Σχέση με κοπέλα που έχει αρχες κατάθλιψης..!
Καλησπέρα. Ηθελα να με βοηθήσετε οσον αφορά το πως να αντιμετωπισω τη κοπέλα μου (ειμαστε μαζι και βγένουμε περίπου κανα 2μηνο τωρα)που εχει καυαθλιψη(μου χει πει πως βλέπει ψυχολόγο και της εχει πει πως εχει αρχες κατάθλιψης) Ουσιαστικά το πρόβλημα της είναι πως είναι χωρισμένη εδω και κανα 4μηνο απο μια σχέση 6 χρόνων. Δεν τα πηγαιναν καθόλου καλα με τον προιγουμενο μεχρι που εμπαινε και σπίτι της και της κατέβαζε κουρτίνες και εκανε φασαριες και τρελούσ τσακωμους. Γενικα έχει ζήσει τραγικες καταστασεις οι οποιες της αλλαξαν τα φωτα στη ψυχολογία της.
Είναι βδομάδες που βγαίνουμε και ειμαστε μια χαρα και ειναι και κάποιες εβδομαδες που απλα κοκαλώνει η κατασταση. Μου έχει πει πως ποτε της δεν είχε σχέση με τοσο καλο παιδι οπως εγω, όπως και επίσης πως της αρέσω πολυ. Κάθε μερα με παιρνει τηλέφωνο και έχουμε επικοινωνία ακομα και τις μέρες που δεν βγαίνουμε. Ομως το προβλημα μου είναι πως πολλες μερες είναι χαλια και δεν βρίσκει διάθεση απο οτι μου λεει. και δεν φταιω μου λεει εγω σ αυτο αλλα το οτι ουτε με φίλη της ας πουμε δεν εχει την ορεξη να βγει.
Μου χει πει πως περναει πολύ ομορφα μαζι μου.αλλες μέρες της βγαινουν κάποια γλυκα λογια αλλες μιλαμε λες και ειμαστε απλα 2 γνωστοι. Εκτος απο ολα αυτα είναι και σε φάση που η αγαπημένει γιαγια της πεθαινει απο μερα σε μερα.Επισης στη δουλεια της δεν την πληρωνουν και της χρωστανε κλπ. Οσο υπομονή και να κάνω γιατι φαινεται πως είναι πολυ καλή κοπελα με αρχεσ και συμβαδιζουν οι αποψεις μασ, εχουμε επικοινωνία και περνάμε καλα.. Δεν μπορω κάποιες μερες και σκαω. Δεν μπορω να έχω μια σχέση με σκαμπανεβασματα. Απο τη μια θέλω να τη βοηθήσω απο την αλλη λεω να φύγω μακρια..δεν ξέρω μ αρεσει πολυ και εγώ ψιλοδενομαι δυστυχώς ή ευτυχώς. Μου χει πει πως αν της δώσω χρονο και χώρο θα συνηθήσει τις νεες καταστασεις κλπ και θα ειμαστε οκ. Όμως εγω το θεωρώ ρισκο.
Θέλω να τη βοηθήσω και με τη ψυχολογια της αλλα βρίσκω ενα τοιχος ώρες ώρες.. Σαν να θέλει να το ξεπεράσει ολο αυτό μόνη της. Ξέρει πως ο πρωην δεν ήταν ο καταληλος και δεν ταιριαζανε αλλα μου λεει πως είναι μια συνηθεια 6 χρονων οσο να 'ναι. Καποιες φορες της εδωσα την ευκαιρια αν δεν ήθελε και ήθελε να ηρεμήσει να το σταματαγαμε. Αλλα δεν το ήθελε αυτο. Παρακαλώ διατυπώστε τις αποψεις σας.. Εχει πρόβλημα κατάθλιψης εκεινη αλλα στο τελος θα πάθω και εγώ γιατι δεν μπορω να τη βλέπω οποτε θέλω και επειδή εκει που παει να φτιάξει το πραγμα εκεινη κλεινεται στον εαυτο της και δεν είναι καλα. Υποψιν πως με έχει γνωρίσει στον αδερφό της και στους φιλους της οι οποιοι με εχουν συμπαθήσει παρα πολυ και χαιρεται γ αυτο. Μια μερα παραλιγο να μου γνωριζε και την μανα της:D ευχαριστώ για την αναγνωση που μπορει να μου κανατε :)
