Αγάπη μου....

Να προσπαθήσω να σε ξεχάσω ή να σε περιμένω..? Αυτό το ερώτημα με βασανίζει καιρό.. Κι εκεί που παίρνω την απόφαση να σε ξεχάσω και να προχωρήσω μπροστά, πάντα κάτι έρχεται και σε θυμάμαι.. Ένα τραγούδι στο ράδιο όταν πηγαίνω στη δουλειά... Μια λέξη που έλεγες εσύ... Το βιβλίο του Μπουσκάλια.. Αναφορές από τρίτους στ όνομά σου... η βροχή.. η θάλασσα... ο δρόμος.. όλα να θυμίζουν εσένα..
Και κάπου εκεί, αρχίζω κι εγώ να θυμάμαι τα όμορφά σου.. Τα νάζια σου όταν θέλεις κάτι να κερδίσεις... "Μα δε μ αρέσει αυτό", σου έλεγα.. "Σ αρέσει, σ' αρέσει καταβάθος και δεν το ξέρεις..".. απαντούσες με όλη σου τη θηλυκότητα και μαζί παιδικότητα.. και τελικά μ άρεσε.. όλα μ ' άρεσαν...
Ήρθαμε κοντά έχοντας και οι δύο τις σχέσεις μας.. Εγώ άφησα τη δική μου σχέση, επειδή σε σένα είδα πως τ' όνειρο δεν είναι ανέφικτο.. Κατάλαβα πως η κοπέλα που ήταν δίπλα μου, δε με γέμιζε.. είχα ξεχάσει μέχρι τότε να ονειρεύομαι και συμβιβαζόμουν με όλα... Κι αυτό μου το άλλαξες.. Με ξύπνησες.. Χωρίς να πεις κάτι.. Απλά ήρθες στη ζωή μου...
Αλλά αυτό συνέβη μάλλον μόνο σε μένα.. Έχεις μία σχέση που σ αγαπάει πολύ.. και παράλληλα σε καταπιέζει.. Αλλά όλες οι προηγούμενες ήταν τόσο άσχημες, που αυτό για εσένα αντέχεται.. Κι όταν σου λέω.. πως αυτός που πραγματικά σ' αγαπάει.. σ' αγαπάει γι αυτό που είσαι κι όχι γι αυτό που θα ήθελε να είσαι... δεν έχεις τι να πεις... Σου φαντάζει όνειρο η πραγματική αγάπη.....
Στην αρχή, όταν ήξερα πως κάθε Σαββατοκύριακο θα κοιμάσαι μαζί της και πως δεν έπρεπε ούτε ένα μήνυμα να στέλνω, δε μ ενοχλούσε.. Γιατι το "Σ αγαπάω" που άκουγα απ τα χείλη σου κάθε βράδυ Κυριακής, μ έκαναν να σ ερωτεύομαι ακόμα περισσότερο.. Μ' έκαναν να θέλω να ετοιμάζω τη ζωή μου για εσένα.. για όταν θα είσαι έτοιμη να έρθεις...
Ποτέ δεν ένιωσα πως απατάς τη σχέση σου με μένα.. ποτέ δεν το είδα τόσο "κοινά".. Πίστευα πως έχουμε το ιδιαίτερο δέσιμο.. Δε μ ένοιαζε με ποια θα κοιμηθείς.. μ' ένοιαζε να είμαι εγώ στο μυαλό σου όπως εσύ ήσουν και είσαι στο δικό μου... Περίμενα για τη μέρα που θα είσαι δική μου... Που επιτέλους όσα ονειρευόμαστε θα μπορούσαμε να τα έχουμε..

Αλλά το μόνο που ήρθε.. ήταν ένα μήνυμά σου.. πως θέλεις να τελειώσει το ερωτικό μεταξύ μας!... Να ξερες πόσο "κοινή" ένιωσα την ώρα εκείνη.. Όλο αυτό το μεγαλείο κι εσύ το χαρακτήριζες απλά "ερωτικό"....!.. Διάβασα εκείνο το μήνυμα την ώρα που έμπαινα στο αμάξι.. ʼφησα το κινητό κάτω, έβαλα μουσική.. ξεκίνησα.. σα να μη συμβαίνει τίποτα... και ξαφνικά ξέσπασε το μυαλό μου.. Δεν ήθελα να πιστέψω αυτό που μου έλεγες.. Απ τη μια σκεφτόμουν πως έχεις δίκιο.. πως πρέπει να τελειώσει ο κύκλος με τη σχέση σου.. κι απ την άλλη ένιωθα πως απλά γέμισα κομμάτια που δεν μπόρεσε ποτέ εκείνη.. Απ τη μια να λέω "θα τελειώσει κάποια στιγμή.. και θα ρθει".. κι από την άλλη "όταν ένας τρίτος μπαίνει στη μέση, τότε για ποιον κύκλο μιλάς? Έχει ήδη διαλυθεί!..".... Ήθελα να σε μισήσω.. Τα κατάφερα για λίγες ημέρες... Μέχρι που ήρθε μια κρίση πανικού μου ξανά, από εκείνες που είχα χρόνια να πάθω και που πάλεψα να ξεπεράσω..

