Επιθετικοτητα.

Απο μικρή τσαντιζομουν με διαφορα πραγματα
τα οποια με κανανε να ουρλιαζω, να βαραω το κεφαλι μου και να'χω σκεψεις αυτοκαταστροφης κι επιθεσης σε αλλους.

Ηχοι οπως το σφυριγμα, τα μαχαιροπιρουνα, το μασημα τροφης ακομα και η αναπνοη αλλων
μου γυριζαν το κεφαλι (κι ακομα το κανουν) σε σημειο να σκεφτομαι να θελω να τους κανω κακο την ωρα που το κανουν.
Ευτυχως εχω καταφερει να κρατηθω ολες τις φορες που'χει γινει αυτο (κι ειναι απειρες, πανω απο 10 χρονια τωρα).
Μερικες φορες ομως φοβαμαι οτι δε θα αντεξω και θα επιτεθω.

Ειναι φυσιολογικο αυτο; Μαλλον οχι.

Παντως θυμαμαι οτι επαιρνα επι 6 μηνες ladose πριν 4 χρονια
kαι δεν ημουν τοσο ευερεθιστη.
/
Ειναι συμπτωμα καποιας διαταραχης?

οχι εαν μενεις Αθηνα. εδω και να θες να κρατηθεις φυσιολογικος δε γινεται, γιατι με τοση φασαρια, τοσους θορυβους που ακουγονται συνεχως, δε μπορεις να μην ενοχληθεις. κι απ'τη συνεχομενη ενοχληση δεν αντεχεις και ξεσπας. και σου βγαινει ειτε σε επιθετικοτητα, ειτε σε στενοχωρια και κλαμα, ειτε σε γενικοτερη απαθεια.

Quote:

---

Originally Posted by katastrofi

Απο μικρή τσαντιζομουν με διαφορα πραγματα
τα οποια με κανανε να ουρλιαζω, να βαραω το κεφαλι μου και να'χω σκεψεις αυτοκαταστροφης κι επιθεσης σε αλλους.

Ηχοι οπως το σφυριγμα, τα μαχαιροπιρουνα, το μασημα τροφης ακομα και η αναπνοη αλλων
μου γυριζαν το κεφαλι (κι ακομα το κανουν) σε σημειο να σκεφτομαι να θελω να τους κανω κακο την ωρα που το κανουν.
Ευτυχως εχω καταφερει να κρατηθω ολες τις φορες που'χει γινει αυτο (κι ειναι απειρες, πανω απο 10 χρονια τωρα).
Μερικες φορες ομως φοβαμαι οτι δε θα αντεξω και θα επιτεθω.

Ειναι φυσιολογικο αυτο; Μαλλον οχι.

Παντως θυμαμαι οτι επαιρνα επι 6 μηνες ladose πριν 4 χρονια
kαι δεν ημουν τοσο ευερεθιστη.
/
Ειναι συμπτωμα καποιας διαταραχης?

---

οταν πηγες στον γιατρο και σου εδωσε το λαντοζ, δεν μιλησες για τα συμπτωματα αυτα?
σου ειπε οτι ειναι φυσιολογικα?

τοτε τα θεωρουσα φυσιολογικα
ή τουλαχιστον δεν εδινα σημασια.
αλλα τελευταια μου βγαινει τοσο πολυ η ταση να χτυπησω καποιον
γι'αυτο αρχισα λιγο να ανησυχω και να το σκεφτομαι.

Quote:

---

Originally Posted by katastrofi

τοτε τα θεωρουσα φυσιολογικα
ή τουλαχιστον δεν εδινα σημασια.
αλλα τελευταια μου βγαινει τοσο πολυ η ταση να χτυπησω καποιον
γι'αυτο αρχισα λιγο να ανησυχω και να το σκεφτομαι.

---

αν μιλαμε γι αυτες τις απλες ενοχλησεις, τυπου οι θορυβοι απο μαχαιροπηρουνα κλπ που ειναι οντως ενοχλητικοι θορυβοι, αλλα οχι σε βαθμο να χτυπιεσαι η να θελεις να χτυπησεις καποιον
κι εμενα μου φαινεται ανησυχητικο,,,

Quote:

---

Originally Posted by katastrofi

τοτε τα θεωρουσα φυσιολογικα
ή τουλαχιστον δεν εδινα σημασια.
αλλα τελευταια μου βγαινει τοσο πολυ η ταση να χτυπησω καποιον
γι'αυτο αρχισα λιγο να ανησυχω και να το σκεφτομαι.

---

Να σε ρωτησω κατι? κατ'αρχην δεν γινεται να μην κανουμε θορυβους, δεν γινεται να τρωμε πχ αθορυβα. Εσυ πως τρως? μειωνεις ενταση? Αν καποιος απο τους γυρω σου σου εκανε επιθεση επειδη κανεις θορυβους υπο φυσιολογικες συνθηκες τι θα εκανες?

Ο γιατρός που σου έδωσε το λαντόζ δε σου είπε τίποτα για αυτά που περιγράφεις; Σαν εσένα είμαι περίπου, αλλά ξέρω πως έχω επιθετικό παρορμητισμό, δηλαδή μπορεί να μην κρατηθώ και να τα χώσω που λένε στον αδερφό μου και μετά να το μετανιώσω, καθώς και πρόβλημα με το θυμό μου δλδ μπορεί να κάνω καυγά αμέσως με τον αδερφό μου και να μη λέει ο θυμός μου να κοπάσει. Τα ξέρω, μου τα έχει επισημάνει ο γιατρός μου για να τα δουλεύω, να τα αποφεύγω και να μην την πατάω.....Εσένα δε σου είπε τίποτα ο γιατρός σου....;:confused:

christina μερικεσ φορεσ οταν τρωω προσπαθω ναμαι πολυ ησυχη. αν μου εκανε επιθεση δε ξερω τι θα εκανα.

πανο ο γιατρος τοτε δε με ειχε ρωτησει για επιθετικοτητα.
ακριβωσ οπωσ τα περιγραφεισ ειμαι κι εγω. αλλα πλεον δε πηγαινω σε γιατρο γιατι τοτε, υστερα απο 6 μηνες λαντοζ
μου εκοψε καθε ειδουσ θεραπεια και δε ξαναπηγα.
απο τοτε φοβαμαι να ξαναπαω..

Γιατί βρε katastrofi να φοβηθείς να πας; Εγώ όταν με πιάνει το καταθληπτικό δε θέλω να πάω γιατί θα μου πει να κάνω το ένα και το άλλο και θα με "ξυπνήσει" από το λήθαργο της κατάθλιψης. Όμως μετά σκέφτομαι πως δε θα μου τα κάνει χειρότερα αλλά καλύτερα αυτά που αισθάνομαι :)