μου. Και ηταν ολα αυτα που δεν μπορεις να ελεγξεις, οι ιδεες που εχεις, και καποια απο αυτα λες οκ να θεσω καποιο οριο, αυτο δεν μπορει να ειναι ετσι, αλλα γενικα παρασυρεσαι.

Σε γενικες γραμμες μετα απο 1,5 χρονο ψυχωτικου επεισοδιου , συνηρθα μονος μου και ζητησα βοηθεια και πηρα τα φαρμακα μου.

1,5 χρονος ηταν σαν κολαση και μετα τα πραγματα δεν ηταν καθολου...μα καθολου ευκολα. Τρελλο αγχος , ρομποτοποιηση αντιδρασεων...τα μαυρα χαλια.
Τωρα απολαμβανω την ζωη...μονο που ετυχε η οικονομικη κριση και επηρεασε την ζωη μου μιας και ειμαι πολυ ασταθης εργασιακα , αλλα κατα τα αλλα καλα.

Συνηρθες μονος? Μπραβο. Εγω με τα φαρμακα. Υπηρχαν ισχυρα στρεσογονα που δεν εφευγαν απο τη ζωη μου και πιστευω οτι με κραταγαν μεσα στην ψυχωση. Απλα με την ψυχωση αλλαξε και η σταση μου απεναντι σε αυτα και εμαθα να τα αντιμετωπιζω καλυτερα.

Eγώ έχω πια καθαρό κεφάλι από φωνές με την βοήθεια φαρμάκου.
Το τελευταίο μου ψυχωτικό επεισόδιο κράτησε μερικές μέρες σαν οξύ επεισόδιο και είχε σχέση με την μασωνία, πολιτικά πρόσωπα της Ελλάδας που εμπλέκονται με τη μασωνία και υπαλλήλους του παρακράτους που κάνουν εκτελέσεις. Απορώ πόσο αληθοφανές φάνταζε.
Τώρα κρατάω την πόρτα κλειστή και τις πλάνες έξω. Αλλά όπως λέει και ένα ινδικό ρητό μήπως κρατάω έξω και την αλήθεια; Ελπίζω να μπει μόνο η αλήθεια όταν φτάσει η ώρα.

Την πορτα κλειστη? Εννοεις παιρνεις φαρμακα κλπ? Ναι αληθοφανες θα εμοιαζε, ολα ετσι μοιαζουν, ακομα και αν λογικα δεν μπορει να στεκει. Πχ να σε καταδιωκει η CIA.

Mε τα φάρμακα είμαι προσεκτική. Θέλω να είμαι λειτουργική. Έτσι παίρνω μικρή δόση αλλά η κατάσταση παραμένει όπως πριν μου συμβεί τίποτα απ΄όλα αυτά δεν αισθάνομαι να υποτροπιάζω, απορώ μάλιστα πως μου συνέβη κάτι τέτοιο.
Η απειλή για εκτέλεση δεν είχε να κάνει με την CIA αισθάνθηκα ένα μεγάλο στρες γιατί ζήτησα γραπτώς από την ευρωπαική υπηρεσία προστασίας προσωπικών δεδομένων να ερευνήσει ένα θέμα. Δεν πήρα καμία απάντηση αλλά αισθάνθηκα ότι εξαιτίας αυτού, το κράτος στράφηκε εναντίον μου μέσω του παρακράτους που κάνει εκτελέσεις πολιτών (μας έχει πει κανείς ότι δεν γίνονται εκτελέσεις ή φυλακίσεις πολιτών με ψεύτικα στοιχεία που δεν θα τις μάθουμε ποτέ από ΜΜΕ; Και χωρίς ψύχωση δεν πιστεύω ότι ζούμε στον παράδεισο της δημοκρατίας).
Πάντως ήταν πολύ αληθοφανές φοβήθηκα για την ζωή μου, δεν ήθελα να πεθάνω, ένα πρωί (τότε έλεγαν ότι κάνουν τις εκτελέσεις, χαραμάτα) σαν αθώος καταδικασμένος σε θάνατο.
Προσπαθώντας να μάθω αν μου κρύβουν τίποτα εδώ και 14 χρόνια άνοιξα μια πόρτα στο μυαλό μου νομίζω, για να διαβάζω τις σκέψεις, αφού δεν μου λέει κανένας με λόγια. Αυτή την πόρτα λέω ότι έκλεισα και ελπίζω η αλήθεια να έρθει με συμβατικούς τρόπους, γραπτά, τηλεφωνικά κλπ.

Καταλαβα, λιγο ακραια εμπειρια, αρκετα σοβαρη. Ειναι ευκολο να μπλεξεις οντως, με ψευτικα στοιχεια κλπ που λες και εχουν ακουστει τετοια περιστατικα. Αν υπαρχει μια αληθοφανης βαση στην ψυχωση ειναι ακομα χειροτερα, δεν μπορεις να ελεγξεις την κατασταση τοσο ευκολα.. Ελπιζω να εισαι και να μεινεις καλυτερα και να μην σου εμφανιστουν αλλα τετοια στο μελλον.

