Fade Out......

Γειά χαρά. Είμαι 27 χρονών. Δεν έχω σχέση περίου 3 χρονιά.
Πολλόι ανθρώποι προσπαθουν να καταλάβουν το γιατί, σε πολλά θέματα της ζωής τους. Εγώ προσπαθώ να καταλάβω, γιατί έιμαι μόνος. Οι 2 αδερφικόι μου φίλοι που έχω εκτός ότι έχουν σχέση σοβαρή και οι 2, έιναι εκτός της πόλης που μένω τώρα πια. Αισθάνομαι πολυ μόνος. Δεν έχω κύκλο γνωριμιών, άρα μειώνονανται οι πιθανότητες να κάνω σχέση, Είμαι εσωστρεφής αρα ξαναμειώνονται πάλι οι πιθανότητες. Μπορώ να σας πω και αλλά , αλλά δεν έχει νόημα. ΜΗΝ δίνεται ψεύτικες ελπίδες σε ανθρώπους που θέλουν να έχουν , όπως όλοι οι ανθρώποι σχεση. ΜΗΝ κριβόμαστε πίσω απο το δακτυλάκι μας και πίσω απο τον ευατό μας.Στις μέρες μας η Αγάπη δεν έιναι τίποτα ʼλλο παρά ενα ΨΕΜΑ. Αυτό που γίνεται στις μέρες μας έιναι σχέσεις ανάγκης, Τίποτα άλλο.Είμαστε μόνοι μας; NAI Eίμαστε και μερικοί απο εμάς θα παραμέινουν έτσι. Γιατι όταν έρχεται η ευκαιρία, κλείνουμε μάτια και αυτιά.Τουλαχίστον για μένα το τελευατάιο πράγμα που θέλω να γίνει είναι να μου λένε κάποιο "¨Σοφοι" τι να αισθάνομαι και πως να το αισθάνομαι. ʼντε γεία....

Η καχυποψία η υπερηφάνια ο εγωισμος ο υλισμος πιστευω πως ειναι μερικοι λογοι που θεωρω οτι δημιουργουν αυτα τα προβληματα και δεν μπορουμε να βρουμε την Αγαπη.
Και για οσους εχουν ψυχολογικα προβληματα ακομα πιο δυσκολο.
Λυπημένε ιππότη δεν εχω τπτ αλλο να σου πω εκτος απο το να υπερβεις τον ευατο σου και να κανεις οτι περναει απο το χερι σου για να επιτυχης αυτο που θες.Αλλη λυση δεν υπάρχει.Με το να καθεσε να περιμενεις δεν γινεται τίποτα απολυτως εκτος αν εισαι τυχερος.

Oταν δειχνεις αδυναμος και παραπονεμενος, τοτε ειναι που σε πατανε περισσοτερο. Στασου στο υψος σου, μη μοιρολατρεις, προσπαθησε να περνας οσο το δυνατο καλυτερα με τα μεσα που διαθετεις. Δυστυχως στον ερωτα δεν υπαρχει συμπονοια. Αυτος που δειχνει αδυναμος ειναι χαμενος απο χερι. Μην τους κανεις τη χαρη να σε λυπουνται.

Ειμαι ενα χρονο μεγαλυτερος σου και δεν εχω κανει σχεση ποτε. Εκλαιγα κι εγω τη μοιρα μου για πολλα χρονια, μεχρι που καταλαβα πως ειναι ντροπη να εξαρτωμαι απο τις ορεξεις της καθε γκομενας εξω και αποφασισα να μην αφησω τα νιατα μου να περασουν ετσι. Αρχισα λοιπον να κανω οσο περισσοτερο σεξ μπορω.

Αυτη ειναι και η συμβουλη μου προς εσενα. Μην αφηνεις αλλο να σε ταπεινωνουν. Ειναι κατωτερες απο εμας και δεν αξιζει να τις παρακαλαμε. Βρες την ικανοποιηση οπου μπορεις, παντα βεβαια με προσοχη. Το συναισθηματικο κενο δεν θα εκλειψει, αλλα σιγουρα ο πονος θα μετριαστει. Και πανω απ\' ολα θα αισθανεσαι αντρας και οχι μαλακας!