Μου ανέβηκε η πίεση, ταχυκαρδία, ένιωθα να χάνω τον κόσμο.. Δεν μπορούσα ν αναπνεύσω.. Κι έβαλα τη λογική μου μπροστά ευτυχώς κι άρχισα να συνέρχομαι.. Υπερκόπωση είπαν.. Δεν έβρισκαν τίποτε άλλο.. Ναι είπα, δε μίλησα.. ήξερα τι είχα.... Η φίλη που ήρθε μαζί στο νοσοκομείο, ήξερε κι εκείνη.... "μη τη σκέφτεσαι σε παρακαλώ", μου έλεγε..

Και την επόμενη ημέρα η συζήτησή σου μαζί της.. Να της λες πως μ εκτιμάς!... Δεν την θέλω την εκτίμησή σου.. Κι εκεί κοίταξα γύρω μου, και υπήρχαν τόσες αγκαλιές ανοιχτές που θέλησα να πάω στην πιο επικίνδυνη.. Σ εκείνη που έμοιαζε να μπορεί να πληγώσει εύκολα.. Αλλά πια δε με άγγιζε τίποτα.. Δεν μπορεί κανείς να με πληγώσει ξανά.. Γιατί δεν μπορούν ν αγγίξουν την ψυχή μου, όπως το έκανες εσύ.. Ήθελες να σε δω φιλικά.. Το προσποιήθηκα για να σ ακούω έστω και λίγο.. Γιατί είχα ανάγκη τη φωνή σου, τα λόγια σου.. Είχα ανάγκη να ξέρω πως είσαι καλά..

Και με πήρες τηλέφωνο εκείνο το βράδυ μόλις τελείωσα τη δουλειά.. και μ αιφνιδιάσες.. μου είπες πως απλά είχες ανάγκη να μ ακούσεις.. Το χάρηκα τόσο που έχασα τα λόγια μου.. κι εκεί αγχώθηκα.. ήθελα τόσο πολύ να σου πω "αγάπη μου, μου έλειψες" αλλά δεν έπρεπε... Με την ώρα, ηρέμησα λίγο.. Έφτασα σπίτι κι ακόμα μιλούσαμε.. Εσύ ήσουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι κι εγώ πήγα όπως πάντα στον καναπέ.. Και ήταν η πρώτη φορά που αδιαφορούσα για το σκοτάδι γύρω μου, γιατί άκουγα την ανάσα σου στο τηλέφωνο... τη σιωπή σου.. και σ ένιωθα πραγματικά δίπλα μου.. και δεν ήθελα τίποτε άλλο... Ήμουν τόσο γεμάτη από εσένα.. που ένιωθα να τα έχω όλα.. Εκεί ένιωσα πόσο ζωή μου έγινες... Όταν έφυγες από εμένα και ξαναγύρισες μόνο για ένα βράδυ.... Μου είπες.. "Πάρε με αγκαλιά και μη μ αφήσεις.." και σου απάντησα "ποτέ.."...

Χριστέ μου.. πόσο σ' αγαπάω.......

Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα έπρεπε να απαντήσω εδώ για τα προσωπικά μου...σε μια σελίδα που θα την διαβάσουν δεκάδες άτομα....αλλά ίσως έτσι έπρεπε να γίνει...!
Δεν θα απαντήσω σε σένα μικρέ μου παράδεισε...αλλά έχω την αναγκή να μιλησώ με μενα...όσο πιο ειληκρινά μπορώ...!Έναν μονόλογο με μένα...αύτο ξέρω να το κάνω καλα...26 χρόνια αυτο κανω...!
Έχουμε και λέμε λοιπόν εαυτέ μου...τι έχεις κάνει στα 26 χρόνια της υπαρξής σου....όνειρα ατελείωτα...για την τέλεια δουλεία το τελειό σπιίτι και την υπέροχη σχέση...χιλιάδες ώρες ονειρων ....χιλιάδες ώρες χαμένος στο θα!Και ξάφνου μια μέρα ξύπνας και αποφασίζεις πως ΝΑΙ ήρθε η ώρα να τα ζήσεις....και συ τι κάνεις άξεστε και χαζορομαντικέ δον Κιχώτη?Πέφτεις με τα μούτρα σε οτι σου λέει \"Εγω είμαι αύτο που ονειρευόσουν!!!!!\",και σύ το πιστεύεις γιατί σε κανένα σου όνειρο δεν είχες βάλει την εκδοχή οτι μπορεί και να σου λένε ψέματα!Δίνεσαι,αφήνεσαι,εμ� �ιστεύεσαι και ξαφνίκα βρίσκεσαι βιάσμενη και με μερικές πληγές που αιμοραγουσαν να θύμιζουν στο παγωμένο σου σώμα πως είναι ζώντανο.
Σου είναι δύσκολο να σηκώθεις αλλα και πάλι το κάνεις εστω και σακάτης ....γιατί πολύ απλά πιστεύεις πως κάπου παρακάτω θα είναι ο ίπποτης που θα σε σφίξει πάνω του και θα σκοτώσει τους δράκους που τόσο σε πλήγωσαν!!!!Και ο ιππότης έρχεται.....δύστυχε...σε λάτρευει λέει...και συ έχεις την ανάγκη να του πεις τι εγίνε....να ζητήσεις άσυλο...και τότε εκείνος θυνώνει και μεταμορφώνεται....σε κατηγορεί...σχεδόν σε μισεί...το βλέπεις στα μάτια του..εκπλήπαρεις για βοήθεια και εκείνος απλά σε εκδικείται...με τον ίδιο τρόπο ....σταμάτα πια να ρωτάς το γιάτι,έχεις γίνει κουραστικός!! ...εγώ θα σου πω γιατί?Εσύ τους επέλεξες!!
Ναι δεν λέω έκανες προσπάθειες να ξύπνησεις...\"τέρμα πια οι ίπποτες!\" είπες....\"οι μάγισσες θα έχουν κατανόηση,τρυφερότητα..\"κα� � αλλαξές τα θέλω σου..!Και τι βρήκες εκεί ανόητε?Ψέμα,ζήλεια και κακία...!1 λεπτό δανεικής ευτυχίας και ώρες μοναξιάς και δυστυχίας!Μα και πάλι δεν σταμάτησες να ελπίζεις και τότε ήρθε...εκείνη!Το καταλάβες απ την πρώτη στιγμή πως ήταν διαφορετική!Δεν χρειαζόταν να στο πει...το βλεπές..!!!Οτι ήθελες το είχες...χωρίς να το διαλαλεί πως θα κάνει όλες τις επιθυμίες σου πραγματικότητα!Δεν σου βροντοφώναζε πως σαγαπάει γιατί πολύ απλά το εβλέπες στα μάτια της!Της ανοίχτηκες και σε κατάλαβε!Σε κράτησε σφίχτα στην αγκαλιά της για να μην φοβάσαι!Θυσιασέ πολλά απο τα θέλω της γιατι καταλάβαινε πως δεν ήταν θέλω δικά σου!Και είπες ΝΑΙ!Θα αράξω...επιτέλους αυτο που ήθελες!ΗΡΕΜΙΑ!Ναι είναι αλήθεια όμως πως δυσανασχέτισες κάποιες φόρες με την σύμπεριφορά της...ήταν πόλυ τέλεια για να μπόρεσεις πχ να ανεχτεις την υπερμετρη χωρις λόγο ζήλεια...δε ηθελές να έχει ούτε ένα μείον!!Αναρωτηθηκές πότε μήπως είσαι πλεονέκτης?
Ουπς?Τι είδες πάλι ανοήτε και άπληστε εαυτέ μου?Να μία άλλη μάγισσα...φαντάζει πως ζει μες στο μυαλό σου...έχει όλες τις απαντήσεις για τα φαντάσματα σου....έχει τον τρόπο να τα κάνει να σκάσουν....της μίλας για αυτα ώρες....και ξαφνικά συνειδητοποιείς πως σε πολιορκεί!Έχει τον τρόπο όχι απλά να σε κάνει να την ακούς αλλα και να αφήνεσαι!!!Μα τι κάνεις?Που είναι η εντιμότητα σου?Θα πληγώσεις την σχέση σου!!!!!Αντιστέκεσαι!Ναι αντιστάθηκες...μέχρι εκεί που κουράστηκες να το παλέυεις!Και αφέθηκες!Έρωτας?Ενθουσιασμ ός?Δεν σε ένιαζε!Το έκανες !
Η ατυχία σου ξέρεις ποια ήταν?Πως και αύτη η μάγισσα ήταν κάλη!Δεν είναι ειρωνεία?2 κάλα ατόμα μαζεμένα!Η μοιρα σε καταραστηκέ με την ίδια σου την ευχή και την πραγματοποιησέ εις διπλούν!!!!!!!Κ τώρα τι θα κάνεις?Όχι!!!!Δεν είσαι τόσο απλήστος!!!!Δεν είσαι τόσο πόρνος!!Δεν το αντέχει η συνειδηση σου!Λες στην μία μάγισσα ως έχουν τα πράγματα!Ελπίζεις πως θα σε καταλάβει!Εξοργιζεται!!!Έχε ι δίκιο και γιαύτο δεν της απαντάς στα όσα σου προσάπτει!Είναι πληγωμένη!Είναι τόσο καλη που δεν επιλέγει να σου κάνει κακό όπως οι άλλοι αλλα γυρίζει το κακό στον εαυτό της και αυτό την κάνει να ανεβαίνει ακόμα περισσοτερο στα μάτια σου!
Πήρες την αποφασή σου!!!Ναι!Μα έρχοντε βράδια που θυμάσαι τον συνταξιδιώτη σου στον κόσμο των φαντασματων που τόσο ερωτεύτηκες!!!!Ένα βράδι από αυτά που είχες πολλά να σε πονάνε τον κάλεσες!Και αυτός εμφανίστηκε!!!Σαν αγγελος γεμάτος αγάπη!...Για ακόμα ένα βράδι αφέθηκες φλέρταροντας με τα οριά σου!Μα όταν ξύπνησες το πρώι η άλλη μάγισσα ήταν έκει να σε λατρεύει όπως πάντα!
Δύο μάγισσες,δύο έρωτες....μία καρδιά!Ανισος αγώνας...άδικα αποτελέσματα...για όλους!Ειληκρίνα θέλω να ζήτησω συγγνώμη και από τις δυο σας!Εγώ φταιώ για όλα!Συγγνώμη για ΄σένα που δεν έχεις ίδέα για το τι σου έκανα!Και συγνώμη για ΄σένα που πρέπει να αρνηθώ τα όσα μου δίνεις!Αυτος ο εαυτός φέρθηκε ως ***** και το πληρώνει καθε που πέφτει να κοιμηθεί!Μέσα απ την ψυχή μου συγγνώμη!Συνχωρέστε με.....σας ικετεύω....!

