Χριστούγεννα : γιορτή ή β

Για κάποιους ο Δεκέμβριος και τα Χριστούγεννα είναι η ομορφότερη εποχή του χρόνου, όπου μαζεύονται οι οικογένειες, γελάνε, βέβαια τρώνε και του σκασμού όπως υφίσταται στην Ελλάδα, άλλοι βρίσκουν την ευκαιρία να χαρούν σαν μικρά παιδιά με το κάθε λούτρινο που βλέπουν στις βιτρίνες, με τα τρενάκια, τον Αη Βασίλη (και ας μην υπάρχει με την έννοια των δυτικών, κατεβαίνει καμινάδες, φέρνει δώρα κλπ.), με τα στολίδια και τα φωτάκια στους δρόμους και τα καταστήματα, με τα τεράστια στολισμένα δέντρα στις πλατείες, με το κόσμο που τρέχει να προλάβει να τα κανονίσει όλα έγκαιρα...

Για άλλους είναι η χειρότερη εποχή του χρόνου. Οι έννοιες γιορτές, Χριστούγεννα, χαρά, γλέντι κλπ. είναι άγνωστες λέξεις. Ίσως γιατί είναι μακριά από αγαπημένα πρόσωπα, ίσως γιατί είναι μόνοι, ίσως γιατί δεν τους αρέσει αυτή η υπερκατανάλωση που πραγματικά μας πιάνει τα Χριστούγεννα... ίσως, ίσως, ίσως...

Δικαιολογημένα σύμφωνα με ειδικούς, είναι η εποχή με το μεγαλύτερο αριθμό αυτοκτονιών ετησίως.

Πως είναι λοιπόν δυνατόν, μία τόσο όμορφη γιορτή, να δημιουργεί δύο τόσο εκ διαμέτρου αντίθετες ψυχολογίες?
Γιατί κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων, γίνονται πιο εμφανή τα σημάδια ψυχολογικών προβλημάτων και διαφόρων φοβιών?
Γιατί η μελαγχολία και η κατάθλιψη αυτήν την εποχή είναι οι χειρότερες?


Γνώμες και απόψεις παρακαλώ...

Τα χριστουγεννα που πεφτουν τον τελευταιο μηνα του ετους συνηθως λειτουργουν σαν ενας απολογισμος ολοκληρου του χρονου. Τι εκανα, τι δεν εκανα τι θα επρεπε να κανω τι πρεπει να κανω του χρονου. Τα θυμασαι ολα και τρεχεις να τα προλαβεις την τελευταια στιγμη. Περναει ενας ολοκληρος χρονος μπροστα απο τα ματια σου. Δικαιολογημενα λοιπον ολα αυτα που ειναι στη μεση η δεν αρχισαν καν, αυτα που μας ενοχλουν και επιμενουν χωρις λυση να μας βασανιζουν οταν συνειδητοποιουμε οτι περασε ενας ακομα χρονος της ζωης μας κι ακομα δεν ειμαστε απολυτα ευχαριστημενοι μ αυτα που εχουμε. Ακομα και με ολη την οικογενεια με ολα τα δωρα και τα αγαπημενα προσωπα η θλιψη ειναι αναποφευκτη οταν συγκρινουμε τον εαυτο μας με καποιους αλλους οταν νοσταλγουμε τα παιδικα μας χριστουγεννα που σιγουρα ηταν πιο ανεμελα.
Οι πιο επιρρεπεις ανθρωποι τα βλεπουν ολα αρνητικα... ακομα κι τις συγκεντρωσεις με φιλους, οικογενεια κτλπ. Λενε ρε δε με αφηνουν στον πονο μου.
Αλλοι παλι περιμενουν τα χριστουγεννα να ξεφυγουν απο το αγχος της καθημερινοτητας και η ανεμελια τους γεμιζει ενεργεια, τα δωρα χαρα και τα προσωπα αγαπη.
Δικοπο μαχαιρι λοιπον.
τεσσα

Όντως δίκοπο μαχαίρι για πολλούς ανθρώπους και έχεις δίκιο όταν λες ότι ο τελευταίος μήνας του χρόνου λειτουργεί ως απολογισμός του έτους...



Κάθε χρόνο Χριστούγεννα έλειπα, συνήθως σε χώρα του εξωτερικού, αλλά φρόντιζα πάντα Πρωτοχρονιά να είμαι με τους δικούς μου. Πέρυσι, το έφερε έτσι και λόγω σχέσης έλειπα και τις δύο εβδομάδες. Από το καλοκαίρι μετακόμισα Αγγλία με τον αρραβωνιαστικό μου και θα είναι τα πρώτα Χριστούγεννα μακριά από το σπίτι. Λόγω νέας δουλειάς, δεν υπάρχει άδεια και έτσι θα μείνουμε εδώ φέτος.

