ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Ciao παιδιά! Έχω ορισμένους προβληματισμούς σχετικά με το θέμα φιλία και ανταγωνισμός. Σκέφτομαι τις παλιές μου φιλίες, στις οποίες είχαν αναπτυχθεί εσωτερικές συγκρούσεις και πολλές φορές τσακωμοί. Εγώ δεν ένιωθα ανταγωνισμό με αυτούς που θεωρούσα φίλους, πίστευα ότι αυτά πρέπει να βρίσκονται έξω από μια αληθινή φιλία. Αλλά δεν είχα πρόβλημα να ανταγωνιστώ αυτούς που βρίσκονταν στην απέναντι πλευρά. Όχι κατ' ανάγκη των εχθρών αλλά αντιπάλων και απλών γνωστών (και το λέω αναφερόμενη στις σχέσεις μέσα στο σχολείο αλλά και γενικότερα στη δουλειά κ.τ.λ). Ωστόσο, υπάρχει μια άποψη που λέει ότι ο ανταγωνισμός είναι φυσιολογικός εντός της φιλίας αν δεν ξεπερνά τα όρια. Εύλογα νομίζω, μου δημιουργήται το ερώτημα που βρίσκεται αυτή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο φυσιολογικό και το νοσηρό. Φυσικά είναι υποκειμενικό, γι' αυτό θα ήθελα να μου πείτε την γνώμη σας μέσα από τις δικές σας εμπειρίες και βιώματα. Συμπεριλαμβάνονται και τα 2 φύλα. :cool:

προσωπικα εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι η συνεργασια, το ομαδικο πνευμα, η κατανοηση, ο σεβασμος στο προσωπο κ τη διαφορετικοτητα του αλλου, αλλα κ τους εαυτου μας φυσικα, οπως κ το να ζηταμε βοηθεια οταν τη χρειαζομαστε, ειναι απειρως καλυτεροι τροποι συσχετισης με τους αλλους, παρα το πολυ ανταγωνιστικο "ο θανατος σου η ζωη μου". ειτε μιλαμε για φιλικες σχεσεις, ειτε για ερωτικες, επαγγελματικες, ρηχες, της μιας φορας με περαστικους κλπ. φυσικα τα ορια ειναι απαραιτητα κ αν τοποθετουνται σωστα προφυλασσουν τις σχεσεις.

ο π. Φιλοθεος Φαρος ειχε γραψει σε ενα βιβλιο του κατι που μου ειχε αρεσει πολυ σχετικα, οτι οταν καποιος δινει κ ο αλλος παιρνει, δεν ειναι απλα οτι ο ενας χανει κατι κ ο αλλος κερδιζει (πχ ο ενας χανει ενα βιβλιο κ ο αλλος το κερδιζει). κ ο δοτης λαμβανει προσφεροντας. το αληθινο κερδος της προσφορας, ειναι το κερδος της μοιρασιας.

παντως η ερωτηση σου ηταν καπως γενικη. αν θελεις πιο συγκεκριμενη απαντηση, ρωτα πιο συγκεκριμενα! :)

εμένα ο ανταγωνισμός με εξαντλεί. θέλω να υπάρχει καλή συνεργασία και σεβασμός. αν κάποιος είναι πολύ ανταγωνιστικός, δεν το αντέχω καθόλου.

Μ' αρέσει πολύ ο π. Τιμόθεος Φάρος! Φαίνεται προοδευτικός παπάς! Αν θες, προτεινε μου βιβλίο. Το ερώτημα μου ήταν συγκεκριμένο: Ποια θεωρείτε ότι είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ υγειούς και νοσηρού ανταγωνισμού (και μέσα από τα δικά σας βιώματα, αν έχετε).

Τζιπσυ, ειναι Φιλοθεος Φαρος!

το ενα που θα σου προτεινα ειναι το "η διαχειριση της αγαπης", το τελευταιο του, μιλαει για τις σχεσεις τις ανθρωπινες.

το αλλο ειναι το "ταξιδι αυτοανακαλυψης".

δεν ξερω αν απαντουν αμεσα στο ερωτημα σου, αλλα αν τα διαβασεις πιθανον να παρεις καπως απαντησεις κ στο ερωτημα σου!