YNGWIE MALMSTEEN | Only The Strong

Ask yourself where you\'re heading for
Deviate - no need to conform
All it takes is some confidence
Seize the day, it might not come again

Only the strong will survive
Stand tall and never say die
Come out from where you hide
No need to swallow your pride

Only the strong will survive
Get up and reach for the sky
Don\'t wait for no-one and
Don\'t let your heart be denied

Face the truth and control your fate
Set the pace - never hesitate
All that scares you and makes you doubt
Break the silence, just spit it out

Quote:

---

Originally posted by Sad_Knight
ΜΗΝ δίνεται ψεύτικες ελπίδες σε ανθρώπους που θέλουν να έχουν , όπως όλοι οι ανθρώποι σχεση. ΜΗΝ κριβόμαστε πίσω απο το δακτυλάκι μας και πίσω απο τον ευατό μας.Στις μέρες μας η Αγάπη δεν έιναι τίποτα ʼλλο παρά ενα ΨΕΜΑ. Αυτό που γίνεται στις μέρες μας έιναι σχέσεις ανάγκης, Τίποτα άλλο.Είμαστε μόνοι μας; NAI Eίμαστε και μερικοί απο εμάς θα παραμέινουν έτσι. Γιατι όταν έρχεται η ευκαιρία, κλείνουμε μάτια και αυτιά.Τουλαχίστον για μένα το τελευατάιο πράγμα που θέλω να γίνει είναι να μου λένε κάποιο \"¨Σοφοι\" τι να αισθάνομαι και πως να το αισθάνομαι. ʼντε γεία....

---

Φίλε μου...δεν ξέρω σε ποιόν ακριβώς απευθύνεσαι με την προτροπή \"μην δίνετε ψεύτικες ελπίδες...\" ...άν όχι στον ίδιο σου τον εαυτό.Και για να εξηγήσω τι εννοώ....μου έκανε εντύπωση η πραγματικά ειλικρινής και εύστοχη ανάλυση που κάνεις \"Είμαστε μόνοι μας; NAI Eίμαστε και μερικοί απο εμάς θα παραμέινουν έτσι. Γιατι όταν έρχεται η ευκαιρία, κλείνουμε μάτια και αυτιά.\"...η οποία \"αδειάζει\" τους ίδιους μας τους εαυτούς που όταν είναι μόνοι βρίσκονται σε μια διαρκή αναζήτηση της/του συντρόφου...κι όταν η ελπίδα να τον βρούνε τείνει να γίνει πραγματικό γεγονός ...τότε δίνουν στα πάντα μια κλωτσιά...και \"τι\'χες Γιάννη...τι είχα πάντα...\".

Δεν είμαστε ακριβώς μόνοι....αλλά περισσότερο νιώθουμε μόνοι.Θα έλεγα ότι είναι πολύ εύκολο να βρείς ανθρώπους που να έχουν την ίδια ακριβώς αντίληψη με τη δική σου...για το κατάντημα της αγάπης.Το περίεργο είναι να βρείς μάλλον άνθρωπο που να μην εκφράζει την ίδια ,λίγο-πολύ,απογοήτευση.Και σαν τρίτος...σαν εξωτερικός παρατηρητής...θα περίμενες αυτή η κοινή αντίληψη...να φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά και τελικά να διευκολύνει τη συντροφικότητα.Όλοι φέρουν στην πλάτη τους μια πονεμένη ιστορία,μια ιστορία που τους έχει πείσει οτι η Αγάπη έχει καταντήσει ένα Ψέμα.Τι το καλύτερο λοιπόν...γι αυτούς...απ το να βρούνε έναν άνθρωπο με παρόμοια εμπειρία ώστε και οι δυο να αποφύγουν να προξενήσουν στον άλλον τον πόνο που γεύτηκαν οι ίδιοι.Έλα όμως που στην πορεία ...γίνεται ακριβώς αυτό...αυτοί οι ίδιοι που καταδίκαζαν την έκπτωση της αγάπης...αυτοί οι ίδιοι εφαρμόζουν μιας τέτοιας μορφής αγάπη....εμείς δηλαδή.Οι προηγούμενες εμπειρίες ...εκτός απο πόνο μας οπλίζουν και με άπλετο φόβο...κι όταν κάτι μας \"ελαφροξινίσει\" τότε βγάζουμε τα νύχια μας και τα μπίγουμε στη σάρκα του άλλου ..απο φόβο μήπως εκείνος το κάνει πρώτος.Γιατί....? Μα ακριβώς επειδή νιώθουμε μόνοι...και για την ακρίβεια απομονωμένοι...και όπως ξέρουμε πολύ καλά η χρόνια απομόνωση \"μουδιάζει\" την διάθεση (και συνεπώς και την απόδοση) του επικοινωνείν.Δεν συναντιόμαστε με τον άλλον στην προέκταση του εαυτού μας...αλλά στα εξωτερικά οχυρά που έχουμε στήσει γύρω απ τον εαυτό μας....και είμαστε σε επιφυλακή για ανταλλαγή πυρών.Νομίζω οτι τελικά η Αγάπη μοιάζει με εμπύρινη ζώνη...και το Ψέμα είναι μια μορφή ασπίδας που προτάσουμε απο φόβο ..όταν δούμε ο σύντροφος μας να κινείται ύποπτα μέσα στο πεδίο μάχης που λέγεται σχέση.