Πάντα φοβόμουν τους διαλόγους με τον εαυτό μου.... Η αλήθεια της ψυχής με τρόμαζε... Και να που εσύ μ έκανες να βλέπω την ομορφιά τους....
Ο διάλογος με εσένα ψυχή μου, είναι μικρός.. Απλά Σ\' αγαπάω.. Με μια δύναμη που δεν μπορείς να φανταστείς....

Ο δικός μου διάλογος με τον εαυτό μου..... Γνώρισα μια γυναίκα που πραγματικά ήταν ό,τι ονειρευόμουν.. Την αγάπησα όσο κανέναν... Αλλά της έκανα κακό.. Με χρειαζόταν για τα φαντάσματά της.. Ναι, ήξερα να τα εξηγώ, μπράβο μου.. Έζησα κι εγώ φαντάσματα, τα γνώρισα, έμαθα να τα αντιμετωπίζω.. Μόνο εκεί έπρεπε να είμαι για εκείνη.. Αλλά αφέθηκα χωρίς να το καταλάβω.. Ποτέ μου δε μπήκα ανάμεσα σε ζευγάρι και το έκανα.. Και το συνειδητοποιώ μόλις τώρα το κακό που έκανα...
Τι κι αν την αγάπησες παράφορα.. τι κι αν την ερωτεύτηκες τρελλά... έπρεπε να το κρατήσεις κρυφό... Δεν είχες κανένα δίκαιωμα να τη διεκδικήσεις.. Έχει τον άνθρωπό της.. Δεν είχες κανένα δικαίωμα να τη βάλεις στη διαδικασία αυτή.. Επειδή ακριβώς ήξερες πως θα τη φέρεις σ αυτό το σημείο...

