Printable View
Καλησπερα.
Θα ηθελα να ρωτησω αν γνωριζει καποιος να μου πει τι μπορει να σημαινει οταν δεν αναγνωριζεις το προσωπο σου στον καθρεφτη και στις φωτογραφιες. Απο τις παιδικες εως τις πιο προσφατες.
Οταν αυτος που βλεπεις νομιζεις οτι ειναι καποιος αλλος, αγνωστο ποιος, αλλα σιγουρα οχι εσυ.
Ευχαριστω
Ωχ,πολύ περίεργο αυτό που σου συμβαίνει! Το είχε από πάντα αυτό? Καλημέρα!
Οχι δεν το ειχα παντα. Ξεκινησε με τις φωτογραφιες πριν απο αρκετους μηνες -πανω απο χρονο- δεν εδωσα και πολυ σημασια, ελεγα οτι ηταν λογω πιεσης και κουρασης.
Εδω και 9 μηνες, η κατασταση αυτη με το καθρεφτη ερχοταν και εφευγε.
Πλεον ειναι μονιμο.
Μήπως σου συναίβει κάτι άσχημο? Είναι σαν να μην θες να αποδεχτείς τον εαυτό σου...εχεις ψάξει μηπως αυτό πηγάζει από μέσα σου?Όταν δεν αναγνωρίζεις την εικόνα σου έχεις στο μυαλό σου μια άλλη εικόνα του πως είσαι?
αυτο που εγω εχω διαβασει ειναι μια κατασταση πολυ σπανιας διαταραχης που λεγεται συνδρομο capgras το οποιο εχει να κανει με λοβους του εγκεφαλου που εχουν να κανουν με την αναγνωρισημοτητα προσωπων και αισθηματων. οι ασθενεις εχουν την αισθηση οτι οικεια τους προσωπα εχουν αντικατασταθει απο αλλα. αρχικα αυτο αναγνωρισθηκε ως αθενεια παρομοια με το αλτσχαιμερ αλλα μετα απο μελετες ανακαλυφθηκε πως δεν εχει να κανει με απωλεια μνημης αλλα με μεταβαλλομενα συναισθηματα!
δηλαδη,
ο ασθενης δεν ειναι οτι δεν αναγνωριζει το προσωπο που βλεπει, αλλα εχουν αλλαξει τα συναισθηματα για κεινο ωστε πλεον το θεωρει σαν ξενο! στο ακουσμα της λεξης ''μαμα'' ''μπαμπας'' ''φιλος'' ερχονται συγκεκριμενες εικονες και αισθηματα στο μυαλο μας που μας ειναι γνωστα. τα αισθηματα για το προσωπο δινουν εντολη στον εγκεφαλο να τα αναγνωρισει.
ψαξε το στο Google να δεις περισσοτερα για το συνδρομο αυτο!!!! ειναι πραγματικα πολυ σπανιο!
εγώ θα σου έλεγα να πας σε ένα ψυχολόγο και άσε το διαδικτυακό ψάξιμο γιατί μπορεί να σε κάνει χειρότερα.
Μπορεί να είναι απλό άγχος. Μη βάζεις τον εαυτό σου σε διαδικασίες αν δεν έχεις μια επιστημονική άποψη.
Eμενα παλι ετσι οπως το διαβαζω με παραπεμπει πιο πολυ σε αποπροσωποιηση η οποια δεν ειναι καθολου σπανια.Ειδικα οταν υπαρχει αρκετο αγχος ή καταθλιψη κ.α.
Αυτο σου συμβαινει μόνο με το ειδωλο σου, ή κι αλλα πραγματα σου μοιαζουν ψευτικα,παραξενα κλπ?Νιωθεις σαν να μην εισαι εσυ,σαν να σαι παρατηρητης απλα του εαυτου σου?
Σε καθε περιπτωση εμπιστευσου τη γνωμη ενος σωστου ειδικου και μην καθεσαι να το ψαχνεις μονη σου,ή απο τις δικες μας αποψεις γιατι αυτο μπορει να σε μπερδεψει περισσοτερο.
αφου ζητησε γνωμες η κοπελα! και να μην της λεγαμε να ψαχνει και παλι θα εψαχνε
Οκ ζητησε γνωμες και της λεμε.
Το θεμα ειναι ομως να μη βασιστει και μεινει σε αυτες καθως δεν μπορουμε να ξερουμε τι ακριβως συμβαινει και κατι που θα της πουμε πιθανοτατα λαθεμενο ίσως την τρομοκρατήσει χωρις λογο.
δεν θα τρομοκρατηθει δεν ειπωθηκε πως θα πεθανει απο κατι αλλωστε ξερει πως δεν ειμαστε γιατροι
Σας ευχαριστω ολους/ολες για τις απαντησεις που μου στειλατε. Εχω κλεισει ηδη ραντεβου με γιατρο ωστε να ρωτησω. Απλα ηθελα να δω αν καποιος αλλος ζει η εχει ζησει κατι παρομοιο.
αποπροσωποποιηση θα σου πω εγω οτι ειναι που τ χω ζησει κ τωρα με την υποτροπη το ζω ξανα κ ειναι τραγικο.κλεισε ραντεβου με καποιον γιατρο
το περνάω κι εγώ αυτό με την αποπρωσοποποίηση...αλλά τους τελευταίους μήνες πηγαίνω σε ψυχολόγο και έχω βοηθηθεί σε κάποιο βαθμό. Απ' ό,τι έχουμε ψάξει ως τώρα, καταλάβαμε ότι προέρχεται από κατάθλιψη σε συνδυασμό με άγχος...Το άγχος και η κατάθλιψη με έχουν κάνει να μην αναγνωρίζω τον εαυτό μου, να μη συνειδητοποιώ την υπαρξή μου...Είμαι καλύτερα και το παλεύω και έχω αποφασίσει ότι δε θα το αφήσω να μου καταστρέψει τη ζωή.
Μην παραιτείσαι σε καμία περίπτωση. Θα τα καταφέρεις.
Θα ήθελα να ρωτήσω αν οι υπόλοιποι που το έχετε περάσει, έχετε πάει σε ψυχολόγο μόνο ή και σε νευρολόγο ή ψυχίατρο; Μπορεί να οφείλεται και σε άλλους λόγους πέρα από ψυχολογικούς;
Σε ευχαριστω για την απαντηση.
Θελω να πω πως ειναι πολυ δυσαρεστο και με κανει να νιωθω 'χαμενη' αρκετες φορες την ημερα πλεον.
Το θεμα ειναι πως το εχω πει στην ψυχολογο αλλα η αντιμετωπιση της δεν με ικανοποιει.
Δηλαδη οταν λεω πως ξεκινησε και πως εχει φτασει σε αυτο το σημειο να ειμαι 'αλλου' για αρκετες ωρες μεσα στην ημερα, μειωνοντας μου την επιδοση σε δουλεια, σε διαβασμα, το οτι δεν νιωθω ικανη να οδηγησω, να κανω καθημερινες δουλειες, εκεινη επιλεγει να κανει flashback στην ζωη μου μπας και βρει το κακο, ενω το τωρα παραμενει κουτσο και ανυμπορο......
Δεν ξερω τι να πω.
Αν βοηθαω στην ερωτηση σου, η ψυχιατρος μου εδωσε φαρκακα. Επιπλεον εγω εκανα και παρα πολλες εξετασεις για να αποκλεισω αλλους παθολογικους λογους και ημουν οκ.
το ίδιο κάνει και η δική μου ψυχολόγος, επιμένει στο παρελθόν και μάλιστα, δε χρησμοποιεί καθόλου τον όρο "αποπροσωποποίηση" και μου λέει να μην ψάχνω στο ίντερνετ, γιατί καταλήγω να ταυτιζομαι με αυτά που διαβάζω και μπορεί τελικά να μην είναι αυτό που νομίζω. Εγώ πάντως είμαι σίγουρη ότι δεν έχω καταθλιψη...το πρόβλημά μου δεν είναι η κατάθλιψη αυτή καθεαυτή, αλλά η αποπροωσοποποίηση που με κάνει να στενοχωριέμαι και μου προκαλεί κατάθλιψη και άγχος...
Τέλοσπάντων, πρέπει όμως να σου πω ότι εμένα ως τώρα με έχει βοήθησει η αναδρομή στο παρελθόν. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσα πράγματα ανακάλυψα που με πίεζαν, μου προκαλούσαν καταθλιψη και πόσες πληγές έχω γιατρέψει σιγά-σιγά με αυτόν τον τρόπο. Καταλαβα ότι εξαιτίας μια ςσοβαρής ερωτικής απογοήτευσης έπαυσα να γνωρίζω τον εαυτό μου, αυτόν τον εαυτό που απέρριψε εκείνος που αγαπούσα. Εν ολίγοις, η αναδρομή στο παρελθόν έχει να σου πει πολλά και ίσως σε γιατρέψει από την αποπροσωποποίηση.