Printable View
Καλησπερα!
Πασχω απο καταθλιψη και αγχωδεις διαταραχες και προσπαθω να την παλεψω αλλα οποτε περιμενω περιοδο και οταν μου ρθει τις 3 πρωτες μερεσ τα συμπτωματα 10 πλασιαζονται και γινομαι ρακος. Δεν ξερω πως να την παλεψω πια. Την περιοδο την περναω πολυ βαρια με ολα τα χειροτερα συμπτωματα και πριν και κατα τη διαρκεια. Σας συμβαινει εσας αυτο? Κι αν ναι, τι κανετε για να την παλεψετε??
Καλησπερα....ατιμη αυτη η περιοδος.... ατιμες ορμονες ... οι χειροτερες συμβουλοι... αφου το ξερεις να προσπαθεις να το προσπερνας... οι ορμονες φταινε θα λες.... τα σωματικα συμπτωματα ειναι αλλου παπα ευαγγελιο...του παυσιπονου!!! Περαστικουλια!! :)))
Moυ συμβαινει καθε μηνα. παρομοιως τα χειροτερα συμπτωματα πριν και μετα, και απο νευρα, καταθλιψη και κλαμμα αλλο τιποτα. Εγω απλα εχω καταστησει πολυ σαφες σε ολους τους κοντινους μου ανθρωπους οτι δεν πρεπει να με παρεξηγουνε εκεινες τις μερες που νευριαζω και τους τα χωνω με το παραμικρο, και οτι αν εχουν κατι να μου πουν που μπορει να με πειραξει να μου το πουν 5 μερες αργοτερα, γιατι εκεινη τη στιγμη θα το αντιμετωπισω με το χειροτερο τροπο. Ο φιλος μου αν και στην αρχη παθαινε πλακα με τα ξεσπασματα μου και με ειχε περασει για τρελη, δυσκολευτηκε αρχικα αλλα τωρα ξερει και οταν με βλεπει μυγιαγγιχτη και μες στα μουτρα με κανακευει και καπως με καλμαρει, αν και οχι παντα. Εχω εντοπισει λοιπον οτι αμα δε δοθει αφορμη τα νευρα μου ειναι μια χαρα στη θεση τους, αν και μπορει να ειμαι πιο ευσυγκινητη, τουλαχιστον χωρις αφορμη δεν το γυριζω σε καταθλιψη! Εσυ εχεις εντοπισει κατι τετοιο; Και τι σε καλμαρει; μανουλα μου σκεφτομαι καμια φορα, αν παθαινω αυτα στην περιοδο, ετσι και μεινω εγκυος τι εχει να γινει;;;;
σε καταλαβαινω απολυτα.
κι εγω που δεν πασχω, οταν περιμενω περιοδο, ειμαι σαν να πασχω, απο πανω απο μια ασθενειες...
κανε υπομονη και βαλε μια παρενθεση σε οτι γινεται τις ημερες αυτες και ασε τις σοβαρες σκεψεις και την αποφαση για το αν θα σε παρει απο κατω :) για οταν περασει η μπορα...
ντρεπομαι που θα το πω......ΑΛΛΑ....πραγματικα ειμαι από τις σπάνιες περιπτώσεις που δεν αλλάζει καθόλου η διάθεση μου.
Έχω φίλη που κάθε μήνα κάνει ενέσεις από τους πόνους, άλλη που κρυβόμαστε μη μας σκοτώσει, αλλη που κλαίει χωρίς λόγο κλπ κλπ....
εγω ειμαι οι δυο τελευταιες φιλες σου, 2 σε 1. :P
Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
:((((.........(λυπάμαι τις φίλες σου).