Τα συναισθήματα (ενώ δεν υπάρχει τίποτα αρνητικό) είναι διφορούμενα. Από τη μιά λέω οκ, δεν πειράζει, θα πάμε με πρώτη ευκαιρία με το νέο χρόνο... Από την άλλη όμως, λυπάμαι που δεν θα δω τους γονείς μου, το σκυλί μου, τους φίλους μου...

Μου αρέσουν τα Χριστούγεννα και πραγματικά κάνω σα μικρό παιδί στη θέα μιας στολισμένης με παιχνίδια και λούτρινα βιτρίνας. Είμαι με τον άνθρωπο που αγαπώ, αλλά όπως και να το κάνουμε, αυτές οι γιορτές (τουλάχιστον για μένα) είναι να είσαι με την οικογένεια, όλοι μαζεμένοι γύρω από ένα τζάκι, γέλια, χαρά κλπ.

Θα μου λείψει αυτό φέτος και φυσικά η σοκολατένια φετίχ βασιλόπιττα της μαμάς μου... :D

Τα Χριστούγεννα λειτουργούν όπως το αλκοόλ: ο χαρούμενος γίνεται πιο χαρούμενος, ο δυστυχής γίνεται πιο δυστυχής. Τα συναισθήματα γίνονται υπερβολικά, μεγεθύνονται. Είναι μία περίοδος που όλοι ασχολούνται με συναισθήματα, με κοινωνικά ζητήμτα, με φιλανθρωπίες, κτλ. Καλούνται όλοι να έχουν μια θέση απέναντι σε αυτά...να συγκινηθούν, να τσαντιστούν, να δηλώσουν χριστουγεννο-ταυτότητα. Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι που δεν αντέχουν αυτόν τον καταιγισμό (αρνητικών και θετικών) συναισθημάτων και αυτόν τον απολογισμό, που μάλιστα όπως ειπώθηκε συμπίπτει και με έναν χρονικό απολογισμό του έτους.

Επίσης, μια τέτοια οικογενειακή γιορτή θυμίζει σε όσους δεν είχαν καλές οικογενειακές αναμνήσεις αυτήν τους την ανεπάρκεια. Εξ αντανακλάσεως ή μελαγχολούν ή τα απορρίπτουν από άμυνες.

Σα διπολικη νοσος μου ακουγεται λοιπον η γιορτη των χριστουγεννων. Αν ειμαι χαρουμενος γενικα γινομαι μανιακος και αμα λυπαμαι καταθλιπτικος. Χωρις αστεια τωρα πιστευω πως οντως τα χριστουγεννα αποτελουν εποχιακο παραγοντα στις συναισθματικες διαταραχες. Οπως το φθινοπωρο, η ανοιξη, ο χειμωνας και το καλοκαιρι. Μονο που στην περιπτωση των χριστουγεννων υπαρχει και μια ατμοσφαιρα που επιβαρυνει τα πραγματα καπως παραπανω.
Ψυχραιμια λοιπον

τεσσα

Ξεχάσαμε και κάτι άλλο: τα χριστούγεννα πέφτουν μες στο χειμώνα, μια εποχή με περιορισμένη ηλιοφάνεια και με μια αναγκαστική εσωστρέφεια για πολλούς. Αν τα παραπάνω λοιπόν συνδυαστούν και με τα \"winter blues\" (δηλαδή το SAD σύνδρομο, δηλαδή seasonal affective disorder), δικαιολογούνται ακόμα περισσότερο οι απανταχού Εμπενάιζερ Σκρουτζηδες!!!

Πω πω κορίτσια, έτσι όπως τα γράφετε... θα με πιάσει και μένα το χαρωπό, μελαγχολία!!! :o

Σοβαρά τώρα... είναι πάντως κρίμα, η ομορφότερη εποχή του χρόνου, να γίνεται βασανιστήριο ή \"ευκαιρία\" κατάθλιψης για μεγάλη μερίδα του κόσμου...

Πραγματικά κρίμα.

Τι να πω ειναι πραγματικα κριμα. Ειναι οντως ωραια γιορτη και μπορει καποιος πραγματικα να τις περασει ανεμελα. Αλλα εφοσον τα παντα ειναι θεμα ισορροπιας ειναι τοσο ευκολο να τις σπασει κανεις.
Παντως το SAD ειναι ενας απο τους κυριους παραγοντες που ενεργοποιουν συναισθματικες διαταραχες.

Oυφ... τέτοιο SAD δεν έχω ευτυχώς και δεν είχα ποτέ έως τώρα για καμία εποχή.... λίγο sad ειμαι που ο άντρας μου έφυγε business trip, αλλά θα το ξεπεράσω με λίγη έως πολύ... σοκολάτα !! ;)