Δεν μπορω να κανω σχεση

Γεια σας.ειμαι πρωτη φορα μεσα σε ενα forum και ελπιζω να μην σας κουρασω.το θεμα μου ειναι οτι δεν μπορω να κανω σχεση.με πλησιαζουν οι αντρες και φευγουν.ειμαι ο εαυτος μου και κανεις δεν με θελει οπως ειμαι,ρομαντικη,ευαισθητη.. λενε οτι τους πιεζω,δεν μπορω να το καταλαβω εκεινη την στιγμη αλλα κανεις δεν μου το λεει ή δεν το συζηταει μαζι μου προτιμα να φυγει.οι φιλες μου μου λενε οτι εγω φταιω οτι δεν χειριζομαι σωστα τα πραγματα και ριχνω το βαρος στον εαυτο μου αλλα ετσι πως μπορω να εχω εμπιστοσυνη σε αυτον?μου λενε επισης οτι πρεπει να αλλαξω και ενω προσπαθησα ειναι τοσο δυσκολο αυτο.και το τελευταιο λενε οτι θα πρεπει να συμβιβαστω με την ιδεα να μεινω μονη μου στην ζωη γιατι δεν το εχω...αν καποιος θελει να πει την γνωμη του θα την διαβασω με μεγαλη μου χαρα,ασχημο ή καλο..
ευχαριστω για οποιον σπαταλησε τον χρονο του να διαβασει το μηνυμα μου

Εχω μια λαθραία αίσθηση οτι οι φίλες σου μπορεί να είναι εντελώς άκυρες . Οτι και να συμβαίνει δεν νομίζω οτι μπορεί κάποιος να εκφράσει μια τέτοια άποψη του στυλ οτι ''συμβιβάσου γιατί δεν μπορείς να είσαι με κάποιον'' . Μου ακούγεται εντελώς παράλογο , εκτός και αν τρέχουν κάποιοι ιδιαίτεροι λόγοι που δεν αναφέρεις εδώ.

Οταν λες ρομαντική και ευαίσθητη τι εννοείς ? Διασαφήνισε το μας λίγο , ποιές είναι οι απαιτήσεις σου απο τον συντροφό σου . Τι είναι αυτο που λένε οι φίλες σου οτι κάνεις λάθος ? Ρίξε μας λίγο φώς ακόμα μπας και διαμορφώσουμε μια ιδέα για το τι συμβαίνει .

πιστευουν οτι δινω περισσοτερα απο οτι πρεπει..εγω δεν το καταλαβαινω!οτι μου δινουν δινω και εγω..δηλαδη οσο ασχολουντε μαζι μου ασχολουμε και εγω..προσπαθω να ακουω τους αλλους γιατι μπορει να εχουν δικιο και βλεπουν πραγματα που εγω δεν βλεπω αλλα δεν γινεται να μην βλεπουν και τιποτα καλο που κανω εγω...δεν γινεται να φταιω παντα εγω και μονο!ρομαντικη και ευαισθητη τωρα,νομιζω ειμαι απ αυτους τους ανθρωπους που βλεπουν ενα ηλιοβασιλεμα και ονειροπολουν,που θλιβοντε βαθια οταν βλεπουν καποιον ανθρωπο διπλα τους να υποφερει...

Quote:

---

Originally Posted by Constanse

πιστευουν οτι δινω περισσοτερα απο οτι πρεπει..εγω δεν το καταλαβαινω!οτι μου δινουν δινω και εγω..δηλαδη οσο ασχολουντε μαζι μου ασχολουμε και εγω..προσπαθω να ακουω τους αλλους γιατι μπορει να εχουν δικιο και βλεπουν πραγματα που εγω δεν βλεπω αλλα δεν γινεται να μην βλεπουν και τιποτα καλο που κανω εγω...δεν γινεται να φταιω παντα εγω και μονο!ρομαντικη και ευαισθητη τωρα,νομιζω ειμαι απ αυτους τους ανθρωπους που βλεπουν ενα ηλιοβασιλεμα και ονειροπολουν,που θλιβοντε βαθια οταν βλεπουν καποιον ανθρωπο διπλα τους να υποφερει...

---

Καλώς ήρθες constanse...:)
Πόσο χρονών είσαι?

31 χρονων ειμαι..σημαινει κατι αυτο?

Φίλη, για όλες υπάρχει ένας εραστής.. κάπου θα είναι μέσα σε όλους ένας και για σένα.. δεν μπορεί.

Quote:

---

Originally Posted by Constanse

31 χρονων ειμαι..σημαινει κατι αυτο?

