Οι ερωτικές σχέσεις στην εποχή μας

Με αφορμή το thread της christina82, θέτω σε ανοιχτή συζήτηση κάποιες σκέψεις μου.

Είναι πλέον δεδομένο, πως μέσα σε όλων των ειδών τις κρίσεις, (οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική, αθλητική κλπ) που αντιμετωπίζει στη ζωή του ο άνθρωπος των σύγχρονων κοινωνιών, υπάρχει και η κρίση στις σχέσεις.
Παρότι φύση αισιόδοξος και ένθερμος οπαδός της εξέλιξης σε κάθε τομέα, φρονώ πως σε αυτό τον τομέα, η εξέλιξη των πραγμάτων μάλλον δυσοίωνη θα είναι.

Διακρίνω μια συνεχώς αυξανόμενη απώλεια της σεξουαλικής ταυτότητας αλλά και της σεξουαλικής επιθυμίας των ανθρώπων που έχουν επιδοθεί (δυστυχώς και τα δύο φύλα) στο κυνήγι μάταιων προτύπων ευτυχίας, κοινωνικής αποδοχής, επαγγελματικής ανέλιξης και οικονομικής δύναμης...

Η έλλειψη συναισθηματισμού και επικοινωνίας, η σχεδόν ανυπαρξία ελεύθερου χρόνου, το αυξημένο άγχος μιας πολύ φορτικής καθημερινότητας που μας έχει επιβάλλει ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η οικονομική ύφεση, η απουσία συντροφικότητας, η καταπίεση της πραγματικής εσωτερικής σεξουαλικής έκφρασης πολλών ανθρώπων αλλά και η μη κατανόηση των διαφορών των ρόλων αρσενικού και θηλυκού ένθεν και ένθεν, είναι στοιχεία που ποδηγετούν την σεξουαλική διάθεση.

Δυστυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι χάνουν, ξεχνούν ή δε ζουν έννοιες όπως πόθος, πάθος για την ηδονή, λαχτάρα για σεξ, ανάγκη να λατρέψουν και να λατρευτούν...

Δυστυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρκούνται στο να κάνουν σεξ και όχι να βιώσουν τον έρωτα...

Δυστυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι ρίχνουν το βάρος τους στην διαδικτυακή αναζήτηση ερωτικού συντρόφου...

Δυστυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν μοναξιά…

Δυστυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν να πουν τίποτα μετά το σεξ...

Δυστυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι συμβιβάζονται σε μια σχέση που πληροί λογιστικές προϋποθέσεις...

Δυστυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταδικάζουν τον εαυτό τους στη "λογική" της εξασφάλισης υλικής σιγουριάς...

Ευτυχώς υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν, γεύονται και βιώνουν no matter what, ξεκάθαρο, ελεύθερο, ηδονικό και απενοχοποιημένο σεξ. Με όλες τις αισθήσεις τους σε πλήρη λειτουργία. Με το μυαλό να παίζει αυτεξούσιο και ηγεμονικό ρόλο στα θέλω τους. Συνειδητά και περήφανα...

Ευτυχώς υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν φοβούνται το συναίσθημα, το αναζητούν στις σχέσεις τους, το εκφράζουν και το γεύονται...

Ευτυχώς υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που τιμούν τον εαυτό τους και τις επιλογές τους, αρχικά, και στη συνέχεια και κατά συνέπεια, τιμούν τον/την σύντροφό τους

Ποιά είναι η γνώμη σας;

• Γιατί τόσοι άνθρωποι καταπνίγουν τις αληθινές σεξουαλικές τους επιθυμίες;
• Γιατί τόσοι άνθρωποι φοβούνται να εκφράσουν το συναίσθημα τους;
• Γιατί τόσοι άνθρωποι αποξενώνονται και απομακρύνονται από τις χαρές και τις ομορφιές που μόνο μια ουσιαστική σχέση μπορεί να προσφέρει;
• Γιατί τόσοι άνθρωποι κάνουν λάθος επιλογές συντρόφου;
• Γιατί τόσοι άνθρωποι κάνουν τόσες εκπτώσεις στα θέλω τους προκειμένου να έχουν σύντροφό;
• Γιατί τόσοι άνθρωποι μένουν σε σχέσεις που δεν τους ικανοποιούν;
• Γιατί τόσοι άνθρωποι μετά από μια απογοήτευση κλείνονται στον εαυτό τους;
• Γιατί τόσοι άνθρωποι εγκαταλείπουν την μάχη για ευτυχία;

