Originally Posted by
elafi
Ενας γνωστος μου εμφανιζει αυτο το θετικο συμπτωμα της σχιζοφρενειας, το οποιο εμφανιζεται απο τα πρωτα και καλυτερα στα απαραιτητα για τη διαγνωση της σχιζοφρενειας.
Οποτε μιλαει, τα λογια του δεν εχουν ειρμο, πηδαει απο το ενα θεμα στο αλλο, ψαχνεις να βρεις πως του ηρθανε στο μυαλο αυτα που λεει και απο που κλπ. Το χειροτερο, και ειναι μαλλον αυτονοητο, ειναι οτι δεν το καταλαβαινει, και οσο και αν του το εχουν επισημανει, ειναι πολυ μακρια απο το να το συνειδητοποιησει.
Τι γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις? Ειναι συμπτωμα απο τα συμπτωματα, δηλαδη μπορει να θεωρηθει οτι μπορει πιο κατω στον δρομο να βρισκεται μια υποτροπη? Μπορει να βελτιωθει και πως, ειδικα αν δε γινεται καθολου συνειδητα και αν δεν το καταλαβαινει αφου του το επισημανουν?