---

ναι...:)
Απλά μου κάνει εντύπωση που σε αυτή την ηλικία κυνηγάς ηλιοβασιλέματα και κλαις με τους ανυπεράσπιστους ανθρώπους.
Όσο μεγαλώνουμε, ηλιοβασιλέματα βλέπουμε στις διακοπές και γινόμαστε εθελοντές ή βοηθάμε οικονομικά τους αναξιοπαθούντες.
Από τα λίγα που μας έχεις πει μέχρι στιγμής το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι πως οι άντρες φεύγουν από δίπλα σου γιατί η πολλή ευαισθησία είναι λίγο ...πίεση.
Πίεση από την άποψη πως ο άλλος νιώθει συνεχώς την υποχρέωση να σε προστατεύσει, να περιθάλψει την ευαισθησία σου, να μπει στους ίδιους ρυθμούς.
Είναι τρομερά κουραστικό αυτό γενικά για τους ανθρώπους, όχι μόνο για τους άντρες.
Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του άλλου και σκέψου πως γνώριζες κάποιον που σε έσερνε στα βουνά να δείτε το ηλιοβασίλεμα βουρκωμένοι και να κλαίτε μπροστά στους άστεγους.
Βάλτο μόνο σα σκέψη.

Quote:

---

Originally Posted by Constanse

.και το τελευταιο λενε οτι θα πρεπει να συμβιβαστω με την ιδεα να μεινω μονη μου στην ζωη γιατι δεν το εχω

---

Aν εγκαταλείψεις, ΔΕΝ θα τα καταφέρεις ποτέ. ΑΝ συμβιβαστείς με τέτοια "ιδέα" τότε θα μείνεις μόνη σου.

Από τη στιγμή που θα μάθεις να τα παρατάς, θα σου γίνει συνήθεια σε κάθε τι στη ζωή σου. Μην επιτρέψεις να σου συμβεί

Υ.Γ Βαρέθηκα να διαβάζω (και να συναντώ) "ανδρες" που πιέζονται από τις γυναίκες!!!

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Aν εγκαταλείψεις, ΔΕΝ θα τα καταφέρεις ποτέ. ΑΝ συμβιβαστείς με τέτοια "ιδέα" τότε θα μείνεις μόνη σου.

Από τη στιγμή που θα μάθεις να τα παρατάς, θα σου γίνει συνήθεια σε κάθε τι στη ζωή σου. Μην επιτρέψεις να σου συμβεί

Υ.Γ Βαρέθηκα να διαβάζω (και να συναντώ) "ανδρες" που πιέζονται από τις γυναίκες!!!

---

αναλόγως βέβαια τους άντρες...
Εμένα ο μπαμπάς μου που είναι 65, δεν θα πιεζόταν καθόλου αν είχε μια ρομαντική ψυχή δίπλα του.
Όλα παίζουν το ρόλο τους σε αυτή τη ζωή....:)

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

ναι...:)
Απλά μου κάνει εντύπωση που σε αυτή την ηλικία κυνηγάς ηλιοβασιλέματα και κλαις με τους ανυπεράσπιστους ανθρώπους.
Όσο μεγαλώνουμε, ηλιοβασιλέματα βλέπουμε στις διακοπές και γινόμαστε εθελοντές ή βοηθάμε οικονομικά τους αναξιοπαθούντες.
Από τα λίγα που μας έχεις πει μέχρι στιγμής το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι πως οι άντρες φεύγουν από δίπλα σου γιατί η πολλή ευαισθησία είναι λίγο ...πίεση.
Πίεση από την άποψη πως ο άλλος νιώθει συνεχώς την υποχρέωση να σε προστατεύσει, να περιθάλψει την ευαισθησία σου, να μπει στους ίδιους ρυθμούς.
Είναι τρομερά κουραστικό αυτό γενικά για τους ανθρώπους, όχι μόνο για τους άντρες.
Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του άλλου και σκέψου πως γνώριζες κάποιον που σε έσερνε στα βουνά να δείτε το ηλιοβασίλεμα βουρκωμένοι και να κλαίτε μπροστά στους άστεγους.
Βάλτο μόνο σα σκέψη.

---

η ευαισθησια ειναι κατι δικο μου..δεν θα την επεβαλα ποτε σε κανενα..ισως να πιστευω οτι οπως φερομαι ετσι θα ηθελα να μου φερθουνε..ισως παλι πρεπει να μεγαλωσω να γινω οπως ο μπαμπα σου για να μπορω να ειμαι με καποιον..αλλιως δεν μπορει να με δεχτει κανεις οπως ειμαι!και εγω πιεζομαι πολλες φορες αλλα το συζητω,το λεω,το εξηγω για να μπορω να τα εχω καλα πρωτα εγω με τον εαυτο μου...δεν κλαιω μπροστα στο ηλιοβασιλεμα το θαυμαζω μονο και με τους αστεγους τους βοηθαω..δεν ειμαι για λυπηση...