αχ τι γενικολογη συζητηση θελεις ν ανοιξεις βρε σεντ...
τι να σου πει τωρα κανεις..
να μιλησει στατιστικα??
να πει τι? ποιοι κανουν το ενα και ποιοι το αλλο? τι νοημα εχει?
προσωπικα εμενα ολος αυτος ο προβληματισμος ετσι οπως τον διατυπωσες, μου φαινεται πολυ κοινοτυπος και γενικολογος, αλλα εκτος αυτου, διαφωνω καθετα με την λογικη "στις μερες μας οι σχεσεις των ανθρωπων εχουν αλλαξει " κλπ...
δεν βλεπω να εχει αλλαξε κατι.
ουτε βλεπω να μην υπαρχουν ανδρες ουτε να μην υπαρχουν γυναικες, ουτε να μην υπαρχουν σχεσεις, ουτε τπ απ ολες αυτες τις καραμελες που ακουω (οχι μονο απο σενα, κι απο αλλους) ...

Eίναι μια άποψη. Σ' ευχαριστώ για την τοποθέτηση

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Γιατί τόσοι άνθρωποι καταπνίγουν τις αληθινές σεξουαλικές τους επιθυμίες;

---

γιατι συχνα αυτο που θελει το ενα ατομο, δε το θελει το αλλο. αν πχ πω εγω οτι γουσταρω ουρολαγνεια, αλλα η αλλη ειναι φυσιολογικη και δε κανει τετοια, δε θα αηδιασει και θα φυγει ? κι ετσι αναγκαζομαι να καταπνιγω τις σεξουαλικες μου επιθυμιες.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Γιατί τόσοι άνθρωποι φοβούνται να εκφράσουν το συναίσθημα τους;

---

γιατι οταν το εχεις εκφρασει στο παρελθον και δε πηρες την απαντηση που ηθελες, αντιθετως παιξαν μαζι σου, σε χρησιμοποιησαν, και τελικα σε πεταξαν σαν παιχνιδι, το σκεφτεσαι πρωτου εκφρασεις το οτιδηποτε, γιατι το αλλο ατομο μπορει να σε εκμεταλλευτει.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Γιατί τόσοι άνθρωποι αποξενώνονται και απομακρύνονται από τις χαρές και τις ομορφιές που μόνο μια ουσιαστική σχέση μπορεί να προσφέρει;

---

γιατι δε ψαχνουν ολοι για σχεση, ειδικα στις μερες μας που δεν υπαρχει χρονος και χρημα. και ειδικα οταν καποιος ειναι παραξενος χαρακτηρας δυσκολευεται να ταιριαξει με αλλο ατομο. ποσο μαλλον αν και το αλλο ατομο ειναι εξισου παραξενο. ποιος θα ανεχτει ποιον στη τελικη..?

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Γιατί τόσοι άνθρωποι κάνουν λάθος επιλογές συντρόφου;

---

γιατι δεν υπαρχει κατι πανω απ'το κεφαλι μας που να μας λεει αυτο το ατομο κανει για σενα ή δε κανει. τα παντα ολα ειναι τυχαια.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Γιατί τόσοι άνθρωποι κάνουν τόσες εκπτώσεις στα θέλω τους προκειμένου να έχουν σύντροφό;

---

γιατι αυτο που εχουμε μεστο μυαλο μας σαν ιδανικο μοντελο συντροφου, σιγουρα δε θα υπαρχει εκει εξω. κι εγω δλδ μπορει να αναζητω το αλλο μου μισο να ειναι ακριβως σαν εμενα, η διδυμη αδερφη μου, αλλα τι κριμα που ολοι ειμαστε ξεχωριστοι. ετσι πρεπει να μαθουμε να δεχομαστε τη διαφορετικοτητα του αλλου, και να τον αγαπαμε γιαυτο που ειναι, οπως κι αν ειναι.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Γιατί τόσοι άνθρωποι μένουν σε σχέσεις που δεν τους ικανοποιούν;

---

γιατι φοβουνται τη μοναξια.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Γιατί τόσοι άνθρωποι μετά από μια απογοήτευση κλείνονται στον εαυτό τους;

---

γιατι προτιμουν τη μοναξια, απ'το να τραβηξουν παλι τα ιδια ή και χειροτερα απο τη τελευταια τους σχεση. σαν να εχεις ενα κινητο τελευταιο μοντελο, να σου εσπασε και να πας να αγορασεις προηγουμενο. μα αφου ειχες το τελευταιο μοντελο, ειναι δυνατον να το αντικαταστησεις με κατι χειροτερο ? θα περιμενεις για κατι καλυτερο. κι ετσι περιμενεις περιμενεις και τελικα το τελευταιο μοντελο μπορει να μην κυκλοφορισει και ποτε.