Πώς την αγαπάς αν σκέφτεσαι τόσο εγωιστικά?.. Αν περιμένεις ν αφήσει τον άνθρωπο που τη λατρεύει, για εσένα?.. Ντροπή σου που το σκέφτηκες και μόνο...
Και μπράβο της που δεν έπεσε στα \"δίχτυα\" σου.. όσο γεμάτα αγάπη κι αν ήταν.. Μπράβο της που είναι τόσο ηθική που είπε όχι στ όνειρο που φαίνεται να προσφέρεις... Γιατί για εσένα δεν είναι όνειρο.. Είναι πραγματικά τα όσα νιώθεις και μπορείς... Αλλά εκείνη που αποδεικνύει πόσο διαφορετική είναι, σε αρνήθηκε...
Και τώρα..? Τώρα τη λατρεύεις περισσότερο.. Τώρα θα πέθαινες αν κινδύνευε.. Τώρα δε θέλεις πια ν αφήσει τον άνθρωπό της για να είναι μαζί σου... Τώρα εύχεσαι να την αγαπήσει όσο εσύ... Να τη λατρέψει... Εύχεσαι να την αφήσει να κάνει ραδιόφωνο που τόσο αγαπάει.. Εύχεσαι να μπορούσες να δώσεις στον άνθρωπο που είναι δίπλα της, λίγη μόνο από την \"παράννοια\" σου... Για να είναι δίπλα της στα φαντάσματά της.... Εύχεσαι να μπορούσες να καλύψεις κάθε μικρό κενό και να σε ξεχάσει για πάντα η αγάπη σου.. Γιατί τότε, θα είναι πραγματικά ευτυχισμένη!....

Γιατί όσο σε θυμάται, τόσο πληγώνεται.. Και δε θέλεις να πληγωθεί ξανά για τίποτα.... Εύχεσαι να μη νιώθει τύψεις για ό,τι συνέβη... Εύχεσαι να μπορούσε να δει μες την ψυχή σου τι κρύβεις και πόσο καλό σου έκανε που την αγάπησες... Γιατί σου χάρισε την αγάπη... Αυτή που ποτέ δε θα ένιωθες αν δεν υπήρχε εκείνη....

Τώρα αγάπη μου, μπορώ να προχωρήσω... Θέλω να σ ευχαριστήσω μόνο... Ο διάλογος με τον εαυτό σου, μου άνοιξε τα εγωιστικά μάτια.. ο διάλογος με το δικό μου εαυτό, μου έδειξε πόσο σ αγαπάω...

Εύχομαι σκιουράκι μου να μείνεις με τη σχέση σου για μια ζωή.. Και κάθε μέρα να γίνεται πιο όμορφη.. Κάθε μέρα να σ αγαπάει πιο ελεύθερα... Να μη μου ξανα στεναχωρεθείς ποτέ επειδή με αρνήθηκες...
Σ ευχαριστώ... μόνο αυτό μπορώ να σου πω.. Σ ευχαριστώ που μ έμαθες τι σημαίνει αγάπη... Σ ευχαριστώ που μ έμαθες ν αγαπάω χωρίς πια να περιμένω ανταπόκριση... Σ ευχαριστώ μέσα απ την καρδιά μου που μου γέμισες τη ζωή... Σ ευχαριστώ που θα έχω έναν υπέροχο άνθρωπο να σκέφτομαι κάθε μέρα.. Να τον αγαπάω κάθε μέρα και περισσότερο... Και που η αγάπη αυτή, θα μου δίνει δύναμη για κάθε δύσκολο από εδώ και πέρα...
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καλό μου έκανες... Γιατί πια, τα ανήσυχα βράδυα, αποκοιμιέμαι με τη σκέψη σου... Δε φοβάμαι πια το σκοτάδι, γιατί σ έχω μέσα μου και δίπλα μου... Δε θυμώνω με τις αδυναμίες των ανθρώπων, γιατί έχω τόση αγάπη μέσα μου από εσένα... που είμαι δίπλα τους..
Σ αγαπάω τόσο που τίποτα δεν μπορεί να με πληγώσει.... Γιατί εσύ είσαι όλα για μένα... Και σ αγαπάω ό,τι κι αν κάνεις.. όποια κι αν είσαι... Να ξερες τι δύναμη μου δίνεις... Η ψυχή μου, η καρδιά μου, το μυαλό μου, σου ανήκουν... Όλα αφιερωμένα και δωσμένα στο μεγαλείο της δικής σου ψυχής.... Δε με νοιάζει αν ποτέ δεν ήσουν στο σώμα μου.. Είναι πολύ μικρό αυτό, μπροστά σε ό,τι μ έμαθες να νιώθω...