μπα δε νομιζω να χρεαιζεται, η μια ειναι τελειως στην κοσμαρα της και δεν ταραζεται με τπτ, και η αλλη εχει τελειωσει ειδικη αγωγη και ξερει να με κουμανταρει!!! χαχαχαχα :Pp
εγω που δεν έχω τίποτε από τα δύο, περνάω μερικές δυσκολίες, τύπου..."δεν βλέπεις πως έχω δικιοοοοοοοο????????"Quote:
Originally Posted by λιλιουμ
χμ.. να σου πω την αληθεια, νομιζω οτι ειναι καλυτερα να εισαι στη θεση σου, παρα στη θεση μας, να σεληνιαζεσαι και να παθαινεις παρανοια καταθλιψη και νευρικη κριση μαζι, σαν να πεφτει ενα φιλτρο μπροστα σου και τα βλεπεις ολα μαυρα, και δε μπορεις να κανεις τιποτα, παρολο που ξερεις οτι η περιοδος φταιει. Πανω σε τετοια φαση εχω χωρισει, εχω τσακωθει ομηρικα, εχω σπασει πραγματα και πολλα αλλα.. Το αστειο ειναι οτι μεχρι πριν δυο χρονια δε με επιανε τιποτα τετοιο, και ελεγα μα τι λενε οτι καποιες οταν εχουν περιοδο εχουν νευρα, τι ονειροφαντασιες, και ομως, το επαθα, και ειναι πολυ χειροτερο απο οτι φανταζεσαι!!
ωχ, μη με τρομάζεις πως μπορεί να το πάθω κάποια στιγμή...:ρQuote:
Originally Posted by λιλιουμ
κοίτα, και γω δεν καταλαβαινα τις φίλες μου, ειδικά στις αλλαγές διάθεσης. Μου πήρε χρόνο να συγχρονιστώ και να έχω κατανόηση.
Εκεί που πιστεύω πως είναι το χειρότερο βέβαια, είναι οι πόνοι, γιατί το έχω ζήσει πολλές φορές με κολλητή να πονάει φρικτά και να μη μπορεί ούτε να μιλήσει.
Φρίκη.
κι αυτο το εχω παθει, αλλα ενεση δεν εχω φαει ακομα, με σωζουν τα μεσουλιντ, που υποτιθεται ειναι επικινδυνα, αλλα ειναι τα μονα που με πιανουν, μετα απο κανα μισαωρο βεβεαια.. Εχω φτασει παντως απο τον πονο σε σημειο να αναρωτιεμαι αν κοντευει το τελος μου κι αν θα με προλαβουν στο νοσκομειο, δεν μπορουσα να εξηγησω αλλιως ΤΟΣΟ πονο! Παντου! χερια, ποδια, μεση, κοιλια, στομαχι, κεφαλι, διπλωμενη στα δυο πανω στο κρεβατι να στριφογυρναω και να σφαδαζω, ταση για εμετο, λιποθυμια, αυπνια ακομα και κοψιμο. Ουφ.
εχω καταληξει οτι οσο πιο πολλα συμπτωματα εχεις στην περιοδο, τοσο πιο βαρια ειναι η ψυχολογικη κατασταση.Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
ειχα ΠΟΛΥ ΛΙΓΕΣ φιλες, που οπως λες κι εσυ δεν ενοιωθαν ιδιαιτερη αλλαγη στην περιοδο, αλλα εκτος τουτου δεν ενοιωθαν ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΝΟ, πραγμα αδιανοητο για μενα που παιρνω επι 2 μερες πονσταν ανελειπως και ειχαν και πολυ λιγο αιμα.. ενα σερβιετακι που δεν το πιανει ουτε το ματι σου, ενω εγω και αλλες φιλες με εντονα συμπτωματα, παραλληλα και πολυ αιμα.
μαλλον θα χει να κανει με την ποσοτητα των ορμονων? ποιος ξερει..
ΞΑΝΑ (ντρεπομαι)....αλλα ειμαι πολυ τυχερή σε αυτό....(ελπίζω να μη με ματιάσετε και αρχίσω να σφαδάζω σαν αρνί την επόμενη φορά).Quote:
Originally Posted by Remedy
μπα, δεν νομιζω οτι αλλαζει αυτο απ τη μια μερα στην αλλη χωρις να γινει κατι. εγω ειχα για 10 περιπου μηνες 180 μοιρες αλλαγη στα συμπτωματα, λογω ενος χαπιου της επομενης ημερας που πηρα και δεν ηξερα τι μου γινεται πια. αλλα εχει 3-4 μηνες που επανηλθε με τον ιδιο ακριβως τροπο χωρις να παρω φαρμακα τελικα