Λεγοντας Μικρος κοσμος αφηνω να εννοειθει ο κοσμος του μυαλου . θα ηθελα αν σας ειναι ευκολο να μου περιγραψετε το δικο σας κοσμο .Οπως εσεις νομιζετε και με οποιον τροπο εσεις θελετε .
Printable View
Λεγοντας Μικρος κοσμος αφηνω να εννοειθει ο κοσμος του μυαλου . θα ηθελα αν σας ειναι ευκολο να μου περιγραψετε το δικο σας κοσμο .Οπως εσεις νομιζετε και με οποιον τροπο εσεις θελετε .
Χαχαχαχαχα... ωραίο φόρουμ διάλεξες να θέσεις το ερώτημά σου! Διακρίνω μαζοχιστικές τάσεις! Δεν πήγαινες σε κανένα ποδοσφαιρικό ή κομματικό φόρουμ; Εκεί θα έπαιρνες ξεκάθαρες απαντήσεις! lololol
Πως θα περιγράψω το μυαλό μου; Μου θυμίζει μια απόπειρα ψυχανάλυσης που είχα κάνει με έναν ειδικευμένο υποτίθεται ψυχολόγο! Πρέπει υπάρξει ένα "νήμα" για να το ξετυλίξουμε. Αυτό είναι! Ένα κουβάρι που σιγά σιγά ξετυλίγεται!
Βρηκες και ανθρωπο να ασχολητε με κομματα η ποδοσφαιρο..... Χαχα ... Η αληθεια ειναι οτι ο τροπος σκεψης και το τι εχεις στο μυαλο ειναι δυσκολο να γενικευθει. Απλα οταν νιωθεις οτι χανεις καποια πραγματα η νομιζεις οτι πλεον δεν υπαρχουν εκει μεσα τα αποζητεις, σου λειπουν και μαλλον ειναι πολλα. Καποτε θα μπορουσα να με πω Δον Κιχωτη , τωρα μπορω να με πω μαυρη τρυπα. Αν με καταλαβαινεις . Το θεμα το εβαλα για να δω στο περιπου ποσοι ακομα μπορει να ειναι ετσι.
Εμένα ο κόσμος του μυαλού μου είναι πολύ μεγάλος. Χωράει τους κόσμους των ανθρώπων που θα μου δείξουν αγάπη. Και αυτό είναι που με χαρακτηρίζει.
Ενας κοσμος ή πολλοι κοσμοι , ολα ειναι δημιουργηματα του μυαλου μου:P
Δεν ξερω τι εχω στο μυαλο , παντως αυτην την περιοδο ειμαι παιχνιδιαρης και παιζω ενα παιχνιδι:D
Το δικο μου μυαλο δεν χωραει τιποτε..δεν θελει να σκεφτεται γιατι οταν σκεφτεται...σκεφτεται μονο μαυρα πια..... λιγο φως στο τουνελ βρε παιδιαααααααααααα................ ..............
ΚΕΝΟ δεν υπαρχει ρε συ !!!!! Να υποθεσω αυτο σκεφτεσαι τωρα ε ??? :p
γενικοτερα ναι, το ποσταρα επειδη πιστευω οτι δεν υπαρχει ανθρωπος που να μη σκεφτεται ποτε του το σεξ. στον μικροκοσμο μας παντα παιζει ρολο και υπαρχει, συμφωνα μ'αυτο βλεπουμε και τα κρινουμε ολα! και οι δηθεν χορτασμενοι ακομα δεν αποτελουν εξαιρεση! αντε μονο κανας ανικανος παππους που ειναι ετοιμοθανατος...
κ ο παππους ο 80χρονος παλι το σκεφτεται, γι αυτο κ κανουν υστατες προσπαθειες με τα βιαγκρα κ μενουν πανω στην προσπαθεια !!
το μόνο σίγουρο είναι ότι "στον κόσμο μου, τίποτα δεν πάει στραβά"..
το πρόβλημα είναι με τον κόσμο των άλλων..