Δεν ξέρω σε ποιούς \"Σοφούς\" απευθύνεσαι..οι οποίοι σου υπαγορεύουν τι να αισθάνεσαι και πως να το αισθάνεσαι...σίγουρα όμως έχεις συνειδητοποιήσει ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να καθορίσει αυτά που αισθανόμαστε πλήν του ίδιου μας του εαυτού.Και σίγουρα ο πραγματικά σοφός εαυτός σου...θα ήθελε να νιώσει την αγάπη,τη ζεστασιά,την τρυφερότητα...την ερωτική διέγερση στα πλαίσια μιας σχέσης.Απ την άλλη όμως έρχεται αντιμέτωπος και τους φόβους του...που τον εγκλωβίζουν...που μας εγκλωβίζουν....και αντιδρούμε πολλές φορές σπασμωδικά και ανεξήγητα.Μπορούμε να βγάλουμε την αγάπη απ το εκρηξιγενές πεδίο μάχης...και να την εντάξουμε σε ένα πεδίο επικοινωνίας....? Η ερώτηση είναι μάλλον ρητορική....ωστόσο το σίγουρο είναι ότι εκτός πεδίου μάχης δεν χρειαζόμαστε ούτε όπλα αλλά ούτε ασπίδες...και συνεπώς το Ψέμα σε εκείνη την περίπτωση απλώς δεν θα χρειάζεται.

Συμφώνω με αρκετά πράγματα που ανάλυσες. Αλλά ότι και να πουμε η ουσία παραμένει η ίδια, ετσι δεν είναι?....
Κάθε μέρα βυθίζομαι πιο πολυ στην μοναξιά μου.Τελικά μήπως είμαι λιγουρής? Έτσι δεν λένε τους ανθρώπους που ψάχνουν απεγνωσμένα για μια ζεστή αγκαλία., για ένα γλυκό φιλι? Όλα έχουν ισοπεδωθεί, νεκρά, παρατημένα στην μοίρας τους. Τελικά κάνουμε μία σχέση επειδή \"αγαπάμε\" τον ανθρωπο μας ή κάνουμε μια σχέση \"Ανάγκης ¨μονο και μόνο για να λέμε ότι είμαι με κάποιον/καποια.Τελικά ερωτευόμαστε τον άνρθωπο ή την ίδεα να έισαι μαζί του? Χρειάζομαι απαντήσεις , αλλά δεν ξέρω σε ποιον/ποια θα πρέπει να κάνς την ερώτηση. Στον ίδιο μου τον εαυτο? Δεν πρόκειται να απαντήσω...

Quote:

---

Originally posted by Sad_Knight
Συμφώνω με αρκετά πράγματα που ανάλυσες. Αλλά ότι και να πουμε η ουσία παραμένει η ίδια, ετσι δεν είναι?....
Κάθε μέρα βυθίζομαι πιο πολυ στην μοναξιά μου.Τελικά μήπως είμαι λιγουρής? Έτσι δεν λένε τους ανθρώπους που ψάχνουν απεγνωσμένα για μια ζεστή αγκαλία., για ένα γλυκό φιλι? Όλα έχουν ισοπεδωθεί, νεκρά, παρατημένα στην μοίρας τους. Τελικά κάνουμε μία σχέση επειδή \"αγαπάμε\" τον ανθρωπο μας ή κάνουμε μια σχέση \"Ανάγκης ¨μονο και μόνο για να λέμε ότι είμαι με κάποιον/καποια.Τελικά ερωτευόμαστε τον άνρθωπο ή την ίδεα να έισαι μαζί του? Χρειάζομαι απαντήσεις , αλλά δεν ξέρω σε ποιον/ποια θα πρέπει να κάνς την ερώτηση. Στον ίδιο μου τον εαυτο? Δεν πρόκειται να απαντήσω...