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Γιατί τόσοι άνθρωποι εγκαταλείπουν την μάχη για ευτυχία;

---

γιατι η ευτυχια ειναι κατι στιγμιαιο, μπορει να το νιωσεις και με αλλα πραγματα, ακομα κι αν εισαι μονος σου. το να κανεις οικογενεια και παιδια δε σου εγγυαται οτι θα εισαι ευτυχισμενος. μπορει λογο χρεων ή οποιων αλλων προβληματων να βρεθεις σε χειροτερη θεση απ'οτι οταν ησουν μονος σου.

Σεντάκσιον, κάπου έγραψες αυτο:Γιατί τόσοι άνθρωποι κάνουν τόσες εκπτώσεις στα θέλω τους προκειμένου να έχουν σύντροφό; Γιατί άραγε?Το ίδιο ρωτάω και εγώ. Όχι οτί δεν ξέρουμε την απάντηση ή μάλλον τις απαντήσεις σε όσα ρωτάς και αναρωτιέσαι.Και ίσως κάποιοι που το διαβάσουν να νομίζουν άλλα από αυτά που εννοείς.Προφανώς θες να μας κάνεις να σκεφτούμε και δούμε πιο πέρα παρά να δώσει ο καθένας τις απαντήσεις του. ΚΕΝΟ, συμφωνώ με όσα γράφεις. Τις ίδιες απαντήσεις θα έδινα μόνο που δεν σημαίνει οτί υσχίουν και για μένα απλά στην πλειοψηφία των ανθρώπων,ναι,ισχύουν. Σεντάκσιον οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χαθεί στον εαυτό τους και δεν βλέπουν οτί υπάρχει και άλλος στην ζωή τους. Η ηδονη σε μια σχέση είναι να αγγίζεις το μυαλό,την καρδιά και την ψυχή του συντρόφου σου! Να τον ηδονίζεις ολόκληρο σε όλο του το είναι γτ αυτόν θες και θες και είσαι ευτυχισμένος να του δίνεσαι.Και όχι να του δίνεσαι που και που ή όποτε "έχουμε" χρόνο για να δώσουμε. ΠΑΝΤΑ έχουμε χρόνο, ΠΑΝΤΑ έχουμε την διάθεση να κάνουμε πράγματα για τον άλλον οτιδήποτε και να γίνει...Όταν θες,τπτ δεν θεωρείς εμπόδιο.Θες να συνδέεσαι με τον άλλον..Πως είναι δυνατον να αρνείσαι αυτά τα πράγματα όταν τον θες πραγματικά?Αυτό για μένα είναι το απόλυτο για μια σχέση.Ξέρω οτί πολλοί που δεν καταλαβαίνουν τον τρόπο σκέψης μου θα με θεωρήσουν κομπλεξική ή υπερβολική ή οτί είμαι ανασφαλής.Καμία σχέση!Δεν θέλω να συμβιβαστώ γτ φοβάμαι να μείνω μόνη και ούτε να αρνηθώ να προχωρήσω σε κάτι καινούριο γτ φοβάμαι πάλι μήπως πληγωθώ...Πολλοί νομίζουν οτί όλα αυτά που γράφω για τις σχέσεις οτί είναι άπό ανασφάλεια...Όχι δεν είναι γιατι είμαι άνθρωπος που δεν φοβάται να γευτεί μέχρι το κόκκαλό του τον έρωτα και την ζωή. Αυτοί που ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ είναι εκείνοι που αδυνατουν να δωθουν και κρατουν ρεζερβα τον εαυτό τους..