Χίλια ευχαριστώ που μπήκες στη ζωή μου και μ έκανες καλύτερο άνθρωπο... Κι αν μπορώ να στο ξεπληρώσω το καλό που μου έκανες.. σου λέω πως κάθε βράδυ που θα είσαι μόνη σου.. η ψυχή μου θα σ αγκαλιάζει και θα σε ζεσταίνει... Κάθε ανήσυχο βράδυ που τα φαντάσματά σου θα ξυπνούν, θα είμαι εκεί να τα διώχνω όλα... Αρκεί να με φωνάζεις.. Το ξέρεις πως σ ακούω.. Μέχρι κι αυτά να πάψουν... γιατί θα πάψουν... Η αγάπη σου διώχνει τα πάντα....
Είσαι το φως... μην αφήσεις να σε σβήσουν ποτέ...

Σ αγαπάω ολοκληρωτικά.... Είμαι δική σου.. Είμαι μαζί σου πάντα...
Αν κάτι θα ζητούσα απ το Θεό να μου δώσει, αυτό θα ήταν η ευτυχία σου.... κι αν θέλει.. κάποτε να έχω την τύχη να χαιδέψω το πρόσωπό σου..... κάποτε....

Είσαι μοναδική.... είσαι όμορφη.. είσαι υπέροχη... είσαι ο άνθρωπος που θ αγαπάω για όλη μου τη ζωή και για 10 ζωές ακόμα...

Σ ευχαριστώ αγάπη μου...

---------------------------------------------------

το μήνυμα διαγράφηκε από τον administrator

φιλη χεβεν, διαβασε σε παρακαλω το \"η μοναξια ειναι απο χωμα\" της Μαρως Βαμβουνακη.
Για μενα, ειτε διαβαζω εσενα, ειτε εκεινη, ειναι ενα και το αυτο...

