ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ - ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΧΩ
Πέθανε ο πατερας μου πριν 11 μήνες , τον βρηκα εγω σπιτι νεκρό καθιστό στον καναπε, σαν να κοιμαται. Ειμαι 30 χρονων, κι απο τα 8 μου μεγαλωσα με τον πατερα μου, η μητερα μου σκοτωθηκε σε τροχαιο οταν ημουν 8.
Μεχρι να πεθανει ο πατερας μου ημουν αισιοδοξη χαρουμενη σχετικα με οσα μου ειχαν συμβει στη ζωη μου, και ολοι λεγανε το ποσο δυνατη ημουν. Τωρα πια νομιζω πως τρελλενομαι, εχω κρισεις πανικου, φοβιες, ενα μονιμο βαρος στο στηθος. Γενικα φοβαμαι τη μοναξια ειμαι τελειως μονη μου ολοι απομακρυνθηκαν σχεδον αδιαφορησαν για μενα μετα απο ολα, μονο ο φιλος μου εχει μεινει, και 1 φίλη που δεν τη νοιωθω καθολου φιλη.
Τους πρώτους εξι μηνες κοιμομουνα σε μια ξαδελφη μου, φοβομουνα να ξαναμπώ σπίτι μου μόνη μου, τώρα μένω σπιτι μόνη μου και νοιώθω συνεχεια ανασφάλεια, ταχυκαρδιες, όλο εχω ψυχοσωματικά, νοιωθω σαν να συμβαινει το χειτοτερο ολη την ωρα, δεν κοιμαμαι τα βράδια φοβαμαι, οτι κατι κακο θα συμβει, ακομα δεν εχω καταλαβει τι φοβαμαι ακριβως, θα με παρει ο υπνος μόλις ξημερωσει, τη μερα αν ειμαι με το φιλο μου νοιωθω καπως καλυτερα αλλα τα βραδια ειναι ενας ζωντανος εφιαλτης καθε νυχτα, καθομαι στο computer ολη νυχτα και βλεπω παλια σηριαλ, για να ξεχνιεμαι αλλα δεν πιανει παντα, περιμενω να ξημερωσει με τοση αγωνια. Νοιωθω τοσα πολλα που δεν μπορω να τα αναλυσω.
Παω σε ψυχιατρο δεν παιρνω χαπια, μου εδωσε τα medosa αλλα πηρα ενα και ενοιωσα τελειως τρελλη ειχα παρεσθησεις και μια περιεργη συμπεριφορα, οποτε μου τα εκοψε και μου ειπε οτι δεν πρεπει να το πολεμησω με φαρμακα. μου ειπε οτι εχω μεατραυματικο στρεσ.
δεν μπορω να ζω τη ζωη μου χωρις τον πατερα μου, ολη η δυναμη που ειχα χαθηκε ηταν πηγη δυναμης για μενα τορα νοιωθω πως δεν εχω στοχο δεν εχει νοημα τιποτα πια, δεν ξερω αν ειχα πιο πολλη δυναμη αν θα ενοιωθα καλυτερα η θα τερματιζα τη ζωη μου..
νοιωθω πολυ μονη και απροστατευτη