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Η ηδονη σε μια σχέση είναι να αγγίζεις το μυαλό,την καρδιά και την ψυχή του συντρόφου σου! Να τον ηδονίζεις ολόκληρο σε όλο του το είναι γτ αυτόν θες και θες και είσαι ευτυχισμένος να του δίνεσαι.Και όχι να του δίνεσαι που και που ή όποτε "έχουμε" χρόνο για να δώσουμε. ΠΑΝΤΑ έχουμε χρόνο, ΠΑΝΤΑ έχουμε την διάθεση να κάνουμε πράγματα για τον άλλον οτιδήποτε και να γίνει...Όταν θες,τπτ δεν θεωρείς εμπόδιο.Θες να συνδέεσαι με τον άλλον..Πως είναι δυνατον να αρνείσαι αυτά τα πράγματα όταν τον θες πραγματικά?Αυτό για μένα είναι το απόλυτο για μια σχέση.Ξέρω οτί πολλοί που δεν καταλαβαίνουν τον τρόπο σκέψης μου θα με θεωρήσουν κομπλεξική ή υπερβολική ή οτί είμαι ανασφαλής.Καμία σχέση!Δεν θέλω να συμβιβαστώ γτ φοβάμαι να μείνω μόνη και ούτε να αρνηθώ να προχωρήσω σε κάτι καινούριο γτ φοβάμαι πάλι μήπως πληγωθώ...Πολλοί νομίζουν οτί όλα αυτά που γράφω για τις σχέσεις οτί είναι άπό ανασφάλεια...Όχι δεν είναι γιατι είμαι άνθρωπος που δεν φοβάται να γευτεί μέχρι το κόκκαλό του τον έρωτα και την ζωή. Αυτοί που ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ είναι εκείνοι που αδυνατουν να δωθουν και κρατουν ρεζερβα τον εαυτό τους..

---

Α Κ Ρ Ι Β Ω Σ ! Είναι έτσι και συμφωνούμε απόλυτα christina.
Oποιος δεν καταλαβαίνει τον τρόπο σκέψης που αναπύσσεις, να το διαβάσει πάλι, να το ξαναδιαβάσει και να το ματαξαναδιαβάσει.

Ας σε θεωρούν κομπλεξική, υπερβολική ή άλιεν. Keep Walking. Πάντα χαμογελώνας

@ΚΕΝΟ,

Σ' ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου. Για την δική μου νοοτροπία και στάση ζωής, πιστεύω πως είναι λογική looser όσα περιγράφεις, αλλά καταλαβαίνω το point σου. Σε πολλά δε, έχεις δίκαιο (δυστυχώς) σε ότι αφορά αρκετούς ανθρώπους

λογικη loser ή οχι αφου και η Christina82 συμφωνισε μαζι μου, οντως πιστευω πως εκφραζει τη πλειοψηφια της κοινωνιας σημερα. τι κι αν ειναι ανοιχτος ενας ανθρωπος σε νεες γνωριμιες, ψαχνεται συνεχως κλπ... οταν ολοι μας εχουμε γεμισει αχρηστες πληροφοριες, εχουμε καταληξει να γινουμε περιπλοκα και παραξενα πλασματα, τα οποια δεν αντεχουμε ουτε τον εαυτο μας τελικα. γιατι πρωτευον σημερα δεν ειναι μια καλη σχεση, αλλα μια καλη καριερα με λεφτα. και για να φτασεις σ'αυτη, το μυαλο σου αναγκαστικα περνα απο πολλα, γεμιζωντας ενα σωρο αχρηστα πραγματα, εκτος απο το ποιο σημαντικο: πως να φροντισεις τον ανθρωπο διπλα σου. προσωπικα στο παρελθον ειχα φτασει στο σημειο να παρακαλαω και για σχεση, πιστευωντας οτι θα λυνοντουσαν δια μαγειας τα προβληματα μου. αλλα δε παει ετσι. και πως να παει οταν και οι γυναικες ειναι σημερα στο κοσμο τους και δε ξερουν τι θελουν ακριβως, η μια πχ μπορει να παιζει λογο ηλικιας και να μη θελει κατι σταθερο, η αλλη ενω θελει σχεση και καποιον να φροντιζει τις αναγκες της δεν ειναι ετοιμη να προχωρησουν μαζι κι εξαρταται ακομα απ'τους γονεις, κι οτι αλλο τις κανει κι αυτες δυσκολες. οποτε καπου καταλαβαινεις πως ετσι προτιμανε καποιοι την ελευθερια τους, με τη μοναξια που φερνει αυτη, απλα για να εχουν το κεφαλι τους ησυχο... και να μη προκαλουνε προβλημα και στους ιδιους αλλα και στους αλλους.

Συμφωνώ μαζί σου ΚΕΝΟ! Έτσι έχουν γίνει τα πράγματα γύρω μας! Όταν βρισκόμαστε ανάμεσα σε δύσκολους ανθρώπους τείνουμε να γινόμαστε και εμείς..Όταν αφήνουμε να μας καταρακώνουν τότε καταστρέφουμε τα συναισθήματά μας και δεν μπορούμε να δοθούμε.Χάνουμε τους εαυτούς μας,κλεινόμαστε,κλειδώνουμ ε συναισθηματικα και έτσι δεν είναι δυνατό να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τους καλούς για εμάς ανθρώπους..Γινόμαστε ανασφαλείς και οι επιλογές μας πάνε αντίθετα και κόντρα προς εμάς..Τέλος πάντων πολλά και διάφορα!

