Απελπισία....

Γεια σας. Είχα γράψει στο παρελθόν για το πρόβλημα που έχω ότι οι δικοί μου δεν εγκρίνουν τη σχέση μου… Τι άλλαξε από τότε? Όχι και πολλά απλά ότι δήλωσα κάποια πράγματα στη μητέρα μου και περιμένω πια να πιάσω μία δουλειά για να είμαι ανεξάρτητη… Αυτό που άλλαξε όμως είναι η συμπεριφορά του φίλου μου…. Συμπεριφέρεται σα να ναι εργένης … με κατηγορεί για τα πάντα … ζει πλέον με τη μητέρα του, την υπερασπίζεται μέχρι θανάτου, ασχολείται διαρκώς με το κινητό στο οποίο έχει βάλει κωδικό, δε βγαίνουμε πια έξω μαζί, μέρα παρά μέρα τσακωνόμαστε, μου πετάει πως αν ήθελε θα είχε άλλες και προχθές μου είπε για μία κοινή μας γνωστή (παλιά και εξαφανισμένη πια) πως είχε κάνει κίνηση να τον φιλήσει και αυτός την απέφυγε..Από προχθές είμαι χάλια χειρότερα από ότι ήμουν δηλαδή … γιατί δε μου το είπε τότε? Γιατί την πηγαινοέφερνε στη δουλειά με το αμάξι και γιατί μου την κουβάλησε μέσα στο σπίτι (τρία χρόνια πριν αυτά) και κατά κάποιο τρόπο έγινα φίλη της και τη βοήθησα σε διάφορα ζητήματά της?? Η κοινή λογική λέει ο τύπος ψάχνεται, έχω φάει κέρατο θέλει κάτι άλλο. Γιατί μετά τους ιστορικούς μας καυγάδες και χωρισμούς έρχεται μέσα στα κλάματα και λέει δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα? Και γιατί μου λέει πως μου αναφέρει όλα αυτά με άλλες και καλά για να ζηλέψω… Γιατί αυτή η σχέση έγινε αρρωστημένη??Γιατί δε μπορώ να σηκωθώ και να φύγω?? Γιατί δε μου δίνει την πρέπουσα σημασία αν και ξέρει πως έχω ελάχιστους γνωστούς και όχι φίλους εδώ και περνάω όλη την ημέρα τους τελευταίους 6 μήνες κλεισμένη στο σπίτι μου?????Δε ξέρω τι να κάνω πια… Και η ζωή μου έτσι θα είναι??

Ξέρεις τι να κάνεις και το ξέρεις καλά. Απλά δεν το αποφασίζεις.

Είναι βέβαιο πως θα φύγεις. Διεκδίκησε την ζωή σου. Μην χαρίζεσαι

[QUOTE=Seduction;269321]Ξέρεις τι να κάνεις και το ξέρεις καλά. Απλά δεν το αποφασίζεις.

Είναι βέβαιο πως θα φύγεις. Διεκδίκησε την ζωή σου. Μην χαρίζεσαι[/QUOT}


Δε μπορώ να το κάνω..Φταιω και εγω που τον εφερα εδω...Δυστυχως...

Quote:

---

Originally Posted by danigreece

Γεια σας. Είχα γράψει στο παρελθόν για το πρόβλημα που έχω ότι οι δικοί μου δεν εγκρίνουν τη σχέση μου… Τι άλλαξε από τότε? Όχι και πολλά απλά ότι δήλωσα κάποια πράγματα στη μητέρα μου και περιμένω πια να πιάσω μία δουλειά για να είμαι ανεξάρτητη… Αυτό που άλλαξε όμως είναι η συμπεριφορά του φίλου μου…. Συμπεριφέρεται σα να ναι εργένης … με κατηγορεί για τα πάντα … ζει πλέον με τη μητέρα του, την υπερασπίζεται μέχρι θανάτου, ασχολείται διαρκώς με το κινητό στο οποίο έχει βάλει κωδικό, δε βγαίνουμε πια έξω μαζί, μέρα παρά μέρα τσακωνόμαστε, μου πετάει πως αν ήθελε θα είχε άλλες και προχθές μου είπε για μία κοινή μας γνωστή (παλιά και εξαφανισμένη πια) πως είχε κάνει κίνηση να τον φιλήσει και αυτός την απέφυγε..Από προχθές είμαι χάλια χειρότερα από ότι ήμουν δηλαδή … γιατί δε μου το είπε τότε? Γιατί την πηγαινοέφερνε στη δουλειά με το αμάξι και γιατί μου την κουβάλησε μέσα στο σπίτι (τρία χρόνια πριν αυτά) και κατά κάποιο τρόπο έγινα φίλη της και τη βοήθησα σε διάφορα ζητήματά της?? Η κοινή λογική λέει ο τύπος ψάχνεται, έχω φάει κέρατο θέλει κάτι άλλο. Γιατί μετά τους ιστορικούς μας καυγάδες και χωρισμούς έρχεται μέσα στα κλάματα και λέει δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα? Και γιατί μου λέει πως μου αναφέρει όλα αυτά με άλλες και καλά για να ζηλέψω… Γιατί αυτή η σχέση έγινε αρρωστημένη??Γιατί δε μπορώ να σηκωθώ και να φύγω?? Γιατί δε μου δίνει την πρέπουσα σημασία αν και ξέρει πως έχω ελάχιστους γνωστούς και όχι φίλους εδώ και περνάω όλη την ημέρα τους τελευταίους 6 μήνες κλεισμένη στο σπίτι μου?????Δε ξέρω τι να κάνω πια… Και η ζωή μου έτσι θα είναι??

