Originally Posted by
DissolvedGirl
Νομίζω ότι η Χριστίνα εννοεί περισσότερο αυτό που γράφει στην δεύτερή της πρόταση, όταν δηλαδή η ειρωνία βγαίνει χωρίς να υπάρχει λόγος. Δε νομίζω όμως να υπάρχει λογική, είναι απλά τρόπος έκφρασης ή και χιούμορ, όπως και ο σαρκασμός (που είναι ειρωνία στοχευμένη στον εαυτό σου) όπως και η αμεσότητα κτλ. Συμφωνώ με το κακάο ότι δεν είναι θέμα δηλητηρίου ψυχής (έλεος βρε κοπελία, πολύ βαθειά το πήγες) αλλά διάθεσης. Ώρες ώρες με πιάνουν τα χαζορομαντικά μου και είμαι ένα απαλό και χνουδωτό αρκουδάκι, αλλά όταν με τσαντίσει κάτι και ιδιαίτερα αν ο άλλος κάνει πως δεν καταλαβαίνει, γεμίζω γωνίες και η ειρωνία μου πάει σύννεφο... Υπάρχουν όμως ώρες για σοβαρότητα και ώρες για ειρωνία πράγματι, περί αυτού δεν διαφωνώ καθόλου.
Δεν μιλαω για σαρκασμος ή αυτοσαρκασμο αλλα για ειρωνικες συμπεριφορες!
Προσωπικά είμαι οπαδός της στοχευμένης και έξυπνης ειρωνίας, και τη θεωρώ τρόπο βολής που δεν μπορεί να πετύχει ο καθένας. Όλοι μπορούν να βριστούν και να πιαστούν στα χέρια, αλλά μόνο οι πραγματικοί αρτίστες της γλώσσας μπορούν να χτυπήσουν φλέβες που ούτε ήξερες ότι πονάνε και να σε κάνουν να αμφιβάλλεις αν τώρα πραγματικά κάποιος σε έθιξε ή είναι η ιδέα σου. Ολόκληρος Σωκράτης τη χρησιμοποιούσε για να περάσει τα μηνύματά του, ποια είμαι εγώ να την σνομπάρω;