Η καλοσύνη άνετα μπορεί να γυρίσει εναντίον σου. Δεν είναι όλες οι προφανείς της μορφές "καλές". Τι μάθαμε πως είναι καλό και γιατί μας διδάχτηκε με αυτόν τον τρόπο? Άνετα κι ο έρωτας μέσα στην τσαπατσουλιά των μυαλών μας, τα έχουμε κάνει αχταρμά, μας τα έκαναν το σωστότερο.

1. “Αν δεν κοιτάς εκεί που θέλεις να πας, θα πας εκεί που κοιτάς"

2. "Οταν θέλεις να έχεις κάτι που ποτέ πριν δεν είχες, πρέπει να κάνεις κάτι που ποτέ πριν δεν έκανες"

3. "Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανακαλύψει νέα πελάγη αν δεν έχει το θάρρος να απομακρυνθεί από την ακτή".

4. "Τα πάθη για τον άνθρωπο είναι ό,τι ο άνεμος για τα ιστιοφόρα. Παρόλο που μπορεί να τον καταστρέψουν, δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς αυτά"

5. ‎"Από τη στιγμή που θα μάθεις να τα παρατάς, θα σου γίνει συνήθεια".

6. ....

Όμορφο και ενδιαφέρον θέμα! Είναι αλήθεια ότι οι καιροί έχουν δυσκολέψει και ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργήσει και κυρίως να διατηρήσει κανείς μία σχέση. Η καθημερινότητα είναι φορτωμένη, οι ευθύνες αυξάνονται και η αβεβαιότητα καλά κρατεί. Από την άλλη έχω αρχίσει να πιστεύω ότι αυτοί οι "δύσκολοι καιροί" ήταν, είναι και θα είναι πάντα παρόντες. Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου χαρακτηριστικά να είμαστε δύσκολα οικονομικά στην οικογένεια και να πρέπει να προσέχουμε πολύ τα έξοδα μας. Τα χρόνια περνούσαν και συνέχεια δύσκολα ήμαστε και ουφ και στενοχώρια και τα σχετικά. Και να σου πάλι η κρίση - η οποία κατά τη γνώμη μου αποτελεί δικαιολογία για πολλάααααα πράγματα και καταστάσεις - και πάλι δύσκολα είμαστε. Με όλη αυτήν την αναδρομή θέλω να πω πως πέρασαν εποχές που ήμαστε καλά και δεν το εκτιμούσαμε και τώρα μας κακοφαίνεται. Έτσι κάπως και οι σχέσεις.. Όντως είναι δύσκολο να αφεθείς, όντως είναι δύσκολο να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο, όντως είναι δύσκολο να κάνεις υπομονή.. Παρά την ασχήμια που επικρατεί γύρω μου εξακολουθώ να πιστεύω στον έρωτα, στο πόσο μπορεί να σε γεμίσει και στην ελπίδα που μπορεί να σου δώσει.. Από εκεί και πέρα, παίζει ρόλο η ψυχή του καθένα μας και λίγο η τύχη για το ποιόν θα διαλέξεις, πόσο θα αφεθείς, αν θα "χρυσώσεις το χάπι" (έτσι το λένε??) κτλ Από προσωπική εμπειρία, έχω αρκετά χρόνια μια σχέση και πολλές φορές "πιάνω" τον εαυτό μου να δυσκολεύομαι να αφεθώ, να φοβάμαι μήπως πληγωθώ, να μη θέλω να δεθώ γιατί ίσως στο τέλος η σχέση τελειώσει αλλά από την άλλη να θέλω να δεθώ γιατί η σχέση με παρασέρνει. Όλα αυτά πηγάζουν από τη δική μου ανασφάλεια, από τους δικούς μου "δαίμονες" που με κυνηγούν και μου θυμίζουν πράγματα και καταστάσεις.. Όλοι έχουμε την ιστορία μας και είναι φυσικό να μας ακολουθεί στην ερωτική μας ζωή.. Δεν ξέρω αν απάντησα στα ερωτήματά σου seduction, κάποιες σκέψεις έγραψα σχετικές με το θέμα..

Quote:

---

Originally Posted by chr1986

..

---

Απάντησες με πολύ όμορφο και ιδιαίτερο τρόπο. Σ' ευχαριστώ.

Εύχομαι να αφεθείς, όχι εκεί που θέλεις, αλλά εκεί που θα νιώθεις πως δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Σε σχέση και σε σύντροφο που σε παρασέρνουν ερμητικά...