Printable View
παιδια αυτο που ζω ειναι πραγματικα δραμα.εχω ανεβασει κ αλλα ποστ αρκετες φορες.ψαχνω να βρω τον εαυτο μου κ δε μπορω.κοιταζομαι στον καθρεφτη κ νομιζω οτι ειμαι αλλη τους νιωθβ ολουε ξενους κ στο μυαλο μου ερχεται το'αυτος γιατι να λεγεται ετσι κ πως γινεται να ειναι αυτο?΄
δε νιωθβ κανεναν κοντα δε μπορω να βγω επειδη αυτες οι σκεψεις βομβαρδιζουν το μυαλο μου.φοβαμαι οτι θα ειμαι ετσι γαι παντα ψαχνωντας τον εαυτο μου.ειναι τραγικο..
Quote:
Originally Posted by kyknos25
Χαλάρωσε αποπροσωποποίηση/αποπραγμάτοποίηση είναι γιατί το κάνεις τόσο μεγάλο θέμα? :P
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%...B7%CF%83%CE%B7
Προφανώς και ξέρεις ποια είσαι, απλά από το άγχος που έχεις νιώθεις αυτό το εξω-πραγματικό συναίσθημα σαν να είναι όλα ψεύτικα η εσύ σαν να μην υπάρχεις κλπ. Το έχω περάσει και εγώ κατα καιρούς, παλιά που είχα τις κρίσεις πανικού πολυ έντονα και πιο πρόσφατα όταν στον στρατό έπρεπε να μείνω κλεισμένος για 2 βδομάδες μέσα σε ένα δωμάτιο (!) Τελευταία φορά είπα "fuck it δεν θα με τρομάξει" και το απόλαυσα σκεπτόμενος ότι άλλοι παίρνουν drugs για να έχουν τέτοια effects και εγώ τα είχα τσάμπα. Με του που σταμάτησα να το φοβάμαι πέρασε αυτή η περίεργη αίσθηση της αποπροσωποίησης. Ασχολήσου με κάτι ουσιώδες και απλά μην του δίνεις σημασία. Προφανώς και όσο πιο πολύ φοβάσαι και όσο πιο πολύ το προσέχεις τόσο έντονο και θα είναι.
Οχι πετραν ξερω πως ειναι η αποπροσωποποιηση το χω περασει κ πολυ εντονα μαλλον.τωρα ειναι ψυχαναγκασμοι προς το εγω μου μια πολυπεριεργη αισθηση.
παιρνω λαντοζ μου δωσε κ 25 Mg anafranil.απο πολυ πολυ μικρη ειχα αποπροσωποποιηση αλλα δεν ελεγα τιποτα σε κανεναν κ να που οδηγηθηκα
Quote:
Originally Posted by kyknos25
μήπως είναι ιδεομηρυκασμός (σουπερ λέξη?) για την αποπροσωποποίηση σου? Δηλαδή αγχώνεσαι για την εξωπραγματική αίσθηση που νοιώθεις και μετά γεννιούνται ερωτήματα "μήπως δεν ξέρω ποια είμαι?" και όσο κάνεις αυτά τα "τελετουργικά αναζήτησης του εαυτού" σου ηρεμείς εκείνη την στιγμή αλλά αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χειροτερεύει μακροπρόθεσμα το άγχος και η αποπροσωποποίηση οπότε και οι ιδεοληψίες για τον εαυτό σου και έτσι μπαίνεις στο λούκι? Τέλος πάντως όσο την ψάχνεις και όσο το φοβάσαι τόσο και θα χειροτερεύει το ξέρεις αυτό έτσι?
το ξερω αλλα δεν ειναι ακριβως αποπροσωποποιηση ουτε αποπραγματοποιηση πια.ειναι πραγματικα πολυ περιεργο εν τω μεταξυ απο πολυ μικρη το ειχα αυτο γιατι να ειναι αυτος ετσι κλπ αλλα τωρα εγινε εμμονη.νομιζω ειμαι η μονη που το βιωνω:(
Quote:
Originally Posted by kyknos25
Νομίζω ότι είναι έντονη αποπροσωποποίηση ρε συ, από όλα τα ποστ που έχεις γράψει κατα καιρούς αυτό βγάζει. Πολλά από αυτά που έγραφες θυμόμουν να τα είχα περάσει και εγώ ακριβώς έτσι γι αυτό σου λέω. Και εγώ όταν το είχα πρωτοπάθει, τρομοκρατήθηκα υπερβολικά, νόμιζα ότι είχα χάσει τον εαυτό μου και ότι κάποιες φορές δεν υπήρχα (!) και ότι όλα γύρω μου ήταν ένα ψέμα, ένα matrix (αυτό ήταν αποπραγματοποίηση) Απλά επειδή το φοβόσουν πολύ τώρα σου έγινε εμμονή, και λόγω του άγχους που σου δημιουργεί, άθελά σου το τροφοδοτείς πιο πολύ.
o γιατρος μου ειπε πια οτι ειναι ψυχαναγκασμος.περασα κ απο εντονη απορποσωποποιηση αλλα αυτο το αισθημα δεν το χω ξανανιωσει
Quote:
Originally Posted by kyknos25
Κοίτα δεν έχει νόημα να τα διαχωρίζουμε σαν να είναι "διακριτές ασθένειες" (αυτό το κάνουν οι ψυχίατροι και μου τη σπάει πολύ). Συνυπάρχουν και το ένα τροφοδοτεί το άλλο. Αλλά μπορείς να σπάσεις αυτό τον φαύλο κύκλο.
ασε πετραν ασε
Quote:
Originally Posted by kyknos25
Δεν θέλω "άσε άσε" ! Θέλο σθένος!
Κύκνε, άκουσε τον Πετράν, το έχει περάσει και ο ίδιος και είναι και ειδικός. Όσο το σκέφτεσαι τόσο το χειρότερο είναι.
gypsy αυτο λενε ολοι αλλα ειναι δυσκολο οντως!
μονο υπομονη μπορω να κανω..
Και γω έτσι πάθαινα με την κατάθλιψη. Σκεφτόμουν, σκεφτόμουν και γινόταν χειρότερο. Λίγο καιρό υπομονή μέχρι να δράσει το φάρμακο. :)
εσυ ομως σκεφτοσουν την καταθλιψη θελω να πω οτι ηξερες για τι σκεφτοσουν.εγω που απορω γιατι να σκεφτομαι κ πως γινεται να σκεφτομαι.ερωτηση στην ερωτηση.
αχ μαλλον δε πρεπει να το αναφερω καν μπας κ καταφερω να γινω καλα.το φαρμακο ειναι σε ελαχιστη δοση κανονικα ειναι 75Mg k egv πειρνω 25mg
Το ότι σκέφτεσαι αυτό που σκέφτεσαι είναι μια από τις κορυφαίες λειτουργίες του ανθρώπινου πνεύματος. Είναι ο αναστοχασμός. Όταν το παρακάνουμε είναι αρρώστια. Μου κάνει εντύπωση που σου έδωσε το αναφρανίλ. Αυτό ανήκει στην παλιά γενιά αντικαταθλιπτικών (τα τρικυκλικά δηλαδή) που προκαλούσαν εξάρτηση. Μήπως ο γιατρούλης δεν είναι και ο καλύτερος που υπάρχει; Συγγνώμη, δεν θέλω να σε ανησυχήσω αλλά ρώτα και κάποιον άλλο. Ρώτα και τον Πετράν εδώ, για να είσαι σίγουρη γιατί υπάρχουν πολλοί μαλάκες γιατροί...