---

Αγαπητέ θλιμένε ιππότη...ξεκινώντας απ το τέλος των θεμάτων που θέτεις....δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία (για τις τελικές σου αποφάσεις) σε ποιόν θα θέσεις τις ερωτήσεις...ούτε κάν ποιός θα σου απαντήσει.Το σημαντικότερο απ όλα για την διαμόρφωση των θέσεων μας...είναι ποιές απαντήσεις θα \"επιτρέψει\" ο εαυτός μας να δεχτούμε και ποιές να απορρίψουμε.Καλώς ή κακώς....όλοι έχουμε κάποια πιστεύω,κάποιες εμπειρίες που λειτουργούνε ως φίλτρα μέσα απ τα οποία περνάνε (ή δεν περνάνε) οι νέες πληροφορίες με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή.Αυτά τα φίλτρα είναι που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις τελικές μας αποφάσεις...και τελικά την δράση/συμπεριφορά που θα προκύψει απ τις αποφάσεις αυτές.Φυσικά και οι κρίνοντες ...κρίνονται...άν δηλαδή τα φίλτρα αυτά μας οδηγούνε σε αναποτελεσματική (σε ότι αφορά τους στόχους μας) δράση....τότε θα πρέπει να αναπροσαρμοσθούν ώστε να μπορέσουμε να αντλήσουμε όλο εκείνο το πληροφοριακό υλικό που μας χρειάζεται για την επίτευξη των στόχων μας.ʼν όμως...παρα την αναποτελεσματικότητα κάποιων πεποιθήσεων-πράξεων...εξακολουθούμε να είμαστε \"κάθετοι\" σε κάποια πράγματα και να ενεργούμε με τον ίδιο τρόπο...τότε λογικό είναι να λαμβάνουμε και τα ίδια αποτελέσματα.

Σίγουρα κάνουμε σχέσεις για να νιώσουμε καλύτερα.Ουσιαστικά επιδιώκουμε ένα εσωτερικό αίσθημα ικανοποίησης,πληρότητας...π ου θα μας κάνει να νιώθουμε πιο σίγουροι και πιο σταθεροί στα πόδια μας....στην τελική θα μας πλημμυρίσει με ευτυχία και δύναμη.Παρότι όλοι κυνηγούμε αυτήν την συναισθηματική εμπειρία...μη νομίζεις ότι όλοι την βρίσκουμε στην ίδια ποσότητα και με τον ίδιο τρόπο.Και δυστυχώς ή ευτυχώς....κι εδώ υπεισέρχονται αυτά τα φίλτρα πεποιθήσεων/εμπειριών και μας αναγκάζουν να παρεκκλίνουμε της αρχικής μας πορείας.Εντάξει...όλοι επιθυμούμε ένα ειδύλλιο....αλλά αν λχ μεγαλώσαμε σε ένα περιβάλλον όπου οι γονείς μας ενταφίαζαν μεταξύ τους τα συναισθήματα τους ...κι αργότερα πέσαμε και σε έναν άνθρωπο που μας ξαναεπιβεβαίωσε αυτήν την τακτική συναισθηματικού ενταφιασμού...εεεε τότε είναι λογικό να φιλτράρεται η αντίληψη συντροφικότητας μέσα απο αυτά τα \"σουρωτήρια\" και να συμμετέχουμε στη σχέση με πολύ σώμα και με λίγη ψυχή...ουσιαστικά να είμαστε επιφανειακά με κάποιον ή κάποιαν...ή όπως λές να είμαστε ερωτευμένοι με την ιδέα του να είμαστε μαζί του.Ομοίως...άν κάποιος μεγάλωσε με πρότυπο του τύπου \"ο άνδρας πρέπει να γ...ει και να δέρνει\" ,\"ο άνδρας πρέπει να αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα\"...εεεε καταλαβαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος αν δεν αναθεωρήσει σε κάποια φάση αυτές τις θέσεις του...δεν θα κυνηγάει την σύντροφο...αλλά την ιδέα της συντροφικότητας μαζικής κατανάλωσης.(Ανάλογη μπορεί να είναι η πορεία..κι αυτού που φιλτράρει την πραγματικότητα μέσα απο φίλτρα του τύπου \"όλες οι γυναίκες είναι π...ς\", ή \"κάθε γυναίκα ψάχνει να βρεί έναν μ..α και να τον εκμεταλλευτεί\"...και δε συμμαζεύεται).

