Δογματισμος.

Τα μυθιστορηματα επιστημονικης φαντασιας ειχαν προβλεψει πολλες τεχνολογικες εξελιξεις τον 20ο αιωνα , αλλα μολις που ειχαν ψυχανεμιστει τα συγχρονα μεσα επικοινωνιας (ιντερνετ) , τα νεα μοντελα οικογενειας (μονογονεϊκες ή με γονεις του ιδιου φίλου) ή την παγκοσμια χρηματοπιστωτικη κριση της εποχης μας.

Ο κοσμος γινεται ολοενα και πιο απροβλεπτος , επομενως η ελειψη νοητικης ευελιξιας και η δυσπροσαρμοστικοτητα στις αλλαγες μπορουν πολυ πιο ευκολα να μας θεσουν στο κοινωνικο περιθωριο.

Αυτο ειναι το λαθος που διαπραττουν οι δογματικοι ανθρωποι , οι οποιοι επιχειρουν να επιβαλουν υποκειμενικους τροπους συμπεριφορας και αποψεις σαν αντικειμενικους.

Πιστευουν οτι τα πραγματα θα επρεπε να ειναι οπως αρεσει σε κεινους να ειναι , δεν ανεχονται την αμφισβητηση , εχουν την αναγκη να ακολουθησουν συγκεκριμενα πρωτοκολλα συμπεριφορας και προσπαθουν να επιβαλουν τη δικη τους "αληθεια" ακομα και με τη βια.

Προτιμουν να πιστεψουν σε ουτοπικες θεωρησεις και πραγματα που δεν μπορουν να ελεγχθουν εμπειρικα , ωστε να μη χρειαστει ποτα να παραδεχτουν οτι κανουν λαθος.

Ο Χανσ Έισενκ γερμανος ψυχολογος διαβεβαιωνει οτι
"Μια πιστη που εχει δοκιμαστει ανεπαρκως , ειναι ανεξαιρετως λανθασμενη , σε ο,τι κι αν αναφερεται.
Ο ανθρωπος που πιστευει σε ανοησιες διαπραττει ωμοτητες."

Το συμπαθητικο νευρικο συστημα του νευρωτικου διεγειρεται ενοψει της παραμικρης αλλαγης στη ρουτινα του, προκαλωντας αυξηση του καρδιακου ρυθμου , της πιεσης και της μυικης εντασης. Συνεπως ο ασθενης νιωθει την αναγκη να αποβαλει το ενοχλητικο ερεθισμα επαναφεροντας την ταξη.

Η παραμικρη ανατροπη στην καθημερινοτητα ενος νευρωτικου του φαινεται βουνο.

Κατι αναλογο συμβαινει και με τους δογματικους. Αγχωνονται εν οψει του απροβλεπτου και δυσκολευονται να συναψουν σχεσεις οι οποιες δεν εχουν σαφως καθορισμενο ρολο.

Σε επαγγελματικο επιπεδο μπορουν να μεγαλουργησουν , αρκει η δουλεια τους να μην προυποθετει ευελιξια και επαφη με ατομα απο διαφορετικα περιβαλλοντα.

(Καποια κομματια επισης απο το περιοδικο Focus).

Μην χασετε το επομενο...νημα με τιτλο Μιζερια απο τις εκδοσεις Keep_Walking...παντα επικαιρο:P

Οι ειδικοί συμβουλεύουν να ενσωματώσουμε στη λεκτική επικοινωνία μας λέξεις και φράσεις που θα μας επιτρέψουν να εκφράσουμε στους συνανθρώπους μας τις απόψεις και τα συναισθήματά μας δίνοντας όμως ταυτόχρονα έμφαση στην

υποκειμενικότητά τους. Μερικά παραδείγματα: «Μου φαίνεται...», «Πιστεύω...», «Μου αρέσει...». Χρησιμοποιώντας τέτοιες φράσεις θα δώσουμε την ευκαιρία στο συνομιλητή μας να εκφέρει τη δική του γνώμη χωρίς να τον καταπιέζουμε και, τελικά, μέσα από την αμοιβαία ανταλλαγή απόψεων, ίσως καταφέρουμε να συμφωνήσουμε σε ένα συμπέρασμα. Αυτή η τεχνική μάς προστατεύει από το δογματισμό και μας επιτρέπει να χτίζουμε υγιέστερες σχέσεις.


Οταν θυμαμε τον εαυτο μου οταν ειχα πρωτομπει στο φορουμ χρησιμοποιουσα συνεχεια τετοιες εκφρασεις. Μου ειχε επισημανει μαλιστα ενα μελος οτι προκειται για ελλειψη αυτοπεποιθησης απο μερους μου. Αναρωτιεμαι αν ειναι ενα καλο στοιχειο που εχασα στην πορεια ομως...οχι ακριβως ακομα τις χρησιμοποιω αλλα πολυ λιγοτερο.

Και γω χρησιμοποιώ τέτοιου είδους εκφράσεις ακριβώς για να τονίσω τον υποκειμενικό χαρακτήρα των λεγομένων μου. Δεν νομίζω πως είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης, ίσα ίσα είναι σεβασμός στην διαφορετικότητα του άλλου. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί μέσα σ' ένα φόρουμ ψυχολογικής υποστήριξης όπου δίνουμε και παίρνουμε συμβουλές. Αφενός γιατί δεν μπορούμε να κρίνουμε πράγματα για τα οποία μας έχει ζητηθεί γνώμη μέσα από ένα κείμενο ελάχιστων γραμμών και μπορεί πολύ εύκολα να κάνουμε λάθος. (εκτός κι αν γνωρίζουμε αρκετό καιρό το μέλος)



Αφετέρου γιατί η κάθε προσωπικότητα είναι διαφορετική και το δικό μας σωστό, μπορεί να είναι το λάθος για τον άλλο.



Δυστυχώς ο δογματισμός έχει οδηγήσει σε μεγάλα εγκλήματα.