---

Αναφερεις μονη σου την απαντηση σε ολα τα γιατι σου, ειναι αυτο που υπογραμμισα.. Στα κανει ολα αυτα, γιατι εσυ τα ανεχεσαι, και γιατι μετα τον συγχωρεις.

[QUOTE=danigreece;269430]

Quote:

---

Originally Posted by Seduction

Ξέρεις τι να κάνεις και το ξέρεις καλά. Απλά δεν το αποφασίζεις.

Είναι βέβαιο πως θα φύγεις. Διεκδίκησε την ζωή σου. Μην χαρίζεσαι[/QUOT}


Δε μπορώ να το κάνω..Φταιω και εγω που τον εφερα εδω...Δυστυχως...

---

Θα δείξει. (Πιστεύω πως και μπορείς και θα το κάνεις. Εύχομαι να μην έχεις αναλωθεί πολύ, μέχρι τότε)

συμφωνω με τους προλαλησαντες .μην δικαιολογεις τον φιλο σου.εζησα κι εγω μια τετοια σχεση αδικαιολογητα πιεστικη και χωρισα.με βοηθησε πολυ το φορουμ και ισορροπησα.σου ευχομαι να βρεις την ηρεμια σου.δεν κανουμε σχεση για να κατηγορουμε ο ενας τον αλλο.ειναι αρρωστημενο.ειμαστε μαζι με καποιον για να νιωθουμε γεματοι και να περνουμε ενεργεια.
"keep the faith"

Γεια σας παιδια..μια σχεση η οποια εχει θεματα και δε μπορεις να φυγεις ειναι αρρωστημενη...Πρεπει να με κοιταξω γιατι με βλεπω και με φτυνω πια...Keep the faith οντως... Σας ευχαριστω...

Πόσο καιρό υπάρχει αυτή η συμπεριφορά; Εμένα μου δίνει την εντύπωση ότι όντως τα κάνει για να ζηλέψεις.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Πόσο καιρό υπάρχει αυτή η συμπεριφορά; Εμένα μου δίνει την εντύπωση ότι όντως τα κάνει για να ζηλέψεις.

---

εχουμε θεματα εξαιτιας μου καιρο αλλα συνεχεια μου παραπονειται πως δεν ειμαι ερwτευμενη μαζι του δεν τον προσεχω δεν του μιλαω γλυκα....πιο εντονα τους τελευταιους 6 μηνες εχουμε αυτα τα θεματα...απο τοτε δηλαδη που εφυγε για να μεινει σπιτι του ...............

γιατί πήγε σπίτι του; Πρίν μένατε μαζί;

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

γιατί πήγε σπίτι του; Πρίν μένατε μαζί;

---

Ναι μεναμε μαζι αλλα κρυφα απο τους γονεις μου...ουτε να ακουσουν δεν ηθελαν για το φιλο μου...εγω ολο στο κανε υπομονη θα φτιαξουν τα πραγματα, κανε υπομονη να τελειωσω σπουδες κανε υπομονη να γινει το οτιδηποτε..κι τελικα εξαντληθηκε η υπομονη του (λογικο νομιζω) και εφυγε...Εγιναν και ευτραπελα με τους δικους μου και πολλα ανεχτηκε το ξερω...τωρα πια ομως ειμαστε στη χειροτερη μας φαση..Δηλαδη παλια υπηρχαν θεματα αλλα ειμασταν μαζι τωρα ουτε μαζι ουτε χωρια...

Έχεις σκεφτεί ότι ίσως να είναι μια κρίση που περνάνε τα περισσότερα ζευγάρια;

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Έχεις σκεφτεί ότι ίσως να είναι μια κρίση που περνάνε τα περισσότερα ζευγάρια;

---

Δυσκολη πολυ ομως ...Πως βγαινεις απο μια τετοια κατασταση..και πως αλλαζει μια σχεση, πως βγαινουν απο το στομα σου λογια που λιγα χρονια πριν δεν περνουσανε ουτε απο το μυαλο σου, πως ειναι δυνατον να περνας πριν λιγους μηνες υπεροχα με εναν ανθρωπο και τωρα να μη μπορειτε να ειστε καν στο ιδιο δωματιο, πως γινομαστε ετσι??? Και δεν αναφερομαι στη φαση του τρελου ερωτα αλλα στη φαση που βλεπεις τα πραγματα πιο καθαρα και περνας υπεροχα με τον αλλο και η σχεση εχει παρει αλλη μορφη πιο ουσιαστικη...Πως αλλαζουμε ετσι???

Gypsy, δεν λέγεται κρίση που περνάει μια σχέση, αυτό που περιγράφει η dani.

dani, προσπάθησε να το δεις. όχι σαν αλλαγή της σχέσης αλλά για την ώρα που η ασυμβατότητα σας, βγήκε για τα καλά στην επιφάνεια.

Καλημερα παιδια...η σχεση περναει σιγουρα κριση και αυτο ειναι δεδομενο..ειναι δυσκολη η κατασταση και πρεπει να ληφθουν αποφασεις και ελπιζω οι σωστες...Ευχαριστω για το χρονο που μου δωσατε για να μου απαντησετε..τουλαχιστον καθησα και εγραψα καποια πραγματα και αυτο ειναι απελευθερωτικο...το τι πραγματικα συμβαινει ????.. Δε ξερω...Σιγουρα η καθε σχεση ειναι μοναδικη και ξεχωριστη και ισως μια τετοια συμπεριφορα σε μια κατασταση σημαινει αναγκη για αλλαγη συντροφου και σε αλλη κατασταση πικαρισμα...Δε ξερω...ελπιζω να παρθουν οι σωστες αποφασεις...Και παλι σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας...