IT 'S NEVER TOO LATE..... ( TON ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ...)
Γεια σας τι κανετε ευχομαι να εισαστε καλα...
Ειχα μια υπεροχη σχεση 3 χρονια με εναν υπεροχο ανθρωπο κ την κατεστρεψα απο μονη μου με δικη μου βλακεια, το σκυλομετανιωσα κ εξακολουθω να ειμαι ερωτευμενη μαζι του, σε ολες τις διακοπες τον σκεφτομαι κι ας ειμαι μακρια του κ κανω αλλα πραγματα κ μαλλον εχει τελειωσει η σχεση μας, αλλα θελω πολυ να κανω μια προσπαθεια επανασυνδεσης, αλλα δεν ξερω πως να το χειριστω γιατι μεγαλο μεριδιο ευθυνης το φερω εγω κ πρεπει να κανω μαλλον πολυ προσεκτικους χειρισμους για να μην κανω τα ιδια λαθη...
Σημερα ειναι τα γενεθλια του πρωην μου κ ολο το βραδυ δεν εκλεισα ματι απο το κλαμα, ημουν χαλια κ ηπια μισο μπουκαλι κρασι κ ξεσπασα λιγακι στην αδερφη μου, δεν μπορουσα να σταματησω να τον σκεφτομαι, αποφασισα μετα με δικη της παροτρυνση να τον στειλω ενα μηνυμα το πρωι για "χρονια πολλα" κ μου απαντησε οτι ευχαριστει, ειναι καλα κτλ, αλλα για το θεμα της σχεσης ουτε κουβεντα, φυσικα κι εγω δεν εκανα καμια νυξη..
Με το Νικο ημαστε μαζι απο το λυκειο οταν ημουν τελευταια χρονια, απο τοτε με ξερει κ εχουμε περασει παρα πολυ ομορφες στιγμες κ ειναι καταπληκτικος ανθρωπος, με εχει στηριξει αφανταστα σε πολυ δυσκολες στιμγες κ φασεις της ζωης μου οταν ολοι οι αλλοι με ειχαν παρατησει, βεβαια τσακωνομασταν ειδικα τον τελευταιο καιρο πριν χωρισουμε γιατι εμενα με επιανε το κοντο του κ το μακρυ μου κ τραβουσαμε το σκοινι στα ακρα... Το τελειωτικο breakdown ηταν να με χωρισει δια τηλεφωνου οταν τον ειπα κατενθουσιασμενη σε αλλοπροσαλη κατασταση οτι εκανα one-night stand με εναν τυπο που δεν τον ηξερα, κ εκει ηταν που αρχικα δεν με ενοιαξε γιατι πηγαινα με οποιον να ναι, αλλα με κανεναν δεν συνεχιστηκε κατι, κ με εναν αλλον ηταν μια απλη καψουρα που περασε γρηγορα.. εχει περασει ενας μηνας κ δεν εχω παψει να τον σκεφτομαι κ πιστευω ειμαι ερωτευμενη αλλα κ απ την αλλη δεν εκανα καμια κινηση ουτε εγω ουτε αυτος...
Το θεμα ειναι οτι θελω να του δειξω οτι εχω μετανιωσει κ διατιθεμαι να κανω νεα αρχη, αλλα δεν ξερω κατα ποσο θα μπορεσει να μου εχει ξανα εμπιστοσυνη, αλλα ειλικρινα δεν παλευεται αυτο που νιωθω ουτε κ μπορω να φανταστω αυτος τι μπορει να σκεφτεται..
Θυμωνω με τον εαυτο μου γιατι ειχα μια υπεροχη σχεση κ την τιναξα στον αερα...
Κι αν μετανιωσεις?? Κι αν ζητησεις συγγνωμη?? Κι αν αληθινα αγαπας?? Κ εισαι διατεθειμενη να δωσεις κ την ζωη σου γι αυτον?? Κι αυτος δεν σε πιστευει?? Τι κανεις αμα δεν σε πιστευει??
Δεν ξερω τι εκβαση θα εχει, αλλα νιωθω ηδη πολυ χαλια.................:(