Νομίζω ότι οι εμπειρίες κια οι ιδιαιτερότητες είναι τόσο πολλές και διαφορετικές. Έχουν καταγραφεί και περιστατικά σαν αυτό

Από τη πλευρά της ψυχιατρικής έχουν σημειωθεί περιστατικά σχιζοφρένειας και ψυχοκινητικής επιληψίας. Ο ακριβής ορισμός είναι Κλινική Λυκανθρωπία, κατά την οποία ο ασθενής έχει την ψευδαίσθηση ότι μεταμορφώνεται σε άγριο ζώο! Θεωρείται μια σπάνια πάθηση και ουσιαστικά οιωνός για την κλινική κατάθλιψη που επέρχεται.

Εχω μια απορια. στο ψυχωτικο επεισοδιο εχεις αντιληψη της ταυτοτητας σου? Εγω πηγα στην αστυνομια για να καταγγειλω ατομα που ηθελαν να με μπλεξουν σε υποθεση ναρκωτικων κ σατανισμου!(υπηρχε μια πραγματικη αφορμη αλλα γενικα ειχα παρανοησει κ φοβομουν πολυ) Εκει εκανα δηλωση των προσωπικων μου στοιχειων κ ζητησα προστασια.
Η προστασια ηταν ο εγκλεισμος (σε κλινικη),με την συγκαταθεση των γονιων μου!

Καλησπέρα παιδιά! Παρόλο που δεν είμαι ψυχωτική, είχα και 'γω κάποιες ιδέες που με έκαναν ν' αναρωτηθώ αν έχω στοιχεία οριακής προσωπικότητας. Για παράδειγμα σκεφτόμουν ότι θα ήθελα πολύ να γίνω ένα κυριολεκτικά μ' αυτόν που θέλω. Εννοώ πνευματικά ένα, να βρίσκομαι μέσα στο μυαλό του και αυτός στο δικό μου για να μην αισθάνομαι μόνη. Να κατέχω τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του και να βλέπω τις εικόνες που έχει δει στην ζωή του, π.χ σε ποιο σχολείο πήγαινε. Έχω την αίσθηση ότι αυτά δεν είναι και τόσο νορμάλ δεδομένου ότι κανένας δεν μπορεί να μπει στο μυαλό κανενός. Αν μπορούσατε να με διαφωτίσετε.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Καλησπέρα παιδιά! Παρόλο που δεν είμαι ψυχωτική, είχα και 'γω κάποιες ιδέες που με έκαναν ν' αναρωτηθώ αν έχω στοιχεία οριακής προσωπικότητας. Για παράδειγμα σκεφτόμουν ότι θα ήθελα πολύ να γίνω ένα κυριολεκτικά μ' αυτόν που θέλω. Εννοώ πνευματικά ένα, να βρίσκομαι μέσα στο μυαλό του και αυτός στο δικό μου για να μην αισθάνομαι μόνη. Να κατέχω τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του και να βλέπω τις εικόνες που έχει δει στην ζωή του, π.χ σε ποιο σχολείο πήγαινε. Έχω την αίσθηση ότι αυτά δεν είναι και τόσο νορμάλ δεδομένου ότι κανένας δεν μπορεί να μπει στο μυαλό κανενός. Αν μπορούσατε να με διαφωτίσετε.

---

Well, όντως δεν είναι και το πιο νορμάλ! Αλλά λένε ότι ο έρωτας είναι τρελός :p Μάλιστα σε πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι κατά την φάση παράφορου έρωτα ο εγκέφαλος είναι σαν σε φάση ψυχοπαθολογίας, έχεις παρανοϊκό ιδεασμό και περίεργες ιδέες σαν αυτές που περιγράφεις, ιδεοψυχαναγκασμούς για το αν σε θέλει ο άλλος, άγχος κλπ. λολ.


Εγώ θυμάμαι μια φορά σε μια πολύ αγχωτική και down φάση της ζωής μου, είχα μάλλον κάτι σαν σε υπο-κλινικό ψυχωσικό επεισόδιο. Νόμιζα ότι όλα τα στραβά που μου συνέβαιναν, είχαν να κάνουν με έναν πίνακα ζωγραφικής που μου είχε αφήσει μια πρώην μου λολ (και απεικόνιζε έναν βάλτο σε μοβ ζοφερά χρώματα...) Κάθε φορά που τον κοιτούσα στο δωμάτιο μου κάτι ένιωθα...σαν να ασκούσε επιρροή πάνω μου και να μου σαμπόταρε την ζωή. Βασικά ήξερα λογικά ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε αλλά ξέρεις πως είναι, έχεις αυτό το συναισθηματικό μέσα σου που ξυπνάει και σε buggeρεύει. Τελικά τον πίνακα τον έκαψα λολ. φαντάζομαι ότι αν είχα μεγαλύτερη προδιάθεση η κάποιο υπόστρωμα να είχα ξεφύγει ακόμα περισσότερο. Τώρα σκέφτομαι όλο το σκηνικό και γελάω. Νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι περνάνε από φάσεις υπο-κλινικών ψυχωτικών εμπειριών, όπως και όλοι οι άνθρωποι περνάνε από φάσης άγχους, ιδεοληψιών και θλίψης. Όταν εκτροχιάζονται αυτά όμως είναι άλλο πράγμα. :p