Πόση υποκρισία ν αντέξει ένας άνθρωπος.. πόση...!.... Και πάντα το ίδιο ερώτημα.. Γιατί? ε?.. Τι δε σου έδωσα...... Πού δε σου στάθηκα.. Πότε σου ζήτησα αντάλλαγμα για την αγάπη μου?... Γιατί να με διαλύεις.. Σου άνοιξα την ψυχή μου.. Και με πούλησες... Όχι επειδή ήθελες απλά να φύγεις... αλλά επειδή με προσέβαλλες..... Έλεγες πως με ξέρεις.. Ήμουν αληθινή μαζί σου.. Κι εσύ ήρθες να με κάνεις \"κοινή\".... Λυπάμαι αλλά δε θα γίνω ποτέ αυτό που με χαρακτηρίζεις.... Τέτοια λόγια, άκουσα πρώτη φορά από άνθρωπο.. και οι άλλοι με ήξεραν πολύ λιγότερο.... Οπότε το μέγεθος όλου αυτού, είναι αδιανόητο!.... Υποτίθεται πως ήσουν η μόνη που με ήξερε τόσο καλά.... αλλά τελικά ήσουν η μόνη που υποκρίθηκε πως με ξέρει... για να κάνει την πλάκα της ίσως? Δεν ξέρω.. Έτσι λένε οι άλλοι..... \"Δε σε χρειάζεται.. παίζει μαζί σου ενώ έχει σχέση.. είναι σωστό αυτό?\"... Κ πάντα απαντούσα.. \"Ποτέ δε θα καταλάβετε την επικοινωνία που έχουμε\"... Θέλεις ν ακούσω τους άλλους κι εγώ?... Όχι, θα ήταν λυπηρό για εμένα να το κάνω... Και δε θέλω να κάνω τέτοιο μεγάλο λάθος... Θα μου πεις, δε σε νοιάζει.. Αδιαφορείς.. Το ξέρω.. Με μένα απορώ μόνο... Πέφτω σε κοινές σκέψεις πάλι.. Εσύ με οδηγείς εκεί... Κάποτε δε χρειαζόταν η \"εις άτοπον επαγωγήν\" για να καταλάβεις αυτό που λέω... Τώρα πρέπει να σου λέω τι \"δεν είμαι\" και τι \"δεν κάνω\" για να καταλάβεις τι είμαι?...
Απίστευτο....
Που καταντάει η ανθρώπινη επικοινωνία....
ʼκουσες άλλους... Αυτούς τους άλλους που μόνη σου κατηγορούσες για όσα λένε... ʼκουσες \"απρόσωπα\" λόγια... και κατηγόρησες εμένα... Απομυθοποίησες εμένα είπες.... αλλά στην ουσία, με βοήθησες να απομυθοποιήσω εγώ εσένα...
Πόσες φορές σε δικαιολόγησα να ξερες... \"Όχι, είναι οι ανασφάλειες που έχει.. Χρειάζεται να είμαι εκεί.. Δεν εμπιστεύεται εύκολα.. Θα με μάθει με τον καιρό.. Όχι όχι δεν παίζει.. Της λείπει τ όνειρό της απλά.. Βρήκε ό,τι ονειρευτόταν και για λίγο ξεστράτισε απ τα κοινά.. αλλά δεν ήταν απιστία στη σύντροφό της.. Δεν την απάτησε.. Απλά έζησε για λίγο... Ναι θα την περιμένω.. Γιατί αξίζει.. τα πάντα αξίζει... Όχι, δε θέλω να μπω ανάμεσα και να της δημιουργήσω πρόβλημα.. Θα μείνω απ έξω.. για όταν με χρειαστεί... Ναι.. ήρθε η ώρα η αγάπη μου απλά να πάει στο πίσω μέρος του μυαλού μου... Θα τη βλέπω φιλικά μόνο... Θα μιλάμε για εκείνα που την ανησυχούν.. Θα είμαι δίπλα της τα δύσκολα βράδυα, κι εγώ θα συνεχίσω τη ζωή μου.. Είναι καλύτερα έτσι.. Δε χρειάζονται έρωτες... Μάλλον είχαμε βρει και οι δυο αυτό που ψάχναμε και ο ερωτισμός ήταν αναπόφευκτος, αλλά σίγουρα έτσι είναι πιο όμορφα.. Θα διαρκέσει καιρό.. Και ξαφνικά... Τι έπαθε?.. Γιατί δε μιλάει? τι άκουσε? Τι μου λέει χριστέ μου? Δεν μπορεί, δεν είναι αλήθεια.. Πώς με χαρακτηρίζει έτσι?.. Γιατί? Τι έκανα? .. Γιατί τρίτοι στη μέση?.. Ποιους ακούει? Αυτούς που την ξενυχτάνε με δήθεν φιλοσοφίες και φιλίες? Αυτούς που εδώ και χρόνια ήθελαν πρώτα εμένα ξαπλωμένη στο κρεβάτι? Και τώρα ξενυχτάει με αυτούς? Απίστευτο!... Την κοροιδεύουν... Το βλέπω.. Πάνε ανώνυμα όσοι έχουν απωθυμένα μ εμένα, και προσπαθούν να μας διαλύσουν.. Και τα κατάφεραν.. Την έδιωξαν από εμένα.. Απογοητεύτηκε λέει από αυτό που είμαι.. από αυτό που της είπαν όσοι δε με ξέρουν καν πως είμαι... κι εκείνη που με ξέρει, αναθεώρησε... Μάλλον ήθελε να το κάνει.. Ίσως είναι ευάλωτη αυτό το χρονικό διάστημα.. Ίσως είναι μπερδεμένη.. Δεν ξέρω.. Μακάρι να κοιτάξει κάποτε καθαρά.. Πώς ν αποδείξω αυτό που είμαι αν μέχρι τώρα δεν το έχει δει? Ίσως απλά να ψάχνει δικαιολογίες για να με μισήσει.. Θέλει να με μισήσει για να με βγάλει απ το μυαλό της.. Μα, μόνο φίλη της θέλω να είμαι.. Τίποτε άλλο... Ούτε καν φίλη... απλά μου έλλειψε εκείνος ο άνθρωπος που με καταλάβαινε και τον καταλάβαινα...... Μήπως βρήκε άλλη επικοινωνία αλλού?... Όχι, νομίζει πως βρήκε... Γιατί αυτούς τους ανθρώπους που την πλαισιώσουν τώρα, τους ξέρω χρόνια.... Δυστυχώς τους ξέρω και ξέρω που πάει να μπλέξει... Ξέρω τι της λένε... Ξέρω πως με τις ψυχολογίες θα την κάνουν να νιώσει καλύτερα... Ξέρω πως θα την διασκεδάσουν τ αστεία... αλλά δυστυχώς ξέρω τη ρηχότητα όσων λένε.... Αλήθεια, δεν αναρωτιέται γιατί την πλησίασαν?... Μάλλον όχι... Νομίζει πως άγνωστοι θέλουν το καλό της ε?... Είναι ακόμα τόσο αφελής... Έδιωξε εμένα, που της έδειξα τα πάντα... τη ζωή μου.. την καθημερινότητά μου... που μέχρι και οι γονείς μου ρωτάνε τι κάνει.... και κρατάει εκείνους που μπήκαν στη μέση για να τη σώσουν απ τα χέρια μου!.... Απίστευτο.... Απλά απίστευτο.... Και να φανταστείς μικρό μου μυαλό, πως θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά, πως αυτή η γυναίκα θα ήταν ο τελευταίος άνθρωπος στη γη που θα άκουγε άλλους.. θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά, πως είναι η μοναδική που με ξέρει τόσο καλά... που ξέρει τις ανασφάλειές μου, τις ζήλειες μου, την αγάπη μου, τον εγωισμό μου... Κι όμως δεν ξέρει τίποτα... Κι όσα είχα χτίσει στο μυαλό μου για εκείνη, γκρεμίστηκαν... Πληγώθηκα... Με πόνεσε απίστευτα.... Ας μου έλεγε μόνο -Δε θέλω να μιλάμε άλλο- αλλά όχι πως την απογοήτευσα από αυτά που πήγαν να της πουν.. από ψέμματα άλλων... δεν το πιστεύω αυτό.... Δε γίνεται να τα πιστεύει κι εκείνη... Αν τα πιστεύει τότε ναι, πρέπει να την απομυθοποιήσω κι εγώ.. Πρέπει να πω πως έκανα λάθος μαζί της.. Πώς είναι σαν τις άλλες.... Πώς έπαιξε.. πως ψάχνει δικαιολογίες.. πως δεν άξιζε τίποτα... αλλά δε γίνεται.. την αγαπάω.. δε θέλω δε θέλω να το πιστέψω πως είναι έτσι.. Δε γίνεται να είναι έτσι... Είναι ό,τι ονειρευρόμουν.... Μη μου μιλάτε άλλοι.... Κι ας θέλετε το καλό μου... Δε θέλω να την κατεβάσω από εκεί ψηλά που την έχω... Συγχώρεσέ με μόνο που θυμώνω μαζί σου μάτια μου... Δε φταις εσύ... Απαιτούσα μάλλον πολλά... Να με μάθεις δηλαδή... Ήταν εγωιστικό να περιμένω να με ξέρεις τόσο καλά... Μακάρι να έβλεπές τα μάτια μου, για να καταλάβεις τι είμαι.. Μακάρι να μ έβλεπες έστω μία φορά... Για να ξέρεις απλά πως δεν έκανες λάθος μαζί μου... Δε θέλω πια τίποτα όμως από εσένα... Λίγο να περάσει ο καιρός, να γιάνουν οι πληγές μου από εσένα... Και όλα θα είναι καλά μετά... Σε φοβάμαι πια.... Μπορείς να με αναστήσεις και να με σκοτώσεις.... Δε θέλω να με ξανα σκοτώσεις....\"
Σε φοβάμαι.......