Προσωπικά...χρησιμοποίησα πολλά απ τα παραπάνω φίλτρα......και τις περισσότερες φορές κατέληγα στο να \"σπάω\" τα μούτρα μου...και να βυθίζομαι στον πόνο και την αυτολύπηση.Τρώω ένα πολύ γερό λούκι απο μια κοπέλα...κι εκεί μου ήρθαν τα πάνω-κάτω.Απευθύνθηκα σε ειδικούς....σε \"σοφούς\" ...και ο καθένας μου πρόσφερε τα \"φώτα\" του...τα οποία όμως αρχικά φώτιζαν ελάχιστα τον δρόμο μου...μιας και εγώ λόγο συναισθηματικού πένθους ...φορούσα τα μαύρα γυαλιά του τεθλημένου συγγενή.Βεβαίως...όσο φορούσα τα γυαλιά αυτά...τόσο εξακολουθούσα να σκουντουφλώ....και \"κουτουλιά\" στην \"κουτουλιά\"...άρχισα να αντιδρώ απο μέσα μου.Πόσο θα συνεχιστεί αυτό....?Ή θα πρέπει να αλλάξει ο κόσμος...ή θα πρέπει να κάνω εγώ κάποιες αλλαγές στον εαυτό μου....Το πρώτο ήταν μάλλον λίγο δύσκολο....το δεύτερο έμοιαζε πιο εύκολο (σε σχέση με το να αλλάξει όλος ο κόσμος και να προσαρμοσθεί στα μέτρα μου)..κι έτσι άρχισα να γίνομαι πιο δεκτικός στα \"φώτα\" που μου προσφέρονταν.Κατα έναν περίεργο τρόπο...όσο άλλαζα εγώ (όσο άλλαζε η στάση μου σε κάποια πράγματα)...τόσο \"άλλαζε\" κι ο κόσμος.

Το φίλτρο που χρησιμοποιώ σήμερα (και το εφαρμόζω...όχι μόνο στις ερωτικές...αλλά σχεδόν σε όλες μου τις σχέσεις) είναι ότι ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει έναν δικό του επικοινωνιακό κώδικα μέσα απ τον οποίο διαπραγματεύεται τις επιθυμίες του,τις ανάγκες του και τους φόβους του.Σε αυτόν τον επικοινωνιακό κώδικα εστιάζομαι....προσπαθώ να τον καταλάβω...και να με καταλάβει.Κάποιοι κώδικες...μπορεί να είναι σαν τα \"ιερογλυφικά\" και να μην μπορείς να τους καταλάβεις με τίποτα.....κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν την ίδια διάθεση για επικοινωνία....αυτοί απορρίπτονται απ το \"καρνέ\" των σχέσεων που θα προτιμούσα για να κάνουν ομορφότερη τη ζωή μου.Εκεί έξω όμως....υπάρχουν (και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες) άνθρωποι....που θέλουν να επικοινωνήσουν...άνθρωποι που εκτιμούν τη διάθεση σου να τους καταλάβεις (και καταβάλουν κι αυτοί φιλότιμες προσπάθειες να σε καταλάβουν)...ή άνθρωποι που έχουν εξ αρχής τη διάθεση να δούνε μέσα στον άλλον...και περιμένουν μια ανάλογη στάση κι απο εκείνον.Με έναν τέτοιο άνθρωπο είμαι τώρα....και η σχέση μας μοιάζει λίγο πολύ με την εθνική οδό....ανοίγουμε συνεχώς νέους δρόμους επικοινωνίας μεταξύ μας.Εεεε εντάξει...καμμιά φορά η διάνοιξη αυτών των δρόμων....απαιτεί και χρήση \"φουρνέλων\" ...αλλά υπάρχει πάντα αμφίπλευρη διάθεση να συνδεθεί το επικοινωνιακό δίκτυο του ενός...με αυτό του άλλου.ʼν θέλεις....αυτός είναι ο βασικότερος κανόνας της σχέσης μας...και ταυτόχρονα η μόνη προυπόθεση για τη συνέχεια της.