δεν θα ηθελα να τα παρατησω..αγωνιζομαι μονη μου απο τα 19 μου χρονια απλος ολοι γυρω μου με απογοητευουν!!ευχαριστω για την θετικη πλευρα τον πραγματων που μου δειχνεις..το χρειαζεσαι καπου καπου αυτο μετα απ ολη την κριτικη που μπορει να δεχτεις...

Quote:

---

Originally Posted by Constanse

Γεια σας.ειμαι πρωτη φορα μεσα σε ενα forum και ελπιζω να μην σας κουρασω.το θεμα μου ειναι οτι δεν μπορω να κανω σχεση.με πλησιαζουν οι αντρες και φευγουν.ειμαι ο εαυτος μου και κανεις δεν με θελει οπως ειμαι,ρομαντικη,ευαισθητη..λενε οτι τους πιεζω,δεν μπορω να το καταλαβω εκεινη την στιγμη αλλα κανεις δεν μου το λεει ή δεν το συζηταει μαζι μου προτιμα να φυγει.οι φιλες μου μου λενε οτι εγω φταιω οτι δεν χειριζομαι σωστα τα πραγματα και ριχνω το βαρος στον εαυτο μου αλλα ετσι πως μπορω να εχω εμπιστοσυνη σε αυτον?μου λενε επισης οτι πρεπει να αλλαξω και ενω προσπαθησα ειναι τοσο δυσκολο αυτο.και το τελευταιο λενε οτι θα πρεπει να συμβιβαστω με την ιδεα να μεινω μονη μου στην ζωη γιατι δεν το εχω...αν καποιος θελει να πει την γνωμη του θα την διαβασω με μεγαλη μου χαρα,ασχημο ή καλο..
ευχαριστω για οποιον σπαταλησε τον χρονο του να διαβασει το μηνυμα μου

---

δεν μπορω να καταλαβω τι ειδους φιλες ειναι αυτες που προεξοφλουν οτι θα μεινεις μονη σου στην ζωη σου! ελεος!
περα απο αυτο ομως...
ξερεις... δεν ακουγεται πολυ πειστικο το οτι οι ανδρες φευγουν απο κοντα σου επειδη "εισαι ο εαυτος σου, εισαι ρομαντικη και ευαισθητη"
εγω ξερω παρα πολλοους ανδρες που θα τους αρεσαν αυτα τα στοιχεια.
πιθανολογω λοιπον οτι για καποιον αααλλο λογο φευγουν, η για να στο πω αλλιως, οτι δινεις στις περιγραφες αυτες (ευαισθητη, ρομαντικη) ιδιοτητες που δεν εχουν.....

ενα απλο παραδειγμα:
οταν καποια θελει να ειναι 24/7/365 πανω στον σβερκο του καλου της, να του μιλαει καθε μισαωρο να ξερει και ποτε κατουραει και που κοιταει καθε στιγμη, αυτο ΔΕΝ λεγεται ρομαντισμος, λεγεται ανασφαλεια...
μιλαμε για καποια τεοτια πραγματα, κι αν οχι, για περιεγραψε μας εσυ καλυτερα, ποιες λειτουργιες μιας ειλικρινους, ευαισθητης και ρομαντικης γυναικας ειναι αυτες που κατα την εμπειρια σου, εδιωξαν τους ανδρες μακρια

θα με ενδιεφερε πολυ να σε διαβασω...

παρακατω γραφω οτι λενε οτι τους πιεζω οτι μπορει να μην το καταλαβαινω αλλα κανεις δεν καθησε να το συζητηση και να μου δειξει οτι εκανα λαθος...η γνωμη μου ειναι για τον χαρακτηρα μου αλλα παντα σεβομαι και την γνωμη του αλλου...εχω την δουλεια μου,εχω πραγματα που ασχολουμε δεν θα καθομουν ολη μερα να δω τι κανει ο αλλος!βασικα αγαπω την ιδεα της ελευθεριας και δεν θα επεβαλα οποιαδηποτε σκλαβια σε καποιον αλλον ανθρωπο...για μενα ο ειλικρινης ευαισθητος ρομαντικος ανθρωπος ειναι αυτο που λενε ακριβως οι λεξεις χωρις ακροτητες...

που υποθετεις δλδ οτι βρισκοταν η πιεση αυτη που σου ελεγαν ?
την εβγαζαν απ το μυαλο τους εντελως???

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

που υποθετεις δλδ οτι βρισκοταν η πιεση αυτη που σου ελεγαν ?
την εβγαζαν απ το μυαλο τους εντελως???

---

δεν ειπε κανεις οτι τη βαλανε απο το μυαλο τους,καθενας θεωρει την πιεση με τον δικο του τροπο που εγω δεν μπορω να γνωριζω...αν μου το λεγανε θα μπορουσα να σου απαντησω καλυτερα