Προσπαθώ να πατάω γερά τα πόδια μου στο έδαφος. Να έχω συναίσθηση της πραγματικότητας. Να κατανοώ πως έχω κι εγώ ένα συννεφάκι πάνω από το κεφάλι μου. Δεν ξέρω πόσες ψευδαισθήσεις έχω. Λένε πως αντιστοιχεί μια για κάθε άνθρωπο. Κάθε ανθρωπος μυθομανής, ερωτευμένος με τον εαυτό του, με την δική του εξήγηση των πραγμάτων. Το παιδάκι με την ψευδαίσθηση ότι τα παιχνίδια είναι ζωντανά, άλλος με την ψευδαίσθηση ότι έχει καταγωγή από ευγενείς η ακόμα και Θεούς, άλλος με την ψευδαίσθηση πως δεν θα βρεθεί κάποια στιγμή ηττημένος από τον φόβο, άλλος με την ψευδαίσθηση πως θα ζει για πάντα, άλλος με την ψευδαίσθηση πως δεν ματώνει, με άγνοια των νόμων των πιθανοτήτων, άλλοι με την ψευδαίσθηση ότι δεν έχουν καμία τρέλα. Δεν ξέρω σε τι κόσμο ζω ξέρω όμως πως θέλω να ξανααγαπήσω, να δώσω, να ξεφύγω από αυτή την μυθομανία που βλέπω και κάποιες φορές βιωνω ο ίδιος. Γιατί μόνο έτσι βγαίνεις από τον κόσμο της αδικίας. Προσφέροντας λίγη αγάπη. Πόσο δύσκολο έχει γίνει.Quote:
Originally Posted by undetermined
Λοιπον θα κανω paste ενα κειμενο σε φαση πεζογραφια , το πως ειχα περιγραψει το δικο μου κοσμο μερικα χρονια πριν σε ενα αλλο φορουμ.Απο εκει εδωσα και ονομα στο θεμα.
Μέσα στης λήθης το σκοτάδι σαν μια μικρή αχτίδα , ένα μικρό στίγμα λάμψης, μια αχνή φλόγα . Ένας μικρός κόσμος ανοίγει τα φτερά του σα μια πεταλούδα που μόλις έχει ελευθερωθεί από το κουκούλι της . Ο κόσμος αυτός λοιπόν είναι κόσμος του μυαλού μου. Ένα απέραντο πρίσμα φαντασίας φτιαγμένο από όνειρα ,σκέψεις και ερώτα . Άλλες φόρες θλιμμένο και άλλες φορές χαμένο σε μια νιρβάνα από συναισθήματα. Δημιουργώντας σε αυτό το χάος της αβύσσου που αποκαλείται υποσυνείδητο μια ελαφριά αναταραχή , κρατώντας το πάντα σε εγρήγορση και κάθε φορά που ο νους μου πάει να φέρει τα πράγματα σε μια φυσική ισορροπία , όλο και κάτι σκαρφίζεται .Σαν το τέχνασμα ενός πανούργου θαυματοποιού για να φέρει ξανά τα πάνω κάτω και κάτω πάνω . Όλα έχουν μια αλληγορική ισορροπία αλλά ποτέ δε ακλουθούν τον ίδιο δρόμο. Άλλες φορές σκεφτονται κάτι εύθυμο και άλλες φορές τους παίρνει η κάτω βόλτα από τη βαριά κληρονομία που έχει στιγματίσει η κάθε πληγή του παρελθόντος.
Aν χωράει μόνο αυτούς που θα σου δείξουν αγάπη δυστυχώς παραμένει μικρός.Quote:
Originally Posted by void
Εντάξει, κατάλαβα τι εννοείς. Αλλά πάλι είναι μικρός!
Προσθήκη. Μη με παρεξηγήσεις, δεν πειράζει αν είναι μικρός ο κόσμος του μυαλού μας, άλλωστε δεν έχω δει και σε κανέναν να είναι μεγάλος. Όταν νομίζουμε ότι είναι μεγάλος είναι που δημιουργούνται τα προβλήματα.
Τι να παρεξηγήσω βρε Τζον?
κοίτα μικρός είναι εκ των πραγμάτων ο κόσμος μας.. έχει να κάνει με την εμπειρία, την ηλικία και πολλούς άλλους παράγοντες.
προσπαθώ όμως πολύ να μη βρίσκομαι στο μικρόκοσμο μου...γι'αυτό είπα ότι χωράει και ο κόσμος άλλων ατόμων και βασικά αυτών που αγαπώ.
Αλλά χωράει ουσιαστικά. Και σε αυτή την περίπτωση και μόνο ο κόσμος ενός φτάνει για να υπερκαλύψει το δικό σου.