Φίλε Logopsyxe, κάλα αυτά που είπες , πολυ προσεγμένα και εύστοχα. ʼλλα νομίζω κάνεις ένα λάθος.... Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν φιλε.... απλώς εξελλίσονται. Η εξέλιξη αυτή ΙΣΩΣ τους οδηγήσει σε Κάποια αλλαγή κατα την ταπεινή μου γνώμη πολύ μικρή αλλαγη. Για να καταλάβω αυτό που προσπαθέις να μου μεταδώσεις , έιναι ότι πρέπει να αλλάξω τι? Συνήθειες, νοτροπία, φιλοσοφία Ζωής? Δεν αλλάζουν αυτά
φίλε. Νομίζω πιο εύκολα μπορείς να πετάξεις παρα να αλλάξεις αυτα τα πολύ \"ευαίστητα\" πρσγματα. Πάντως η ανάλυση που κάνεις να ξέρεις είναι εξαιρετική. Όντως Σοφή Ανάλυση.
Τα λέμε.

Quote:

---

Originally posted by Sad_Knight
Η εξέλιξη αυτή ΙΣΩΣ τους οδηγήσει σε Κάποια αλλαγή κατα την ταπεινή μου γνώμη πολύ μικρή αλλαγη. Για να καταλάβω αυτό που προσπαθέις να μου μεταδώσεις , έιναι ότι πρέπει να αλλάξω τι? Συνήθειες, νοτροπία, φιλοσοφία Ζωής? Δεν αλλάζουν αυτά
φίλε. Νομίζω πιο εύκολα μπορείς να πετάξεις παρα να αλλάξεις αυτα τα πολύ \"ευαίστητα\" πρσγματα. Πάντως η ανάλυση που κάνεις να ξέρεις είναι εξαιρετική. Όντως Σοφή Ανάλυση.
Τα λέμε.

---

Φίλε μου....ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια....αλλά η γνώμη μου είναι ότι το πόσο \"σοφά\" μπορεί να είναι κάποια λόγια ή κάποιες αναλύσεις κρίνονται εκ του αποτελέσματος ...αλλιώς δεν έχουν καμμιά απολύτως αξία.Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και κάτω απ το πρίσμα της εξέλιξης να δείς το θέμα...η αλλαγή με την έννοια της προσαρμογής είναι ένας απαραίτητος και αιώνιος μηχανισμός.Βιολογικά....η φυσική επιλογή και οι μεταλλάξεις δεν είναι τίποτα άλλο απο μια επιβράβευση των αλλαγών που συμφέρουν στη φύση.

Τελικά η αλλαγή πολλές φορές δεν είναι υπόθεση της δομής αυτής καθε αυτής που θα πρέπει να αλλάξει...όσο των περιβαλλοντικών προκλήσεων που οδηγούν (καμμιά φορά και ακαριαία) στην ή στις αλλαγές.Μπορεί ένα κορίτσι μέχρι την εφηβεία του να τρώει ακατάπαυστα,να έχει πάρει ένα κάρο κιλά επάνω του....και ξαφνικά ένα ειρωνικό σχόλιο (απο κάποιο πρόσωπο που το θεωρεί σημαντικό) του αλλάζει ακαριαία και δραματικά τις συνήθειες και μπορεί να το οδηγήσει ακόμα και στη νευρική ανορεξία.Με τον ίδιο τρόπο...γνωρίζω παραδείγματα μανιωδών καπνιστών που αγχώνονταν με το παραμικρό...που μετά απο ένα έμφραγμα άλλαξαν εντελώς τη ζωή τους.Και θα μπορούσα να γράφω για παραδείγματα ανθρώπων που φαίνονταν να έχουν άλλες προδιαγραφές ζωής και στην πορεία κάποια γεγονότα/αφορμές τους οδήγησαν σε αναπάντεχα διαφορετικούς δρόμους.Τι είναι αυτό που πυροδοτεί μια αλλαγή....πιο είναι το έναυσμα ? Ένα πολύ πολύ σημαντικό κίνητρο.....ένα ζωτικής σημασίας (για το άτομο) κίνητρο.Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στην φύση....το κίνητρο της επιβιώσης είναι που ευοδώνει την προσαρμοστικότητα (την ευελιξία στις αλλαγές) των οργανισμών.Το κίνητρο να μην ξαναπροσβάλουνε τη σωματική διάπλαση κάποιων ανθρώπων ...μπορεί να τους οδηγήσει σε ριζικές αλλαγές διατροφής και δραστηριότητας.Το κίνητρο να ζήσει...μπορεί σε κάποιον που πέρασε απο έμφραγμα (ή άλλες σοβαρές καταστάσεις υγείας) να τον οδηγήσει σε ριζικές αλλαγές του τρόπου ζωής του.