Κι ετσι τελειωσε αλλος ενας μεγαλος ερωτας...

Δεν ήταν τίποτε μεγάλο.. Λανθάνουσα σκέψη... Λάθος άνθρωποι τη λάθος στιγμή...

Πάμε μπουζούκια:):):):)...

Έλα ν ανάψουμε φωτιά και να τα κάψουμε...:):):).....

The..... End....:)...

Το θεμα ειναι οτι εσεις με τη λανθανουσα σκεψη ειστε που κανετε ευκολα σχεσεις, ενω εγω που παντα σκεφτομαι ορθα μενω αιωνια μονος...

Αφήστε καλύτερα.................:(
Το τί είναι λάθος και το τι είναι είναι ορθό για την χρόνια επικράτηση μιας σχέσης θέλει μεγάλη συζήτηση και οι περισσότεροι δεν έχουν οδηγηθεί δεκαετίες τώρα σε κάτι που να αποτελεί θετικό και αλάνθαστο κανόνα για την μακροχρόνια διατήρηση μιας ουσιαστικής και εγκάρδιας σχέσης χωρίς τα σχετικά απρόσμενα και καθοριστικά λάθη για την πορεία της.......

Όπως επίσης το ζήτημα δεν είναι κατά πόσο μια γυναίκα ή ένας άντρας κάνει εύκολα σχέσεις, αλλά κατά πόσο αυτές τους καλύπτουν και έχουν δημιουργική συνέχεια και ψυχολογική κάλυψη και για τα δύο φύλα.
Οι επιδερμικές και προσωρινές σχέσεις πέραν του γεγονότος ότι δεν έχουν διάρκεια........επιπρόσθετα δημιουργούν περετέρω ανασφάλεια, άσχημη διάθεση, σενάρια ζήλιας, μειωμένη σεξουαλικότητα και αβεβαιότητα για την εξέλιξη της συνύπαρξης και των δύο......