πολυ χονδρικα θα ελεγα οτι φυσιολογικο ειναι αυτο που σε βοηθαει κ εσενα κ τον αλλο να γινετε καλυτεροι. νοσηρο ειναι οταν φθειρει κ εσενα κ τον αλλο. ουτε εμενα μου αρεσει το ανταγωνιστικο κλιμα πια. ισως παλαιοτερα, ναι, αλλα τωρα πια το αποφευγω. με ανθρωπους που δεν μπορω να επικοινωνησω κ δεν μπορω να τους συμπαθησω, απλα δεν ανοιγω παρτιδες. με ανθρωπους που συμπαθω προσπαθω να καλλιεργω κλιμα συνεργασιας.

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

πολυ χονδρικα θα ελεγα οτι φυσιολογικο ειναι αυτο που σε βοηθαει κ εσενα κ τον αλλο να γινετε καλυτεροι. νοσηρο ειναι οταν φθειρει κ εσενα κ τον αλλο. ουτε εμενα μου αρεσει το ανταγωνιστικο κλιμα πια. ισως παλαιοτερα, ναι, αλλα τωρα πια το αποφευγω. με ανθρωπους που δεν μπορω να επικοινωνησω κ δεν μπορω να τους συμπαθησω, απλα δεν ανοιγω παρτιδες. με ανθρωπους που συμπαθω προσπαθω να καλλιεργω κλιμα συνεργασιας.

---

κι εγώ κάπως έτσι!

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

πολυ χονδρικα θα ελεγα οτι φυσιολογικο ειναι αυτο που σε βοηθαει κ εσενα κ τον αλλο να γινετε καλυτεροι. νοσηρο ειναι οταν φθειρει κ εσενα κ τον αλλο. ουτε εμενα μου αρεσει το ανταγωνιστικο κλιμα πια. ισως παλαιοτερα, ναι, αλλα τωρα πια το αποφευγω. με ανθρωπους που δεν μπορω να επικοινωνησω κ δεν μπορω να τους συμπαθησω, απλα δεν ανοιγω παρτιδες. με ανθρωπους που συμπαθω προσπαθω να καλλιεργω κλιμα συνεργασιας.

---

Ναι, αλλά τι γίνεται όταν γεννηθεί ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε ανθρώπους με κοινά που συμπαθιούνται; Γιατί και αυτό συμβαίνει.

ε, προσπαθείς να το περιορίσεις. θα σκοτώσει τη σχέση τελικά αυτό.

Απλά φοβάμαι ότι οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές κάποιες φορές.

δεν έχεις κι άδικο. εγώ απομακρύνθηκα πρόσφατα από ένα άτομο που συμπαθούσα γιατι ήταν διαρκώς σε τέτοιο mode, λες και κάναμε διαγωνισμό.

σου έχει συμβεί κάτι συγκεκριμένο και σε προβληματίζει?

Παλιότερα, και τώρα που θέλω να κάνω καινούριες φιλίες, δεν θέλω να κάνω τα ίδια λάθη. Αν και νομίζω στα 26 όλοι έχουμε ωριμάσει, νομίζω..

συμφωνω παλι με την κλαιρ! χαχα! :)

γι αυτο ειναι τα ορια. στα σημεια που δημιουργουνται οι συγκρουσεις/προστριβες, ειναι καλο να ξεκαθαρισετε τις θεσεις σας, κ να βαλετε καποια ορια. πχ εγω ειμαι ετσι, εσυ αλλιως, εγω σε αυτο το θεμα ενεργω με αυτον το τροπο, εσυ με τον αλλο, σεβαστο, δε συμφωνω αλλα το δεχομαι, στοπ. για να προφυλαξετε τη σχεση. αλλιως καποια στιγμη θα ξεφυγουν τα πραγματα!

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Αν και νομίζω στα 26 όλοι έχουμε ωριμάσει, νομίζω..

---

λολ! :)

μερικοι δεν ωριμαζουν ουτε στα 95!

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

λολ! :)

μερικοι δεν ωριμαζουν ουτε στα 95!

---

ναι, είναι και θέμα νοημοσύνης.